1. IntroductionThe paper aims to sy

1. Introduction
The paper aims to synthesize, analyse and visualize the latest research relevant to remote sensing intended for archaeological applications, based on the pertinent scientific literature following a citation-based approach. The term “remote sensing archaeology” includes various types of remote sensing technologies, namely satellite remote sensing, aerial photography, geophysical prospection, and Unmanned Aerial Vehicles (UAVs). Hence, in its broadest sense and in relation to archaeology, remote sensing encompasses methods to discover and map remnants of past civilisations above or below ground level (De Laet et al., 2007).

As Giardino (2011) argues, multispectral and hyperspectral instruments mounted on orbiting and sub-orbital platforms have provided new and important information for the discovery, delineation and analysis of archaeological sites worldwide. A major improvement for archaeological research applications was achieved by the end of the 20th century (1999) with the launch of IKONOS, the first commercial very high-resolution satellite with 1 m spatial resolution. Its importance lies primarily to its potential of providing systematic multispectral data over archaeological sites and monuments (De Laet et al., 2007, Garrison et al., 2008, Di Giacomo et al., 2011, Deroin et al., 2011, Agapiou et al., 2013a, Agapiou et al., 2014a and Lasaponara et al., 2014).

Since then, satellite remote sensing has been widely applied to numerous archaeological investigations in several parts of the world (Parcak, 2009, Alexakis et al., 2009, Alexakis et al., 2011, Aqdus et al., 2007, Aqdus et al., 2008, Lasaponara and Masini, 2006, Αltaweel, 2005 and Agapiou et al., 2012). The improvements of satellite sensors in terms of spatial and spectral characteristics (e.g. WorldView-2) attracted the interest of even more scientists, who started applying image processing techniques to either identify traces of past human activity (Pappu et al., 2010, Morehart, 2012, Sarris et al., 2013 and De Laet et al., 2015), or develop methodologies for systematic monitoring of cultural heritage sites and monuments (Agapiou et al., 2015 and Chen et al., 2015).

Aerial images have been systematically exploited for archaeological research from the beginning of the 20th century (Capper, 1907, Crawford, 1923, Keneddy, 1925, Glueck, 1965, Evans and Jones, 1977, Riley, 1987, Bewley et al., 1999 and Traviglia and Cottica, 2011), and they still continue to provide valuable information to archaeologists. The use of new airborne sensors (such as LiDAR and hyperspectral cameras, e.g. MIVIS) has provided new possibilities for the investigation of archaeological landscapes. “Flights into the past” (see Lasaponara et al., 2011a and Musson et al., 2013) can improve our knowledge providing detail Digital Surface Models (DSMs) in forested areas as well as narrowband hyperspectral signatures for detection of crop and soil marks (Rowlands and Sarris, 2007; Bassani et al., 2009).

UAVs can be seen as the next trend for remote sensing archaeology. Their relatively low cost along with the high resolution data, provided by small sensors attached to these UAV systems (Colomina and Molina, 2014), have demonstrated their potential use in archaeological surveys (Mozas-Calvache et al., 2012 and Themistocleous et al., 2015). These technologies motivated researchers to further explore new scientific means in mapping archaeological traces, such as the use of aerial thermography (Casana et al., 2014) and near-ultraviolet images (Verhoeven and Schmitt, 2010).

Moving to ground technologies, geophysical surveys are considered to be very precise in detecting sub-surface remains. Different geophysical processing techniques and equipment (such as ground penetrating radar (GPR), magnetometry and resistivity) are usually integrated together, to maximize the success rate of uncovering archaeological remains (Domínguez et al., 2013, Sarris et al., 2004, Sarris et al., 2013 and Novo et al., 2014).

Different technologies co-exist in the remote sensing archaeology field and, hence, a different approach might be followed in each case study. It is now frequently observed in literature that these different remote sensing technologies are combined to integrate the overall results into a Geographical Information System (GIS). Archaeological information related with each case study (i.e. archaeological findings; foot surveys etc.) is also imported into the GIS environment to assist the overall interpretation of the results (Luo et al., 2014 and Colosi et al., 2009).

As in any scientific research field, remote sensing archaeology is composed of many subfields and underlying technologies which are related in intricate ways. The “research landscape” of remote sensing archaeology is not static, but a continuous development of technologies and improvements of algorithms. In the near future, new satellite sensors are expected to be launched (i.e. Sentinel missions) providing even more data for archaeological applications. In this frame, the current study aims to document the latest recent trends in remote sensing archaeology. Bibliometric analysis (see Chen, 2006) is used, as it can provide statistical information for remote sensing archaeology surveys, undertaken in Europe and beyond within the last 16 years. Bibliometric analysis may also indicate other important parameters such as the performance of each region in the field of remote sensing archaeology, the spatial distribution of remote sensing archaeology, as well the collaborations between various European institutions through time. Communication through collaboration is a crucial aspect of science and, hence, this paper attempts, for the first time, to indicate the current status of the remote sensing archaeology as a scientific research field, shifting from local applications to the regional (European) and international level. In parallel, the paper discusses the remote sensing technological achievements in relation to the aims and scopes of archaeological science.


2. Methodology
A detailed literature review was carried out, based on the publications of established journals. The Scopus and ScienceDirect scientific databases were used, and the time of publication (1999 — June 2015) was set as the principle search parameter. Specific keywords were retrieved from the title, abstract and keywords of each journal paper. Scopus is the largest abstract and citation database of peer-reviewed literature: scientific journals, books and conference proceedings; it delivers a comprehensive overview of the world's research output in the fields of science, technology, medicine, social sciences, and arts and humanities, Scopus features smart tools to track, analyse and visualize research. As research becomes increasingly global, interdisciplinary and collaborative, search engines such as Scopus can provide an easy way for tracking new papers (Scopus). ScienceDirect is a full-text scientific database which is part of SciVerse and is provided by Elsevier. ScienceDirect refers to 2500 peer-reviewed journals and more than 11,000 books. In summary, it offers more than 9.5 million articles and book chapters (Tober, 2011).

The final keywords selected were: remote sensing archaeology (434 records), satellite archaeology (268 records), aerial archaeology (294 records), geophysics archaeology (294 records) and UAV archaeology (37 records). In total, 1274 different records were indicated in both engines; on average, these are estimated to 85 records per year. Web of Science (WoS) was also explored initially, but the final results were found to be limited (e.g. less than 30 papers for “remote sensing archaeology”). This is because several journals are not listed yet in the WoS database. Nevertheless, even this limited number of articles retrieved from WoS was also found through the Scopus and ScienceDirect engines. Secondary keywords (such as hyperspectral archaeology, crop marks archaeology, space archaeology and GPR archaeology) were also investigated; however these keywords provided fewer results than the more general keywords, discussed above.

Scopus, ScienceDirect and WoS engines provided simple but significant statistics for each journal, such as publications per year and per country. For more detailed analysis of the above mentioned records, the Cite Space software (version 3.9 R9) was used (Chen, 2004 and Chen, 2006). Details regarding the specific software can be found within Cite Space's manual. Yearly reports (“slices”) from 1999 until 2015 were analysed and exported from the software. The selection criteria for each slice was adjusted to the 50 most cited papers per year, while the nodes were based on the terms and keywords parameters. To map the key institutions and regions related to remote sensing archaeology, another selection was carried out based on institutions (i.e. author and co-authors institutions for each paper).


3. Results
3.1. Search results from database engines

The results of database engines can provide some information related to the scientific field of remote sensing archaeology. As Fig. 1 shows, a linear increase of published material is recorded between 1999 and 2015. This indicates the high importance and the acceptance that remote sensing technologies have gained in the field of archaeological science over the last 16 years.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

1. บทนำกระดาษมีวัตถุประสงค์เพื่อสังเคราะห์ วิเคราะห์ และแสดงให้เห็นการวิจัยล่าสุดที่เกี่ยวข้องกับแชมพูสำหรับโปรแกรมประยุกต์ทางโบราณคดี ตามวรรณคดีวิทยาศาสตร์เกี่ยวตามวิธีการที่ใช้อ้างอิง คำว่า "ระยะไกลไร้สายโบราณคดี" มีเทคโนโลยีในการตรวจวัดระยะไกล ชนิดต่าง ๆ ได้แก่ดาวเทียมแชมพู ถ่ายภาพทางอากาศ ธรณี prospection และยาน พาหนะทางอากาศไม่ (UAVs) ดังนั้น ในการรับ และ เกี่ยวกับโบราณคดี แชมพูครอบคลุมวิธี การค้นพบแผนที่เศษ ของอารยธรรมเอเซียนผ่านมาข้างต้น หรือต่ำ กว่าระดับพื้นดิน (De Laet et al., 2007)จิอาร์ดิโน (2011) จน multispectral และ hyperspectral เครื่องมือที่ติดตั้งบนแพลตฟอร์มโคจร และโคจรย่อยให้ข้อมูลใหม่ และที่สำคัญสำหรับการค้นพบ delineation และวิเคราะห์โบราณคดีเว็บไซต์ทั่วโลก การปรับปรุงที่สำคัญสำหรับงานวิจัยทางโบราณคดีสำเร็จ โดยสิ้นสุดศตวรรษ 20 (1999) เปิดตัว IKONOS ดาวเทียมความละเอียดสูงมากค้าแรก ด้วยความละเอียดพื้นที่ 1 เมตร ความสำคัญอยู่เพื่อศักยภาพให้ข้อมูลระบบ multispectral ไซต์โบราณคดีและอนุสรณ์สถาน (al. De Laet ร้อยเอ็ด 2007, Garrison et al., 2008 ดิจาโกโม et al., 2011, Deroin et al., 2011, Agapiou et al., 2013a, Agapiou และ al., 2014a และ Lasaponara et al., 2014)ตั้งแต่นั้น ดาวเทียมแชมพูได้ถูกแพร่หลายใช้ตรวจสอบทางโบราณคดีมากมายในหลายส่วนของโลก (Parcak, 2009, Alexakis et al. ปี 2009, Alexakis et al., 2011, Aqdus et al., 2007, Aqdus et al., 2008, Lasaponara และ Masini, 2006, Αltaweel, 2005 และ Agapiou et al., 2012) ปรับปรุงเซนเซอร์รับสัญญาณดาวเทียมในลักษณะพื้นที่ และสเปกตรัม (เช่นโลกทัศน์ของ-2) ดึงดูดความสนใจของนักวิทยาศาสตร์มากยิ่งขึ้น ที่เริ่มต้นการใช้เทคนิคการประมวลผลภาพโดยระบุร่องรอยของกิจกรรมมนุษย์ที่ผ่านมา (Pappu et al., 2010, Morehart, 2012, Sarris et al., 2013 และ De Laet et al., 2015), หรือพัฒนาวิธีการตรวจสอบระบบของมรดกทางวัฒนธรรมและอนุสาวรีย์ (Agapiou et al , 2015 และ Chen et al., 2015)ภาพทางอากาศจะถูกระบบใช้ประโยชน์วิจัยทางโบราณคดีจากจุดเริ่มต้นของศตวรรษ 20 (Capper เศษ ๆ ครอฟอร์ด 1923, Keneddy, 1925, Glueck, 1965 อีวานส์และ Jones, 1977 สนุกเกอร์ 1987, Bewley et al., 1999 และ Traviglia และ Cottica, 2011), และพวกเขายังให้ข้อมูลแก่นักโบราณคดี ใช้เซนเซอร์อากาศใหม่ (เช่น LiDAR และ hyperspectral กล้อง เช่น MIVIS) ได้ให้โอกาสใหม่สำหรับการตรวจสอบภูมิประเทศทางโบราณคดี "เที่ยวบินในอดีต" (ดู al. et Lasaponara, 2011a และ Musson et al., 2013) สามารถปรับปรุงความรู้ของเราให้รายละเอียดดิจิตอลพื้นผิวแบบจำลอง (DSMs) ในพื้นที่ป่า narrowband hyperspectral เซ็นตรวจพืชและดินหมาย (Rowlands และ Sarris, 2007 Bassani et al., 2009)UAVs สามารถถือเป็นแนวโน้มต่อไปในโบราณคดีตรวจวัดระยะไกล พวกเขาค่อนข้างประหยัดพร้อมข้อมูลความละเอียดสูง โดยเซ็นเซอร์ขนาดเล็กกับระบบ uav ในที่สุดเหล่านี้ (Colomina และ Molina, 2014), มีแสดงการใช้ศักยภาพในการสำรวจทางโบราณคดี (Mozas Calvache et al., 2012 และ Themistocleous et al., 2015) เหล่านี้เทคโนโลยีแรงจูงใจนักวิจัยเพื่อสำรวจวิธีใหม่ทางวิทยาศาสตร์ในการแม็ปร่องรอยทางโบราณคดี ใช้ของ thermography ทางอากาศ (Casana et al., 2014) และภาพใกล้อัลตราไวโอเลต (Verhoeven และ Schmitt, 2010)ย้ายไปเทคโนโลยีพื้นดิน สำรวจธรณีกำลังจะแม่นยำมากในการตรวจจับพื้นผิวย่อยยังคง ประมวลผลธรณีต่าง ๆ เทคนิคและอุปกรณ์ (เช่นเจาะเรดาร์ (GPR), magnetometry และความต้านทานดิน) มักจะรวมกัน เพื่อเพิ่มอัตราความสำเร็จยังคง uncovering โบราณคดี (Domínguez et al., 2013, Sarris et al., 2004, Sarris et al., 2013 และ Novo et al., 2014)เทคโนโลยีที่แตกต่างกันอยู่ร่วมในฟิลด์โบราณคดี sensing ระยะไกล และ จึง อาจด้วยวิธีแตกต่างกันในแต่ละกรณีศึกษา มันตอนนี้บ่อย ๆ ย่อยในวรรณคดีจะมีรวมเทคโนโลยี sensing ระยะไกลเหล่านี้แตกต่างกันการรวมผลลัพธ์ทั้งหมดเข้าเป็นภูมิศาสตร์ระบบสารสนเทศ (GIS) ข้อมูลทางโบราณคดีที่เกี่ยวข้องกับแต่ละกรณีศึกษา (ค้นพบทางโบราณคดีเช่น สำรวจเท้าฯลฯ) ยังได้นำเข้าในระบบ GIS เพื่อช่วยตีความผลลัพธ์ (Luo et al., 2014 และ Colosi et al., 2009) โดยรวมในฟิลด์การวิจัยทางวิทยาศาสตร์ โบราณคดีตรวจวัดระยะไกลประกอบด้วยหลาย subfields และเทคโนโลยีพื้นฐานที่เกี่ยวข้องในรูปแบบที่ซับซ้อน การ "วิจัยภูมิทัศน์" ของโบราณคดีตรวจวัดระยะไกลไม่คงที่ แต่การพัฒนาอย่างต่อเนื่องของเทคโนโลยีและการปรับปรุงอัลกอริทึมการ ในอนาคตอันใกล้ ดาวเทียมใหม่เซ็นเซอร์คาดว่าจะเปิดตัว (เช่นภารกิจยาม) ให้ข้อมูลเพิ่มเติมสำหรับการใช้งานทางโบราณคดี ในกรอบนี้ ปัจจุบันศึกษาจุดมุ่งหมายเพื่อจัดทำเอกสารล่าสุดแนวโน้มล่าสุดในโบราณคดีตรวจวัดระยะไกล การวิเคราะห์ Bibliometric (ดูเฉิน 2006) เดียวกันช่วยให้สามารถใช้ข้อมูลสถิติสำหรับระยะไกลไร้สายโบราณคดีสำรวจ ดำเนินการในยุโรป และอื่น ๆ ภายใน 16 ปี การวิเคราะห์ Bibliometric อาจยังระบุพารามิเตอร์สำคัญเช่นประสิทธิภาพของแต่ละภูมิภาคในระยะไกลไร้สายโบราณคดี การกระจายของโบราณคดีในการตรวจวัดระยะไกล เป็นด้วยความร่วมมือระหว่างสถาบันต่าง ๆ ยุโรปผ่านเวลา การสื่อสารผ่านความร่วมมือเป็นลักษณะสำคัญของวิทยาศาสตร์ และ จึง กระดาษนี้ พยายาม ครั้งแรก เพื่อบ่งชี้สถานะปัจจุบันของโบราณคดี sensing ระยะไกลเป็นการวิจัยทางวิทยาศาสตร์ ขยับจากโปรแกรมประยุกต์ภายในภูมิภาค (ยุโรป) และระดับนานาชาติ ขนาน กระดาษอธิบายระยะไกล sensing เทคโนโลยีแห่งความสำเร็จเกี่ยวกับจุดมุ่งหมายและขอบเขตของวิทยาศาสตร์โบราณคดี2. วิธีการทบทวนวรรณกรรมอย่างละเอียดทำ ตามสิ่งพิมพ์สร้างสมุดรายวัน Scopus และ ScienceDirect ใช้ฐานข้อมูลทางวิทยาศาสตร์ และเวลาเผยแพร่ (1999 – 2015 มิถุนายน) ถูกตั้งค่าเป็นพารามิเตอร์การค้นหาหลักการ คำสำคัญที่เฉพาะถูกดึงมาจากชื่อเรื่อง บทคัดย่อ และคำสำคัญของกระดาษแต่ละสมุดรายวัน Scopus เป็นฐานข้อมูลที่ใหญ่ที่สุดของบทคัดย่อและการอ้างอิงของเพียร์-ทบทวนวรรณกรรม: สมุดรายวันทางวิทยาศาสตร์ หนังสือ และ ตอนประชุม มันให้ภาพรวมที่ครอบคลุมของผลวิจัยของโลกในด้านวิทยาศาสตร์ เทคโนโลยี ยา สังคม ศาสตร์ และศิลปะ และ มนุษยศาสตร์ Scopus คุณลักษณะเครื่องมือสมาร์ทติดตาม วิเคราะห์ และวิจัยมองเห็นภาพ เป็นงานวิจัยเป็น เครื่องมือค้นหาที่มากขึ้นทั่วโลก อาศัย และทำงานร่วม กัน เช่น Scopus สามารถให้วิธีง่ายในการติดตามเอกสารใหม่ (Scopus) ScienceDirect เป็นฐานข้อมูลทางวิทยาศาสตร์ข้อความซึ่งเป็นส่วนหนึ่งของ SciVerse และโดย Elsevier ScienceDirect อ้างอิงถึงสมุดรายวันการตรวจทานเพียร์ 2500 และหนังสือมากกว่า 11000 สรุป มีบทความมากกว่า 9.5 ล้านและจองบท (Tober, 2011)คำสุดท้ายที่เลือกได้: โบราณคดีสแตนระยะไกลไร้สาย (434 ระเบียน), ดาวเทียม (268 ระเบียน), โบราณคดีทางอากาศ (294 ระเบียน), โบราณคดีธรณีฟิสิกส์ (294 ระเบียน) และโบราณคดีโบราณคดี uav ในที่สุด (ระเบียน 37) รวม 1274 เจริญเรกคอร์ดต่าง ๆ ระบุไว้ในเครื่องยนต์ทั้งสอง โดยเฉลี่ย เหล่านี้เป็นประมาณ 85 ระเบียนต่อปี เว็บวิทยาศาสตร์ (WoS) ถูกยังอุดมเริ่มต้น แต่ผลสุดท้ายพบจะจำกัด (เช่นน้อยกว่าเอกสารสำหรับ "ระยะไกลไร้สายโบราณคดี") ทั้งนี้เนื่องจากสมุดรายวันหลายรายการยังฐาน WoS อย่างไรก็ตาม แม้แต่จำกัดจำนวนบทความที่ดึงมาจาก WoS ยังพบผ่านเครื่องยนต์ Scopus และ ScienceDirect ตรวจสอบคำสำคัญรอง (เช่นโบราณคดี hyperspectral โบราณคดีเครื่องหมายครอบตัด พื้นที่โบราณคดีโบราณคดี GPR) ยัง อย่างไรก็ตาม คำหลักเหล่านี้มีผลน้อยกว่าการเติมคำสำคัญ กล่าวถึงข้างต้นScopus, ScienceDirect และ WoS ให้สถิติง่าย ๆ แต่สำคัญสำหรับสมุดรายวันแต่ละ เช่นสิ่งพิมพ์ ต่อปี และแต่ ละประเทศ สำหรับการวิเคราะห์รายละเอียดของข้อมูลดังกล่าวข้างต้น ซอฟต์แวร์อ้างอิงพื้นที่ (รุ่น 3.9 R9) ถูกใช้ (Chen, 2004 และเฉิน 2006) รายละเอียดเกี่ยวกับซอฟต์แวร์เฉพาะที่สามารถพบได้ในคู่มืออ้างอิงพื้นที่ของ รายงานประจำปี ("ชิ้น") จากปี 1999 จนถึง 2015 ที่ analysed และส่งออกจากซอฟต์แวร์ เกณฑ์การเลือกสำหรับแต่ละชิ้นถูกปรับปรุงให้เอกสารอ้างอิงมากที่สุด 50 ปี ในขณะที่โหนอยู่ตามพารามิเตอร์เงื่อนไขและคำสำคัญ การแม็ปคีย์สถาบันและภูมิภาคที่เกี่ยวข้องกับโบราณคดีตรวจวัดระยะไกล ตัวเลือกอื่นถูกดำเนินตามสถาบัน (เช่นผู้เขียนและผู้เขียนร่วมสถาบันสำหรับแต่ละเอกสาร)3. ผลลัพธ์3.1 การค้นหาผลลัพธ์จากเครื่องมือฐานข้อมูลผลลัพธ์ของโปรแกรมฐานข้อมูลสามารถให้ข้อมูลบางอย่างที่เกี่ยวข้องกับวิทยาศาสตร์ด้านโบราณคดีตรวจวัดระยะไกล เป็น Fig. 1 แสดง มีบันทึกเพิ่มเส้นวัสดุเผยแพร่ระหว่างปี 1999 และ 2015 บ่งชี้ความสำคัญสูงและการยอมรับเทคโนโลยีไร้สายระยะไกลได้รับด้านวิทยาศาสตร์โบราณคดี 16 ปี

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

1.
บทนำกระดาษมีจุดมุ่งหมายในการสังเคราะห์วิเคราะห์และเห็นภาพการวิจัยล่าสุดที่เกี่ยวข้องกับการสำรวจระยะไกลที่มีไว้สำหรับการใช้งานทางโบราณคดีบนพื้นฐานของวรรณกรรมทางวิทยาศาสตร์ที่เกี่ยวข้องดังต่อไปนี้เป็นวิธีการที่ใช้อ้างอิง คำว่า "โบราณคดีสำรวจระยะไกล" รวมถึงประเภทต่างๆของเทคโนโลยีการสำรวจระยะไกลคือการสำรวจระยะไกลผ่านดาวเทียมถ่ายภาพทางอากาศ prospection ธรณีฟิสิกส์และหมดกำลังใจยานพาหนะทางอากาศ (UAVs) ดังนั้นในความหมายกว้างและในความสัมพันธ์กับโบราณคดีสำรวจระยะไกลครอบคลุมวิธีการที่จะค้นพบและเศษแผนที่ของอารยธรรมที่ผ่านมาสูงหรือต่ำกว่าระดับพื้นดิน (ชีเดลัต et al., 2007). ในฐานะที่เป็น Giardino (2011) ระบุเครื่องมือ multispectral และ Hyperspectral ติดตั้งอยู่บนโคจรและแพลตฟอร์มย่อยโคจรได้ให้ข้อมูลใหม่และมีความสำคัญสำหรับการค้นพบการวาดภาพและการวิเคราะห์ของแหล่งโบราณคดีทั่วโลก การปรับปรุงที่สำคัญสำหรับการใช้งานศึกษาวิจัยทางโบราณคดีก็ประสบความสำเร็จในตอนท้ายของศตวรรษที่ 20 (1999) ด้วยการเปิดตัว IKONOS ที่ดาวเทียมเชิงพาณิชย์ครั้งแรกที่ความละเอียดสูง 1 เมตรที่มีความละเอียดเชิงพื้นที่ ความสำคัญของมันอยู่เป็นหลักในการที่มีศักยภาพของการให้ข้อมูล multispectral ระบบตลอดแหล่งโบราณคดีและอนุเสาวรีย์ (เดอ Laet et al., 2007 ที่กองบัญชาการกองทัพ et al., 2008 Di Giacomo et al., 2011 Deroin et al., 2011 Agapiou et al., 2013a, Agapiou et al., 2014a และ Lasaponara et al., 2014). ตั้งแต่นั้นดาวเทียมสำรวจระยะไกลได้ถูกนำมาใช้กันอย่างแพร่หลายในการสืบสวนทางโบราณคดีจำนวนมากในหลายส่วนของโลก (Parcak 2009 Alexakis et al., 2009 Alexakis et al., 2011 Aqdus et al., 2007 Aqdus et al., 2008 Lasaponara และ Masini 2006 Αltaweel 2005 และ Agapiou et al., 2012) การปรับปรุงของเซ็นเซอร์ดาวเทียมในแง่ของลักษณะเชิงพื้นที่และสเปกตรัม (เช่นโลกทัศน์ 2) ดึงดูดความสนใจของนักวิทยาศาสตร์มากยิ่งขึ้นผู้ที่เริ่มต้นใช้เทคนิคการประมวลผลภาพอย่างใดอย่างหนึ่งระบุร่องรอยของกิจกรรมของมนุษย์ที่ผ่านมา (Pappu et al., 2010 Morehart, 2012, Sarris et al., 2013 และเดอ Laet et al., 2015) หรือการพัฒนาวิธีการสำหรับการตรวจสอบระบบของมรดกทางวัฒนธรรมและอนุเสาวรีย์ (Agapiou et al., 2015 และ Chen et al., 2015). ภาพทางอากาศได้รับ ใช้ประโยชน์อย่างเป็นระบบสำหรับการวิจัยทางโบราณคดีจากจุดเริ่มต้นของศตวรรษที่ 20 (Capper, 1907, Crawford, 1923 Keneddy, 1925 Glueck 1965, อีแวนส์และโจนส์ปี 1977 ไรลีย์ปี 1987 Bewley et al., 1999 และ Traviglia และ Cottica, 2011) และพวกเขายังคงดำเนินการต่อไปเพื่อให้ข้อมูลที่มีคุณค่าให้กับนักโบราณคดี การใช้เซ็นเซอร์อากาศใหม่ (เช่น LiDAR และกล้อง Hyperspectral เช่น MIVIS) ได้ให้เป็นไปได้ใหม่สำหรับการตรวจสอบของภูมิทัศน์ทางโบราณคดี "เที่ยวบินลงไปในอดีตที่ผ่านมา" (ดู Lasaponara et al., 2011a และ Musson et al., 2013) สามารถปรับปรุงความรู้ของเราให้รายละเอียดรุ่นพื้นผิวแบบดิจิตอล (DSMs) ในพื้นที่ป่าเช่นเดียวกับลายเซ็น Hyperspectral narrowband สำหรับการตรวจสอบของพืชและเครื่องหมายดิน (โรว์แลนด์และ Sarris 2007. Bassani et al, 2009). UAVs สามารถมองเห็นเป็นแนวโน้มต่อไปสำหรับโบราณคดีสำรวจระยะไกล ค่าใช้จ่ายที่ค่อนข้างต่ำของพวกเขาพร้อมกับข้อมูลที่มีความละเอียดสูงที่ให้บริการโดยเซ็นเซอร์ขนาดเล็กที่ติดอยู่กับระบบเหล่านี้ UAV (Colomina และ Molina 2014) ได้แสดงให้เห็นการใช้ศักยภาพของพวกเขาในการสำรวจทางโบราณคดี (Mozas-Calvache et al., 2012 และ Themistocleous et al, 2015) เทคโนโลยีเหล่านี้มีแรงจูงใจนักวิจัยที่จะไปสำรวจวิธีการทางวิทยาศาสตร์ใหม่ ๆ ในการทำแผนที่ร่องรอยทางโบราณคดีเช่นการใช้ความร้อนอากาศ (CASANA et al., 2014) และภาพที่อยู่ใกล้รังสีอัลตราไวโอเลต (Verhoeven และมิต 2010). ย้ายไปเทคโนโลยีพื้นดินการสำรวจธรณีฟิสิกส์ มีการพิจารณาที่จะมากได้อย่างแม่นยำในการตรวจสอบซากพื้นผิวย่อย เทคนิคการประมวลผลทางธรณีฟิสิกส์ที่แตกต่างกันและอุปกรณ์ (เช่นเรดาร์ทะลุพื้น (GPR) magnetometry และความต้านทาน) มักจะบูรณาการเข้าด้วยกันเพื่อเพิ่มอัตราความสำเร็จของการเปิดโปงซากโบราณสถาน (Domínguez et al., 2013 Sarris et al., 2004 Sarris et al., 2013 และโนโว et al., 2014). เทคโนโลยีที่แตกต่างกันอยู่ร่วมในด้านโบราณคดีสำรวจระยะไกลและดังนั้นแนวทางที่แตกต่างอาจจะใช้ในการศึกษาแต่ละกรณี คือตอนนี้สังเกตเห็นบ่อยครั้งในวรรณคดีที่แตกต่างกันเหล่านี้เทคโนโลยีการสำรวจระยะไกลจะรวมกันเพื่อบูรณาการผลโดยรวมเป็นระบบสารสนเทศทางภูมิศาสตร์ (GIS) ข้อมูลทางโบราณคดีที่เกี่ยวข้องกับการศึกษาแต่ละกรณี (เช่นค้นพบทางโบราณคดี; สำรวจเท้า ฯลฯ ) นอกจากนี้ยังนำเข้ามาในสภาพแวดล้อมระบบสารสนเทศภูมิศาสตร์เพื่อช่วยการตีความโดยรวมของผลการค้นหา (Luo et al, 2014 และ Colosi et al, 2009...) ในขณะที่ สาขาการวิจัยทางวิทยาศาสตร์ใด ๆ โบราณคดีสำรวจระยะไกลประกอบด้วยฟิลด์จำนวนมากและเทคโนโลยีพื้นฐานที่เกี่ยวข้องในรูปแบบที่ซับซ้อน "การวิจัยภูมิทัศน์" ของโบราณคดีสำรวจระยะไกลไม่คงที่ แต่การพัฒนาอย่างต่อเนื่องของเทคโนโลยีและการปรับปรุงขั้นตอนวิธี ในอนาคตอันใกล้เซ็นเซอร์ดาวเทียมใหม่ที่คาดว่าจะเปิดตัว (เช่นภารกิจยาม) ให้ข้อมูลมากยิ่งขึ้นสำหรับการใช้งานทางโบราณคดี อยู่ในกรอบนี้การศึกษาในปัจจุบันมีวัตถุประสงค์เพื่อจัดทำเอกสารแนวโน้มล่าสุดโบราณคดีล่าสุดในการสำรวจระยะไกล การวิเคราะห์ bibliometric (ดูเฉิน 2006) ถูกนำมาใช้ในขณะที่มันสามารถให้ข้อมูลทางสถิติสำหรับการสำรวจระยะไกลสำรวจโบราณคดีดำเนินการในทวีปยุโรปและไกลออกไปในช่วง 16 ปี การวิเคราะห์ bibliometric ยังอาจบ่งชี้ตัวแปรที่สำคัญอื่น ๆ เช่นการปฏิบัติงานของแต่ละภูมิภาคในด้านโบราณคดีสำรวจระยะไกลที่กระจายเชิงพื้นที่ของโบราณคดีสำรวจระยะไกลเช่นเดียวกับความร่วมมือระหว่างสถาบันการศึกษาต่าง ๆ ในยุโรปผ่านช่วงเวลาที่ การสื่อสารผ่านการทำงานร่วมกันเป็นลักษณะสำคัญของวิทยาศาสตร์และจึงพยายามกระดาษนี้เป็นครั้งแรกเพื่อแสดงสถานะปัจจุบันของโบราณคดีสำรวจระยะไกลเป็นเขตข้อมูลการวิจัยทางวิทยาศาสตร์การขยับจากการใช้งานในท้องถิ่นเพื่อภูมิภาค (ยุโรป) และต่างประเทศ ชั้น ในแบบคู่ขนานกระดาษกล่าวถึงความสำเร็จของเทคโนโลยีการสำรวจระยะไกลในความสัมพันธ์กับจุดมุ่งหมายและขอบเขตของวิทยาศาสตร์โบราณคดี. 2 วิธีการทบทวนวรรณกรรมรายละเอียดได้ดำเนินการบนพื้นฐานของสิ่งพิมพ์วารสารที่จัดตั้งขึ้น ปัสและ ScienceDirect ฐานข้อมูลทางวิทยาศาสตร์ที่ถูกนำมาใช้และเวลาในการพิมพ์ (1999 - มิถุนายน 2015) ได้ถูกจัดตั้งเป็นพารามิเตอร์การค้นหาหลักการ คำหลักที่เจาะจงถูกดึงมาจากชื่อที่เป็นนามธรรมและคำหลักของกระดาษแต่ละวารสาร ปัสเป็นฐานข้อมูลนามธรรมและการอ้างอิงที่ใหญ่ที่สุดของวรรณกรรม peer-reviewed: วารสารวิทยาศาสตร์หนังสือและการประชุม; มันให้ภาพรวมที่ครอบคลุมของผลงานวิจัยของโลกในสาขาวิทยาศาสตร์เทคโนโลยีการแพทย์สังคมศาสตร์และศิลปะและมนุษยศาสตร์, ปัสสมาร์ทมีเครื่องมือในการติดตามวิเคราะห์และเห็นภาพการวิจัย เป็นงานวิจัยระดับโลกจะกลายเป็นมากขึ้นและการทำงานร่วมกันแบบสหวิทยาการ, เครื่องมือค้นหาเช่นปัสสามารถให้เป็นวิธีที่ง่ายสำหรับการติดตามเอกสารใหม่ (ปัส) ScienceDirect เป็นข้อความที่เต็มรูปแบบฐานข้อมูลทางวิทยาศาสตร์ซึ่งเป็นส่วนหนึ่งของ SciVerse และให้บริการโดยเอลส์ ScienceDirect หมายถึง 2500 ทบทวนวารสารและอื่น ๆ กว่า 11,000 เล่ม สรุปแล้วมันมีมากกว่า 9,500,000 บทความและหนังสือบท (Tober 2011). คำสุดท้ายที่เลือกคือโบราณคดีสำรวจระยะไกล (434 บันทึก) โบราณคดีดาวเทียม (268 บันทึก) โบราณคดีทางอากาศ (294 บันทึก) ธรณีฟิสิกส์โบราณคดี ( 294 บันทึก) และโบราณคดี UAV (37 บันทึก) ทั้งหมด 1,274 บันทึกต่าง ๆ ที่ระบุไว้ในเครื่องมือทั้งสอง โดยเฉลี่ยเหล่านี้คาดว่าจะบันทึก 85 ต่อปี เว็บของวิทยาศาสตร์ (ติ) ก็ยังสำรวจแรก แต่ผลสุดท้ายถูกพบว่าถูก จำกัด (เช่นน้อยกว่า 30 เอกสารสำหรับ "โบราณคดีสำรวจระยะไกล") เพราะนี่คือวารสารต่างๆไม่ได้ระบุไว้ยังอยู่ในฐานข้อมูลติ อย่างไรก็ตามแม้ในจำนวนที่ จำกัด ของบทความที่ดึงมาจากตินอกจากนี้ยังมีการค้นพบผ่านปัสและเครื่องมือ ScienceDirect คำรอง (เช่นโบราณคดี Hyperspectral เครื่องหมายพืชโบราณคดีโบราณคดีพื้นที่และโบราณคดี GPR) ถูกตรวจสอบยัง; แต่คำเหล่านี้ให้ผลน้อยกว่าคำหลักทั่วไปมากขึ้นกล่าวข้างต้น. ปัส, ScienceDirect และเครื่องมือติให้สถิติที่เรียบง่าย แต่มีความหมายสำหรับแต่ละวารสารเช่นสิ่งพิมพ์ต่อปีและในแต่ละประเทศ สำหรับการวิเคราะห์รายละเอียดของบันทึกดังกล่าวข้างต้นที่ Cite ซอฟต์แวร์อวกาศ (รุ่น 3.9 R9) ถูกนำมาใช้ (เฉินเฉินปี 2004 และ 2006) รายละเอียดเกี่ยวกับซอฟแวร์ที่เฉพาะเจาะจงสามารถพบได้ใน Cite คู่มืออวกาศ รายงานประจำปี ("ชิ้น") จาก 1999 จนถึง 2015 ถูกนำมาวิเคราะห์และส่งออกจากซอฟแวร์ เกณฑ์การคัดเลือกในแต่ละชิ้นได้รับการปรับให้ 50 เอกสารที่อ้างถึงมากที่สุดต่อปีขณะที่โหนอยู่บนพื้นฐานของข้อตกลงและพารามิเตอร์คำหลัก ต้องการแมสถาบันที่สำคัญและภูมิภาคที่เกี่ยวข้องกับโบราณคดีสำรวจระยะไกลเลือกอื่นได้ดำเนินการบนพื้นฐานของสถาบัน (เช่นผู้เขียนและผู้เขียนร่วมสถาบันสำหรับแต่ละกระดาษ). 3 ผล3.1 ผลการค้นหาจากเครื่องมือฐานข้อมูลผลการเครื่องมือฐานข้อมูลสามารถให้ข้อมูลบางอย่างที่เกี่ยวข้องกับสาขาวิทยาศาสตร์โบราณคดีสำรวจระยะไกล ในฐานะที่เป็นรูป 1 แสดงให้เห็นว่าการเพิ่มขึ้นของวัสดุเชิงเส้นที่ตีพิมพ์จะถูกบันทึกไว้ระหว่างปี 1999 และปี 2015 นี้แสดงให้เห็นถึงความสำคัญสูงและได้รับการยอมรับว่าเทคโนโลยีการสำรวจระยะไกลได้รับในสาขาวิทยาศาสตร์ทางโบราณคดีในช่วง 16 ปีที่ผ่านมา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

1 . บทนำ
กระดาษมีวัตถุประสงค์ เพื่อสังเคราะห์ วิเคราะห์และเห็นภาพงานวิจัยล่าสุดที่เกี่ยวข้องกับระยะไกลไว้สำหรับการใช้งานทางโบราณคดี ตามวรรณคดีทางวิทยาศาสตร์ที่เกี่ยวข้องต่อไปนี้วิธีการที่ใช้อ้างอิง คำว่า " โบราณคดี " จากระยะไกล รวมถึงประเภทต่างๆของรีโมทเทคโนโลยีตรวจจับระยะไกล ได้แก่ ดาวเทียม ภาพถ่ายทางอากาศภาพถ่ายprospection ธรณีฟิสิกส์และยานพาหนะไร้คนขับ ( uavs ) ดังนั้น ในความรู้สึกของลูกค้า และด้านโบราณคดี ระยะไกลครอบคลุมวิธีการค้นพบและแผนที่เศษของอดีตอารยธรรมอยู่เหนือหรือใต้ระดับพื้นดิน ( เดอ ลัท et al . , 2007 ) .

( 2011 ) ระบุเป็น อิตาลี ,3 hyperspectral เครื่องมือและติดตั้งบนแพลตฟอร์มวงโคจรย่อยให้ใหม่และข้อมูลที่สำคัญสำหรับการค้นพบ , การอธิบายและการวิเคราะห์ทางโบราณคดีทั่วโลก การปรับปรุงที่สำคัญสำหรับการใช้งานการวิจัยทางโบราณคดีพบว่าในตอนท้ายของศตวรรษที่ 20 ( 1999 ) ด้วยการเปิดตัวของโคโนส ,การค้าสูงมาก ดาวเทียมดวงแรกที่มีความละเอียด 1 เมตร เชิงพื้นที่ ความสำคัญของมันอยู่เป็นหลัก มีศักยภาพในการให้ข้อมูลหลายระบบผ่านทางโบราณคดีและอนุสาวรีย์ ( เดอ ลัท et al . , 2007 , Garrison et al . , 2008 , ดิโคโม et al . , 2011 , deroin et al . , 2011 , agapiou et al . , ที่มีมากกว่า agapiou , et al . , 2014a lasaponara ET และ al . , 2010 ) .

เพราะงั้นการรับรู้จากระยะไกลดาวเทียมได้ถูกใช้กันอย่างแพร่หลายเพื่อสอบสวนทางโบราณคดีมากมายในหลายส่วนของโลก พาร์คาก ( 2009 alexakis et al . , 2009 , alexakis et al . , 2011 , aqdus et al . , 2007 , aqdus et al . , 2008 , lasaponara และ masini , 2006 , Α ltaweel 2005 และ agapiou et al , . 2555 ) การปรับปรุงของดาวเทียมเซ็นเซอร์ในแง่ของพื้นที่และลักษณะของสเปกตรัม ( เช่นworldview-2 ) ดึงดูดความสนใจมากขึ้น นักวิทยาศาสตร์ ผู้ที่เริ่มใช้เทคนิคการประมวลผลภาพเพื่อให้ระบุร่องรอยกิจกรรมของมนุษย์ในอดีต ( บับบู et al . , 2010 , morehart , 2012 , แซร์ริส et al . , 2013 และ เดอ ลัท et al . , 2015 ) หรือพัฒนาวิธีการสำหรับการตรวจสอบระบบของเว็บไซต์มรดกทางวัฒนธรรม และอนุสาวรีย์ ( agapiou et al . , 2015 และ Chen et al . , 2015 ) .

ภาพถ่ายทางอากาศภาพได้อย่างเป็นระบบ ใช้ประโยชน์เพื่อการศึกษาวิจัยทางโบราณคดีจากจุดเริ่มต้นของศตวรรษที่ 20 ( รับไว้ ปี 1907 Crawford , 1923 , keneddy 1925 กลุ๊ก , 1965 , อีแวนส์และโจนส์ , 1977 , ไรลีย์ , 1987 , บิวลีย์ et al . , 1999 และ traviglia และ cottica , 2011 ) , และพวกเขายังให้ข้อมูล ที่มีคุณค่ากับนักโบราณคดี .ใช้เซ็นเซอร์อากาศใหม่ ( เช่น lidar และกล้อง hyperspectral เช่น mivis ) มีความเป็นไปได้ใหม่สำหรับการตรวจสอบภูมิทัศน์ทางโบราณคดี " เที่ยวบินสู่อดีต " ( ดู lasaponara et al . , 2011a และ มัสสัน et al . ,2013 ) สามารถพัฒนาความรู้ของเราให้แบบจำลองพื้นผิวดิจิตอลรายละเอียด ( dsms ) ในพื้นที่ป่า รวมทั้งแคบ hyperspectral ลายเซ็นตรวจหารอยดินและพืชและ rowlands ซาร์ริส , 2007 ; บา ินี่ et al . , 2009 ) .

uavs สามารถมองเห็นเป็นแนวโน้มต่อไปโบราณคดีระยะไกลสำหรับ ค่าใช้จ่ายที่ค่อนข้างต่ำของพวกเขาพร้อมกับข้อมูลความละเอียดสูงโดยเซ็นเซอร์ขนาดเล็กที่แนบมากับเหล่านี้ระบบอากาศยานไร้นักบิน ( colomina และ โมลิน่า ปี 2014 ) ได้แสดงให้เห็นถึงศักยภาพของพวกเขาในการสำรวจทางโบราณคดี ( mozas calvache et al . , 2012 และ themistocleous et al . , 2015 ) เทคโนโลยีเหล่านี้ทำให้นักวิจัยสำรวจวิธีทางวิทยาศาสตร์ใหม่ในแผนที่มีร่องรอยทางโบราณคดี เช่น ใช้ในการอบรม ( casana et al . ,2014 ) และภาพ ( และใกล้อัลตราไวโอเลต Verhoeven Schmitt , 2010 ) .

ย้ายเทคโนโลยีพื้นดิน การสำรวจธรณีฟิสิกส์ถือว่าแม่นยำมาก ในการตรวจสอบพื้นผิวย่อยคงอยู่ ที่แตกต่างกันเทคนิคการประมวลผลทางธรณีฟิสิกส์และอุปกรณ์ ( เช่น ดินหยั่งลึกเรดาร์ ( gpr ) magnetometry และความต้านทาน ) มักจะรวมเข้าด้วยกันเพื่อเพิ่มอัตราความสำเร็จของการค้นพบซากโบราณคดี ( ดอม โดมิงเกซ et al . , 2013 , แซร์ริส et al . , 2004 , แซร์ริส et al . , 2013 และ Novo et al . , 2014 )

ที่แตกต่างกันเทคโนโลยีอยู่ร่วมในการรับรู้จากระยะไกลโบราณคดีภาคสนามและดังนั้นวิธีการที่แตกต่างกัน อาจจะตามในแต่ละ กรณีศึกษาคือตอนนี้ที่พบบ่อยพบในวรรณกรรมที่แตกต่างกันเหล่านี้การสำรวจจากระยะไกลเทคโนโลยีรวมรวมผลในระบบสารสนเทศทางภูมิศาสตร์ ( GIS ) ข้อมูลทางโบราณคดีที่เกี่ยวข้องกับแต่ละกรณี ( เช่นข้อมูลการสำรวจโบราณคดี เท้า ฯลฯ ) จะนำเข้าสู่ฐานข้อมูลสิ่งแวดล้อมเพื่อช่วยตีความโดยรวมของผลลัพธ์ ( Luo et al . ,2014 และ colosi et al . , 2009 ) .

เป็นในด้านการวิจัยทางวิทยาศาสตร์ โบราณคดีระยะไกลประกอบด้วยหลาย subfields และต้นแบบเทคโนโลยีที่เกี่ยวข้องในรูปแบบที่ซับซ้อน " การวิจัยภูมิ " โบราณคดีจากระยะไกล ไม่คงที่ แต่เทคโนโลยีที่พัฒนาอย่างต่อเนื่องและการปรับปรุงของอัลกอริธึม ในใกล้อนาคตเซ็นเซอร์ดาวเทียมใหม่ที่คาดว่าจะเปิดตัว ( เช่น ภารกิจ Sentinel ) ให้ข้อมูลเพิ่มเติมสำหรับการใช้งานทางด้านโบราณคดี ในกรอบนี้ ปัจจุบัน มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาเอกสารแนวโน้มล่าสุดล่าสุดในโบราณคดีข้อมูลระยะไกล การวิเคราะห์ bibliometric ( เห็นเฉิน , 2006 ) ใช้ มันสามารถให้ข้อมูลทางสถิติสำหรับการสำรวจทางโบราณคดีจากระยะไกล ,ดำเนินการในยุโรปและเกินในช่วง 16 ปี การวิเคราะห์ bibliometric อาจบ่งชี้พารามิเตอร์ที่สำคัญอื่น ๆเช่น การแสดงของแต่ละภูมิภาคในด้านโบราณคดีจากระยะไกล การกระจายเชิงพื้นที่ของข้อมูลระยะไกลโบราณคดี ตลอดจนความร่วมมือระหว่างสถาบันในยุโรปต่าง ๆผ่านเวลาการสื่อสารผ่านความร่วมมือเป็นลักษณะสำคัญของวิทยาศาสตร์และ , จึง , กระดาษนี้พยายามเป็นครั้งแรก เพื่อแสดงสถานะปัจจุบันของการรับรู้จากระยะไกลโบราณคดีเป็นสนามวิจัยทางวิทยาศาสตร์ เปลี่ยนจากโปรแกรมท้องถิ่นในภูมิภาค ( ยุโรป ) และระดับระหว่างประเทศ ในแบบคู่ขนานกระดาษกล่าวถึงการสำรวจระยะไกลเทคโนโลยีความสำเร็จในความสัมพันธ์กับเป้าหมายและขอบเขตของวิทยาศาสตร์โบราณคดี


2 วิธีการ : การทบทวนวรรณกรรม พร้อมทำการยึดสิ่งพิมพ์ของก่อตั้งวารสาร การใช้บริการฐานข้อมูล SCOPUS และ ทางวิทยาศาสตร์ และเวลาของสิ่งพิมพ์ ( 2542 - มิถุนายน 2015 ) ได้กำหนดเป็นหลักการค้นหาพารามิเตอร์