All these years, he had suffered to

All these years, he had suffered too many hardships, had been through too many twist and turns, and even life and death situations. Thus, his will had long ago been hammered into something hard and unyielding. The amount of blood he had shed was a million times more than the tears he cried. He had single-handedly gone up against a huge clan and also an entire nation by himself. He had also gone up against an entire continent before… to the point where he was forced to skirt the border between life and death constantly, but he still held his head high with unyielding tenacity back then, and had worn a cold, blood-stained smile that expressed his defiance till the very end…

But at this moment, this feeling of weakness was so real and irresistible that it caused him to have the urge to just break down and cry…

He knew that this was because he was in his mother’s arms.

It was only after two lives, till this very day, that he knew what a mother’s embrace was like… He was finally not a parentless, rootless wanderer covered in sand and dried blood any longer…

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ทุกปีเหล่านี้ เขาได้ประสบกับความยากลำบากมากเกินไป ได้รับมากเกินไปบิด และ เปิด และแม้กระทั่งชีวิต และความตายผ่านสถานการณ์ ดังนั้น พระองค์ได้นานถูกตอกลงในสิ่งที่ยาก และไม่ยอม จำนวนของเขามีหลั่งเลือดได้ล้านครั้งมากกว่าน้ำตาที่เขาร้องไห้ คงชัยได้ไปขึ้นกับกองทัพใหญ่ และประเทศ ด้วยตัวเอง เขายังไปขึ้นกับทั้งทวีปก่อน...จุดที่เขาถูกบังคับให้กระโปรงระหว่างชีวิตและความตายตลอดเวลา แต่เขายังคงจัดศีรษะสูงกับความดื้อรั้นไม่ยอมกลับมาแล้ว และได้สวมรอยยิ้มเย็น ย้อมเลือดที่แสดงการต่อต้านของเขาจนสุด...แต่ตอนนี้ นี้ความรู้สึกของความอ่อนแอดังนั้นจริง และไม่อาจต้านทานว่า มันเกิดจากเขาให้มีแรงกระตุ้นที่จะทำลายลง และร้องไห้เพียง...เขารู้ว่า นี้ เพราะเขามาอยู่ในอ้อมแขนของแม่ของเขามันเป็นหลังจากสองชีวิต จนถึงวันนี้ ที่เขารู้ว่าอ้อมกอดของแม่เป็นเหมือน ... พระองค์ก็ไม่มี parentless กระบี่เย้ยยุทธจักรมากกว่าครอบคลุมในทราย และแห้งเลือดอีกต่อไป...

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ทุกปีเหล่านี้เขาได้รับความเดือดร้อนความยากลำบากมากเกินไปเคยผ่านมากเกินไปบิดและเปลี่ยนและแม้กระทั่งชีวิตและความตายสถานการณ์ ดังนั้นความประสงค์ของเขาได้นานที่ผ่านมารับการตอกลงไปในสิ่งที่ยากและไม่ยอม ปริมาณเลือดที่เขาหลั่งเป็นล้านครั้งกว่าน้ำตาเขาร้อง เขาได้ไปคนเดียวลำพังขึ้นกับตระกูลใหญ่และทั้งประเทศด้วยตัวเอง เขาได้หายไปนอกจากนี้ยังขึ้นกับทั้งทวีปก่อน ... ถึงจุดที่เขาถูกบังคับให้กระโปรงชายแดนระหว่างชีวิตและความตายอย่างต่อเนื่อง แต่เขายังคงอยู่ในหัวของเขาสูงที่มีความดื้อรั้นไม่ยอมกลับมาแล้วและมีการสวมใส่เย็นเลือดเปื้อน รอยยิ้มที่แสดงการต่อต้านของเขาจนจบมาก ...

แต่ในขณะนี้ความรู้สึกของความอ่อนแอนี้เป็นดังนั้นจริงและต่อต้านไม่ได้ว่ามันทำให้เขาต้องมีการกระตุ้นให้เพียงแค่ทำลายลงและร้องไห้ ...

เขารู้ว่าเป็นเพราะเขาอยู่ในแม่ของเขา แขน.

มันเป็นเพียงหลังจากสองชีวิตจนถึงวันนี้ว่าเขารู้ว่าสิ่งอ้อมกอดของแม่เป็นเหมือน ... ในที่สุดเขาก็ไม่ได้เป็นอนาถา, ราก Wanderer ครอบคลุมในทรายและเลือดแห้งได้อีกต่อไป ...

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ตลอดหลายปีที่ผ่านมา เขาได้ประสบความยากลำบากมากเกินไปได้ผ่านการบิดมากเกินไป และเปลี่ยน และแม้แต่ชีวิตและสถานการณ์ที่ความตาย ดังนั้นจะของเขาได้นาน ถูกตีเป็นสิ่งที่ยาก และหัวแข็ง ปริมาณของเลือดที่เขาหลั่งมากกว่าน้ำตา เขาร้องเป็นล้านครั้ง เขาก็ดันไปสู้กับตระกูลใหญ่ และคนทั้งประเทศด้วยพระองค์เอง เขาได้ขึ้นไปกับทวีปทั้งหมดก่อน . . . . . . . ไปยังจุดที่เขาถูกบังคับให้กระโปรงพรมแดนระหว่างชีวิตและความตายอยู่ตลอดเวลา แต่เขาก็ยังจับหัวของเขาสูงที่มีความดื้อรั้นไม่ยอมกลับแล้ว และใส่สบาย เลือดเปื้อนยิ้มที่แสดงการต่อต้านของเขาจนจบ . . . . . . .แต่ ณเวลานี้ ความรู้สึกของความอ่อนแอนี้เป็นเรื่องจริง และตราซีพี มันทำให้เขาได้กระตุ้นให้หักลงและร้องไห้ . . . . . . .เขารู้ว่านี่เป็นเพราะเขาอยู่ในอ้อมแขนของแม่มันเป็นเพียงหลังจากที่สองชีวิต จนถึงทุกวันนี้ เขารู้ว่าอ้อมกอดของแม่เขาได้ . . เขาก็ไม่ parentless เบี่ยงเบนพเนจร , ครอบคลุมในทรายและเลือดแห้งอีกต่อไป . . . . . . .