Improving confidence insuicide risk

Improving confidence in
suicide risk assessment

In this article...
Why people attempt suicide
Components of effective suicide risk assessment
How reflective peer review can enhance mandatory training

Authors Sue McLaughlin is nurse
consultant and Daren Bailey is ward
manager, both at Prospect Park Hospital,
Reading; Gwen Bonner is interim clinical
director, Berkshire Health Care, Reading;
Catriona Canning is acting ward manager,
Oxford Health Foundation Trust.
Abstract McLaughlin S et al (2014)
Improving confidence in suicide risk
assessment. Nursing Times; 110: 27, 16-18.
Suicide risk assessment is a complex task
for mental health professionals.
Attendance at mandatory training
programmes designed to equip staff with
the skills to undertake suicide risk
assessments can be helpful in ensuring
staff understand theoretical aspects. In
reality, more support in practice is also
required. To address this, we introduced a
system of reflective peer review. This has
helped staff to reflect on their risk
assessments, consider the knowledge and
information that has informed their risk
management plans and discuss this with
their peers in a supportive environment.
This process has improved staff skills,
confidence and documentation.

Suicide risk assessment is a core
function for mental health
nurses and other professionals
but it is also one of the most complex
and stressful duties undertaken in
practice. The clinician must weigh the relative
risk of an individual engaging in suicidal
behaviours within the context of
their current clinical and psychosocial
presentation.
People differ in terms of the degree to
which risk and protective factors affect the
likelihood that they will end their life. No
one risk factor, or set of risk factors,determines increased suicidal risk. In the
same way, no one protective factor, or set
of protective factors, guarantees against a
completed suicide. Thus, as well as uncovering
this information as a backdrop, the
clinician needs to sensitively enquire
about the individual’s reasons for living
and reasons for dying, and synthesise all of
this past and present knowledge to better
evaluate current risk for suicide. To obtain
this information successfully, it is also crucial
for the clinician to feel confident and
comfortable asking relevant questions as
part of a genuine dialogue (Rudd et al,
2006). It has been suggested that how
assessors understand and interact with an
individual after a suicide attempt can
make a difference and either strengthen
their hope for life or increase their wish to
die (Vatne and Nåden, 2014).
Equipping staff with the skills, confidence
and correct manner to be able to
undertake this task is of paramount
importance and requires practice. However,
within healthcare generally we do not
tap into the whole range of strategies available
to us for this complex learning. This
can result in staff not having sufficient
skills and confidence when it comes to
completing risk assessments and the necessary
documentation, which may, in turn,
lead to a negative experience for the
patient and subsequently increase hopelessness
(Vatne and Nåden, 2014). In a
worst case scenario it may result in crucial
information being withheld and opportunities
to prevent suicide being thwarted.
This article explains the content of suicide
risk training and discusses an extra
component we feel is required to help staff
build skills and confidence in suicide risk
assessment and clinical documentation.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Improving confidence insuicide risk assessmentIn this article...Why people attempt suicideComponents of effective suicide risk assessmentHow reflective peer review can enhance mandatory trainingAuthors Sue McLaughlin is nurseconsultant and Daren Bailey is wardmanager, both at Prospect Park Hospital,Reading; Gwen Bonner is interim clinicaldirector, Berkshire Health Care, Reading;Catriona Canning is acting ward manager,Oxford Health Foundation Trust.Abstract McLaughlin S et al (2014)Improving confidence in suicide riskassessment. Nursing Times; 110: 27, 16-18.Suicide risk assessment is a complex taskfor mental health professionals.Attendance at mandatory trainingprogrammes designed to equip staff withthe skills to undertake suicide riskassessments can be helpful in ensuringstaff understand theoretical aspects. Inreality, more support in practice is alsorequired. To address this, we introduced asystem of reflective peer review. This hashelped staff to reflect on their riskassessments, consider the knowledge andinformation that has informed their riskmanagement plans and discuss this withtheir peers in a supportive environment.This process has improved staff skills,confidence and documentation.Suicide risk assessment is a corefunction for mental healthnurses and other professionalsbut it is also one of the most complexand stressful duties undertaken inpractice. The clinician must weigh the relativerisk of an individual engaging in suicidalbehaviours within the context oftheir current clinical and psychosocialpresentation.People differ in terms of the degree towhich risk and protective factors affect thelikelihood that they will end their life. Noone risk factor, or set of risk factors,determines increased suicidal risk. In thesame way, no one protective factor, or setof protective factors, guarantees against acompleted suicide. Thus, as well as uncoveringthis information as a backdrop, theclinician needs to sensitively enquireabout the individual’s reasons for livingand reasons for dying, and synthesise all ofthis past and present knowledge to betterevaluate current risk for suicide. To obtainthis information successfully, it is also crucialfor the clinician to feel confident andcomfortable asking relevant questions aspart of a genuine dialogue (Rudd et al,2006). It has been suggested that howassessors understand and interact with anindividual after a suicide attempt canmake a difference and either strengthentheir hope for life or increase their wish todie (Vatne and Nåden, 2014).Equipping staff with the skills, confidenceand correct manner to be able toundertake this task is of paramountimportance and requires practice. However,within healthcare generally we do nottap into the whole range of strategies availableto us for this complex learning. Thiscan result in staff not having sufficientทักษะและความเชื่อมั่นเมื่อมันมาถึงดำเนินการประเมินความเสี่ยงและความจำเป็นเอกสาร ซึ่งอาจ จะนำไปสู่ประสบการณ์ที่เป็นค่าลบสำหรับการผู้ป่วยและต่อมาหวังเพิ่ม(Vatne และ Nåden, 2014) ในการสถานการณ์กรณีที่เลวร้ายที่สุดอาจส่งผลสำคัญข้อมูลที่ถูกหักณที่จ่ายและโอกาสเพื่อป้องกันการฆ่าตัวตายถูก thwartedบทความนี้อธิบายถึงเนื้อหาของฆ่าตัวตายเสี่ยงต่อการฝึก และอธิบายเพิ่มเติมส่วนประกอบที่เราจะต้องช่วยให้พนักงานสร้างทักษะและความมั่นใจในความเสี่ยงฆ่าตัวตายการประเมินและเอกสารทางคลินิก

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การปรับปรุงความเชื่อมั่นในการประเมินความเสี่ยงการฆ่าตัวตายในบทความนี้... ทำไมคนที่พยายามฆ่าตัวตายส่วนประกอบของการประเมินความเสี่ยงการฆ่าตัวตายที่มีประสิทธิภาพวิธีการตรวจสอบจุดสะท้อนสามารถเพิ่มการฝึกอบรมบังคับผู้เขียนซูกิ้นเป็นพยาบาลที่ปรึกษาและDaren เบลีย์วอร์ดเป็นผู้จัดการทั้งที่โอกาสสวนโรงพยาบาลอ่าน; เกวนบอนเนอร์เป็นทางคลินิกระหว่างกาลผู้อำนวยเบิร์กเชียร์การดูแลสุขภาพ, อ่านหนังสือ; Catriona แคนนิงส์จะทำหน้าที่ผู้จัดการวอร์ด, มูลนิธิสาธารณสุข Oxford เชื่อถือ. บทคัดย่อกิ้ S, et al (2014) การปรับปรุงความเชื่อมั่นในความเสี่ยงการฆ่าตัวตายการประเมิน พยาบาลไทม์ส; 110. 27, 16-18 การประเมินความเสี่ยงการฆ่าตัวตายเป็นงานที่ซับซ้อนสำหรับผู้เชี่ยวชาญด้านสุขภาพจิต. ผู้เข้าร่วมการฝึกอบรมที่ได้รับคำสั่งโปรแกรมที่ออกแบบมาเพื่อให้พนักงานที่มีทักษะในการดำเนินการที่มีความเสี่ยงฆ่าตัวตายการประเมินจะมีประโยชน์ในการตรวจสอบพนักงานเข้าใจด้านทฤษฎี ในความเป็นจริงการสนับสนุนมากขึ้นในทางปฏิบัติก็ยังจำเป็นต้องใช้ จะอยู่ที่นี่เราแนะนำระบบการตรวจสอบจุดสะท้อนแสง นี้ช่วยให้พนักงานที่จะสะท้อนให้เห็นถึงความเสี่ยงของการประเมินผลการพิจารณาความรู้และข้อมูลที่ได้รับแจ้งความเสี่ยงของแผนการจัดการและปรึกษาเรื่องนี้กับเพื่อนของพวกเขาในสภาพแวดล้อมที่สนับสนุน. กระบวนการนี้จะมีการปรับปรุงทักษะของพนักงานความเชื่อมั่นและเอกสาร. การประเมินความเสี่ยงการฆ่าตัวตายเป็น หลักของฟังก์ชั่นสำหรับการมีสุขภาพจิตพยาบาลและผู้เชี่ยวชาญด้านอื่นๆแต่ก็ยังเป็นหนึ่งในที่สุดที่ซับซ้อนหน้าที่และเครียดดำเนินการในทางปฏิบัติ แพทย์จะต้องชั่งน้ำหนักเทียบความเสี่ยงของบุคคลที่มีส่วนร่วมในการฆ่าตัวตายพฤติกรรมในบริบทของทางคลินิกและทางจิตสังคมปัจจุบันของพวกเขานำเสนอ. คนที่แตกต่างกันในแง่ของระดับที่มีความเสี่ยงและปัจจัยที่ส่งผลกระทบต่อการป้องกันโอกาสที่พวกเขาจะจบชีวิตของพวกเขา ไม่มีปัจจัยเสี่ยงหนึ่งหรือชุดของปัจจัยเสี่ยงกำหนดความเสี่ยงฆ่าตัวตายเพิ่มขึ้น ในลักษณะเดียวกับไม่มีปัจจัยหนึ่งในการป้องกันหรือตั้งค่าของปัจจัยป้องกันการค้ำประกันกับการฆ่าตัวตายแล้วเสร็จ ดังนั้นเช่นเดียวกับการเปิดเผยข้อมูลเหล่านี้เป็นฉากหลังที่แพทย์ต้องการที่จะละม่อมสอบถามเกี่ยวกับเหตุผลของแต่ละบุคคลสำหรับการใช้ชีวิตและเหตุผลของการตายและสังเคราะห์ทั้งหมดที่ผ่านมาและความรู้ในปัจจุบันให้ดีขึ้นในการประเมินความเสี่ยงในปัจจุบันการฆ่าตัวตาย ที่จะได้รับข้อมูลนี้ประสบความสำเร็จก็ยังเป็นสิ่งสำคัญสำหรับแพทย์ที่จะรู้สึกมีความมั่นใจและความสะดวกสบายในการถามคำถามที่เกี่ยวข้องเป็นส่วนหนึ่งของการเจรจาอย่างแท้จริง(รัดด์, et al, 2006) มันได้รับการชี้ให้เห็นว่าวิธีการประเมินเข้าใจและโต้ตอบกับแต่ละบุคคลหลังจากที่พยายามฆ่าตัวตายสามารถสร้างความแตกต่างและทั้งเสริมสร้างความหวังของพวกเขาสำหรับชีวิตหรือเพิ่มความปรารถนาของพวกเขาไปตาย(Vatne และNåden 2014). เตรียมพนักงานที่มีทักษะความเชื่อมั่นและลักษณะที่ถูกต้องเพื่อให้สามารถดำเนินงานนี้เป็นสิ่งสำคัญยิ่งที่สำคัญและต้องปฏิบัติ อย่างไรก็ตามภายในการดูแลสุขภาพโดยทั่วไปเราไม่ได้แตะลงในทั้งช่วงของกลยุทธ์ที่มีอยู่ให้เราเรียนรู้ที่ซับซ้อนนี้ นี้จะส่งผลให้พนักงานที่ไม่ได้มีเพียงพอทักษะและความมั่นใจเมื่อมันมาถึงเสร็จสิ้นการประเมินความเสี่ยงและความจำเป็นที่เอกสารซึ่งอาจหันนำไปสู่ประสบการณ์เชิงลบสำหรับผู้ป่วยและต่อมาเพิ่มความสิ้นหวัง(Vatne และNåden 2014) ในกรณีที่เลวร้ายที่สุดก็อาจส่งผลให้ความสำคัญอย่างยิ่งข้อมูลที่ถูกระงับและโอกาสที่จะป้องกันการฆ่าตัวตายถูกขัดขวาง. บทความนี้จะอธิบายเนื้อหาของการฆ่าตัวตายการฝึกอบรมความเสี่ยงและการกล่าวถึงเป็นพิเศษองค์ประกอบที่เรารู้สึกว่าเป็นสิ่งจำเป็นที่จะช่วยให้พนักงานที่มีทักษะและสร้างความเชื่อมั่นในความเสี่ยงการฆ่าตัวตายการประเมินและเอกสารทางคลินิก

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เพิ่มความมั่นใจในการประเมินความเสี่ยงต่อการฆ่าตัวตาย

ในบทความนี้ . . . . . . .

ทำไมคนฆ่าตัวตายของส่วนประกอบที่มีประสิทธิภาพการฆ่าตัวตายการประเมินความเสี่ยง
วิธีไตร่ตรอง ทบทวนสามารถเพิ่มข้อบังคับการฝึก

เขียนฟ้องกิ้นเป็นพยาบาล
ที่ปรึกษา และดาร์เรน วอร์ด
เบลีย์เป็นผู้จัดการทั้งใน Prospect Park โรงพยาบาล
อ่าน เกวน บอนเนอร์ เป็นผู้กำกับ การดูแลสุขภาพทางคลินิก
กาล , Berkshire อ่าน ;
,catriona กระป๋องเป็นรักษาการผู้จัดการแผนก
Oxford มูลนิธิสุขภาพความไว้วางใจ
นามธรรมกิ้น s et al ( 2014 )

เพิ่มความมั่นใจในการประเมินความเสี่ยงต่อการฆ่าตัวตาย ครั้งพยาบาล ; 110 : 27 16-18 .
การประเมินความเสี่ยงต่อการฆ่าตัวตาย คือ งานที่ซับซ้อนสำหรับผู้เชี่ยวชาญด้านสุขภาพจิต
.
ที่ร่วมโปรแกรมการฝึกอบรมที่ออกแบบมาเพื่อให้เจ้าหน้าที่บังคับ


กับทักษะการเสี่ยงฆ่าตัวตายการประเมินสามารถเป็นประโยชน์ในการสร้างความมั่นใจ
พนักงานเข้าใจแง่มุมทางทฤษฎี ใน
ความเป็นจริงสนับสนุนเพิ่มเติมในการปฏิบัติยัง
ที่จําเป็น ไปที่อยู่นี้เราแนะนำ
ระบบตรวจสอบสะท้อนแสง นี้มีพนักงาน
ช่วยสะท้อนการประเมินความเสี่ยง
ของพวกเขา พิจารณาความรู้และข้อมูลที่ได้แจ้ง
แผนการบริหารความเสี่ยงและปรึกษา

เพื่อนของพวกเขาในสภาพแวดล้อมที่เกื้อกูล
กระบวนการนี้ได้พัฒนาทักษะพนักงาน

ฆ่าตัวตายความมั่นใจและเอกสาร การประเมินความเสี่ยงเป็นหลัก
ฟังก์ชันสำหรับสุขภาพจิต

แต่พยาบาลและผู้เชี่ยวชาญด้านอื่น ๆนอกจากนี้ยังเป็นหนึ่งในมากที่สุดที่ซับซ้อนและหน้าที่เฉพาะในเครียด

ฝึก clinician ต้องชั่งน้ำหนักความเสี่ยงสัมพัทธ์

ของบุคคลมีส่วนร่วมในการฆ่าตัวตายพฤติกรรมในบริบทของปัจจุบันของพวกเขาและนำเสนอทางคลินิก
-
.
คนแตกต่างกันในแง่ขององศา

ซึ่งปัจจัยความเสี่ยงและป้องกันกระทบ
โอกาสที่พวกเขาจะจบชีวิต ไม่มี
ความเสี่ยงปัจจัยหนึ่งหรือชุดของปัจจัยความเสี่ยง กำหนดเพิ่มเสี่ยงฆ่าตัวตาย ในทาง
เหมือนกัน ไม่มีใครป้องกันปัจจัยหรือชุดของปัจจัย

รับประกันกับแล้วฆ่าตัวตาย ดังนั้น ตลอดจนการเปิดเผยข้อมูลนี้

เป็นฉากหลัง และแพทย์ต้อง sen สอบถาม
เกี่ยวกับแต่ละของเหตุผลและเหตุผลอยู่

จะตาย และสังเคราะห์ได้ทั้งหมดนี้ทั้งในอดีต และปัจจุบัน ความรู้ดีกว่า
ประเมินความเสี่ยงในปัจจุบัน เพื่อฆ่าตัวตาย เพื่อขอรับ
ข้อมูลนี้ได้ นอกจากนี้ยังเป็นสิ่งสำคัญสำหรับแพทย์

รู้สึกมั่นใจและสบาย ถามคำถามที่เกี่ยวข้อง
ส่วนหนึ่งของบทสนทนาแท้ ( รัดด์ et al ,
2006 ) จะได้รับการชี้ให้เห็นว่าผู้เข้าใจและโต้ตอบด้วย

แต่ละหลังพยายามฆ่าตัวตาย สามารถสร้างความแตกต่างและให้เสริมสร้าง

หวังว่าของพวกเขาสำหรับชีวิต หรือการเพิ่มขึ้นของพวกเขาต้องการ
ตาย ( vatne และถ้ำปี 2014 ) .
เตรียมเจ้าหน้าที่ที่มีทักษะ ความมั่นใจ และลักษณะได้ถูกต้อง


รับปากงานนี้เป็นมหา
ความสำคัญและต้องการการปฏิบัติ อย่างไรก็ตาม ในการดูแลสุขภาพโดยทั่วไปเราไม่ได้

เคาะลงในช่วงทั้งหมดของกลยุทธ์ของ
เราเพื่อการเรียนรู้ที่ซับซ้อนนี้ นี้จะส่งผลให้พนักงาน
ไม่มีทักษะเพียงพอ
และความเชื่อมั่นเมื่อมันมาถึง
เสร็จสิ้นการประเมินความเสี่ยงและจำเป็น
เอกสาร ซึ่งอาจ จะ
นำไปสู่ประสบการณ์ที่เป็นค่าลบ สำหรับผู้ป่วยที่สิ้นหวังและต่อมาเพิ่ม

( vatne และถ้ำปี 2014 ) ใน
สถานการณ์กรณีที่เลวร้ายที่สุดอาจทำให้ข้อมูลสำคัญที่ถูกระงับและโอกาส

เพื่อป้องกันการฆ่าตัวตาย ถูกขัดขวาง .
บทความนี้อธิบายเนื้อหาของการฝึกอบรมความเสี่ยงฆ่าตัวตายและกล่าวถึงเป็นพิเศษ

ส่วนเราก็จะต้องช่วยให้พนักงาน