If the quality of the education provided to students is to be maintained or improved in the face of the increasing pressures and demands from a variety of stakeholders, teachers must be assisted in sustaining their enthusiasm for, and identification with their work which demands considerable investment of their cognitive and emotional selves (Friedson (2000a) and Day (2000b); Louis, 1998). Teacher commitment has been found to be a critical predictor of teachers’ work performance, absenteeism, retention, burnout and turnover, as well as having an important influence on students’ motivation, achievement, attitudes towards learning and being at school (Firestone, 1996; Graham, 1996; Louis, 1998; Tsui & Cheng, 1999). As a consequence of the new monitoring, inspection and public accountability systems, in addition to the increased intensification of work through added bureaucratic tasks directly associated with the performativity agenda, reforms have promoted high degrees of uncertainty, instability and vulnerability for teachers (Ball, 2001, p. 7). Kelchtermans (1996) study of the career stories of ten experienced primary school teachers revealed two recurring themes: stability in the job: a need to maintain the status quo, having achieved ambition, led to satisfaction; andvulnerability to the judgements of colleagues, the headteacher and those outside the school gates, e.g. parents, inspectors, media reports which might be based exclusively on measurable student achievements. As vulnerability increased, so they tended towards passivity and conservatism in teaching. Surprisingly, however, the relationship between external reform, teachers’ commitment, identity, the environments in which they work and the quality and effectiveness of their work is absent from the policies of those who believe that it is possible to steer the daily activities in the classroom from the centre. Nor has it been the subject of extensive research.
The implications for those wishing to change how teachers construe, construct and conduct their work are clear. Individuals’ commitment to such change is essential. Changing operational definitions of professionalism require working closely with teachers and their individual emotional and intellectual identities because unless these are addressed reform is unlikely to succeed in the longer term. This suggests rebuilding professionalism through sustained, critical dialogue, mutual trust and respect. In a multidisciplinary review of the theoretical and empirical literature on trust spanning four decades, Tschannen-Moran and Hoy (2000) highlight the need to pay attention to trust, particularly in terms of change. They found that trust is:
- a means of reducing uncertainty in situations of independence;
- necessary for effective cooperation and communication;
- the foundation for cohesive and productive relationships;
- a ‘lubricant’ greasing the way for efficient operations when people have confidence in other people's work and deeds (p. 549);
- a means of reducing the complexities of transactions and exchanges more quickly and economically than other means of managing organisational life.
Conversely, distrust, ‘provokes feelings of anxiety and insecurity…self-protection … minimising (of) vulnerability … withholding information and…pretence or even deception to protect their interests’ (Tschannen-Moran & Hoy, 2000, p. 550).
Identity, so important in the lives of teachers, is not, then, something which is fixed or static. It is an amalgam of personal biography, culture, social influence and institutional values which may change according to role and circumstance. It is often, ‘less stable, less convergent and less coherent than is often implied in the research literature’ (MacLure, 1993, p. 320). Yet sustaining a positive sense of identity to subject, relationships and roles is important to maintaining motivation, self-esteem or self efficacy, job satisfaction, and commitment to teaching; and although research shows consistently that identity is affected, positively and negatively, by classroom experiences, organisational culture and situation specific events which may threaten existing norms and practices (Nias, 1989; Kelchtermans, 1993; Flores, 2002), successive reform implementation strategies have failed to address its key role in effective teaching. Reform which addresses key issues of professional identity, commitment and change is more likely to meet the standards raising recruitment and retention agendas more efficiently and more effectively than current efforts which, though well intentioned, appear from empirical data to be failing to connect with the long term learning and achievement needs of teachers and students.
If the quality of the education provided to students is to be maintained or improved in the face of the increasing pressures and demands from a variety of stakeholders, teachers must be assisted in sustaining their enthusiasm for, and identification with their work which demands considerable investment of their cognitive and emotional selves (Friedson (2000a) and Day (2000b); Louis, 1998). Teacher commitment has been found to be a critical predictor of teachers’ work performance, absenteeism, retention, burnout and turnover, as well as having an important influence on students’ motivation, achievement, attitudes towards learning and being at school (Firestone, 1996; Graham, 1996; Louis, 1998; Tsui & Cheng, 1999). As a consequence of the new monitoring, inspection and public accountability systems, in addition to the increased intensification of work through added bureaucratic tasks directly associated with the performativity agenda, reforms have promoted high degrees of uncertainty, instability and vulnerability for teachers (Ball, 2001, p. 7). Kelchtermans (1996) study of the career stories of ten experienced primary school teachers revealed two recurring themes: stability in the job: a need to maintain the status quo, having achieved ambition, led to satisfaction; andvulnerability to the judgements of colleagues, the headteacher and those outside the school gates, e.g. parents, inspectors, media reports which might be based exclusively on measurable student achievements. As vulnerability increased, so they tended towards passivity and conservatism in teaching. Surprisingly, however, the relationship between external reform, teachers’ commitment, identity, the environments in which they work and the quality and effectiveness of their work is absent from the policies of those who believe that it is possible to steer the daily activities in the classroom from the centre. Nor has it been the subject of extensive research.The implications for those wishing to change how teachers construe, construct and conduct their work are clear. Individuals’ commitment to such change is essential. Changing operational definitions of professionalism require working closely with teachers and their individual emotional and intellectual identities because unless these are addressed reform is unlikely to succeed in the longer term. This suggests rebuilding professionalism through sustained, critical dialogue, mutual trust and respect. In a multidisciplinary review of the theoretical and empirical literature on trust spanning four decades, Tschannen-Moran and Hoy (2000) highlight the need to pay attention to trust, particularly in terms of change. They found that trust is:- a means of reducing uncertainty in situations of independence;- necessary for effective cooperation and communication;- the foundation for cohesive and productive relationships;- a ‘lubricant’ greasing the way for efficient operations when people have confidence in other people's work and deeds (p. 549);- a means of reducing the complexities of transactions and exchanges more quickly and economically than other means of managing organisational life.Conversely, distrust, ‘provokes feelings of anxiety and insecurity…self-protection … minimising (of) vulnerability … withholding information and…pretence or even deception to protect their interests’ (Tschannen-Moran & Hoy, 2000, p. 550).Identity, so important in the lives of teachers, is not, then, something which is fixed or static. It is an amalgam of personal biography, culture, social influence and institutional values which may change according to role and circumstance. It is often, ‘less stable, less convergent and less coherent than is often implied in the research literature’ (MacLure, 1993, p. 320). Yet sustaining a positive sense of identity to subject, relationships and roles is important to maintaining motivation, self-esteem or self efficacy, job satisfaction, and commitment to teaching; and although research shows consistently that identity is affected, positively and negatively, by classroom experiences, organisational culture and situation specific events which may threaten existing norms and practices (Nias, 1989; Kelchtermans, 1993; Flores, 2002), successive reform implementation strategies have failed to address its key role in effective teaching. Reform which addresses key issues of professional identity, commitment and change is more likely to meet the standards raising recruitment and retention agendas more efficiently and more effectively than current efforts which, though well intentioned, appear from empirical data to be failing to connect with the long term learning and achievement needs of teachers and students.
การแปล กรุณารอสักครู่..
ถ้าคุณภาพของการศึกษาให้กับนักเรียน เพื่อจะรักษาหรือปรับปรุงในหน้าของการเพิ่มแรงกดดันและความต้องการจากความหลากหลายของผู้มีส่วนได้เสีย ครูต้องช่วยในการรักษาความกระตือรือร้นของพวกเขา , และระบุกับตน ซึ่งต้องการการลงทุนมากของความคิดและอารมณ์ของตัว ( friedson ( ประกอบ ) และวัน ( 2000b ) ; หลุยส์ , 1998 ) ความมุ่งมั่นของอาจารย์ได้ถูกพบเป็น ทำนายที่สำคัญของการปฏิบัติงาน ครูขาดการ burnout และการหมุนเวียน , เช่นเดียวกับที่มีอิทธิพลในการจูงใจ ผลสัมฤทธิ์ทางการเรียน เจตคติต่อการเรียนรู้ และการที่โรงเรียน ( ไฟร์สโตน , 1996 ; เกรแฮม , 1996 ; หลุยส์ , 1998 ; Tsui & Cheng , 1999 ) . ผลที่ตามมาของการตรวจสอบใหม่ การตรวจสอบ และระบบความรับผิดชอบสาธารณะ นอกจากนี้การเพิ่มขึ้นของแรงงานเพิ่มงานโดยตรงผ่านข้าราชการที่เกี่ยวข้องกับเพอร์ฟอร์มมาทิวิตี้วาระการปฏิรูปได้เลื่อนตำแหน่งสูง องศาของความไม่แน่นอน ความไม่แน่นอนและความเสี่ยงสำหรับครู ( ลูกบอล , 2544 , หน้า 7 ) kelchtermans ( 2539 ) การศึกษาอาชีพราวสิบประสบการณ์ครูประถมศึกษาพบสองรูปแบบที่เกิดขึ้น : ความมั่นคงในงาน : ต้องการที่จะรักษาสภาพที่เป็นอยู่ มีความทะเยอทะยาน นำไปสู่ความพึงพอใจ ; andvulnerability กับการตัดสินใจของ เพื่อนร่วมงาน หัวหน้า และผู้ที่อยู่นอกโรงเรียน เช่น พ่อแม่ ผู้สื่อรายงาน ซึ่งอาจจะใช้เฉพาะในความสำเร็จของนักเรียนที่สามารถวัดได้ และความเสี่ยงเพิ่มขึ้น ดังนั้น พวกเขามีแนวโน้มต่อเองและอนุรักษ์นิยมในการสอน จู่ ๆ อย่างไรก็ตาม ความสัมพันธ์ระหว่างการปฏิรูปครูต่อภายนอก , เอกลักษณ์ , สภาพแวดล้อมที่พวกเขาทำงานและคุณภาพและประสิทธิภาพของการทำงานจะขาดจากนโยบายของผู้ที่เชื่อว่ามันเป็นไปได้ที่จะคัดท้าย กิจกรรมประจำวันในชั้นเรียน จากศูนย์ หรือมันเป็นเรื่องของการวิจัยอย่างละเอียดความหมายสำหรับผู้ที่ประสงค์ที่จะเปลี่ยนแปลงวิธีการที่ครูตีความ สร้างและดำเนินการงานของพวกเขามีความชัดเจน บุคคลที่มุ่งมั่นที่จะเปลี่ยนแปลงดังกล่าวเป็นสิ่งจำเป็น การเปลี่ยนคำนิยามของความเป็นมืออาชีพต้องทำงานอย่างใกล้ชิดกับครูและแต่ละของพวกเขาทางอารมณ์และเอกลักษณ์ทางปัญญา เพราะนอกจากเหล่านี้จะให้ความสนใจการปฏิรูปที่ประสบความสำเร็จในระยะยาว นี้แสดงให้เห็นการสร้างความเป็นมืออาชีพผ่านยั่งยืน การสนทนา ความไว้วางใจและความเคารพซึ่งกันและกัน ในการทบทวนวรรณกรรมโดยทฤษฎีเชิงประจักษ์เชื่อถือทอดสี่ทศวรรษที่ผ่านมาและ tschannen Moran , ฮอย ( 2000 ) ที่ต้องให้ความสนใจที่จะเชื่อ โดยเฉพาะในแง่ของการเปลี่ยนแปลง พวกเขาพบเชื่อนั่นคือ :- การลดความไม่แน่นอนในสถานการณ์ของความเป็นอิสระ ;- จำเป็นสำหรับความร่วมมือที่มีประสิทธิภาพและการสื่อสาร- มูลนิธิเพื่อความสัมพันธ์ที่น่าสนใจและมีประสิทธิภาพ ;- ' ' อัดจาระบีหล่อลื่นทางสำหรับการดำเนินงานที่มีประสิทธิภาพ เมื่อประชาชนมีความเชื่อมั่นในการทำงานของผู้อื่นและการกระทำ ( หน้ามัน )- วิธีการลดความซับซ้อนของการทำธุรกรรมและการแลกเปลี่ยนได้อย่างรวดเร็วและประหยัดกว่าวิธีอื่น ๆของการจัดการชีวิตองค์กร .ตรงกันข้าม , ความคลางแคลงใจ , ' กระตุ้นความรู้สึกของความวิตกกังวลและความไม่มั่นคงของตนเอง . . . . . . . . . . . . . . ลดช่องโหว่ ( ของ ) . . . . . . . หัก ณที่จ่ายข้อมูล และ . . . . . . . เสแสร้งหรือหลอกลวงเพื่อปกป้องผลประโยชน์ของพวกเขา ' ( tschannen Moran & ฮอย , 2543 , หน้า 550 )เอกลักษณ์ ที่สำคัญมากในชีวิตของครู ไม่ใช่ แล้ว สิ่งที่คงที่หรือคงที่ มันเป็นมัลกัมของชีวประวัติ วัฒนธรรม บุคคล สังคม และสถาบัน ค่านิยมที่อาจเปลี่ยนไปตามบทบาทและสถานการณ์ มันมักจะเป็น ' มีเสถียรภาพน้อยลง น้อยลงและน้อยกว่ามักจะมีการติดต่อกันโดยนัยในวรรณกรรม ' ( เมิ่กคลูร์ , 2536 , หน้า 320 ) ยังสนับสนุนความรู้สึกบวกของตนกับเรื่องความสัมพันธ์และบทบาทสำคัญในการรักษาแรงจูงใจในตนเองหรือความสามารถตนเอง , ความพึงพอใจในงาน และความมุ่งมั่นในการสอน และถึงแม้ว่าการวิจัยแสดงอย่างที่ตัวตนคือผลกระทบทางบวกและทางลบ โดยประสบการณ์ในชั้นเรียน วัฒนธรรมองค์กรและสถานการณ์เหตุการณ์ที่เฉพาะเจาะจงซึ่งอาจคุกคามที่มีอยู่ในบรรทัดฐานและแนวทางปฏิบัติ ( Nias , 1989 ; kelchtermans , 1993 ; ฟลอเรส , 2002 ) , ยุทธศาสตร์การปฏิรูปต่อเนื่องมีการล้มเหลวของคีย์บทบาทในที่อยู่การสอนที่มีประสิทธิภาพ การปฏิรูปซึ่งเน้นปัญหาสำคัญของเอกลักษณ์ ความมุ่งมั่น และเปลี่ยนเป็นโอกาสมากขึ้นเพื่อให้ตรงกับมาตรฐานการเพิ่มวาระการสรรหา และการรักษามีประสิทธิภาพมากขึ้นและมีประสิทธิภาพมากขึ้นกว่าความพยายามในปัจจุบันซึ่งแม้จะดีอาจมีปรากฏจากข้อมูลเชิงประจักษ์ที่ได้ล้มเหลวที่จะเชื่อมต่อกับ ระยะยาว การเรียนรู้และผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนตามความต้องการของครูและนักเรียน
การแปล กรุณารอสักครู่..