Moon Bunny CafeSating your thirstRS

Moon Bunny Cafe
Sating your thirst
RSSFacebookTwitter
Skip to content

DKC – Chapter 167
Previous Chapter | Project Page | Next Chapter

Chapter 167 – The final craziness (9)

Su Luo saw that the time was ripe. The corner of her mouth perked up into a sinisterly cold smirk.

Su Wan, the time to enjoy yourself is finally here. Are you ready?

Su Luo did not remain hidden, she pushed open the door and directly tossed the unconscious black-clothed man towards Su Wan.

Su Wan was hit by the heavy weight. Originally, she was very annoyed. However, something fantastic happened when she came into contact with the other person’s fervent skin. A hard to describe feeling of heat started to rise up from the soles of her feet.

Her body tingled, numbed, and itched but an unusually comfortable feeling also rose.

Su Wan was already somewhat delirious now. She was completely immersed in the dreamland of her own weaving. That place was a charming, gentle, and fantastic world.

She unconsciously, instinctively, and wildly tore apart the black-clothed man’s outer robes.

She seemed impatient and urgent. Her movements were wild, coarse, and crude.

The black-clothed man right now could not be called the black-clothed man.

All the clothing on his body from top to bottom had been peeled off by Su Wan.

He remained unconscious as he laid on top of Su Wan’s soft couch.

Su Wan instinctively climbed up on the black-clothed man’s body though she still did not know how to relieve her own body’s suffering.

The black-clothed man had already inhaled some sleeping gas before and at the moment, the entire room was filled with hints of sleeping gas. He opened his eyes. They were scarlet red, as if a raging inferno had been ignited.

His reasoning had long ago abandoned him.

Su Wan was in so much pain that cold sweat kept pouring down. However, no matter what she did, she could not stop the pain.

With a taunting smile plastered across her mouth, Su Luo burningly watched this lavish, lively exercise show that was occurring in front of her.

Su family’s third Miss had lost her body’s purity to a black-clothed man of unknown origin. If this matter was to spread out…it was indeed something good to look forward to.

Such a good-looking action movie was being enacted on the bed. Su Luo was a very generous person, how could she enjoy it alone?

Su Luo thoughtfully gathered all the clothing they had taken off aside. The bed sheets, quilted cover, and everything that could be used to cover up the body were all without exception lit on fire by Su Luo.

Once the flame rose, the hint of sleeping gas would be swallowed up by the fire.

Star-like speckles of flame jumped up, shining upon Su Luo’s face which was suddenly dark then light. At this moment, her expression was hard to see.

Because it was all flammable material, the fire rapidly began to expand.

Su Luo ultimately left just an ice-cold smile to remember her by. She locked the door, turned around, and flew over the wall.

The fire spread endlessly to the surroundings. However, the male and female on the bed whose bodies were red like fruit were as tightly intertwined together as before. They were stubbornly pursuing the most primitive joy. The action was explicit and intense, wildly coarse like a bomb setting fire to the earth.

They were both totally oblivious to the spreading fire. Nevertheless, this did not mean that other people wouldn’t notice.

These two people were not the only ones in the Hibiscus courtyard. There were many servant girls and old women stationed in the courtyard to wait upon Su Wan.

Within the room, the fire was fierce and intense. From the beginning when the flames were star -like speckles to when they burst into a violent blaze afterwards, the time that had passed did not exceed the brief period required to burn a stick of incense.

A servant girl saw the lively flames in the night and immediately started to yell out loud.

“Fetch water! Fetch water! Quickly put out the fire——” Having been scared out of her mind, the servant let out a penetrating scream that ripped through the quiet night sky. It woke up everyone that was fast asleep.

Consequently, each and every one of them, with dishevelled hair and without time to properly put on clothing, had all rushed out.

Most people in the Great General Su’s Manor practiced martial arts.

The patrolling guards had also discovered the particulars over in the courtyard. The captain led the troops and rushed over. They joined the procession of rescuers.

La Mei kept watch at Su Wan’s doorway. Towards the captain of the patrol troops, she anxiously spoke. “Captain Li, quickly go and save the third Miss. The third Miss is still locked inside!”

Su Wan’s door was locked. It may have been melted by the fire into another shape. Therefore, no matter what, La Mei was unable to open it.

Previous Chapter | Project Page | Next Chapter

8 Responses to DKC – Chapter 167

Midori December 24, 2015 at 5:53 am
Thank you very much!
Oh no

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

คาเฟ่กระต่ายดวงจันทร์Sating คุณกระหายRSSFacebookTwitterข้ามไปที่เนื้อหาDKC – 167 บทบทก่อนหน้ากรุนด์ฟอส โครงการหน้ากรุนด์ฟอส บทต่อไปบทที่ 167 – craziness ขั้นสุดท้าย (9)Su ลูเห็นว่า เวลาสุก มุมปากของเธอ perked ขึ้นเป็นเกเร sinisterly เย็นSu Wan เวลาที่สนุกเป็นที่สุดที่นี่ เสร็จแล้วยังSu ลูไม่ได้อยู่ที่ซ่อนอยู่ เธอผลักเปิดประตู และตรงโยนคนสวมสีดำที่สติต่อ Su WanSu Wan โดนน้ำหนักมาก แต่เดิม เธอรำคาญมาก อย่างไรก็ตาม สิ่งที่ยอดเยี่ยมเกิดเมื่อมาสัมผัสผิวเห็นความแตกต่างของบุคคลอื่น การยากที่จะอธิบายความรู้สึกของความร้อนเริ่มขึ้นมาจากพื้นของเท้าของเธอร่างกายของเธอ tingled, numbed และ itched แต่ความรู้สึกปกติสบายเพิ่มขึ้นSu Wan ได้แล้ว delirious บ้างตอนนี้ เธอถูกสมบูรณ์อยู่ดรีมของเธอเอง สถานที่ถูกโลกแห่ง อ่อนโยน และยอดเยี่ยมเธอโดยไม่รู้ตัว สัญชาตญาณ และอย่างดุเดือดฉีกแยกเสื้อคลุมด้านนอกสวมสีดำของชายคนนี้เธอดูเหมือนใจร้อน และเร่งด่วน ความเคลื่อนไหวของเธอ ขึ้นป่า หยาบ หยาบคนที่สวมสีดำอยู่อาจไม่เรียกคนสวมสีดำเสื้อผ้าทั้งหมดในร่างกายของเขาจากบนลงล่างมีการปอกเปลือกออก โดย Su Wanเขายังคงสติเขาวางไว้บนที่นอนนุ่ม Su WanSu Wan สัญชาตญาณปีนขึ้นไปขึ้นบนร่างกายของนางดำคนว่าเธอยังไม่รู้ว่าวิธีการบรรเทาความทุกข์ทรมานของร่างกายของตนเองThe black-clothed man had already inhaled some sleeping gas before and at the moment, the entire room was filled with hints of sleeping gas. He opened his eyes. They were scarlet red, as if a raging inferno had been ignited.His reasoning had long ago abandoned him.Su Wan was in so much pain that cold sweat kept pouring down. However, no matter what she did, she could not stop the pain.With a taunting smile plastered across her mouth, Su Luo burningly watched this lavish, lively exercise show that was occurring in front of her.Su family’s third Miss had lost her body’s purity to a black-clothed man of unknown origin. If this matter was to spread out…it was indeed something good to look forward to.Such a good-looking action movie was being enacted on the bed. Su Luo was a very generous person, how could she enjoy it alone?Su Luo thoughtfully gathered all the clothing they had taken off aside. The bed sheets, quilted cover, and everything that could be used to cover up the body were all without exception lit on fire by Su Luo.Once the flame rose, the hint of sleeping gas would be swallowed up by the fire.Star-like speckles of flame jumped up, shining upon Su Luo’s face which was suddenly dark then light. At this moment, her expression was hard to see.Because it was all flammable material, the fire rapidly began to expand.Su Luo ultimately left just an ice-cold smile to remember her by. She locked the door, turned around, and flew over the wall.The fire spread endlessly to the surroundings. However, the male and female on the bed whose bodies were red like fruit were as tightly intertwined together as before. They were stubbornly pursuing the most primitive joy. The action was explicit and intense, wildly coarse like a bomb setting fire to the earth.They were both totally oblivious to the spreading fire. Nevertheless, this did not mean that other people wouldn’t notice.These two people were not the only ones in the Hibiscus courtyard. There were many servant girls and old women stationed in the courtyard to wait upon Su Wan.Within the room, the fire was fierce and intense. From the beginning when the flames were star -like speckles to when they burst into a violent blaze afterwards, the time that had passed did not exceed the brief period required to burn a stick of incense.A servant girl saw the lively flames in the night and immediately started to yell out loud.“Fetch water! Fetch water! Quickly put out the fire——” Having been scared out of her mind, the servant let out a penetrating scream that ripped through the quiet night sky. It woke up everyone that was fast asleep.Consequently, each and every one of them, with dishevelled hair and without time to properly put on clothing, had all rushed out.Most people in the Great General Su’s Manor practiced martial arts.The patrolling guards had also discovered the particulars over in the courtyard. The captain led the troops and rushed over. They joined the procession of rescuers.La Mei kept watch at Su Wan’s doorway. Towards the captain of the patrol troops, she anxiously spoke. “Captain Li, quickly go and save the third Miss. The third Miss is still locked inside!”Su Wan’s door was locked. It may have been melted by the fire into another shape. Therefore, no matter what, La Mei was unable to open it.Previous Chapter | Project Page | Next Chapter8 Responses to DKC – Chapter 167Midori December 24, 2015 at 5:53 amThank you very much!Oh no

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ดวงจันทร์กระต่าย Cafe
Sating กระหายของคุณ
RSSFacebookTwitter
ข้ามไปที่เนื้อหาDKC - บทที่ 167 บทก่อนหน้า | หน้าโครงการ | ต่อไปบทที่บทที่ 167 - บ้าคลั่งสุดท้าย (9) ซู Luo เห็นว่าเวลาที่สุกงอม ที่มุมปากของเธอ perked ขึ้นเป็นรอยยิ้มเย็น sinisterly. สุวานเวลาที่จะสนุกกับตัวเองเป็นที่สุดที่นี่ คุณพร้อมหรือยังซู Luo ไม่ได้ยังคงซ่อนอยู่เธอผลักเปิดประตูและโยนคนดำสวมหมดสติโดยตรงต่อซู Wan. สุวานก็โดนหนัก แต่เดิมเธอรำคาญมาก แต่บางสิ่งบางอย่างที่ยอดเยี่ยมที่เกิดขึ้นเมื่อเธอเข้ามาติดต่อกับผิวอย่างแรงกล้าของบุคคลอื่น ยากที่จะอธิบายความรู้สึกของความร้อนเริ่มต้นที่จะลุกขึ้นจากฝ่าเท้าของเธอ. ร่างของเธอ tingled, ชาและ itched แต่ความรู้สึกสะดวกสบายผิดปกติเพิ่มขึ้น. ซู Wan ได้แล้วในขณะนี้ค่อนข้างเพ้อ เธอถูกแช่อย่างสมบูรณ์ในโลกแห่งความฝันของการทอผ้าของเธอเอง สถานที่ที่เป็นเสน่ห์อ่อนโยนและน่าอัศจรรย์โลก. เธอไม่รู้ตัวสัญชาตญาณและลำพองฉีกชายสีดำสวมเสื้อคลุมด้านนอกของ. เธอดูเหมือนใจร้อนและเร่งด่วน การเคลื่อนไหวของเธอเป็นป่าหยาบและน้ำมันดิบ. ชายสีดำสวมอยู่ในขณะนี้ไม่สามารถเรียกว่าคนดำสวม. เสื้อผ้าบนร่างของเขาจากบนลงล่างที่ได้รับการปอกเปลือกออกโดยซู Wan. เขายังคงไม่ได้สติในขณะที่เขา วางอยู่ด้านบนของที่นอนนุ่มซูวาน. ซู Wan สัญชาตญาณปีนขึ้นไปบนร่างกายมนุษย์สีดำสวมแม้ว่าเธอยังไม่ทราบวิธีการเพื่อบรรเทาทุกข์ทรมานร่างกายของเธอเอง. ชายสีดำสวมได้สูดดมแล้วก๊าซนอนก่อนและใน ขณะที่ห้องทั้งห้องก็เต็มไปด้วยคำแนะนำของก๊าซนอน เขาเปิดตาของเขา พวกเขาเป็นสีแดงเข้มสีแดงราวกับนรกโกรธได้รับการจุดประกาย. เหตุผลของเขาได้นานมาแล้วทิ้งเขา. ซู Wan อยู่ในความเจ็บปวดมากจนเหงื่อเย็นเก็บไว้เทลง แต่ไม่ว่าสิ่งที่เธอทำเธอไม่สามารถหยุดความเจ็บปวด. ด้วยรอยยิ้มเหน็บแนมฉาบทั่วปากของเธอซู Luo burningly ดูนี้ฟุ่มเฟือยแสดงการออกกำลังกายที่มีชีวิตชีวาที่เกิดขึ้นในด้านหน้าของเธอ. ครอบครัวซูสามมิสได้สูญเสียร่างกายของเธอ ความบริสุทธิ์กับชายสีดำสวมไม่ทราบที่มา ถ้าเรื่องนี้ก็จะกระจายออกไป ... มันเป็นจริงสิ่งที่ดีที่จะมองไปข้างหน้าเพื่อ. ดังกล่าวเป็นหนังแอ็คชั่ดูดีถูกตราขึ้นบนเตียง ซู Luo เป็นคนใจกว้างมากว่าเธออาจจะสนุกกับมันคนเดียว? ซู Luo คิดรวบรวมเสื้อผ้าทั้งหมดที่พวกเขาได้นำตัวออกจากกัน แผ่นเตียงปกผ้าและทุกอย่างที่สามารถนำมาใช้เพื่อปกปิดร่างกายทุกคนโดยไม่มีข้อยกเว้นไฟบนไฟโดยซู Luo. เมื่อเปลวไฟลุกขึ้นคำใบ้ของก๊าซนอนจะถูกกลืนหายไปกับไฟ. ดาวเหมือน speckles ของเปลวไฟกระโดดขึ้นส่องแสงบนพื้นซู Luo ซึ่งเป็นอยู่ ๆ ก็มืดแล้วแสง ในขณะนี้การแสดงออกของเธอเป็นเรื่องยากที่จะเห็น. เพราะมันเป็นวัตถุไวไฟ, ไฟไหม้อย่างรวดเร็วเริ่มขยาย. ซู Luo ในที่สุดทิ้งไว้เพียงรอยยิ้มเย็นจะจำเธอด้วย เธอล็อคประตูหันไปรอบ ๆ และบินข้ามกำแพง. ไฟแพร่กระจายอย่างไม่มีที่สิ้นสุดให้กับสภาพแวดล้อม อย่างไรก็ตามชายและหญิงอยู่บนเตียงที่มีร่างกายสีแดงเหมือนผลไม้ที่ถูกพันแน่นก่อนที่จะร่วมกันเป็น พวกเขาถูกตะแบงใฝ่หาความสุขดั้งเดิมที่สุด การดำเนินการเป็นที่ชัดเจนและรุนแรงลำพองหยาบเช่นการตั้งค่าไฟระเบิดเพื่อแผ่นดิน. พวกเขาทั้งสองโดยสิ้นเชิงลบเลือนไปไฟแพร่กระจาย แต่นี้ไม่ได้หมายความว่าคนอื่น ๆ จะไม่แจ้งให้ทราบ. ทั้งสองคนไม่ได้เป็นคนเดียวในคอร์ทยาร์ด Hibiscus มีสาว ๆ หลายคนรับใช้และหญิงชราประจำการอยู่ในคอร์ทยาร์ดรอซูเมื่อวานมี. ภายในห้องที่เกิดไฟไหม้อย่างดุเดือดและรุนแรง จากจุดเริ่มต้นเมื่อเปลวไฟเป็น speckles เหมือนดาวไปเมื่อพวกเขาออกมาเป็นลุกโชนรุนแรงหลังจากนั้นเวลาที่ผ่านไปไม่เกินระยะเวลาสั้น ๆ ที่จำเป็นต้องใช้ในการเผาไหม้ติดของธูป. มีสาวใช้คนเห็นเปลวไฟที่มีชีวิตชีวาในเวลากลางคืน และเริ่มต้นได้ทันทีจะตะโกนออกมาดัง ๆ . "ตักน้ำ! ตักน้ำ! ได้อย่างรวดเร็วเอา fire-- "ได้รับการกลัวออกจากใจของเธอคนรับใช้ให้ออกกรีดร้องแหลมที่ฉีกผ่านท้องฟ้ายามค่ำคืนที่เงียบสงบ มันตื่นขึ้นมาทุกคนว่าเป็นหลับไปอย่างรวดเร็ว. ดังนั้นแต่ละคนและทุกหนึ่งของพวกเขาที่มีผมกระเซิงและไม่มีเวลาที่จะต้องใส่เสื้อผ้าได้รีบวิ่งออกทั้งหมด. คนส่วนใหญ่ในสมัชชาใหญ่ซู Manor ฝึกศิลปะการต่อสู้. ยามลาดตระเวน นอกจากนี้ยังได้ค้นพบรายละเอียดมากกว่าในลาน กัปตันนำทัพและรีบวิ่งมากกว่า พวกเขาเข้าร่วมขบวนหน่วยกู้ภัย. La Mei เฝ้าประตูซูวาน ต่อกัปตันของทหารลาดตระเวนที่เธอพูดอย่างใจจดใจจ่อ "กัปตันหลี่ได้อย่างรวดเร็วและประหยัดไปที่สามนางสาว. สามมิสยังคงขังอยู่ภายใน!" ประตูซู Wan ถูกล็อค มันอาจจะถูกละลายด้วยไฟเป็นรูปอื่น ดังนั้นไม่ว่าสิ่งที่ La เหม่ยก็ไม่สามารถที่จะเปิดมัน. บทก่อนหน้า | หน้าโครงการ | ต่อไปบทที่8 Responses to DKC - บทที่ 167 Midori 24 ธันวาคม 2015 ที่ 05:53 ขอบคุณมาก! โอ้ไม่

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ดวงจันทร์กระต่ายคาเฟ่sating ความกระหายของคุณrssfacebooktwitterข้ามไปที่เนื้อหาdkc –บทที่ 167ก่อนหน้าบท | โครงการหน้า | บทถัดไปบทที่ 167 –ความบ้าสุดท้าย ( 9 )ซูหลัวเห็นว่าเวลาเป็นสุก มุมปากของเธอ perked ขึ้นเป็นยิ้มเย็น sinisterly .ซูฮวาน เวลาที่จะสนุกกับตัวเองมาแล้ว คุณพร้อมหรือยัง ?ซูหลัวไม่ได้ยังคงซ่อนอยู่ เธอผลักประตูเปิดได้โดยตรง และโยนเสื้อผ้าผู้ชายสติดำต่อ ซู วานซู วาน ถูกตีด้วยน้ำหนักหนัก จริงๆแล้ว , เธอรำคาญมาก อย่างไรก็ตาม สิ่งที่น่าอัศจรรย์เกิดขึ้นเมื่อเธอเข้าไปสัมผัสกับผิวที่เร่าร้อนของบุคคลอื่น ยากที่จะบรรยายความรู้สึกของความร้อนเริ่มขึ้นจากหลังเท้าของนางร่างของเธอกระตุกชา , และคัน แต่รู้สึกสบายผิดปกติยังเพิ่มขึ้นซูฮวานก็ค่อนข้างเพ้อแล้ว เธอถูกแช่อย่างสมบูรณ์ในโลกแห่งความฝันของเธอเอง ทอผ้า ที่เป็นเสน่ห์ อ่อนโยน และที่ยอดเยี่ยมของโลกเธอ จิตใต้สำนึก สัญชาตญาณ และอาละวาดฉีกร่างสีดำของชายสวมเสื้อคลุมด้านนอก .ดูเหมือนเธอจะใจร้อนและเร่งด่วน การเคลื่อนไหวของเธอป่าหยาบและดิบเสื้อสีดำชายตอนนี้ไม่อาจจะเรียกว่าดำผ้าผู้ชายทั้งหมดเสื้อผ้าบนร่างกายของเขาจากด้านบนลงล่างมาปอกเปลือกออก โดย ซู วานเขายังคงไม่ได้สติ เขาวางด้านบนของซูวานนุ่มของโซฟาซูฮวาน ตามสัญชาตญาณ ปีนขึ้นบนร่างของชายสวมเสื้อสีดำ ทั้งๆที่ยังไม่ได้รู้จักวิธีผ่อนคลายของเธอเองร่างกายเจ็บปวดสีดำผ้าผู้ชายได้สูดดมก๊าซบางนอนก่อน และขณะนี้ ทั้งห้องก็เต็มไปด้วยคำแนะนำของสเปรย์นอนหลับ เขาเปิดตาของเขา มีสีแดงเลือดหมู ถ้าโกรธ Inferno ได้ถูกจุดไฟเหตุผลของเขาได้ไม่นาน ทิ้งเค้าซู วาน อยู่ในอาการปวดมาก เหงื่อก็ไหลลง อย่างไรก็ตาม ไม่ว่าเธอจะทำอะไร เธอไม่สามารถหยุดความเจ็บปวดด้วยการเยาะเย้ย รอยยิ้มไว้ในปากของเธอ ซู ลู burningly ดูฟุ่มเฟือย มีชีวิตชีวา การออกกำลังกายที่แสดงให้เห็นว่าเกิดขึ้นต่อหน้าเธอคิดถึงสามซูครอบครัวต้องสูญเสียร่างกายของเธอเป็นสีดำสวมความบริสุทธิ์ชายที่ไม่รู้ที่มา ถ้าเรื่องนี้ถูกเผยแพร่ออกไป . . . . . . . มันแน่นอนสิ่งที่ดีเพื่อมุ่งหวังที่จะเช่นการกระทำที่ดูดี หนังได้ถูกตราขึ้นบนเตียง ซู หลัว เป็นคนใจดีมาก เธอสนุกกับมันคนเดียวซูหลัวอย่างรวบรวมเสื้อผ้าที่เขาถอดไว้ แผ่นเตียง , ผ้าคลุม และทุกอย่างที่สามารถใช้ในการปกปิดร่างกายทั้งหมดโดยไม่มีข้อยกเว้น ไฟ ไฟ โดย ซู หลัว .เมื่อเปลวเพลิงกุหลาบ กลิ่นแก๊สนอนหลับจะกลืนไปกับไฟดาวชอบเกิลของเปลวไฟลุกพรวด ส่องแสงบนใบหน้าซึ่งซูหลัวก็มืดแล้วสว่าง ในตอนนี้ สีหน้าของเธอก็ยากที่จะเห็นเพราะมันเป็นวัสดุติดไฟ ไฟอย่างรวดเร็วเริ่มขยายซูหลัวสุดเหลือแค่เย็นๆ ยิ้มให้จดจำได้ เธอล็อคประตู หันกลับมา และบินข้ามกำแพงไฟกระจายไม่รู้จบเพื่อสิ่งแวดล้อม . อย่างไรก็ตาม ชายและหญิงบนเตียงที่มีร่างเป็นสีแดงเหมือนผลไม้ที่พันกันแน่นเช่นเดิม พวกเขาดื้อรั้นการใฝ่หาความสุขแบบดั้งเดิมมากที่สุด การกระทำที่ชัดเจนและรุนแรงอย่างหยาบเหมือนระเบิดเผาโลกพวกเขาทั้งสองไม่คาดคิดการกระจายไฟ แต่นี้ไม่ได้หมายความว่าคนอื่นจะไม่สังเกตสองคนนี้ไม่ได้เป็นคนเดียวในชบาการ์เด้น มีสาวใช้หลายคนและหญิงชราอยู่ในลานรอเมื่อ ซู วานภายในห้องไฟที่รุนแรงและเข้มข้น จากจุดเริ่มต้นเมื่อเปลวไฟดาวชอบเกิลเมื่อพวกเขาออกมาเป็นเปลวไฟที่รุนแรง หลังจากนั้น เวลาที่ผ่านไป ไม่เกินระยะเวลาสั้น ๆ ต้องเผาไม้ เครื่องหอมหญิงรับใช้เห็นเปลวไฟมีชีวิตชีวาในตอนกลางคืนและทันทีเริ่มที่จะตะโกนออกมาเสียงดัง" ไปเอาน้ำมา ! ไปเอาน้ำมา ! รีบดับไฟ . . . " ไม่ได้กลัวจิต ผู้รับใช้ให้ออกกรีดร้องที่ทะลุผ่านท้องฟ้ากลางคืนเงียบ มันตื่นขึ้นมาทุกคนที่หลับสนิทจากนั้น แต่ละคนและทุกหนึ่งของพวกเขา ผมพะรุงพะรังและไม่มีเวลาที่จะต้องสวมเสื้อผ้าที่มีทั้งหมด วิ่งออกมาคนส่วนใหญ่ในคฤหาสน์แม่ทัพซูซ้อมศิลปะการต่อสู้การลาดตระเวนยามได้พบรายละเอียดอยู่ในลาน กัปตัน นำทหาร และวิ่งผ่าน พวกเขาเข้าร่วมขบวนการกู้ชีพลาเมเฝ้าที่ประตูของ ซู วาน กับกัปตันของตำรวจทหาร เธอใจจดใจจ่อพูด " ผู้กองหลี่ เร็วเข้าไปช่วยคุณหนู 3 นางสาวที่สามยังล็อคอยู่ข้างใน "ประตูของ ซู วาน ถูกล็อค มันอาจจะถูกละลายด้วยไฟเป็นรูปร่างอื่น ดังนั้น ไม่ว่ายังไง ลา เมก็ไม่สามารถที่จะเปิดมันก่อนหน้าบท | โครงการหน้า | บทถัดไป8 การตอบสนองต่อ dkc –บทที่ 167มิโดริ 24 ธันวาคม