My memories mostly only included th

My memories mostly only included those of the dojo. I remembered the senior disciple.

He was a despicable guy.
A person who only knew how to run off his mouth.
He was a bastard who fiercely drummed the threat into my head that it was not my right to go beyond him once he saw my talent.

I hate those type of senior-junior and superior-inferior relationships.
I had run away from home because I had to hold my head down to my father as well.
Still, my father was better compared to him. How do I explain this, it was because he possessed power.

However, that senior of mine did not possess any power at all.
He was merely a small fry that had developed immense narcissism by running off his mouth.
When I had trained to reach the intermediate level, that guy was still hanging around at the end of the beginner level.
That was a guy of low caliber.

Even within the main dojo, that was their best of the senior Water God Style swordsmen.
They just kept coming up different excuses with how their lack of competence was caused by this or that.

I had thought that someday I will show the true strength of my power to those guys.

Although, at the very end, I wasn't able to show that guy my own strength at all.

There were many things I wasn't able to put up with. Like the crime I had committed against Lilia, so I ran away.
I had more or less aimed at this from the beginning, the fact that I had wanted to trample on what was considered precious to them.
Those guys started to look for me in a frenzy ever since I fled.
I left the country in order to ridicule them.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ความทรงจำของฉันส่วนใหญ่เท่านั้นรวมของโดโจ ฉันจำสาวกอาวุโสเขาเป็นผู้ชายน่าชังคนที่รู้วิธีการใช้ปิดปากของเขาเท่านั้นเขาเป็นลูกครึ่งที่ถึงพริกถึงขิง drummed คุกคามเข้าไปในหัวของฉันก็ไม่ฉันขวาไปนอกเหนือจากเขาเมื่อเขาเห็นความสามารถของฉันฉันเกลียดที่ชนิดของความสัมพันธ์อาวุโสห้อง และห้องซูพีเรียเป็นรองฉันได้ทำงานจากบ้านได้เนื่องจากผมกุมหัวของฉันเพื่อพ่อด้วยยัง คุณพ่อได้ดีเมื่อเทียบกับเขา วิธีทำฉันอธิบายนี้ เพราะเขาต้องใช้พลังงานอย่างไรก็ตาม ที่อาวุโสของฉันไม่มีอำนาจใด ๆ เลยเขาเพียงทอดขนาดเล็กที่ได้พัฒนาขึ้น narcissism เวิ้งว้าง โดยปิดปากเมื่อฉันได้รับการฝึกอบรมระดับกลางถึง ผู้ชายที่ถูกยังรอบ ๆ จบระดับเริ่มต้นที่ผู้ชายของ caliber ต่ำได้แม้ภายในโดโจหลัก ที่ดีที่สุดของ swordsmen ลักษณะน้ำพระอาวุโสนอกจากนี้พวกเขาเพียงแค่เก็บไว้มาถึงข้อแก้ตัวต่าง ๆ ด้วยวิธีการขาดความสามารถที่เกิดจากการนี้หรือที่ฉันมีความคิดว่า สักวันหนึ่งฉันจะแสดงแรงจริงของกำลังคนเหล่านั้นแม้ว่า ที่สุด ฉันไม่สามารถที่จะแสดงความแรงของตัวเองนั้นทั้งหมดมีหลายสิ่งที่ฉันไม่สามารถที่จะทน เช่นอาชญากรรมฉันได้มุ่งมั่นกับ Lilia ดังนั้นฉันวิ่งหนีไปผมได้มาที่นี้น้อยตั้งแต่เริ่มต้น ความจริงที่ฉันมีอยากบาทาสามัคคีบนสิ่งถือว่าล้ำค่าไปคนเหล่านั้นเริ่มที่จะมองฉันเมามันตั้งแต่ที่ฉันหนีผมออกจากประเทศเพื่อล้อเลียนได้

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ความทรงจำเท่านั้นส่วนใหญ่รวมอยู่ที่โดโจ ผมจำศิษย์รุ่นพี่

เขาเป็นคนที่น่ารังเกียจ
คนที่รู้วิธีที่จะวิ่งออกจากปากของเขา เขาเป็นลูกนอกสมรสที่ถึงพริกถึงขิง
เคาะคุกคามเข้ามาในหัวผม ว่า มัน ไม่ ใช่ ฉันต้องไปจากเขา เมื่อเขาเห็นความสามารถของฉัน

ฉันเกลียดรุ่นพี่ รุ่นน้อง และ ความสัมพันธ์ด้อยกว่า
ประเภทเหล่านั้นผมเคยหนีออกจากบ้านเพราะต้องถือหัวของฉันลงไปพ่อเช่นกัน .
ยัง พ่อดีขึ้น เมื่อเทียบกับเขา จะอธิบายยังไงดี เพราะเขามีอำนาจ

แต่รุ่นพี่ของฉันไม่ได้มีอำนาจใดๆ ทั้งสิ้น
เขาเป็นเพียงตัวเล็กๆ ที่ได้พัฒนาตัวเองโดยการวิ่งออกจากปากของเขาเวิ้งว้าง .
เมื่อฝึกถึงระดับกลางผู้ชายคนนั้นก็ยังวนเวียนอยู่ที่ส่วนท้ายของระดับเริ่มต้น .
ที่เป็นผู้ชายไร้ความสามารถ

แม้ภายในโรงฝึกหลักที่ของพวกเขาที่ดีที่สุดของรุ่นพี่น้ำพระเจ้าสไตล์นักดาบ .
พวกเขาเพียงแค่เก็บมาข้ออ้างต่าง ๆ ด้วยวิธีการที่พวกเขาขาดความสามารถเกิดจากนี้ หรือที่

ผมก็คิดว่าสักวันหนึ่งข้าจะแสดงพลังที่แท้จริงของพลังพวกนั้น

ถึงแม้ตอนสุดท้าย ฉันไม่สามารถแสดงให้เห็นว่าผู้ชายของตัวเองแรงเลย

มีหลายสิ่งที่ฉันไม่สามารถวางด้วย เช่น อาชญากรรมได้มุ่งมั่นกับที่ฉันวิ่งหนี .
ผมมากขึ้นหรือน้อยลงมุ่งนี้ตั้งแต่ต้น ความจริงที่ฉันต้องเหยียบย่ำสิ่งที่มีค่ามากกับพวกเขา .
พวกนั้นเริ่มมองฉันด้วยความบ้าคลั่งตั้งแต่ฉันหนี
ฉันออกจากประเทศเพื่อที่จะเยาะเย้ยเขา