Of the adolescents who met criteria

Of the adolescents who met criteria for MDD, the mean number of symptoms was 6.9 (SD = 1.2). In 38.3% of the MDD episodes, 5 or 6 symptoms were present; 7 or 8 symptoms were presented in 49.5% of the episodes, and all 9 symptoms were present in 12.2% of the episodes. As can be seen, of the two core symptoms of MDD, depressed mood is more prevalent than anhedonia in depressed adolescents (97.7% vs. 77.3%); anhedonia rarely exists in the absence of depressed mood (2.3% of MDD cases), and in 75.0% of MDD cases both core symptoms are present.

Community Versus Clinic Cases

We also examined whether community-based MDD cases are phenomenologically similar to MDD cases in treatment settings. From an epidemiologic perspective, it is important to know whether treated cases differ from cases identified in community surveys. To answer this question, data from the OADP study were compared with results from six published studies of adolescent patients (inpatients and outpatients) who had received the diagnosis of MDD. The proportion of OADP participants with MDD who met each of the nine DSM-III-R criteria is shown in the first column of Table 2. In the second column, we have listed the mean percentage of depressed adolescents meeting each criterion across the six patient studies, with a range of values provided in the third column.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ของวัยรุ่นที่ตรงตามเงื่อนไข MDD เลขหมายถึงอาการ 6.9 (SD = 1.2) 38.3% ของตอน MDD, 5 หรือ 6 อาการมีอยู่ อาการที่ 7 หรือ 8 ได้นำเสนอใน 49.5% ของตอน และอาการทั้งหมด 9 ได้ใน 12.2% ของตอน สามารถมองเห็น หลักสองอาการ MDD อารมณ์หดหู่จะแพร่หลายมากขึ้นกว่า anhedonia ในวัยรุ่นซึมเศร้า (97.7% เทียบกับ 77.3%); anhedonia ไม่ค่อยมีของอารมณ์หดหู่ (2.3% ของกรณี MDD), และ 75.0% กรณี MDD ทั้งอาการหลักที่มีอยู่เมื่อเทียบกับกรณีคลินิกชุมชนเรายังตรวจสอบไม่ว่ากรณีชุมชน MDD จะ phenomenologically คล้ายกับกรณี MDD ในการตั้งค่ารักษา จากมุมมอง epidemiologic มันก็รู้ว่าถือว่ากรณีแตกต่างจากกรณีที่ระบุในการสำรวจชุมชน ตอบคำถามนี้ ข้อมูลจากการศึกษา OADP ได้เปรียบเทียบกับผลจากการศึกษาเผยแพร่ 6 ของผู้ป่วยวัยรุ่น (inpatients และ outpatients) ที่ได้รับการวินิจฉัย MDD สัดส่วนของผู้เรียน OADP กับ MDD ที่ตรงตามเกณฑ์ของ DSM-III-R 9 แต่ละ จะแสดงในคอลัมน์แรกของตารางที่ 2 ในคอลัมน์สอง เรามีแสดงเปอร์เซ็นต์เฉลี่ยของวัยรุ่นเรื่องราวแต่ละเกณฑ์ในการศึกษาผู้ป่วย 6 ช่วงของค่าที่ระบุในคอลัมน์สาม

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ของวัยรุ่นที่พบเกณฑ์สำหรับการ MDD จำนวนเฉลี่ยของอาการเป็น 6.9 (SD = 1.2) ใน 38.3% ของเอพ MDD, 5 หรือ 6 อาการอยู่ในปัจจุบัน; 7 หรือ 8 อาการที่ถูกนำเสนอใน 49.5% ของเอพและทั้งหมด 9 อาการในปัจจุบัน 12.2% ของเอพ ที่สามารถเห็นได้จากทั้งสองอาการหลักของโรคซึมเศร้า, อารมณ์ซึมเศร้าเป็นที่แพร่หลายมากขึ้นกว่าที่ anhedonia ในวัยรุ่นหดหู่ (97.7% เทียบกับ 77.3%) anhedonia ไม่ค่อยมีอยู่ในตัวตนของอารมณ์ซึมเศร้า (2.3% ของกรณี MDD) และ 75.0% ของกรณี MDD ทั้งอาการหลักที่มีอยู่. ชุมชนกับกรณีคลินิกเรายังตรวจสอบไม่ว่าจะเป็นชุมชนตามกรณี MDD เป็น phenomenologically คล้ายกับ MDD กรณี การตั้งค่าการรักษา จากมุมมองทางระบาดวิทยาก็เป็นสิ่งสำคัญที่จะทราบว่ากรณีที่ได้รับการปฏิบัติที่แตกต่างจากกรณีที่ระบุไว้ในการสำรวจชุมชน ที่จะตอบคำถามนี้ข้อมูลจากการศึกษา OADP ถูกเมื่อเทียบกับผลที่ได้จากการศึกษาที่เผยแพร่หกของผู้ป่วยวัยรุ่น (ผู้ป่วยในผู้ป่วยนอกและ) ที่ได้รับการวินิจฉัยโรคซึมเศร้า สัดส่วนของผู้เข้าร่วม OADP กับ MDD ที่พบแต่ละเก้าเกณฑ์ของ DSM-III-R จะปรากฏในคอลัมน์แรกของตารางที่ 2 ในคอลัมน์ที่สองเราได้ระบุไว้ร้อยละเฉลี่ยของวัยรุ่นหดหู่ประชุมแต่ละเกณฑ์ในหกผู้ป่วย การศึกษาที่มีช่วงของค่าที่ระบุไว้ในคอลัมน์ที่สาม

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ของวัยรุ่นที่พบเกณฑ์สำหรับ MDD , หมายถึงจำนวนของอาการเป็น 6.9 ( SD = 1.2 ) ในร้อยละ 38.3 เต็มตอน 5 หรือ 6 อาการปัจจุบัน ; 7 หรือ 8 อาการถูกเสนอใน 49.5 เปอร์เซ็นต์ของเอพและทั้งหมด 9 อาการอยู่ 12.2 % ของตอน ดังจะเห็นได้จากสองหลักอาการของ MDD , อารมณ์หดหู่เป็นที่แพร่หลายมากกว่าซึมเศร้าในวัยรุ่นซึมเศร้า ( 97 .7 % และ 77.3 ) ; ซึมเศร้า ไม่ค่อยอยู่ในการขาดของอารมณ์หดหู่ ( 2.3 % กรณี MDD ) และ 20.0 % กรณี MDD แกนทั้งสองอาการเป็นปัจจุบัน เมื่อเทียบกับกรณีชุมชนคลินิก



เรายังตรวจสอบว่าชุมชนเต็มราย phenomenologically คล้ายกับกรณีการรักษาเต็มในการตั้งค่า จากมุมมองของระบาดวิทยามันเป็นสิ่งสำคัญที่จะทราบว่า กรณีถือว่าแตกต่างจากกรณีที่ระบุในการสำรวจชุมชน เพื่อตอบคำถามนี้ ข้อมูลจาก oadp ศึกษาเปรียบเทียบกับผลลัพธ์จากหกเผยแพร่การศึกษาของผู้ป่วยวัยรุ่น ( ผู้ป่วยนอกและผู้ป่วยใน ) ซึ่งได้รับการวินิจฉัยของเต็ม .สัดส่วนของผู้เข้าร่วม oadp กับ MDD ที่พบแต่ละเก้า dsm-iii-r เกณฑ์จะแสดงในคอลัมน์แรกของตาราง 2 . ในคอลัมน์ที่สอง เรามีการระบุไว้หมายถึงเปอร์เซ็นต์ของหดหู่วัยรุ่นเจอแต่ละเกณฑ์ผ่านหกผู้ป่วยศึกษา กับช่วงของค่าที่ระบุไว้ในคอลัมน์ที่สาม