AbstractPurpose: (a) to determine i

Abstract
Purpose: (a) to determine if 110 postmenopausal breast cancer survivors (BCS) with bone loss who participated in 24 months of strength and weight training (ST) exercises had improved muscle strength and balance and had fewer falls compared to BCS who did not exercise; and (b) to describe type and frequency of ST exercises; adverse effects of exercises; and participants’ adherence to exercises at home, at fitness centers, and at 36-month follow up.

Design: Findings reported are from a federally funded multicomponent intervention study of 223 postmenopausal BCS with either osteopenia or osteoporosis who were randomly assigned to an exercise (n=110) or comparison (n=113) group.

Methods: Time points for testing outcomes were baseline, 6, 12, and 24 months into intervention. Muscle strength was tested using Biodex Velocity Spectrum Evaluation, and dynamic balance using Timed Backward Tandem Walk. Adherence to exercises was measured using self-report of number of prescribed sessions attended and participants’ reports of falls.

Findings: Mean adherence over 24 months was 69.4%. Using generalized estimating equation (GEE) analyses, compared to participants not exercising, participants who exercised for 24 months had significantly improved hip flexion (p=0.011), hip extension (p=0.0006), knee flexion (p

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

บทคัดย่อวัตถุประสงค์: (ก) เพื่อพิจารณาถ้า 110 postmenopausal เต้านมมะเร็งผู้รอดชีวิต (BCS) มีการสูญเสียกระดูกที่เข้าร่วมในความแข็งแรงและน้ำหนัก (ST) ฝึกอบรม 24 เดือน มีความแข็งแรงของกล้ามเนื้อดีขึ้นและความสมดุล และมีตกน้อยลงเมื่อเทียบกับ BCS ที่ไม่ไม่ออกกำลังกาย และ (ข) การอธิบายถึงชนิดและความถี่ของการออกกำลังกาย ST ผลร้ายของการออกกำลังกาย และผู้เข้าร่วมต่าง ๆ การออกกำลังกายที่บ้าน ฟิตเนสเซ็นเตอร์ และ ที่ 36 เดือนตามค่าออกแบบ: มีรายงานการค้นพบจากการศึกษาได้รับเงินเต็มทุนแทรกแซง multicomponent 223 postmenopausal BCS osteopenia หรือโรคกระดูกพรุนที่ถูกกำหนดแบบสุ่มเพื่อการออกกำลังกาย (n = 110) หรือการเปรียบเทียบ (n = 113) กลุ่มวิธีการ: เวลาคะแนนทดสอบผลได้พื้นฐาน 6, 12 และ 24 เดือนเข้าแทรกแซง ความแข็งแรงของกล้ามเนื้อถูกทดสอบใช้ประเมินสเปกตรัมความเร็ว Biodex และความสมดุลแบบไดนามิกใช้เวลาย้อนหลังตัวตามกันไปเดินไป ติดการออกกำลังกายถูกวัดโดยใช้รายงานตนเองของจำนวนของเซสชันกำหนดร่วมและรายงานของผู้เข้าร่วมของน้ำตกค้นพบ: ติดช้ากว่า 24 เดือนเป็น 69.4% ผู้เรียนที่ใช้สำหรับ 24 เดือนได้ดีขึ้นอย่างมีนัยสำคัญโดยใช้เมจแบบทั่วไปประมาณสมการ (GEE) วิเคราะห์ เปรียบเทียบกับคนที่ไม่ออกกำลังกาย สะโพก flexion (p = 0.011), สะโพกขยาย (p = 0.0006), flexion เข่า (p < 0.0001 เข่าขยาย (p = 0.0018), wrist flexion (p = 0.031), และยอดดุล (p = 0.010) กำไรในความแข็งแรงของกล้ามเนื้อถูก 9.5% และ 28.5% flexion สะโพกและส่วนขยาย 50.0% และ 19.4% wrist flexion และนามสกุล และ 21.1% และ 11.6% flexion เข่าและส่วนขยาย ยอดดุลที่เพิ่มขึ้น 39.4% ผู้หญิงใช้มีราคาตกน้อยกว่า แต่ความแตกต่างในจำนวนของน้ำตกระหว่างสองกลุ่มไม่สำคัญบทสรุป: BCS postmenopausal มากกับการสูญเสียกระดูกสามารถยึดติดกับการแทรกแซงการออกกำลังกาย 24 เดือน ST และออกกำลังกายสามารถส่งผลกำไรมีความหมายในความแข็งแรงของกล้ามเนื้อและความสมดุลเกี่ยวข้องทางคลินิก: ศึกษาเพิ่มเติมจำเป็นสำหรับการตรวจสอบความสัมพันธ์ระหว่างกล้ามเนื้อความแข็งแรงและความสมดุลใน BCS postmenopausal สูญเสียกระดูกและเกิดการตกและกระดูกหัก

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

Abstract
Purpose: (a) to determine if 110 postmenopausal breast cancer survivors (BCS) with bone loss who participated in 24 months of strength and weight training (ST) exercises had improved muscle strength and balance and had fewer falls compared to BCS who did not exercise; and (b) to describe type and frequency of ST exercises; adverse effects of exercises; and participants’ adherence to exercises at home, at fitness centers, and at 36-month follow up.

Design: Findings reported are from a federally funded multicomponent intervention study of 223 postmenopausal BCS with either osteopenia or osteoporosis who were randomly assigned to an exercise (n=110) or comparison (n=113) group.

Methods: Time points for testing outcomes were baseline, 6, 12, and 24 months into intervention. Muscle strength was tested using Biodex Velocity Spectrum Evaluation, and dynamic balance using Timed Backward Tandem Walk. Adherence to exercises was measured using self-report of number of prescribed sessions attended and participants’ reports of falls.

Findings: Mean adherence over 24 months was 69.4%. Using generalized estimating equation (GEE) analyses, compared to participants not exercising, participants who exercised for 24 months had significantly improved hip flexion (p=0.011), hip extension (p=0.0006), knee flexion (p<0.0001, knee extension (p=0.0018), wrist flexion (p=0.031), and balance (p=0.010). Gains in muscle strength were 9.5% and 28.5% for hip flexion and extension, 50.0% and 19.4% for wrist flexion and extension, and 21.1% and 11.6% for knee flexion and extension. Balance improved by 39.4%. Women who exercised had fewer falls, but difference in number of falls between the two groups was not significant.

Conclusions: Many postmenopausal BCS with bone loss can adhere to a 24 month ST exercise intervention, and exercises can result in meaningful gains in muscle strength and balance.

Clinical Relevance: More studies are needed for examining relationships between muscle strength and balance in postmenopausal BCS with bone loss and their incidence of falls and fractures.

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

วัตถุประสงค์นามธรรม
: ( ) เพื่อตรวจสอบว่า 110 หลัง ผู้รอดชีวิตจากโรคมะเร็งเต้านม ( BCS ) กับการสูญเสียกระดูกที่เข้าร่วมใน 24 เดือนของความแข็งแรงและน้ำหนักการฝึกอบรม ( ST ) แบบฝึกหัดมีความแข็งแรงของกล้ามเนื้อและความสมดุลที่ดีขึ้นและตกได้น้อยลงเมื่อเทียบกับ BCS ที่ไม่ได้ออกกำลัง และ ( ข ) เพื่ออธิบายถึงชนิดและความถี่ของการออกกำลังกายเซนต์ ; ผลกระทบของแบบฝึกปฏิบัติและผู้เข้าร่วมว่าแบบฝึกหัดที่บ้าน ที่ศูนย์ฟิตเนส และ 36 เดือน ที่ติดตาม

ออกแบบ : รายงานสรุปจากกองทุนสหรัฐแทรกแซงการศึกษาองค์ประกอบของ 223 BCS วัยทองกับโรคกระดูกพรุนหรือภาวะที่มีวัตถุประสงค์เพื่อการออกกำลังกาย ( n = 110 ) หรือการเปรียบเทียบ ( n = 113 ) กลุ่ม

วิธีการคะแนนผลการทดสอบ : เวลาเป็น 5 , 6 , 12และ 24 เดือนในการแทรกแซง ความแข็งแรงของกล้ามเนื้อที่ใช้ในการทดสอบความเร็วในการประเมิน คือ biodex สเปกตรัมและความสมดุลแบบไดนามิกโดยใช้เวลาเดินตามข้างหลัง แบบฝึกหัดการวัดการ รายงานของจำนวนที่เข้าร่วมกิจกรรมการประชุมและรายงานของตก

ส่วนหมายถึงการยึดมั่นมากกว่า 24 เดือน คือคน % โดยใช้ตัวประมาณสมการ ( Gee ) วิเคราะห์เมื่อเทียบกับผู้ที่ไม่ออกกำลังกาย ผู้ใช้สิทธิ 24 เดือนมีการปรับปรุงอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ ( p = 0.011 ) ข้อสะโพก สะโพกขยาย ( P = 0.0006 ) , งอเข่า ( p < 0.0001 ) ข้อเข่า ( P = 0.0018 ) งอข้อมือ ( p = 0.031 ) และดุล ( p = 0.010 ) กำไรในความแข็งแรงของกล้ามเนื้อเป็น 9.5 % และ 28.5 % สำหรับสะโพกงอและนามสกุล 50.0 % และ 19.4% สำหรับงอข้อมือและส่วนขยาย และ 211 % และ 11.6% สำหรับเข่างอและนามสกุล ความสมดุลที่ดีขึ้นโดยเฉลี่ยร้อยละ ผู้หญิงที่ออกกำลังกายได้น้อยลง แต่ความแตกต่างในจํานวนอยู่ระหว่างทั้งสองกลุ่มอย่างมีนัยสำคัญ สรุป : BCS

หลังมากกับการสูญเสียกระดูกสามารถยึดติดกับ 24 เดือนเซนต์การออกกำลังกายแทรกแซงและแบบฝึกหัดที่สามารถส่งผลในการสื่อความหมายจากความแข็งแรงของกล้ามเนื้อและความสมดุล

คลินิก ,ศึกษาเพิ่มเติมที่จำเป็นสำหรับการตรวจสอบความสัมพันธ์ระหว่างความแข็งแรงของกล้ามเนื้อและความสมดุลใน BCS วัยทองกับการสูญเสียกระดูกและการเกิดของพวกเขาล้มและกระดูกหัก .