When I read the poem “The Tide Rise

When I read the poem “The Tide Rises The Tide Falls” by Henry Wadsworth Longfellow, I was interested in finding out if the author’s personal life was involved when writing this. While reading this poem I enjoyed the variation of imagery presented. I struggled a little bit with why Longfellow kept repeating the idea of how the tide rises and the tide falls but it made me realize how he is explaining that life is a cycle. After analyzing this poem I believe that Longfellow’s poem “The Tide Rises The Tide Falls” demonstrates how life is a cycle that keeps recurring and that time won’t stop for you no matter what happens. This theme was communicated through the poet’s use of alliteration, imagery and personification.

This poem uses alliteration in almost every verse of the poem. A few examples are “curlew calls”, “sea-sands”, “towards the town”, and “steeds in their stalls”. The author uses alliteration to add effect to the poem, to make it more interesting and to keep the fluidity of the poem. Alliteration is one of the many reasons I believe that Longfellow’s poem “The Tide Rises The Tide Falls” demonstrates how life is a cycle that keeps recurring and that time won’t stop for you no matter what happens. This theme was communicated through the poet’s use of alliteration in order to transmit the passing of time.

Throughout the poem “The Tide Rises The Tide Falls” the poet refers to the essence of time in relation to somebody’s personal lifetime. The constant reference to animals and the tide at the beginning and at the end of the poem represent that life goes on for the world even after our passing. The tide “efface the footprints in the sands” might mean, “time erases all”, because it its everlasting. Another example could be “the day returns”. In this part of the poem Longfellow is demonstrating how it will never stop, how it is a cycle. He shows us by using personification giving human traits to things. This is why I believe that Longfellow’s poem “The Tide Rises The Tide Falls” demonstrates how life is a cycle that keeps recurring and that time won’t stop for you no matter what happens. This theme was communicated through the poet’s use of personification. Life has the power to keep on going without us, as if we were never there.

The poem written by Longfellow has deeper meaning lying inside; Longfellow gives us extravagant imagery by explaining different points of views in the poem. We can see the beauty of his writing through imagery because it is represented in such ways such as “the twilight darkens, the curlew calls” and so much more. Longfellow seems to suggest that time is not really something measurable. This is another reason I believe that Longfellow’s poem “The Tide Rises The Tide Falls” demonstrates how life is a cycle that keeps recurring and that time won’t stop for you no matter what happens. This theme was communicated through the poet’s use of imagery. He also shows that perhaps time does not exist at all and that the events occurring in the poem were imagery is taken place are just transitory events in one moment of eternity.

In sum, Longfellow’s poem “The Tide Rises The Tide Falls” demonstrates how life is a cycle that keeps recurring and that time won’t stop for you no matter what happens. He shows this with the use of, alliteration, personification and imagery. Anybody who reads this poem by Longfellow will be immediately attracted to the amount of description provided. In the poem a lot is going on but the most important things are that life of the sea continues even though the traveler won’t return, and that the traveler represents life of a person in general; although we live marks (footprints) they cover up (wash away).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เมื่ออ่านบทกวี "เดอะไทด์มาเดอะไทด์ตก" โดย Henry Longfellow วาดส์วอลทช์ ผมสนใจหาถ้าไม่เกี่ยวข้องกับชีวิตส่วนตัวของผู้เขียนขณะเขียนนี้ ขณะอ่านบทกวีนี้ สะอาดรูปแบบของภาพถ่ายที่นำเสนอ ฉันต่อสู้หน่อยทำไม Longfellow เก็บซ้ำความคิดของวิธีการเพิ่มขึ้นของน้ำ และน้ำอยู่ แต่มันทำให้ฉันรู้ว่าเขาจะอธิบายว่า ชีวิตรอบตัว หลังจากวิเคราะห์กลอนนี้ ผมเชื่อว่าบทกวี Longfellow ที่ "เดอะไทด์มาเดอะไทด์อยู่" แสดงให้เห็นว่าชีวิตเป็นวงจรที่ช่วยให้เกิด และเวลาจะไม่หยุดสำหรับคุณไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น รูปนี้ก็สื่อสาร ด้วยการใช้ของกวี alliteration ภาพถ่าย และบุคลาธิษฐานบทกวีนี้ใช้ alliteration ในเกือบทุกข้อของกลอน ตัวอย่าง "curlew เรียก" "ซีแซนด์" "สู่เมือง" และ "steeds ในร้านของพวกเขา" ผู้เขียนใช้ alliteration เพิ่มผลกับกลอน เพื่อให้น่าสนใจมากขึ้น และ เพื่อให้การไหลของกลอน Alliteration เป็นหนึ่งในหลายสาเหตุที่ผมเชื่อว่าบทกวี Longfellow ที่ "เดอะไทด์มาเดอะไทด์อยู่" แสดงให้เห็นว่าชีวิตเป็นวงจรที่ช่วยให้เกิด และเวลาจะไม่หยุดสำหรับคุณไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น รูปนี้ก็สื่อสาร ด้วยการใช้ของกวี alliteration เพื่อส่งผ่านเวลาตลอด "เดอะไทด์มาเดอะไทด์ตก" กลอนกวีอ้างถึงของเวลาเกี่ยวกับชีวิตส่วนตัวของใครบางคน การอ้างอิงคงสัตว์และน้ำ ที่ต้น และท้ายของกลอนแสดงว่า ชีวิตไปในโลกแม้แต่หลังจากผ่านของเรา น้ำ "efface รอยเท้าในทราย" อาจหมายถึง "เวลาลบทั้งหมด" เนื่องจากมันเป็นนิรันดร์ได้ อีกตัวอย่างหนึ่งอาจจะ "คืนวัน" ในส่วนนี้ของบทกวี Longfellow จะเห็นว่ามันจะไม่หยุด ว่าได้รอบตัว เขาแสดงให้เราเห็นโดยบุคลาธิษฐานให้ลักษณะมนุษย์สิ่งที่ นี่คือเหตุผลที่ผมเชื่อว่า บทกวีของ Longfellow "เดอะไทด์มาเดอะไทด์อยู่" แสดงให้เห็นถึงวิธีชีวิตเป็นวงจรที่ช่วยให้เกิด และเวลาที่จะหยุดคุณไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น รูปนี้ก็สื่อสาร ด้วยการใช้บุคลาธิษฐานของกวี ชีวิตมีอำนาจที่จะให้ต่อไป โดยไม่มีเรา ว่าเราไม่เคยมีมีกลอนเขียน โดย Longfellow ลึกความหมายอยู่ภายใน Longfellow ให้เราถ่ายแบบอธิบายจุดแตกต่างของมุมมองในกลอน เราสามารถดูความงามของเขาเขียนผ่านทางภาพถ่าย เพราะมันจะถูกแสดงในลักษณะดังกล่าวเช่น "ทไวไลท์มืด เรียก curlew" และอื่น ๆ Longfellow น่าจะ แนะนำนั้นไม่ได้วัดจริง ๆ บางอย่าง นี่คืออีกเหตุผลที่ผมเชื่อว่าบทกวี Longfellow ที่ "เดอะไทด์มาเดอะไทด์อยู่" แสดงให้เห็นว่าชีวิตเป็นวงจรที่ช่วยให้เกิด และเวลาจะไม่หยุดสำหรับคุณไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น รูปนี้ก็สื่อสาร ด้วยการใช้ภาพถ่ายของกวี เขายังแสดงว่า บางทีเวลาไม่มีเลย และว่า เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในบทกวีถูกถ่ายจะนำมาทำเป็นอนิยมเพียงเหตุการณ์ในช่วงเวลาหนึ่งนิรันดร์ในผลรวม กลอนของ Longfellow "เดอะไทด์มาเดอะไทด์อยู่" แสดงให้เห็นถึงวิธีชีวิตเป็นวงจรที่ช่วยให้เกิด และเวลาที่จะหยุดคุณไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น เขาสามารถแสดงได้ ด้วยการใช้ alliteration บุคลาธิษฐาน และภาพถ่าย ใครที่อ่านบทกวีนี้ โดย Longfellow จะได้ทันทีดึงดูดจำนวนมีคำอธิบาย ในกลอน มากมายเกิดขึ้น แต่สิ่งสำคัญที่สุดคือ ชีวิตของทะเลยังคงแม้ว่านักท่องเที่ยวจะไม่กลับ และที่นักท่องเที่ยวที่แสดงถึงชีวิตของคนทั่วไป ถึงแม้ว่าเราอยู่เครื่องหมาย (รอยเท้า) จะครอบคลุมค่า (ล้างออก)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เมื่อฉันอ่านบทกวี " น้ำมา น้ำตก " โดยเฮนรี่ Wadsworth ลองเฟลโลว์ ที่ฉันสนใจในการหาออกถ้าของผู้เขียนชีวิตส่วนตัวเข้ามาเกี่ยวข้อง ตอนที่เขียนนี้ ตอนอ่านบทนี้ผมชอบรูปแบบของภาพที่นำเสนอผมดิ้นรนเล็กน้อย ด้วยเพราะลองเฟลโลว์ยังคงย้ำความคิดว่าน้ำมา และน้ำตก แต่มันทำให้ผมรู้สึกว่าเขาจะอธิบายว่าชีวิตเป็นวัฏจักร หลังจากวิเคราะห์บทนี้ผมเชื่อว่า ลองเฟลโลว์ของบทกวี " กระแสน้ำขึ้นน้ำลงตรง " แสดงให้เห็นว่าชีวิตเป็นวงจรที่ช่วยให้ที่เกิดขึ้นและเวลาที่ไม่เคยหยุด สำหรับคุณไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นชุดรูปแบบนี้ถูกสื่อสารผ่านของกวีใช้สัมผัสอักษร , ภาพและตัวอย่าง

กลอนนี้ใช้สัมผัสอักษรในเกือบทุกข้อของบทกวี ตัวอย่าง " curlew เรียก " , " ทราย " ทะเล " ในเมือง " และ " ม้าชั้นดีในคอกม้าของพวกเขา " ผู้เขียนใช้สัมผัสอักษรเพื่อเพิ่มผลกระทบให้บทกวีที่จะทำให้มันน่าสนใจมากขึ้นและให้ความลื่นไหลของบทกวีสัมผัสอักษร เป็นหนึ่งในหลายเหตุผลที่ผมเชื่อว่า ลองเฟลโลว์ของบทกวี " กระแสน้ำขึ้นน้ำลงตรง " แสดงให้เห็นว่าชีวิตเป็นวงจรที่ช่วยให้ที่เกิดขึ้นและเวลาที่ไม่เคยหยุด สำหรับคุณไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น ชุดรูปแบบนี้ถูกสื่อสารผ่านของกวีใช้สัมผัสอักษรเพื่อส่งผ่านเวลา .

ตลอดบทกลอน " น้ำมา น้ำตก " กวีหมายถึงสาระสําคัญของเวลาในความสัมพันธ์กับชีวิตใครเป็นเรื่องส่วนตัว ค่าอ้างอิงกับสัตว์และกระแสน้ำที่จุดเริ่มต้นและที่สิ้นสุดของบทกวีแปลว่าชีวิตไปบนโลกแม้หลังจากผ่านของเรา กระแส " ลบออกรอยเท้าในทราย " อาจหมายถึง " เวลาจะลบ "เพราะมันเป็นนิรันดร์ อีกตัวอย่างอาจจะ " กลับมา " วัน ในส่วนนี้ของกลอนทำไปก็แสดงให้เห็นว่ามันไม่เคยหยุด มันเป็นวัฏจักร เขาแสดงให้เราเห็นโดยการใช้บุคลาธิษฐานให้ลักษณะของมนุษย์อย่างนี่คือเหตุผลที่ผมเชื่อว่า ลองเฟลโลว์ของบทกวี " กระแสน้ำขึ้นน้ำลงตรง " แสดงให้เห็นว่าชีวิตเป็นวงจรที่ช่วยให้ที่เกิดขึ้นและเวลาที่ไม่เคยหยุด สำหรับคุณไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น ชุดรูปแบบนี้ถูกสื่อสารผ่านของกวีใช้บุคลาธิษฐาน ชีวิตมีพลังที่จะทำต่อไปโดยไม่มีเรา เช่น ถ้าเราไม่เคยอยู่ที่นั่น

บทกวีที่เขียนโดยทำไปได้ความหมายที่ลึกซึ้งอยู่ภายใน ทำไปให้เราฟุ่มเฟือย การอธิบายจุดที่แตกต่างของมุมมองในบทกวี เราสามารถเห็นความงามของงานเขียนของเขา ผ่านภาพถ่าย เพราะมันจะแสดงในรูปแบบต่างๆ เช่น " สนธยามืดลง , curlew เรียก " และอื่น ๆ อีกมากมาย ลองเฟลโลว์ดูเหมือนจะชี้ให้เห็นว่าเวลามันไม่ได้จริงๆสิ่งที่สามารถวัดได้นี่คือเหตุผลที่ผมเชื่อว่า ลองเฟลโลว์ของบทกวี " กระแสน้ำขึ้นน้ำลงตรง " แสดงให้เห็นว่าชีวิตเป็นวงจรที่ช่วยให้ที่เกิดขึ้นและเวลาที่ไม่เคยหยุด สำหรับคุณไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น ชุดรูปแบบนี้ถูกสื่อสารผ่านของกวีใช้จินตภาพนอกจากนี้เขายังแสดงให้เห็นว่า บางทีเวลาไม่มีเลย และว่า เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในบทกวีเป็นภาพถ่ายสถานที่เป็นเหตุการณ์เพียงชั่วคราวในช่วงเวลาหนึ่งของนิรันดร์

สรุปทำไปบทกวี " กระแสน้ำขึ้นน้ำลงตรง " แสดงให้เห็นว่าชีวิตเป็นวงจรที่ช่วยให้ที่เกิดขึ้นและเวลาที่ไม่หยุดสำหรับคุณไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น เขาแสดงกับการใช้เลี้ยงตัวอย่างและภาพ . ใครอ่านกลอนนี้ โดยทำไปจะดึงดูดทันทีเพื่อจำนวนของรายละเอียดที่ให้ไว้ ในบทกวีมากขึ้น แต่สิ่งที่สำคัญที่สุดคือ ชีวิตของทะเลอย่างต่อเนื่อง แม้ว่านักท่องเที่ยวจะไม่กลับ และนักเดินทางที่แสดงถึงชีวิตของบุคคลทั่วไปถึงแม้ว่าเราจะอยู่เครื่องหมาย ( รอยเท้า ) พวกเขาปกปิด ( ล้าง ) .