It was estimated that in 2000, 16–3

It was estimated that in 2000, 16–34% of collected MSW in Thailand
had recyclable materials but only 7% (or 2,360 tons/day) was
actually recycled (Padungsirikul, 2003). This is very low when
compared with the recycling rates for C&D waste of other countries.
In Denmark the percentage of recycling is more than 80%.
Germany and The Netherlands, Finland, Ireland and Italy recycle
30–50%, while the recycling percentage in Luxembourg is 10%
(Brodersen et al., 2002). Even building rubble (including concrete,
brick, tile and asphalt), which is usually disposed of in open dumps
in Thailand, can be recycled. In Australia, building rubble is by far
the most recycled material. Calculations based on data from the
Australian Government Productivity Commission (2006) also
showed that in 2002–2003, approximately 50% of all recycled
waste in Australia was C&D waste. There are many available technologies
for recycling construction waste (Tam and Tam, 2006a).
These could prolong the life of landfill sites, minimize transport
needs and reduce the primary resource requirements (minerals
and energy). Although there are many material-recycling schemes
recommended by the government of Thailand, actual implementation
of waste recycling is limited to a few components of MSW
such as glass, plastic, paper and metals, which do not necessarily
originate from construction activities.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

มันเป็นที่คาดว่าในปี 2000 16-34%
ของเก็บขยะในประเทศไทยมีวัสดุรีไซเคิลแต่เพียง 7% (หรือ 2,360 ตัน / วัน)
ถูกนำกลับมาใช้จริง(Padungsirikul, 2003) ซึ่งอยู่ในระดับต่ำมากเมื่อเทียบกับอัตราการรีไซเคิลสำหรับ C & D เสียประเทศอื่น ๆ . ในเดนมาร์กร้อยละของการรีไซเคิลเป็นมากกว่า 80%. เยอรมนีและเนเธอร์แลนด์, ฟินแลนด์ไอร์แลนด์และอิตาลีรีไซเคิล30-50% ในขณะที่ร้อยละรีไซเคิลใน ลักเซมเบิร์กเป็น 10% (Brodersen et al., 2002) แม้การสร้างเศษหินหรืออิฐ (รวมทั้งคอนกรีตอิฐกระเบื้องและยางมะตอย) ซึ่งมักจะจำหน่ายในทิ้งเปิดในประเทศไทยสามารถนำมารีไซเคิล ในประเทศออสเตรเลียสร้างเศษคือไกลโดยวัสดุที่นำกลับมาใช้มากที่สุด การคำนวณบนพื้นฐานของข้อมูลจากรัฐบาลออสเตรเลียผลผลิตคณะกรรมาธิการ (2006) นอกจากนี้ยังพบว่าใน2002-2003 ประมาณ 50% ของทั้งหมดรีไซเคิลของเสียในออสเตรเลียC & D ของเสีย มีเทคโนโลยีที่สามารถใช้ได้จำนวนมากสำหรับการรีไซเคิลเศษสิ่งก่อสร้าง (Tam และ Tam, 2006a). เหล่านี้อาจยืดอายุของเว็บไซต์หลุมฝังกลบลดการขนส่งความต้องการและลดความต้องการทรัพยากรหลัก(แร่ธาตุและพลังงาน) แม้ว่าจะมีรูปแบบการรีไซเคิลวัสดุหลายแนะนำโดยรัฐบาลไทยดำเนินการที่เกิดขึ้นจริงของการรีไซเคิลของเสียที่ถูกจำกัด ไว้ที่ส่วนประกอบบางส่วนของขยะเช่นแก้วพลาสติกกระดาษและโลหะซึ่งไม่จำเป็นต้องมาจากกิจกรรมการก่อสร้าง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

มันคือประมาณว่าใน 2000 , 16 - 34% เก็บขยะในประเทศไทย
มีวัสดุรีไซเคิล แต่เพียง 7 % ( หรือ 2373 ตัน / วัน ) คือ
ที่จริงรีไซเคิล ( เลื่อมวิทยากุล , 2546 ) นี้ต่ำมากเมื่อเทียบกับอัตราการรีไซเคิล
c & D ขยะของประเทศอื่น ๆ .
ในเดนมาร์กร้อยละของการรีไซเคิลมากกว่า 80 %
เยอรมนี และ เนเธอร์แลนด์ ฟินแลนด์ ไอร์แลนด์ และอิตาลี รีไซเคิล
30 – 50%ในขณะที่การรีไซเคิลร้อยละลักเซมเบิร์ก 10 %
( brodersen et al . , 2002 ) แม้แต่เศษหิน ( รวมทั้งอาคารคอนกรีต
อิฐ กระเบื้องและยางมะตอย ) ซึ่งมักจะทิ้งในเปิดทิ้ง
ในประเทศไทย ที่สามารถนำกลับมาใช้ใหม่ ในออสเตรเลีย เศษซากอาคารคือโดยไกล
วัสดุรีไซเคิลมากที่สุด การคำนวณบนพื้นฐานของข้อมูลจากรัฐบาลออสเตรเลียเพิ่มผลผลิต
คณะกรรมการ ( 2006 )
พบว่าในปี 2002 – 2003 ประมาณ 50% ของทั้งหมดรีไซเคิลขยะในออสเตรเลียได้&
C D เสีย มีหลายของเทคโนโลยีการรีไซเคิลขยะก่อสร้าง
( ตำ และอยู่ 2006a ) .
เหล่านี้สามารถยืดอายุของเว็บไซต์ที่ฝังกลบ ลดความต้องการขนส่ง
และลดความต้องการทรัพยากรหลัก ( แร่ธาตุ
และพลังงาน ) แม้ว่าจะมีหลายรูปแบบ
วัสดุรีไซเคิลแนะนำโดยรัฐบาลไทย
ใช้ที่แท้จริงของขยะรีไซเคิล จำกัดอยู่เพียงไม่กี่ชิ้นส่วนของขยะ
เช่น แก้ว พลาสติก กระดาษ และโลหะ ซึ่งไม่จําเป็นต้อง
มาจากกิจกรรมการก่อสร้าง