My Father in Law is Lu Bu - Chapter

My Father in Law is Lu Bu - Chapter 5 - Shooting of Palm in Xiapi
My Father in Law is Lu Bu - Chapter 5 - Shooting of Palm in Xiapi

Original by Bro Got a Gun, Translated by James

“Fucking hell! Seems like I will be dying here!” Liu Mang smiled wryly. He wiped the blood from his body. This blood was mostly from his enemies while some were from his new subordinates. Earlier, a guard that he did not even know the name of took a slash for him and was chopped in half through the waist.

The East Gate was broken through, the South Gate was also broken through. Only the West Gate and the North Gate are left standing.

With the two Gates being broken through, the Cao army troops started pouring into Xiapi. In the two hours, Liu Mang and his troops had only advanced a couple hundred meters. In this period of time, nearly a hundred of his troops was killed. Amongst them was one who he just recently appointed company commander. One of his leg was chopped off. Although he wasn't dead, but on the battlefield, he is not far from death.

This was only a couple hundred meters! If he managed to advance toward the inner city, how many of his three hundred troops would be left? Liu Mang’s felt that his body was already without strength. He does not know how many people he had killed so far.

Human lives in a troubled time are like grass. Liu Mang’s movement had already became mechanical - kill, kill again, change blade and kill, kill again.

“Sire, we cannot advance anymore!” Cheng Yu arrived next to Liu Mang after killing some enemies. He gasped and shouted. He also knew that the route they’re on was very difficult. However, he did not expect it to be like this. If they delay any longer, the incoming Cao troops will increase exponentially. In that time, before meeting Lu Bu, their whole battalion might be wiped out.

Liu Mang deflected an incoming spear with his blade and then killed a Cao soldier. He said “we must continue advancing regardless!” Liu Mang did not regret his stupid decision. He rarely gets moved by others. Lu Bu moved him and these three hundred soldiers also did.

“It’s only death. What, Cheng Yu are you afraid?!” Liu Mang satirized. “If you’re afraid of death then get lost!”

“Who says I’m afraid! The only thing I fear is my mother!” Cheng Yu also got angry. For him to be seen as being afraid of death, it was no less than an extraordinary humiliation!

This route was like a huge mountain, blocking Liu Mang and his troop’s advance. They had been delayed for another hour.

Now, Liu Mang really cannot even lift a blade. His arms was numbed and difficult to move. After finally repulsing an attack from the Cao troops, Liu Mang directly sat onto the ground.

The sky gradually darkened. The smell of blood was everywhere. Corpses filled the city. There’s Cao army corpses, Lu Bu army corpses and also regular civilians.

“Halt, Lu Bu army!” Another wave of Cao soldiers showed up. This time, however, the highest officer was a general instead of the squad leaders or company commanders that they have encountered thus far.

With a red tasseled helmet, body covered in armor, and on a white horse. This enemy general was very imposing.

“Ha ha ha ha! Perhaps today is I, Xiahou De’s lucky day! To encounter so many Lu Bu remnant soldiers! Ho, there’s also a big fish!” The Cao general on the horse laughed loudly. He obviously thought Liu Mang to be a top figure in the Lu Bu army. After all, he was wearing golden armor that isn't reserved for ordinary people. “Remnant soldiers of Lu Bu, listen up! Quickly get on your knees and surrender! You will be spared! Else, you will be immediately executed!”

Xiahou De?! Liu Mang did not have any recollection of such a person. The people besieging Xiapi should be Xiahou Yuan and Xiahou Dun. Is this Xiahou De also of the Xiahou clan?

With no time to think, Liu Mang used all his strength and roared “All troops prepare for engagement!” Actually, without Liu Mang’s words, all these soldiers already stood up. They stood up in spite of all the sword wounds, blade wounds, fatigue and pain. While they could die in battle, they absolutely cannot surrender to live for they are the Lu Bu army!

“Good backbone, to dare resist!” The praisingly expression of Xiahou De soon changed to one of bloodthirst. He too did not want them to surrender because if they did, they he won’t have anyone to kill. Having not taken part in the siege, he wanted to at least have some small fries for his blade.

“Haha. While having backbone is good. You must also have the abilities to back it up!” Xiahou De thumped his horse and it started lunging toward Liu Mang. In his point of view, Liu Mang, the person in a golden armor, was the highest officer in the whole battalion.

“Trying to kill me?! No fucking way!” After having experienced so many life and death encounters, Liu Mang too displayed a fierce expression.

Liu Mang was not an idiot. The opponent was riding a horse. To take the horse head on, he’ll just get run over and die.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

พ่อในกฎหมายมี Lu Bu -บทที่ 5 - ยิงของปาล์มใน Xiapiพ่อในกฎหมายมี Lu Bu -บทที่ 5 - ยิงของปาล์มใน Xiapiเดิม โดย Bro มีปืน แปล โดย James"ร่วมเพศนรก ดูเหมือนว่าฉันจะต้องตายที่นี่" Mang หลิวยิ้ม wryly เขาเช็ดเลือดจากร่างกายของเขา เลือดนี้ได้จากศัตรูส่วนใหญ่ในขณะที่บางจากผู้ใต้บังคับบัญชาของเขาใหม่ ก่อนหน้านี้ ยามที่เขาไม่ได้รู้ชื่อเอาทับตัวเขา และถูกสับครึ่งผ่านพุงเสียประตูตะวันออกผ่าน ยังเสียประตูใต้ผ่าน เฉพาะประตูทิศตะวันตกและเหนือประตูที่เหลือยืนมีประตูสองกำลังเสียผ่าน โจกองเริ่มเทลงใน Xiapi ในชั่วโมงที่สอง Mang หลิวและพลมีเฉพาะขั้นสูงสองสามร้อยเมตร ในช่วงเวลานี้ เกือบร้อยของทหารของเขาถูกฆ่า หมู่พวกเขาเป็นคนที่เขาเพิ่งตกแต่งบริษัทผู้บัญชาการ หนึ่งในขาของเขาถูกสับออก แม้ ว่าเขาไม่ได้ตาย แต่ ในสนามรบ เขาอยู่ไม่ไกลจากความตายนี้เป็นเพียงสองสามร้อยเมตร ถ้าเขาจัดการเพื่อล่วงหน้าไปในตัวเมือง จำนวนพลสามร้อยจะถูกทิ้งหรือไม่ สักหลาด Mang เล่าว่าร่างกายของเขาแล้วไม่ มีแรง เขาไม่รู้ว่าหลายคนที่เขาฆ่าเพื่อให้ห่างไกลชีวิตในช่วงเวลาปัญหาอยู่เช่นหญ้า เคลื่อนไหวเล่า Mang ได้แล้วกลายเป็นเครื่องจักรกล - ฆ่า ฆ่าอีก เปลี่ยนใบมีด และฆ่า ฆ่าอีก"สิเหร่ เราไม่เลื่อนอีกต่อไป" เทียหยกถึงถัดจาก Mang เล่าหลังจากฆ่าศัตรูบาง เขา gasped และตะโกน เขายังรู้ว่า เส้นทางที่พวกเขากำลังเป็นเรื่องที่ยากมากขึ้น อย่างไรก็ตาม เขาไม่ไม่คาดหวังให้เป็นเช่นนี้ ถ้าพวกเขาล่าช้าอีกต่อไป ทหารเกาขาเข้าจะเพิ่มขึ้นเป็นทวีคูณเมื่อ ในเวลานั้น ก่อน Lu Bu กองของพวกเขาทั้งหมดอาจจะเช็ดออกMang หลิว deflected เป็นหอกเข้ากับใบมีดของเขา และฆ่าทหารเกาแล้ว เขากล่าวว่า "เราต้องทำต่อไปไม่ก้าวหน้า" Mang หลิวไม่เสียใจตัดสินโง่ นอกจากนี้เขาไม่ค่อยรับย้ายผู้อื่น Lu Bu ย้ายเขา และทหารเหล่านี้สามร้อยยังไม่ได้"มันเป็นความตายเท่านั้น อะไร เทียหยกจะกลัว! " Mang หลิว satirized "ถ้าคุณกลัวตาย แล้วยัด""ใครบอกว่า ฉันกลัว สิ่งเดียวที่ผมกลัวคือ แม่ของฉัน" เทียหยกยังมีโกรธ เขาได้เป็นกลัวตาย ก็ไม่น้อยกว่าผู้ทรงเป็นพิเศษเส้นทางนี้เป็นเหมือนภูเขาใหญ่ บล็อก Mang หลิวและล่วงหน้าของกองทหารของเขา พวกเขาได้ถูกเลื่อนออกไปอีกชั่วโมงตอนนี้ Mang เล่าจริง ๆ ไม่จะยกใบมีดขึ้น แขนของเขาถูก numbed และยากที่จะย้าย หลังสุดท้าย repulsing การโจมตีจากกองทัพเกา Mang หลิวตรงนั่งลงบนพื้นดินท้องฟ้าค่อย ๆ มืดมัวไป กลิ่นของเลือดได้เลย ศพเติมเมือง มีศพกองทัพเกา Lu Bu ศพกองทัพ และพลเรือนทั่วไป"หยุด กองทัพ Lu Bu" คลื่นอื่นของรถไฟทหารเกา เวลานี้ อย่างไรก็ตาม เจ้าหน้าที่สูงสุดถูกทั่วไปแทนผู้นำทีมหรือผู้นำบริษัทที่พวกเขาได้พบฉะนี้มีสีแดง tasseled หมวกกันน็อค ร่างกายครอบคลุมเกราะ และ ขี่ม้าขาว ทั่วไปนี้ศัตรูโอ่อ่ามาก"ฮา ฮา ฮา ฮา บางทีวันนี้เป็น Xiahou เดวันโชคดี เจอทหารสติ Lu Bu มาก โฮ มีปลาใหญ่" Cao ทั่วไปบนม้าหัวเราะดัง เขาเห็นได้ชัดคิดว่า Mang เล่าให้ ตัวเลขสูงสุดในกองทัพ Lu Bu หลังจากที่ทุก เขาได้สวมใส่เกราะทองที่ไม่ได้สงวนไว้สำหรับคนธรรมดา "ทหารที่เหลืออยู่ของ Lu Bu ฟัง อย่างรวดเร็วบนเข่าและยอมแพ้ จะช่วยคุณ อื่น คุณจะสามารถทันทีดำเนินการ"Xiahou เด Mang หลิวไม่มีเลือนใด ๆ ของบุคคลดังกล่าว คน besieging Xiapi ควรแฮหัวเอี๋ยนและ Xiahou Dun นี่เด Xiahou ของตระกูล Xiahou ยังไม่มีเวลาคิด Mang หลิวใช้พลังของเขา และ roared "ทหารทั้งหมดเตรียมสำหรับหมั้น" จริง ไม่ มีคำเล่า Mang ทหารเหล่านี้แล้วลุกขึ้นยืน พวกเขายืนขึ้นแม้ทั้งดาบบาดแผล บาดแผลใบมีด ความเมื่อยล้า และปวด ในขณะที่พวกเขาตายในการต่อสู้ พวกเขาอย่างไม่ยอมแพ้ชีวิตสำหรับพวกเขามีกองทัพ Lu Bu"ดีแกนหลัก กล้าต่อต้าน! " การ praisingly ของเด Xiahou เปลี่ยน bloodthirst อย่างใดอย่างหนึ่งเร็ว ๆ นี้ เขาเกินไปไม่ต้องให้ยอมจำนนเพราะหากพวกเขาไม่ พวกเขาจะไม่มีใครฆ่า เขามีมาส่วนในล้อม ต้องการน้อย มีน้อยชนิดบางขนาดเล็กใบมีดของเขา"อยาก ในขณะที่มี แกนหลักได้ดี คุณต้องมีความสามารถในการสำรองค่า" Xiahou เด thumped ม้าของเขา และมันเริ่ม lunging ไปทางหลิว Mang ในเขามอง หลิว Mang บุคคลในเกราะทอง เป็นเจ้าหน้าที่สูงสุดในกลุ่มทั้งหมด"พยายามฆ่าฉัน ร่วมเพศหรอก" หลังจากมีประสบการณ์ชีวิตและความตายพบมาก Mang หลิวแสดงนิพจน์ที่รุนแรงเกินไปMang หลิวไม่งี่เง่า ฝ่ายตรงข้ามก็ขี่ม้า การใช้หัวม้า เขาเพียงจะได้รับการทำงานมากกว่า และตาย

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

พ่อของฉันในกฎหมายเป็นบูลู - บทที่ 5 - ยิงปาล์มใน Xiapi
พ่อในกฎหมายเป็นบูลู - บทที่ 5 - ยิงปาล์มใน Xiapi ต้นฉบับโดย Bro มีปืน, แปลโดยเจมส์"ไอ้นรก! ดูเหมือนว่าผมจะตายที่นี่! "หลิว Mang ยิ้มถึงคราว เขาเช็ดเลือดออกจากร่างกายของเขา เลือดครั้งนี้เป็นส่วนใหญ่มาจากศัตรูของเขาในขณะที่บางคนมาจากผู้ใต้บังคับบัญชาของเขาใหม่ ก่อนหน้านี้ยามที่เขาไม่ได้รู้ว่าชื่อของเอาเฉือนสำหรับเขาและถูกสับในช่วงครึ่งปีที่ผ่านเอว. ทางทิศตะวันออกประตูถูกทำลายผ่านประตูทางทิศใต้ก็ถูกหักผ่าน เพียงประตูทางทิศตะวันตกและทิศตะวันตกเฉียงเหนือประตูที่เหลือยืน. ด้วยสองประตูถูกหักผ่านการเฉากองทัพเริ่มเทลงใน Xiapi ในช่วงสองชั่วโมงหลิวงและกองกำลังของเขามีเพียงไม่กี่ร้อยเมตรสูง ในช่วงเวลานี้เกือบร้อยของทหารถูกฆ่าตาย ในหมู่พวกเขาเป็นคนหนึ่งที่เขาเพิ่งได้รับการแต่งตั้งเมื่อเร็ว ๆ นี้ บริษัท ผู้บัญชาการ หนึ่งในขาของเขาถูกตัดออกไป แม้ว่าเขาจะยังไม่ตาย แต่ในสนามรบเขาอยู่ไม่ไกลจากความตาย. นี่เป็นเพียงไม่กี่ร้อยเมตร! ถ้าเขามีการจัดการที่จะก้าวไปสู่เมืองชั้นในจำนวนของสามร้อยทหารของเขาจะถูกทิ้ง? หลิว Mang ของรู้สึกว่าร่างกายของเขาอยู่แล้วโดยไม่ต้องมีความแข็งแรง เขาไม่ทราบว่าหลายคนที่เขาได้ฆ่าเพื่อให้ห่างไกล. ชีวิตของมนุษย์ในเวลาที่มีปัญหาเหมือนหญ้า หลิวเคลื่อนไหวมั่งได้แล้วกลายเป็นเครื่องจักรกล - ฆ่าฆ่าอีกครั้งเปลี่ยนใบมีดและฆ่าฆ่าอีกครั้ง. "ฝ่าบาทเราไม่สามารถก้าวไปอีกต่อไป!" ยูเฉิงเข้ามาติดกับหลิวมั่งหลังจากที่ฆ่าศัตรูบาง เขาอ้าปากค้างและตะโกน นอกจากนี้เขายังรู้ว่าเส้นทางที่พวกเขากำลังเป็นเรื่องยากมาก แต่เขาไม่ได้คาดหวังว่ามันจะเป็นเช่นนี้ ถ้าพวกเขาเกิดความล่าช้าใด ๆ อีกต่อไปที่เข้ามากองกำลังเฉาจะเพิ่มขึ้นชี้แจง ในเวลานั้นก่อนการประชุมบูลูกองทัพทั้งหมดของพวกเขาอาจถูกลบออกไป. หลิว Mang หักเหหอกที่เข้ามาพร้อมกับใบมีดของเขาและฆ่าทหารเฉา เขากล่าวว่า "เราจะต้องดำเนินการต่อไปโดยไม่คำนึงถึงความก้าวหน้า" หลิวมั่งไม่ได้เสียใจกับการตัดสินใจของเขาโง่ เขาไม่ค่อยได้รับการเคลื่อนย้ายโดยคนอื่น ๆ บูลูย้ายเขาและสิ่งเหล่านี้สามร้อยทหารยังได้. "มันเป็นเพียงความตายเท่านั้น สิ่งที่เฉิงหยูที่คุณกลัว ?! "หลิว Mang satirized "ถ้าคุณกลัวความตายนั้นได้หายไป!" "ใครบอกว่าฉันกลัว! สิ่งเดียวที่ฉันกลัวเป็นแม่ของฉัน! "เฉิงหยูยังโกรธ สำหรับเขาที่จะถูกมองว่าเป็นกลัวความตายมันก็ไม่น้อยกว่าความอัปยศอดสูพิเศษ! เส้นทางนี้เป็นเหมือนภูเขาขนาดใหญ่ปิดกั้นหลิว Mang ล่วงหน้าและกองทหารของเขา พวกเขาได้รับการเลื่อนออกไปอีกชั่วโมง. ตอนนี้หลิวมั่งจริงๆไม่สามารถแม้แต่จะยกใบมีด แขนของเขาถูกชาและยากที่จะย้าย ในที่สุดหลังจากที่ repulsing การโจมตีจากกองกำลังเฉาที่หลิว Mang โดยตรงนั่งลงบนพื้นดิน. ท้องฟ้ามืดค่อยๆ กลิ่นของเลือดเป็นทุกที่ ศพเต็มเมือง มีเฉาศพกองทัพบูลูศพทหารและพลเรือนยังปกติ. "หยุดลูบุกองทัพ" คลื่นของทหารเฉาอีกปรากฏตัวขึ้น เวลานี้ แต่เจ้าหน้าที่ที่สูงที่สุดเป็นนายพลแทนของผู้นำทีมหรือผู้บัญชาการ บริษัท ที่พวกเขาได้พบป่านนี้. ด้วยหมวกกันน็อกพู่สีแดงปกคลุมร่างกายในชุดเกราะและม้าขาว ศัตรูทั่วไปนี่คือการจัดเก็บภาษีมาก. "ฮ่าฮ่า! บางทีในวันนี้คือผมโชคดีโฮววันเดอร์! จะพบจำนวนมากดังนั้น Lu Bu ทหารที่เหลือ! โฮนอกจากนี้ยังมีปลาใหญ่ "นายพลเฉาบนม้าหัวเราะเสียงดัง เห็นได้ชัดว่าเขาคิดว่าหลิวมั่งจะเป็นตัวเลขที่สูงสุดในกองทัพบูลู หลังจากเขาได้สวมใส่ชุดเกราะสีทองที่ไม่ได้สงวนไว้สำหรับคนธรรมดา "ทหารที่เหลือของบูลูฟังขึ้น! ได้อย่างรวดเร็วบนหัวเข่าของคุณและยอมแพ้! คุณจะได้รับการงดเว้น! อื่นคุณจะได้รับการดำเนินการทันที! "โฮวเด?! หลิวมั่งไม่ได้มีความทรงจำของคนเช่นใด คนล้อม Xiapi ควรจะเป็นโฮวหยวนและแฮหัวตุ้น นี้คือโฮวเดอยังของตระกูลโฮว? มีเวลาที่จะคิดว่าไม่มีหลิว Mang ใช้ความแข็งแรงและเขาคำราม "กองกำลังทั้งหมดเตรียมความพร้อมสำหรับการสู้รบ!" จริงๆแล้วไม่มีคำหลิว Mang ของทหารเหล่านี้แล้วลุกขึ้นยืน พวกเขาลุกขึ้นยืนทั้งๆที่ทุกบาดแผลดาบแผลใบความเมื่อยล้าและความเจ็บปวด ขณะที่พวกเขาจะตายในการต่อสู้พวกเขาอย่างไม่สามารถยอมให้มีชีวิตอยู่เพื่อที่พวกเขามีกองทัพ Lu Bu! "กระดูกสันหลังดีกล้าต่อต้าน" การแสดงออกของ praisingly โฮวเดเปลี่ยนแปลงเร็ว ๆ นี้หนึ่งใน bloodthirst เขาก็ไม่ได้ต้องการให้พวกเขายอมแพ้เพราะถ้าพวกเขาพวกเขาเขาจะไม่ได้มีใครที่จะฆ่า มีไม่ได้มีส่วนร่วมในการล้อมเขาต้องการอย่างน้อยมีขนาดเล็กทอดบางอย่างสำหรับใบมีดของเขา. "ฮ่าฮ่า ในขณะที่มีกระดูกสันหลังเป็นสิ่งที่ดี นอกจากนี้คุณยังจะต้องมีความสามารถในการสำรอง! "โฮวเด thumped ม้าของเขาและมันก็เริ่มพุ่งต่อหลิวมั่ง ในมุมมองของเขาหลิวมั่งคนในชุดเกราะสีทองเป็นเจ้าหน้าที่ที่สูงที่สุดในกองทัพทั้ง. "พยายามที่จะฆ่าฉัน ?! ไม่มีวิธีการร่วมเพศ! "หลังจากที่มีประสบการณ์ชีวิตจำนวนมากและการเผชิญหน้าความตายหลิว Mang เกินไปแสดงการแสดงออกที่รุนแรง. หลิวมั่งไม่ได้งี่เง่า ฝ่ายตรงข้ามได้ขี่ม้า เพื่อที่จะใช้หัวม้าบนเขาก็จะได้รับการทำงานมากกว่าและตาย

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

พ่อของฉันในกฎหมายคือ ลูบู - บทที่ 5 - การยิงของปาล์มใน xiapi
พ่อของฉันในกฎหมายคือ ลูบู - บทที่ 5 - การยิงของปาล์มในต้นฉบับ xiapi

โดยพี่ชายโดนปืนแปลโดยเจมส์

" ไอ้นรก ! ดูเหมือนว่าฉันกำลังจะตายที่นี่ " หลิว แมงยิ้มอย่างบิดเบี้ยว . เขาเช็ดเลือดจากร่างของเขา เลือดนี้เป็นส่วนใหญ่จากศัตรูของเขา ขณะที่บางคนมาจากลูกน้องใหม่ของเขา ก่อนหน้านี้ยามที่เขาไม่แม้แต่จะรู้ชื่อเอาฟันให้เขา และถูกตัดในครึ่งผ่านเอว

ประตูตะวันออกเสียผ่านประตูทิศใต้ก็หักผ่าน เพียงประตูตะวันตก และประตูทางทิศเหนือซ้ายยืน

กับสองประตูที่เสีย โดย โจโฉ ทหารเริ่มไหลไป xiapi . ใน 2 ชั่วโมงหลิว มัง และทหารของเขาได้สูงเพียงสองสามร้อยเมตร ในช่วงเวลานี้ เกือบร้อยของทหารของเขาถูกฆ่าตาย ในหมู่พวกเขาเป็นหนึ่งที่เขาเพิ่งได้รับการแต่งตั้งผู้บัญชาการของ บริษัท หนึ่งของขาถูกฟันออกมา ถึงแม้ว่าเขาไม่ได้ตาย แต่ในสนามรบ เขาอยู่ไม่ไกลจากความตาย

นี่เป็นเพียงไม่กี่ร้อยเมตรถ้าเขาจัดการที่จะก้าวต่อในเมือง กี่ของเขาสามร้อยนายจะจากไป หลิว มัง ก็รู้สึกว่าร่างกายของเขาก็ไม่มีพลัง เขาไม่ได้รู้ว่าหลายๆ คน เขา ฆ่า ดังนั้นไกล

มนุษย์อาศัยอยู่ในเวลาที่มีปัญหาเป็นเหมือนหญ้า ของหลิวการเคลื่อนไหวได้กลายเป็นมังกล - ฆ่าอีก เปลี่ยนใบมีดและฆ่าอีก

" ฝ่าบาทเราไม่สามารถเลื่อนอีกแล้ว ! " เฉิงยูมาถึงข้างหลิว มัง หลังจากฆ่าศัตรูบาง เขาอ้าปากค้างและตะโกน เขายังเห็นว่า เส้นทางที่พวกเขากำลังถูกยากมาก แต่เขาก็ไม่คิดว่าเรื่องมันจะเป็นแบบนี้ ถ้าพวกเขารอช้า ทัพโจโฉเข้ามาจะเพิ่มขึ้นชี้แจง ในเวลานั้น ก่อนประชุม ลูบู ทั้งกองพันของตนเองอาจจะเช็ดออก

หลิว มัง สุงสิงเป็นหอกเข้ามาด้วยดาบของเขาและฆ่าโจโฉ ทหาร เขากล่าวว่า " เราต้องก้าวหน้าไม่ ! " หลิว มัง ไม่ได้เสียใจกับการตัดสินใจโง่ๆของเขา เขาแทบจะย้ายโดยผู้อื่น ลูบู ย้ายเขาและสามร้อยทหารไม่ได้

" มันคือความตายเท่านั้น นี่ เฉิง ยู คุณกลัวเหรอ ? " หลิว มัง satirized . " ถ้าคุณกลัวความตายแล้ว หลงทาง "

" ใครว่าข้ากลัว ! สิ่งเดียวที่ผมกลัวคือแม่ของฉัน " เทียหยกก็โกรธ สำหรับเขาที่จะถูกมองว่าเป็นกลัวตาย มันก็ไม่ได้น้อยไปกว่าการขายหน้า พิเศษ !

เส้นทางนี้เป็นเหมือนภูเขาใหญ่ขวางทาง หลิว มังกร และกองทหารของเขาก็ก้าวหน้า พวกเขาได้รับล่าช้าออกไปอีกชั่วโมง

ตอนนี้หลิวมังไม่สามารถแม้แต่จะยกดาบ แขนของเขาก็ชาและยากที่จะย้าย