The coup risk measure is significan

The coup risk measure is significant at the .01 level with the expected positive
sign for all four specifications, indicating that the impact of coup risk on interstate
conflict is consistently additive across conflict levels. Further, a likelihood ratio test
reveals that each specification represents a significant improvement to the fit of the
model when compared to a naı¨ve model that omits the coup risk measure. Moving
from the 20th to 80th percentile of coup risk increases MID likelihood by 72 percent,
the likelihood of a war-level MID by 150 percent, the likelihood of international
crisis initiation by 106 percent, and the likelihood of a VIC by 252 percent. In
addition to providing strong support for the diversionary theory, the findings suggest
that the diversionary incentive is not constrained by the level of force and is actually
substantively stronger at higher conflict levels. The suggestion of Morgan and
Bickers (1992) that unpopular leaders should avoid higher levels of conflict is not
born out, as diversion is seen across multiple levels of conflict and multiple
data sources.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

การวัดความเสี่ยงของรัฐประหารเป็นสิ่งสำคัญที่ระดับ.01 มีค่าบวกที่คาดว่าลงสี่คุณสมบัติ ระบุว่า ผลกระทบของความเสี่ยงรัฐประหารบนอินเตอร์สเตตความขัดแย้งเป็นสารเติมแต่งอย่างสม่ำเสมอในระดับความขัดแย้ง เพิ่มเติม การทดสอบอัตราส่วนโอกาสเปิดเผยว่า ข้อมูลจำเพาะเกี่ยวกับการทำงานแต่ละแสดงถึงการปรับปรุงที่สำคัญให้พอดีของการรุ่นเมื่อเปรียบเทียบกับรุ่น naı¨ve ที่ตัดวัดความเสี่ยงของรัฐประหาร การย้ายจากแกะสลัก 20 80 ของรัฐประหารน่าเป็น MID เพิ่มความเสี่ยงร้อยละ 72โอกาสของ MID สงครามระดับ 150 เปอร์เซ็นต์ โอกาสของนานาชาติเริ่มต้นวิกฤติ โดยร้อยละ 106 และโอกาสของ VIC 252 เปอร์เซ็นต์ ในนอกจากนี้การให้แรงสนับสนุนทฤษฎีเบี่ยงเบนความสนใจ แนะนำผลว่า แรงจูงใจเบี่ยงเบนความสนใจไม่จำกัด โดยระดับความแรง และเป็นจริงคานแข็งทั้งความขัดแย้ง คำแนะนำของมอร์แกน และBickers (1992) ที่นำกฏหมายควรหลีกเลี่ยงความขัดแย้งระดับสูงไม่ได้เกิดออก ผันจะเห็นขัดแย้งหลายระดับและหลายแหล่งข้อมูล

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ตัวชี้วัดความเสี่ยงการทำรัฐประหารเป็นสิ่งสำคัญที่ระดับ 0.01 กับบวกคาดว่า
สัญญาณทั้งสี่รายละเอียดแสดงให้เห็นว่าผลกระทบของความเสี่ยงการทำรัฐประหารเมื่อรัฐ
มีความขัดแย้งอย่างต่อเนื่องเป็นสารเติมแต่งในระดับความขัดแย้ง นอกจากนี้การทดสอบอัตราส่วน
แสดงให้เห็นว่าแต่ละสเปคแสดงให้เห็นถึงการปรับปรุงที่สำคัญที่จะพอดีของ
รูปแบบเมื่อเทียบกับรุ่นที่ไร้เดียงสาว่าละเว้นวัดความเสี่ยงการทำรัฐประหาร ย้าย
จากที่ 20 เปอร์เซ็นต์ 80 ของความเสี่ยงรัฐประหารเพิ่ม MID โอกาสร้อยละ 72,
โอกาสในการสงครามระดับ MID ร้อยละ 150, โอกาสในการระหว่างประเทศ
เริ่มต้นวิกฤตร้อยละ 106 และโอกาสของวิกร้อยละ 252 ใน
นอกเหนือจากการให้การสนับสนุนที่แข็งแกร่งสำหรับทฤษฎีแทคติกผลการวิจัยชี้ให้เห็น
ว่าแรงจูงใจแทคติกไม่ได้ จำกัด โดยระดับของแรงและเป็นจริง
มีผลแข็งแกร่งในระดับที่สูงขึ้นความขัดแย้ง ข้อเสนอแนะของมอร์แกนและ
Bickers (1992) ว่าผู้นำไม่เป็นที่นิยมควรหลีกเลี่ยงการระดับสูงของความขัดแย้งไม่ได้
เกิดจากขณะที่ผันมีให้เห็นในหลายระดับของความขัดแย้งและหลาย
แหล่งข้อมูล