The year 2014 will be a pivotal yea

The year 2014 will be a pivotal year for Indonesia; one in which the political baton will be handed over. Both the nation’s highest offices will have new occupants: the House of Representatives (DPR) and the presidency. Indonesia will begin a new chapter in its history.

The new custodians of Indonesia’s future will face many challenges. Recent months have brought a chorus of criticism as the economy slowed, the rupiah slid, and government policy appeared to lose direction. Commentators have poured scorn on the country’s economic outlook and questioned whether it deserves its status as one of the world’s hottest emerging markets.

Everyone knows the challenges; Indonesia needs to push ahead with reforms if it is to move up the economic ladder. Certainly, the country does need to do more to stay competitive, but the tremendous strides it has made should not be forgotten. Just consider where Indonesia was a little more than a decade ago.

In fact, looking at Indonesia’s recent domestic accomplishments, what the country has achieved is nothing short of outstanding. After the fall of Suharto’s New Order regime in 1998, many analysts predicted that the country was standing at the end of a precipice, posed to tear itself apart in much the same way as the terrible ethnic conflicts that ravaged the former Yugoslavia. Without a doubt, this was a distinct possibility. With a vast sprawling archipelago of more than 17,000 islands; hundreds of ethnic and linguistic groups, speaking over 300 unique local languages; multiple religious sects; and a huge population, estimated at just over 200 million in 1998, keeping sectarian and ethnic conflict at bay would be a challenge at the best of times. Yet during this tumultuous time, Indonesia was facing political and economic instability, sparking armed separatist rebellions in Aceh and Papua, and secession from Indonesia by the East Timorese in 1999. National disintegration and large-scale ethnic conflict were more likely than not.

Yet Indonesia managed to navigate its way through this turbulence, emerging as a multi-party democracy with a directly elected president in 2004. The country reformed its institutions, rapidly decentralized its governance structure, and came out the other side with its sovereignty intact. A remarkable feat to say the least. Today, democratic institutions and political stability reassure consumers and attract investors; the streets of Jakarta look a lot more attractive than the streets of Bangkok right now.

Indonesia’s experience offers some lessons for the rest of the world. Indonesia has proven that a vast country comprising a dizzying array of ethnicities, cultures and religious sects can live side-by-side in one nation state. Bhinneka Tunggal Ika, or “Unity in Diversity” is more than just a national motto; it is an underlying principle that has shaped the country. Indonesia has just celebrated Christmas with all of its modern excess and extravagant decor in a Muslim majority country; a celebration of diversity and tolerance, and a true reflection of modern Indonesian values. Don’t let the extremist or the intolerant fool you. These are a mere handful in a vibrant and friendly country of close to 250 million people.

Indonesia’s recent experience demonstrates to the newly enfranchised countries of the Arab Spring that democracy and Islam are mutually compatible in a predominantly Muslim country, with a complex dynamic of ethnic groups. This ought to give hope to countries in Central Asia, the Middle East and North Africa currently experiencing economic instability, political turmoil and military rule.

Today, Indonesia is one of the most energetic economies in Asia, attracting investors from around the world into a rapidly growing consumer market; this continues despite the slowdown. Growth has slowed but is still strong at around 5.6 percent. Despite the negativity of some commentators, this is still the second-fastest growth rate after China in the G20 group of major economies.

There has also been much recent controversy over proposed changes to Indonesia’ mining laws; natural resources are undoubtedly important, but Indonesia’s economy is more than just natural resources. Today, the country is characterized by an increasingly dynamic economy and a growing middle class. These middle and affluent classes are likely to double to more than 141 million people over the next seven years, according to the Boston Consulting Group. Young, enterprising, self-reliant and ambitious, Indonesia’s middle class is pushing the economy forward. From banking, to tourism, to entertainment, food and retail, Indonesia’s service sector is driving growth and employment, while contributing to around roughly half of total economic output. Indonesia’ economy has come a long way since 1997 and has undergone a remarkable turnaround.

During the Asian financial crisis of 1997-1998, Indonesia was crippled as its banking sector collapsed and the country lost a devastating 50 percent of its GDP; a huge fiscal cost comparable to the recent financial crisis faced by Western economies.

However, Jakarta took the hard choices. A decade of laborious restructuring of banks, companies and institutions followed. The banking and financial system was completely overhauled and consolidated from 236 to 128 banks, an independent central bank – the Bank of Indonesia – was created to regulate and supervise the sector and state banks were cut back, with much more room for the private sector. This same banking sector – brought to its knees just 15 years ago – barely coughed during the 2008 financial crash. Indonesia’s institutions acted decisively to stimulate the economy and weather the impact. Indonesia’s experience shows that by being brave enough to make hard choices and undertake necessary radical reforms, economic success can once again be achieved. Many of the continuingly troubled economies of Europe could learn a lesson or two.

Indonesia provides an abundance of constructive lessons for the rest of the world. Of course the country still faces many challenges as we head into 2014, but Indonesia has come a long way in a short space of time. It has had transformative successes. The media discourse may focus on the negatives, but don’t forget the huge positives. Indonesia has achieved a lot more than you might think.

Edward Parker is a writer living and working in Jakarta, who has worked on Indonesian policy issues. He writes here in a personal capacity. All views expressed are his own.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ปี 2014 จะเป็นปีแปรสำหรับอินโดนีเซีย หนึ่งจะมอบบาเมืองเหนือ สำนักงานสูงสุดทั้งของประเทศจะมีครอบครัวใหม่: ราษฎร (เหนือ) และประธานาธิบดี อินโดนีเซียจะเริ่มบทใหม่ในประวัติศาสตร์ของลีย์ใหม่ของอนาคตของอินโดนีเซียจะเผชิญความท้าทายมาก เดือนที่ผ่านมาได้นำประสานเสียงวิจารณ์เศรษฐกิจชะลอ ตัว rupiah ฝ่อ และรัฐบาลปรากฏให้ สูญเสียทิศทาง แสดงมี poured ชนในภาวะเศรษฐกิจของประเทศ และไต่สวนว่า มันสมควรสถานะเป็นหนึ่งในตลาดเกิดใหม่ที่ร้อนแรงที่สุดในโลกทุกคนรู้ความท้าทาย อินโดนีเซียต้องผลักดันไปข้างหน้ากับการปฏิรูปเลื่อนขึ้นบันไดทางเศรษฐกิจ แน่นอน ประเทศต้องทำเพิ่มเติมการแข่งขัน แต่ไม่ควรจะลืมก้าวหน้าอย่างมากที่ได้ทำ ห้องพิจารณาที่อินโดนีเซียได้น้อยกว่าทศวรรษที่ผ่านมาในความเป็นจริง มองที่สำเร็จในประเทศล่าสุดของอินโดนีเซีย สิ่งที่ประเทศได้รับการประทานโดดเด่น หลังจากการล่มสลายของระบอบสั่งใหม่ในปี 1998 นักวิเคราะห์หลายคนคาดการณ์ว่า ประเทศยืนท้ายล่อเป็น ให้ฉีกตัวเองกันมากเหมือนเป็นความขัดแย้งทางชาติพันธุ์น่ากลัวที่ ravaged อดีตยูโกสลาเวีย ไม่ต้องสงสัย นี้เป็นไปได้ทั้งหมด มีเกาะก็ใหญ่กว่า 17,000 เกาะ ของกลุ่มชาติพันธุ์ และภาษาศาสตร์ พูดภาษาเฉพาะท้องถิ่นกว่า 300 หลายศาสนา sects และประชากรขนาดใหญ่ ประเมินที่เพียง 200 ล้านในปี 1998 รักษาความขัดแย้งทางชาติพันธุ์ และยุยงเบย์จะเป็นความท้าทายที่ดีสุดของเวลา แต่ระหว่างนี้ tumultuous อินโดนีเซียได้เผชิญกับความไม่แน่นอนทางการเมือง และเศรษฐกิจ ประกายไฟฝ่ายติดอาวุธแบ่งแยกดินในอาเจะห์ปาปัว และซีเซสชันจากอินโดนีเซียโดยติมอร์ตะวันออกในปี 1999 บูรณภาพแห่งชาติและความขัดแย้งชนกลุ่มน้อยขนาดใหญ่ยิ่งกว่าไม่ยัง อินโดนีเซียจัดการนำทางผ่านความปั่นป่วนนี้ ใหม่ในปี 2004 เป็นประชาธิปไตยแบบหลายพรรคกับประธานาธิบดีได้รับเลือกโดยตรง ประเทศกลับเนื้อกลับตัวของสถาบัน อย่างรวดเร็วแบบกระจายศูนย์ของโครงสร้างการกำกับดูแล และด้านอื่น ๆ ออกมา ด้วยอำนาจอธิปไตยของเหมือนเดิม เพลงที่โดดเด่นจะ วันนี้ เสถียรภาพทางการเมืองและสถาบันประชาธิปไตยเวบผู้บริโภค และดึงดูดนักลงทุน ถนนจาการ์ตาดูน่าสนใจมากขึ้นกว่าถนนในกรุงเทพฯ ขณะนี้Indonesia’s experience offers some lessons for the rest of the world. Indonesia has proven that a vast country comprising a dizzying array of ethnicities, cultures and religious sects can live side-by-side in one nation state. Bhinneka Tunggal Ika, or “Unity in Diversity” is more than just a national motto; it is an underlying principle that has shaped the country. Indonesia has just celebrated Christmas with all of its modern excess and extravagant decor in a Muslim majority country; a celebration of diversity and tolerance, and a true reflection of modern Indonesian values. Don’t let the extremist or the intolerant fool you. These are a mere handful in a vibrant and friendly country of close to 250 million people.Indonesia’s recent experience demonstrates to the newly enfranchised countries of the Arab Spring that democracy and Islam are mutually compatible in a predominantly Muslim country, with a complex dynamic of ethnic groups. This ought to give hope to countries in Central Asia, the Middle East and North Africa currently experiencing economic instability, political turmoil and military rule.Today, Indonesia is one of the most energetic economies in Asia, attracting investors from around the world into a rapidly growing consumer market; this continues despite the slowdown. Growth has slowed but is still strong at around 5.6 percent. Despite the negativity of some commentators, this is still the second-fastest growth rate after China in the G20 group of major economies.There has also been much recent controversy over proposed changes to Indonesia’ mining laws; natural resources are undoubtedly important, but Indonesia’s economy is more than just natural resources. Today, the country is characterized by an increasingly dynamic economy and a growing middle class. These middle and affluent classes are likely to double to more than 141 million people over the next seven years, according to the Boston Consulting Group. Young, enterprising, self-reliant and ambitious, Indonesia’s middle class is pushing the economy forward. From banking, to tourism, to entertainment, food and retail, Indonesia’s service sector is driving growth and employment, while contributing to around roughly half of total economic output. Indonesia’ economy has come a long way since 1997 and has undergone a remarkable turnaround.During the Asian financial crisis of 1997-1998, Indonesia was crippled as its banking sector collapsed and the country lost a devastating 50 percent of its GDP; a huge fiscal cost comparable to the recent financial crisis faced by Western economies.However, Jakarta took the hard choices. A decade of laborious restructuring of banks, companies and institutions followed. The banking and financial system was completely overhauled and consolidated from 236 to 128 banks, an independent central bank – the Bank of Indonesia – was created to regulate and supervise the sector and state banks were cut back, with much more room for the private sector. This same banking sector – brought to its knees just 15 years ago – barely coughed during the 2008 financial crash. Indonesia’s institutions acted decisively to stimulate the economy and weather the impact. Indonesia’s experience shows that by being brave enough to make hard choices and undertake necessary radical reforms, economic success can once again be achieved. Many of the continuingly troubled economies of Europe could learn a lesson or two.Indonesia provides an abundance of constructive lessons for the rest of the world. Of course the country still faces many challenges as we head into 2014, but Indonesia has come a long way in a short space of time. It has had transformative successes. The media discourse may focus on the negatives, but don’t forget the huge positives. Indonesia has achieved a lot more than you might think.Edward Parker is a writer living and working in Jakarta, who has worked on Indonesian policy issues. He writes here in a personal capacity. All views expressed are his own.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในปี 2014 จะเป็นปีที่สำคัญสำหรับประเทศอินโดนีเซีย หนึ่งในสิ่งที่กระบองทางการเมืองจะได้รับการส่งมอบ ทั้งสำนักงานสูงสุดของประเทศจะมีผู้โดยสารใหม่ของสภาผู้แทนราษฎร (DPR) และประธานาธิบดี อินโดนีเซียจะเริ่มต้นบทใหม่ในประวัติศาสตร์. ดูแลใหม่ของอนาคตของอินโดนีเซียจะต้องเผชิญกับความท้าทายมากมาย เดือนที่ผ่านมาได้นำคณะนักร้องประสานเสียงของการวิจารณ์ตามภาวะเศรษฐกิจที่ชะลอตัวรูเปียห์เลื่อนและนโยบายของรัฐบาลที่ดูเหมือนจะสูญเสียทิศทาง การแสดงความเห็นได้เทดูถูกเกี่ยวกับแนวโน้มเศรษฐกิจของประเทศและถามว่ามันสมควรสถานะเป็นหนึ่งในตลาดเกิดใหม่ที่ร้อนแรงที่สุดในโลก. ทุกคนรู้ความท้าทาย; อินโดนีเซียต้องการที่จะผลักดันไปข้างหน้าด้วยการปฏิรูปถ้ามันคือการย้ายขึ้นบันไดทางเศรษฐกิจ แน่นอนว่าประเทศที่ไม่ต้องทำมากขึ้นที่จะอยู่ในการแข่งขัน แต่ความก้าวหน้าอย่างมากที่ได้ทำไม่ควรลืม เพียงพิจารณาที่อินโดนีเซียน้อยกว่าทศวรรษที่ผ่านมา. ในความเป็นจริงมองที่อินโดนีเซียประสบความสำเร็จในประเทศที่ผ่านมาสิ่งที่ประเทศได้ประสบความสำเร็จคืออะไรสั้นที่โดดเด่น หลังจากการล่มสลายของระบอบการปกครองของซูฮาร์โตคำสั่งซื้อใหม่ในปี 1998 ที่นักวิเคราะห์หลายคนคาดการณ์ว่าประเทศที่กำลังยืนอยู่ที่ปลายสุดของหน้าผาที่ถูกวางที่จะฉีกตัวเองออกจากกันในลักษณะเดียวกับความขัดแย้งทางชาติพันธุ์ร้ายที่ทำลายอดีตยูโกสลาเวีย โดยไม่ต้องสงสัยนี่คือความเป็นไปได้ที่แตกต่างกัน ด้วยหมู่เกาะที่แผ่กิ่งก้านสาขาใหญ่ของมากกว่า 17,000 เกาะ; หลายร้อยของกลุ่มชาติพันธุ์และภาษาพูดมากกว่า 300 ภาษาท้องถิ่นที่ไม่ซ้ำกัน; นิกายทางศาสนาหลาย ๆ และมีประชากรมากเพียงประมาณกว่า 200 ล้านในปี 1998 ทำให้ความขัดแย้งเกี่ยวกับการแบ่งแยกและชาติพันธุ์ที่อ่าวจะเป็นความท้าทายที่ดีที่สุดของครั้ง แต่ในช่วงเวลาที่สับสนวุ่นวายนี้อินโดนีเซียกำลังเผชิญความไม่แน่นอนทางการเมืองและเศรษฐกิจเกิดประกายไฟการก่อกบฏแบ่งแยกดินแดนติดอาวุธในอาเจะห์และปาปัวและแยกตัวออกจากประเทศอินโดนีเซียโดยติมอร์ตะวันออกในปี 1999 และการสลายตัวแห่งชาติขนาดใหญ่ความขัดแย้งทางเชื้อชาติมีโอกาสมากขึ้นกว่าไม่. แต่อินโดนีเซีย การจัดการเพื่อนำทางผ่านความวุ่นวายนี้เกิดขึ้นเป็นประชาธิปไตยหลายฝ่ายที่มีการเลือกตั้งประธานาธิบดีโดยตรงในปี 2004 ประเทศที่มีการปฏิรูปสถาบันของการกระจายอำนาจอย่างรวดเร็วโครงสร้างการกำกับดูแลของตนและเดินออกมาจากด้านอื่น ๆ ที่มีอำนาจอธิปไตยของตนเหมือนเดิม เพลงที่โดดเด่นที่จะพูดน้อย วันนี้สถาบันประชาธิปไตยและความมั่นคงทางการเมืองที่สร้างความมั่นใจให้กับผู้บริโภคและดึงดูดนักลงทุน; ถนนของกรุงจาการ์ตามองมากน่าสนใจมากขึ้นกว่าถนนในกรุงเทพฯในขณะนี้. ประสบการณ์ของอินโดนีเซียมีบทเรียนบางอย่างสำหรับส่วนที่เหลือของโลก อินโดนีเซียได้พิสูจน์แล้วว่าเป็นประเทศใหญ่ที่ประกอบไปด้วยอาร์เรย์ dizzying ของชาติพันธุ์วัฒนธรรมและศาสนานิกายสามารถอยู่เคียงข้างในรัฐหนึ่งในประเทศ Bhinneka Tunggal Ika หรือ "เอกภาพในความหลากหลาย" เป็นมากกว่าเพียงแค่คำขวัญชาติ มันเป็นหลักการพื้นฐานที่มีรูปประเทศ อินโดนีเซียได้มีการเฉลิมฉลองคริสมาสต์เพียงที่มีทั้งหมดของส่วนเกินที่ทันสมัยและการตกแต่งฟุ่มเฟือยในประเทศมุสลิมส่วนใหญ่; การเฉลิมฉลองของความหลากหลายและความอดทนและสะท้อนความจริงของค่าอินโดนีเซียที่ทันสมัย อย่าปล่อยให้พวกหัวรุนแรงหรือคนโง่แพ้คุณ เหล่านี้เป็นเพียงหยิบมือเดียวในประเทศที่มีชีวิตชีวาและเป็นมิตรของใกล้ถึง 250 ล้านคน. ประสบการณ์ที่ผ่านมาของอินโดนีเซียแสดงให้เห็นไปยังประเทศสัมปทานใหม่ของฤดูใบไม้ผลิอาหรับว่าประชาธิปไตยและศาสนาอิสลามร่วมกันเข้ากันได้ในประเทศมุสลิมส่วนใหญ่ที่มีความซับซ้อนแบบไดนามิกของชาติพันธุ์ กลุ่ม นี้ควรจะให้ความหวังไปยังประเทศในเอเชียกลางตะวันออกกลางและแอฟริกาเหนือกำลังประสบความไม่แน่นอนทางเศรษฐกิจความวุ่นวายทางการเมืองและการปกครองของทหาร. วันนี้อินโดนีเซียเป็นหนึ่งในประเทศที่มีพลังมากที่สุดในเอเชียดึงดูดนักลงทุนจากทั่วโลกเป็นไปอย่างรวดเร็ว การเจริญเติบโตของตลาดผู้บริโภค; นี้ยังคงแม้จะมีการชะลอตัว การเจริญเติบโตมีการชะลอตัว แต่ยังคงแข็งแกร่งอยู่ที่ประมาณร้อยละ 5.6 แม้จะมีการปฏิเสธการแสดงความเห็นของบางคนนี้ยังคงมีอัตราการเติบโตเร็วที่สุดเป็นอันดับสองรองจากจีนในกลุ่ม G20 ของประเทศเศรษฐกิจขนาดใหญ่. นอกจากนี้ยังมีความขัดแย้งมากขึ้นกว่าที่ผ่านมาการเปลี่ยนแปลงที่เสนอไปยังประเทศอินโดนีเซียกฎหมายการทำเหมืองแร่; ทรัพยากรธรรมชาติที่มีความสำคัญไม่ต้องสงสัย แต่เศรษฐกิจของอินโดนีเซียเป็นมากกว่าเพียงแค่ทรัพยากรธรรมชาติ วันนี้ประเทศที่โดดเด่นด้วยระบบเศรษฐกิจแบบไดนามิกมากขึ้นและชนชั้นกลางที่เพิ่มขึ้น เหล่านี้ชนชั้นกลางที่ร่ำรวยและมีแนวโน้มที่จะเป็นสองเท่าให้มากขึ้นกว่า 141 ล้านคนในอีกเจ็ดปีตามที่ Boston Consulting Group หนุ่มกล้าได้กล้าเสียพึ่งตนเองและมีความทะเยอทะยานชนชั้นกลางของอินโดนีเซียจะผลักดันเศรษฐกิจไปข้างหน้า จากธนาคารเพื่อการท่องเที่ยวเพื่อความบันเทิงอาหารและค้าปลีกภาคบริการของอินโดนีเซียจะผลักดันการเติบโตและการจ้างงานขณะที่เอื้อต่อรอบประมาณครึ่งหนึ่งของผลผลิตทางเศรษฐกิจรวม เศรษฐกิจอินโดนีเซียมีวิธีมานานตั้งแต่ปี 1997 และได้รับการตอบสนองที่น่าทึ่ง. ในช่วงวิกฤตการเงินเอเชีย 1997-1998 อินโดนีเซียเป็นง่อยเป็นภาคการธนาคารของตนล้มลงและประเทศสูญเสียร้ายแรงร้อยละ 50 ของจีดีพีของตน ค่าใช้จ่ายทางการคลังอย่างมากเทียบได้กับวิกฤตการณ์ทางการเงินที่ผ่านมาต้องเผชิญกับประเทศตะวันตก. อย่างไรก็ตามจาการ์ตาเอาทางเลือกที่ยาก ทศวรรษที่ผ่านมาของการปรับโครงสร้างลำบากของธนาคาร บริษัท และสถาบันตาม ธนาคารและระบบการเงินได้รับการปรับปรุงอย่างสมบูรณ์และรวม 236-128 ธนาคารธนาคารกลางที่เป็นอิสระ - ธนาคารแห่งอินโดนีเซีย - ถูกสร้างขึ้นเพื่อควบคุมและกำกับดูแลภาคธนาคารของรัฐและถูกตัดกลับมาที่มีห้องพักมากขึ้นสำหรับภาคเอกชน นี้ภาคการธนาคารเดียวกัน - มาถึงเข่าเพียง 15 ปีที่ผ่านมา - ไอแทบจะในช่วงความผิดพลาดทางการเงิน 2008 สถาบันของอินโดนีเซียทำหน้าที่อย่างเด็ดขาดที่จะกระตุ้นเศรษฐกิจและผลกระทบต่อสภาพอากาศ ประสบการณ์ของอินโดนีเซียแสดงให้เห็นว่าโดยความกล้าพอที่จะทำให้ตัวเลือกที่ยากและดำเนินการปฏิรูปที่รุนแรงจำเป็นความสำเร็จทางเศรษฐกิจอีกครั้งสามารถทำได้ หลายคนในประเทศที่มีปัญหาอย่างต่อเนื่องของยุโรปสามารถเรียนรู้บทเรียนหรือสอง. อินโดนีเซียมีความอุดมสมบูรณ์ของบทเรียนที่สร้างสรรค์สำหรับส่วนที่เหลือของโลก แน่นอนประเทศที่ยังคงเผชิญกับความท้าทายมากที่สุดเท่าที่เรามุ่งหน้าเข้ามาในปี 2014 แต่อินโดนีเซียได้มาเป็นทางยาวในพื้นที่สั้นของเวลา มันมีการเปลี่ยนแปลงที่ประสบความสำเร็จ วาทกรรมสื่อจะเน้นที่เชิงลบ แต่อย่าลืมบวกมาก อินโดนีเซียได้ประสบความสำเร็จมากขึ้นกว่าที่คุณคิด. เอ็ดเวิร์ดปาร์กเกอร์เป็นนักเขียนที่อยู่อาศัยและทำงานอยู่ในกรุงจาการ์ตาที่ได้ทำงานในประเด็นนโยบายอินโดนีเซีย ที่นี่เขาเขียนในฐานะส่วนตัว ทุกมุมมองแสดงเป็นของเขาเอง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ปี 2014 จะเป็นปีที่สำคัญสำหรับอินโดนีเซีย ซึ่งหนึ่งในไม้ทางการเมือง จะมอบหมาย ทั้งของประเทศสูงสุดสำนักงานจะมีผู้ที่มาใหม่ : สภาผู้แทนราษฎร ( DPR ) และประธานาธิบดี อินโดนีเซียจะเริ่มต้นบทใหม่ในประวัติศาสตร์ของ

ผู้ดูแลใหม่ของอนาคตของอินโดนีเซียจะเผชิญความท้าทายมากเดือนที่ผ่านมาได้นำนักร้องของวิจารณ์เป็นเศรษฐกิจชะลอตัว , รูเปียห์ลดลง และนโยบายรัฐบาล ปรากฏว่าเสียทิศทาง แสดงความเห็นได้เทว่าแนวโน้มเศรษฐกิจของประเทศ และถามว่ามันสมควร สถานะเป็นหนึ่งของโลกที่ร้อนแรงที่สุดตลาดเกิดใหม่

ทุกคนรู้ว่าความท้าทาย ;อินโดนีเซียต้องการที่จะผลักดันไปข้างหน้ากับการปฏิรูป ถ้ามันจะย้ายขึ้นบันไดทางเศรษฐกิจ แน่นอน ประเทศจะต้องทำมากขึ้นเพื่อพักการแข่งขัน แต่ได้ทำ strides มหาศาลที่ไม่ควรลืม เพียงแค่พิจารณาที่ประเทศอินโดนีเซียมากกว่าทศวรรษที่ผ่านมา .

ในความเป็นจริง มองไปที่อินโดนีเซีย ล่าสุดในประเทศสำเร็จประเทศอะไรมีความเป็นไม่มีอะไรสั้นของที่โดดเด่น หลังจากการล่มสลายของระบอบซูฮาร์โตใหม่สั่งซื้อในปี 1998 , นักวิเคราะห์หลายคนคาดการณ์ว่าประเทศที่กำลังยืนอยู่ที่ปลายหน้าผา โพส เพื่อฉีกตัวเองออกจากในลักษณะเดียวกับที่ความขัดแย้งทางชาติพันธุ์ที่ทำลายยูโกสลาเวียเดิม โดยไม่ต้องสงสัยนี้มีความเป็นไปได้ที่ชัดเจนกับหมู่เกาะแผ่กิ่งก้านสาขามากมายกว่า 17 , 000 เกาะ ร้อยกว่าชาติพันธุ์และภาษา การพูดมากกว่า 300 ภาษาท้องถิ่นที่เป็นเอกลักษณ์ ; นิกายทางศาสนาหลาย ; และมีประชากรขนาดใหญ่ประมาณแค่ 200 กว่าล้าน ในปี 1998 , การรักษาและชาติพันธุ์ความขัดแย้งที่อ่าวจะเป็นความท้าทายที่ดีที่สุดของครั้ง แต่ในช่วงเวลาที่วุ่นวายนี้อินโดนีเซียกำลังเผชิญกับความไม่แน่นอนทางการเมืองและเศรษฐกิจ , sparking ติดอาวุธแบ่งแยกดินแดนอาเจะห์ และกบฏในประเทศ และการแยกตัวออกจากอินโดนีเซีย ติมอร์ ตะวันออก โดยในปี 1999 ความขัดแย้งทางชาติพันธุ์และการแห่งชาติขนาดใหญ่มีโอกาสมากขึ้นกว่า

ยังอินโดนีเซีย จัดการเพื่อนำทางทางผ่านความวุ่นวายนี้เกิดใหม่เป็นหลายพรรค- ประชาธิปไตยกับการเลือกตั้งประธานาธิบดีโดยตรงในปี 2004 ปฏิรูปประเทศของสถาบันธรรมาภิบาลกระจายอำนาจอย่างรวดเร็วของโครงสร้าง และออกมาด้านอื่น ๆที่มีอธิปไตยเหมือนเดิม เพลงที่โดดเด่นที่จะพูดน้อย วันนี้ ประชาธิปไตย สถาบัน และความมั่นคงทางการเมือง สร้างความมั่นใจให้ผู้บริโภค และดึงดูดนักลงทุนถนนในกรุงจาการ์ตามากมีเสน่ห์มากกว่าถนนในกรุงเทพตอนนี้

ประสบการณ์ของอินโดนีเซียมีบางบทเรียนสำหรับส่วนที่เหลือของโลก อินโดนีเซียได้พิสูจน์แล้วว่าเป็นประเทศที่กว้างใหญ่ประกอบด้วยอาร์เรย์ dizzying ของเชื้อชาติ วัฒนธรรม และนิกายศาสนาสามารถอยู่เคียงข้างในชาติหนึ่งของรัฐ bhinneka Ika เดี่ยว ,