“My sister and I are direct descend

“My sister and I are direct descendents of the Gu Clan. My sister was once considered the most outstanding among our younger generation. However, she encountered trouble during cultivation, which paralysed her entire lower body. No one knows how or why it happened.” Finishing his words, Gu Bei’s eyes flashed with chilling rays.

Nie Li vaguely sensed an undertone to Gu Bei’s words. Gu Lan was probably the victim of the family’s internal conflicts.

Lu Piao pondered inwardly. So Gu Bei and his sister were only two out of many direct descendents. It seems like this Gu Clan was quite a large faction.

Nie Li and Lu Piao followed Gu Bei along the small path and reached a smaller courtyard. Inside, there was a girl clothed in white who sat quietly on a chair. Her clear pupils were like autumn water and were embedded into her beautiful and delicate face like gems. With a calm and peaceful expression, she quietly stared at a purple flower on a small artificial mound. She had a light-coloured lips that were as pale as water. Beneath the white clothes was her jade-bright skin. Traces of ill-coloured ash showed on her face, like a flower that might wither at any time.

“Beauty that lasts through the spring, the flower withers and people die unknowingly,” the white clothed girl muttered, with a trace of sadness between her brows.

“Elder sister.” A gleam of tears flashed through Gu Bei’s eyes. As he watched Gu Lan, his once high-spirited sister who had been rendered into such a state, Gu Bei felt as though his heart was being torn apart.

“Gu Bei, you’re back?” The girl in white revealed a faint smile. Her eyes then fell onto the two behind Gu Bei as she asked, “These two are…?”

“Both of them are my friends.” Gu Bei didn’t dare say that Nie Li was here to examine her illness. Every time a physician visited, she would always smile and reject them.

“Oh,” Gu Lan calmly smiled and nodded her head at Nie Li and Lu Piao.

Lu Piao couldn’t help wondering just what kind of illness this beautiful lady suffered from. For such a beauty in her prime to be forced to sit in a chair for the rest of her life, it’d simply be a cruel prank of the heavens.

Nie Li looked at Gu Lan with a thoughtful expression.

Gu Lan noticed that Nie Li had been staring at her and she knitted her brows. But because they were Gu Bei’s friends, she didn’t say anything.

“Nie Li, did you find anything?” Lu Piao asked in a soft voice.

“She’s not ill, nor had she run amok during cultivations. She was poisoned,” said Nie Li. His voice was neither too soft nor loud, just enough that it could be heard by Gu Bei and Gu Lan.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

"น้องสาวของฉันและฉันมีลูกหลานโดยตรงของตระกูล Gu น้องสาวของฉันได้รับการพิจารณาครั้งที่โดดเด่นมากที่สุดในหมู่รุ่นน้องของเรา อย่างไรก็ตามเธอพบปัญหาในช่วงการเพาะปลูกซึ่งเป็นอัมพาตร่างกายส่วนล่างของเธอทั้งหมด ไม่มีใครรู้ว่าทำไมมันเกิดขึ้น. "จบคำพูดของเขาตา Gu Bei ประกายด้วยรังสีหนาว. Nie ลี่รางรู้สึกแผ่วคำ Gu Bei ของ Gu ลานอาจจะเป็นเหยื่อของความขัดแย้งภายในครอบครัวได้. Lu เปรี้ยวครุ่นคิดในใจ ดังนั้น Gu บวร์กและน้องสาวของเขาเพียงสองจากลูกหลานโดยตรงจำนวนมาก ดูเหมือนว่านี้ Gu แซ่ค่อนข้างใหญ่ฝ่าย. Nie Li Lu และเปรี้ยวตาม Gu บวร์กไปตามเส้นทางขนาดเล็กและถึงคอร์ทยาร์ดมีขนาดเล็กลง ภายในมีหญิงสาวคนหนึ่งสวมเสื้อสีขาวที่นั่งเงียบ ๆ อยู่บนเก้าอี้ นักเรียนที่ชัดเจนของเธอเป็นเหมือนน้ำฤดูใบไม้ร่วงและถูกฝังลงในใบหน้าที่สวยงามและละเอียดอ่อนของเธอเหมือนอัญมณี ด้วยสีหน้าสงบและเงียบสงบเธออย่างเงียบ ๆ จ้องที่ดอกไม้สีม่วงบนเนินเทียมขนาดเล็ก เธอมีริมฝีปากสีอ่อนที่มีความอ่อนเป็นน้ำ ภายใต้เสื้อผ้าสีขาวเป็นหยกผิวสดใสของเธอ ร่องรอยของเถ้าป่วยสีแสดงให้เห็นบนใบหน้าของเธอเหมือนดอกไม้ที่อาจจะเหี่ยวเฉาได้ตลอดเวลา. "ความงามที่มีจำนวน จำกัด ผ่านฤดูใบไม้ผลิที่ไหล่ดอกไม้และคนตายไม่รู้" สีขาวสาวสวมพึมพำกับร่องรอยของความโศกเศร้าระหว่าง คิ้วของเธอ. "พี่." ประกายน้ำตาประกายผ่านสายตาของ Gu บวร์ก ในขณะที่เขาดู Gu Lan น้องสาวหนึ่งครั้งคึกคะนองของเขาได้รับการแสดงผลเป็นเช่นรัฐ Gu Bei รู้สึกราวกับว่าหัวใจของเขาถูกฉีกออกเป็นชิ้น. "Gu บวร์ก, คุณกลับมา?" หญิงสาวในสีขาวเผยให้เห็นจาง ๆ ยิ้ม. ดวงตาของเธอแล้วตกลงไปบนทั้งสองที่อยู่เบื้องหลัง Gu Bei ขณะที่เธอถามว่า "สองคนนี้ ... ?" "พวกเขาทั้งคู่เป็นเพื่อนของฉัน." Gu Bei ไม่กล้าบอกว่า Nie ลี่อยู่ที่นี่เพื่อตรวจสอบความเจ็บป่วยของเธอ ทุกครั้งที่มีแพทย์ไปเยี่ยมเธอมักจะยิ้มและปฏิเสธพวกเขา. "โอ้" Gu ลานใจเย็นยิ้มและพยักหน้าเธอที่ Nie Li Lu และเปรี้ยว. Lu เปรี้ยวไม่สามารถช่วยสงสัยเพียงสิ่งที่ชนิดของการเจ็บป่วยของผู้หญิงที่สวยงามนี้ได้รับความเดือดร้อนจาก . สำหรับเช่นความงามในทำเลทองของเธอจะถูกบังคับให้นั่งในเก้าอี้สำหรับส่วนที่เหลือในชีวิตของเธอก็เพียงแค่ต้องการจะเล่นตลกโหดร้ายแห่งสวรรค์. Nie ลี่มองที่ Gu ลานด้วยการแสดงออกที่คิด. Gu Lan สังเกตเห็นว่า Nie หลี่ได้รับการจ้องมองที่เธอและเธอถักคิ้วของเธอ แต่เพราะพวกเขาเป็นเพื่อน Gu Bei เธอไม่ได้พูดอะไร. "Nie Li, คุณไม่พบอะไร?" ลูเปรี้ยวถามด้วยเสียงนุ่ม. "เธอไม่ได้ป่วยหรือมีเธอทำงานอาละวาดในช่วงเพาะปลูก เธอถูกวางยาพิษ "Nie หลี่กล่าวว่า เสียงของเขาไม่อ่อนเกินไปหรือดังพอเพียงที่ว่ามันอาจจะได้ยินโดย Gu Bei และ Gu ลาน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

" น้องสาวของฉันและฉันเป็นลูกหลานโดยตรงของตระกูลกู พี่สาวของฉันเคยถือว่าโดดเด่นที่สุดในหมู่รุ่นน้อง อย่างไรก็ตาม เธอพบปัญหาในระหว่างการผลิต ซึ่งเป็นอัมพาตทั้งเธอล่างกาย ไม่มีใครรู้ว่าทำไมมันเกิดขึ้น " จบคำพูด กูเบ ดวงตาประกายกับแสงเย็น .หนี่หลี่ไม่ค่อยรู้สึกเป็นตัวอย่างสินค้าเพื่อกูเป่ย คำ กูแลน อาจเป็นเหยื่อของความขัดแย้งของครอบครัวลูเปียวครุ่นคิดอยู่ในใจ กูเป่ยและน้องสาวของเขาเป็นเพียงสองของลูกหลานโดยตรงมาก ดูเหมือนว่าตระกูลกูนี้ค่อนข้างเป็นก๊กใหญ่หนี่หลี่เปียวและตามกูเป่ยลู่ไปตามเส้นทางเล็ก ๆและถึงสนามเล็ก ข้างใน มีผู้หญิงในชุดสีขาวซึ่งนั่งอยู่เงียบๆ บนเก้าอี้ นักเรียนที่ชัดเจนของเธอเหมือนน้ำฤดูใบไม้ร่วงและฝังอยู่ในของเธอที่สวยงามและละเอียดอ่อน หน้าเหมือนอัญมณี ด้วยความสงบ และสีหน้าที่เงียบสงบ เธอค่อยๆมองดอกไม้สีม่วงขนาดเล็กประดิษฐ์เนิน เธอมีแสงสีริมฝีปากที่ซีดเป็นเหมือนน้ำ ภายใต้เสื้อผ้าของเธอ หยกขาวใสผิว ร่องรอยของขี้เถ้าสีไม่แสดงบนใบหน้าของเธอ เหมือนดอกไม้ที่เหี่ยวเฉาในเวลาใด ๆ" ความงามที่ยั่งยืนผ่านฤดูใบไม้ผลิ ดอกไม้จะเหี่ยวเฉาและตายโดยไม่รู้ตัว " สีขาวผ้าสาวพึมพำกับร่องรอยของความโศกเศร้าระหว่างคิ้วของเธอ" พี่สาว " ประกายน้ำตาของกูเป่ยแวบผ่านตา เขาเฝ้าดูกูแลน , เขาสูงนะน้องสาวที่ถูกแสดงในรัฐดังกล่าว กูเบรู้สึกเหมือนหัวใจของเขากำลังถูกฉีกออกเป็นชิ้นๆ" กูเป่ย กลับมาแล้วเหรอ ? " ผู้หญิงชุดขาวเผยรอยยิ้มอ่อน ตาเธอแล้วตกสองหลังกูเป่ย เธอถามว่า " สองคนนี้ . . . . . . . ? "" พวกเขาทั้งคู่เป็นเพื่อน กูเบไม่กล้าพูดว่าไม่ลีอยู่ที่นี่เพื่อตรวจสอบอาการป่วยของเธอ ทุกครั้งที่หมอมาเยี่ยม เธอมักจะยิ้มและปฏิเสธพวกเขา" โอ้ " กูแลนใจเย็นยิ้มและพยักหน้าหัวของเธอที่หนี่หลี่และลูปาร์ค .ลูเปียวไม่สามารถช่วยสงสัยว่าสิ่งที่ชนิดของการเจ็บป่วยนี้ผู้หญิงสวยได้รับความเดือดร้อนจาก เช่นความงามของเธอ นายกรัฐมนตรี ถูกบังคับให้นั่งในเก้าอี้สำหรับส่วนที่เหลือของชีวิตของเธอ มันก็เป็นการเล่นตลกโหดร้ายของสวรรค์หนี่หลี่มองกูแลน ด้วยสีหน้าครุ่นคิดกูหลานสังเกตเห็นว่าไม่หลี่ได้จ้องเธอถักคิ้วของเธอ แต่เพราะพวกกูเป่ย เพื่อน เธอไม่ได้พูดอะไร" นี่ ลี คุณพบอะไรมั้ย ? " ลูปาร์คถามเสียงนุ่ม" แม่ไม่ป่วย หรือถ้าเธออาละวาดในช่วงเพาะ . เธอถูกวางยาพิษ กล่าวว่า ไม่ ชอบ เสียงของเขาก็ไม่อ่อนเกินไป ไม่ดัง พอว่ามันอาจจะได้ยินกูเป่ยและกู LAN