“Nice meeting you again, Mrs Lee.”

“Nice meeting you again, Mrs Lee.” Go Ara cut him off and smiled meaningfully at Shin Hye.

“Go Ara!” Min Ho glared at her murderously.

Ignoring him, Go Ara took a step forward and looked at Shin Hye. She can’t deny that what Min Ho said to her was right. Winning this battle is impossible for now but at least she could still create a big misunderstanding for them. She understand woman. No one could stand seeing her husband being so intimately with another woman.

“Please don’t misunderstand us. We are…” She paused and smirked. “We are just missing each other too much and couldn’t control ourselves.”

“Go Ara! Have you forgot what I told you just now?” He clenched his jaw, trying to control himself not to kill this woman right here, right now. He moved his gaze back to Shin Hye and looked at her with a pleading gaze. Her face was pale but her expression was cold. It reminds him on the night during the charity ball when she saw him together with Go Ara. He felt like punching himself in the face for not pushing her away just now.

You have to trust me. He pleaded silently.

The smile on Go Ara’s face widened upon seeing the nervousness on Min Ho’s face. “Please don’t be angry with Min Ho oppa. We have a history together and it’s not easy to forget the past just like this. It was my fault. I’m the one who seduce him and it’s not his fault for couldn’t control himself. It’s not easy to ignore a woman like me.” She continued, trying to make the situation worse than it already was.

“Go Ara! You…”

“It’s okay. I understand.” Shin Hye cut her husband off as her lips curled up in a light smile, and slowly walked over to Min Ho. She stopped right in front of him and the lipstick mark on his cheek sting her eyes.

With the smile still plastered on her face, she moved her hand to his cheek and rubbed the lipstick mark away with her thumb. The unfamiliar strong perfume smells on him caused her breathing heaved and unsteady. But no matter how angry she felt now, she forced herself to stay calm and maintained her composure. She will not repeat the same mistake again and fall into her trap this time.

Although the touch of her fingers on his cheek was soft and gentle but it felt like fire burning him at the same time. He could clearly see the anger and jealousy in her eyes.

“I know it’s not easy to forget a man like my husband.” She said, as she turned around to face Go Ara. She smiled again and held Min Ho’s hand at the same time. “It’s not easy to ignore a man like him either.”

Min Ho tightened his grip around her when he felt her hand slightly trembling. She was just trying to pretend that all this didn’t affect her.

“But Go Ara-sshi. Please let me give you a gentle reminder. Don’t waste anymore time on my husband.” Shin Hye said.

The smile on Go Ara’s face vanished as she balled her hands into tight fists.

“You are not so naïve and thought you are the only woman who have a history with him, right? Let me get this straight. You are definitely not the only woman who can’t get their hands off my husband. If you are here, trying to win his heart back or trying to make us fight because of you, I think you will never succeed.” Shin Hye let out another smile. “Sitting in this position is not easy for me either. I have to sacrifice a lot of tears in order to get it.”

Min Ho gulped at what she said and peeked down at her. Is this really his wife?

“Do you think I’ll give up on this position so easily?” She chuckled softly as she continued again. “No matter what you plan to do, it will only be a waste of time. I have already married him. If he dares to do something to cheat on me, I can always sue him for adultery and share half of his money. Do you think Lee Min Ho is that stupid?”

Min Ho couldn’t help himself to smile when he saw the shock expression on Go Ara’s pale face. Her eyes were reddened in rage and her extreme anger caused her to look so ugly in front of Shin Hye. The result of the battle was so obvious.

“Oh yeah…” Shin Hye smiled as she pointed her finger at the camera that hanged at the corner of the room. “In case you don’t know, this office is surrounded by CCTV. I’m sure the medias are very interested to see how a famous model trying to seduce other people’s husband.”

Go Ara glared at her as her chest was heaving up and down, agitated by what she said. She thought Park Shin Hye was just a simple and innocent woman. She never thought she would threaten her like how her husband did. Yes, she love to fight, love money and wasn’t happy of how Min Ho dumped her. But even so, she won’t risk her career to fight with Shin Hye. If she really released the video of her seducing Min Ho to the media, everything that she has worked so hard over the years will all go down the drain. This man… doesn’t worth it.

“Y-You… you better… don’t be happy so fast. This man will not like you for too long. You will also end up like me one day.” She said in a shaky voice, trying to hide her defeated expression.

Shin Hye nodded with another smile. “Thank you for your kind advice. I’ll keep that in mind.”

Go Ara bit down on her lip, glared at them for one last time before she storms out of the room angrily.

After the door was closed and she was completely out of sigh, Min Ho let out a long sigh of relief. He never thought the whole thing would turn out to be like this. He turned to Shin Hye and just when he wanted to say something, she pulled her hand away from him and stepped backward.

“Shin Hye…”

“Don’t come near me.” Shin Hye’s voice was cold and firm. “Your smell is nauseating me.” She said without looking at him.

His brows creasing with tension as he tried to grasp her hand but avoided by her. “Shin Hye, please listen to me. This is not what you think it is. What you saw just now… it’s not like that.”

Shin Hye chuckled. “I think I said the same thing to you before when you saw me in a hotel room with a man.” She looked up at him and her eyes were dark with jealousy. “But you didn’t listen or believe me.”

Great. Her gentle wife has turned into a stubborn bull again. She will definitely give him a hard time and even if she believes him, she will not let it go so easily. He can only try and try harder to make her forgive him, and this is not going to be easy.

Taking another step forward, he forced himself not to touch her. “What can I do to make you forgive me?”

“Let’s see. I can’t always run back to my parents’ house just because I fight with you, right?” She paused and smirked sarcastically. “Maybe I should just kick you out from the room this time.” She added as she turned around and walked towards the door.

Min Ho heaved a helpless sigh before he quickly ran to his table and took his belongings. “Shin Hye, wait for me.”

---------------------------------------------------------

Bedroom…

After Min Ho had the most awkward and quiet dinner with Shin Hye and Hyun Jun at a restaurant near his office, they came home and Hyun Jun went straight to his room without looking at his father. He was still angry with him and although Shin Hye know it was not right for a kid to throw his temper to his father like this but she think Min Ho deserve the cold shoulder and should learn his lesson. Hyun Jun was so happy, planning to give him a big surprise but ended up with a big disappointment. She can clearly feel his frustration and wanted to help him to punish Min Ho a little longer.

Min Ho stepped out of the bathroom after finished taking his shower and looked around the room cautiously. He was not surprise to see no lavender candles or lemon balm tea waiting for him like usual because his wife was still very angry with him. He didn’t dare to say anything during the dinner because he doesn’t want to provoke her and wanted her to calm down first. But now, he couldn’t wait any longer. He can’t let it drag to another day and need to explain to her before the situation get worse.

Shin Hye was standing in front of the huge viewing window, looking mindlessly at the dark sky when she felt a pair of arms wrapped around her waist from behind. She didn’t move, didn’t push him away or give him any response. She just stood there unmoving, waiting for him to speak first.

Resting his chin on her shoulder, he pressed himself close to her. “I used a lot of shampoo and washed myself extra clean just now. I don’t smell like… her anymore.” He paused and bit his bottom lip. “Please don’t be angry with me.”

When he still didn’t get any response from her, he pulled back slightly and turned her around to face him. He felt uneasy for not able to see her facial expression.

“This is not what you think it is. You have to trust me.” He said in a very sincere tone. “I didn’t do anything with her.”

Shin Hye held his gaze for a long moment before she finally broke her silence. “I’ll give you one minute.”

“What?” Min Ho furrowed his brows, doesn’t understand what she meant.

“I don’t want to hear any explanation.” She said in a firm tone. “I’ll just give you one minute to convince me… why should I trust you.”

Min Ho pressed his lips together and inhaled a deep breath. Taking a step forward, he gently pinned her against the window and looked deeply into her eyes. After a moment, his gaze slowly dropped to her lips as his head leaned forward, wanted to kiss her.

But before he could do so, Shin Hye pressed her palms against his chest, pushing him lightly. “Don’t you dare to kiss me after you kissed other woman.” She said sourly, glaring at him.

“I didn’t kiss her.” He said defensively.

“I saw her sitting on your lap and there was a lipstick mark on your face.” Shin Hye snapped angrily.

“She was the one who kissed me. But… it was just my cheek. I have already used antibacterial soap to wash my face just now.” He explained anxiously.

Shin Hye bit her lip, trying but failing to suppress the smile tugging at the

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

"ไนซ์ประชุมคุณอีก นางลี" Ara ไปตัดเขาออก และยิ้มมาที่ Shin Hye"ไป Ara" นาทีโฮ glared ที่เธอ murderouslyการละเว้นเขา Ara ไปเอาก้าวไปข้างหน้า และมองที่ Shin Hye เธอไม่สามารถปฏิเสธว่า โฮจิมินห์นาทีพูดกับเธอถูกต้อง ชนะการต่อสู้นี้เป็นไปไม่ได้ในตอนนี้ แต่ที่ เธอสามารถยังคงสร้างความเข้าใจผิดใหญ่สำหรับพวกเขา เธอเข้าใจผู้หญิง ไม่มีใครสามารถยืนดูสามีดังนั้นจึงได้อยู่กับผู้หญิงอื่น"โปรดอย่าหลงผิดเรา เราเป็น..." เธอหยุดชั่วคราว และ smirked "เราเพียงขาดกันมากเกินไป และไม่สามารถควบคุมตนเอง""ไป Ara มีคุณลืมที่ฉันบอกคุณขณะนี้เพียงแค่" เขากัดกรามของเขา พยายามที่จะควบคุมตนเองไม่ฆ่าผู้หญิงคนนี้นี่ ขณะนี้ เขาย้ายสายตาของเขากลับไป Shin Hye และมองเธอ ด้วยสายตา pleading ใบหน้าของเธอซีด แต่นิพจน์ของเธอเย็น มันจะแจ้งเตือนเขาเมื่อคืนระหว่างลูกกุศลเมื่อเธอเห็นเขากับ Ara ไป เขารู้สึกเหมือนตัวเองเจาะหน้าสำหรับไม่ผลักดันเธอไปเมื่อกี้นี้คุณต้องเชื่อใจฉัน เขา pleaded เงียบ ๆ รอยยิ้มบนใบหน้าไป Ara ของ widened เมื่อเห็น nervousness ที่หน้านาทีโฮจิมินห์ "โปรดอย่าได้โกรธกับ oppa โฮจิมินห์นาที เรามีประวัติร่วมกัน และไม่ใช่เรื่องง่ายที่จะลืมอดีตแบบนี้ มันเป็นความผิดของฉัน ฉันเป็นคนเกลี้ยกล่อมเขาและมันไม่เขาบกพร่องสำหรับการไม่สามารถควบคุมตัวเอง ไม่ใช่เรื่องง่ายจะไม่สนใจผู้หญิงเหมือนฉัน" เธอต่อไป พยายามที่จะทำให้สถานการณ์แย่ลงกว่าแล้วก็"ไป Ara คุณ...""ก็ไม่เป็นไร ผมเข้าใจ" Shin Hye ตัดสามีของเธอเป็นของเธอริมฝีปากโค้งขึ้นในรอยยิ้มอ่อน และเดินช้าเกินไปโฮจิมินห์นาที เธอหยุดหน้าเขา และลิปสติกทำเครื่องหมายบนเขาต่อยแก้มดวงตาของเธอมีรอยยิ้มที่ยังคง ปูนบนใบหน้าของเธอ เธอย้ายมือของเธอแก้มของเขา และ rubbed หมายลิปสติกไป ด้วยนิ้วหัวแม่มือของเธอ กลิ่นน้ำหอมที่แข็งแรงคุ้นเคยบนเขาเกิดจากการหายใจของเธอ heaved และ unsteady แต่ไม่โกรธว่าเธอรู้สึกว่าตอนนี้ เธอบังคับตัวเองให้สงบ และรักษาความสงบของเธอ เธอจะไม่ทำซ้ำเหมือนกันความผิดพลาดอีกครั้ง และตกอยู่ในกับดักของเธอครั้งนี้แม้ว่าการสัมผัสของนิ้วมือของเธอบนแก้มของเขาก็ อ่อนโยน แต่มันรู้สึกเหมือน ไฟเผาเขาในเวลาเดียวกัน เขาชัดเจนสามารถเห็นความโกรธและพระในสายตาของเธอ"ฉันรู้ว่า ไม่ใช่เรื่องง่ายที่จะลืมคนอย่างสามีของฉัน" เธอกล่าวว่า ขณะที่เธอเปิดรอบหน้า Ara ไป เธอยิ้มอีกครั้ง และจัดมือนาทีโฮจิมินห์ในเวลาเดียวกัน "ไม่ต้องละเว้นคนอย่างเขาจะ"นาทีโฮจิมินห์รัดกุมกว่านี้จับของเขาใกล้เธอเมื่อเขารู้สึกว่ามือของเธอตะลึงงันเล็กน้อย เธอเพียงพยายามที่จะทำเป็นว่า ทั้งหมดนี้ไม่มีผลต่อเธอ"แต่อาราไป-sshi โปรดให้ฉันให้คุณหนูที่ ไม่เสียเวลาอีกต่อไปกับสามีของฉัน" Shin Hye กล่าวรอยยิ้มบนใบหน้าไป Ara ของศาสดาเป็นเธอ balled มือของเธอลงในหมัดแน่น"คุณไม่ขำน่าและคิดว่า คุณเป็นผู้หญิงคนเดียวที่มีประวัติกับเขา ขวา ให้ฉันได้รับนี้ตรง คุณไม่แน่นอนผู้หญิงเท่านั้นที่ไม่ได้รับการมือของพวกเขาออกจากสามี ถ้าคุณอยู่ที่นี่ พยายามที่จะชนะหัวใจของเขากลับ หรือพยายามที่จะทำให้เราต่อสู้คุณ ผมคิดว่า คุณจะประสบความสำเร็จไม่" Shin Hye ให้ออกรอยยิ้มอีก "นั่งในตำแหน่งนี้จะไม่ง่ายสำหรับฉันอย่างใดอย่างหนึ่ง มีเสียน้ำตามากมายเพื่อให้"นาทีโฮ gulped ในสิ่งที่เธอพูด และ peeked ลงที่เธอ นี่จริง ๆ ภรรยา"คุณคิดว่า ฉันจะให้ค่าในตำแหน่งนี้เพื่อให้ได้หรือไม่" เธอเบา ๆ เบา ๆ กับเธอต่ออีก "ไม่ว่าคุณวางแผนจะทำอย่างไร เท่านั้นจะเสียเวลา ฉันได้แต่งงานแล้วเขา ถ้าเขากล้าทำอะไรโกงฉัน ฉันสามารถฟ้องเขาสำหรับการล่วงประเวณี และแบ่งครึ่งหนึ่งของเงินของเขา คุณคิดว่า Lee Min โฮจิมินห์ว่าโง่หรือ"นาทีโฮไม่สามารถช่วยตัวเองยิ้มเมื่อเขาเห็นนิพจน์ช็อกไป Ara ของซีดหน้า ตาของเธอถูก reddened ในความโกรธ และเธอโกรธมากทำให้เธอดูน่าเกลียดมากหน้า Shin Hye ผลของการต่อสู้ชัดเจนดังนั้น"โอ้ ใช่..." Shin Hye ยิ้มเธอชี้นิ้วมือของเธอที่กล้องที่แขวนที่มุมห้อง "ในกรณีที่คุณไม่ทราบ สำนักนี้ล้อมรอบ ด้วยกล้องวงจรปิด ฉันแน่ใจ medias มีความสนใจเพื่อดูวิธีแบบมีชื่อเสียงที่พยายามเกลี้ยกล่อมสามีของคนอื่น"Ara glared ที่เธอหน้าอกของเธอถูก heaving ขึ้น และลง นั้นกระตุ้นทำตามสิ่งที่เธอพูดไป เธอคิดว่า Park Shin Hye เป็นเพียงผู้บริสุทธิ์ และเรื่องผู้หญิง เธอไม่คิดเธอจะคุกคามเธอเช่นไรสามีไม่ได้ ใช่ เธอชอบต่อสู้ รักเงิน และไม่ได้ความสุขของวิธีนาทีโฮจิมินห์ dumped เธอ แต่ถึงกระนั้น เธอไม่เสี่ยงต่อการทำอาชีพเพื่อต่อสู้กับ Shin Hye ถ้าเธอจริง ๆ ออกวิดีโอของเธอไอ้นาทีโฮจิมินห์ไปยังสื่อ ทุกอย่างที่เธอได้ทำงานให้หนักกว่าปีจะหมดไปลงท่อระบายน้ำ คนนี้... ไม่คุ้ม"วาย-คุณ...คุณดีกว่า...ไม่มีความสุขอย่างรวดเร็ว คนนี้จะไม่ชอบคุณนานเกินไป คุณจะยังเอยอย่างผมวันหนึ่ง" เธอกล่าวในเสียงเสียงสั่น พยายามซ่อนนิพจน์ของเธอพ่ายShin Hye พยักหน้าดีอีกด้วย "ขอบคุณสำหรับคำแนะนำของคุณดีขึ้น ฉันจะเก็บที่ในใจ"ไป Ara บิตลงใน lip ของเธอ glared สำหรับหนึ่งครั้งก่อนเธอพายุออกไปนอกห้อง angrily ที่พวกเขาหลังจากปิดประตู และเธอทั้งหมดของ ช็อปปิ้ง โฮจิมินห์นาทีให้ออกแยกกันยาวอย่างโล่งอก เขาไม่เคยคิดสิ่งทั้งหมดจะเปิดออกให้เช่นนี้ เขาเปิดให้ Shin Hye และเพียงเมื่อเขาต้องการจะบอกอะไร เธอดึงมือของเธอให้กับพระองค์ และก้าวถอยหลัง"ชิน Hye...""อย่ามาใกล้ฉัน" เสียง shin Hye เป็นเย็น และของบริษัท "กลิ่นของคุณเป็น nauseating ฉัน" เธอกล่าวว่า โดยไม่มองเขาHis brows creasing with tension as he tried to grasp her hand but avoided by her. “Shin Hye, please listen to me. This is not what you think it is. What you saw just now… it’s not like that.”Shin Hye chuckled. “I think I said the same thing to you before when you saw me in a hotel room with a man.” She looked up at him and her eyes were dark with jealousy. “But you didn’t listen or believe me.”Great. Her gentle wife has turned into a stubborn bull again. She will definitely give him a hard time and even if she believes him, she will not let it go so easily. He can only try and try harder to make her forgive him, and this is not going to be easy.Taking another step forward, he forced himself not to touch her. “What can I do to make you forgive me?”“Let’s see. I can’t always run back to my parents’ house just because I fight with you, right?” She paused and smirked sarcastically. “Maybe I should just kick you out from the room this time.” She added as she turned around and walked towards the door.Min Ho heaved a helpless sigh before he quickly ran to his table and took his belongings. “Shin Hye, wait for me.”---------------------------------------------------------Bedroom…After Min Ho had the most awkward and quiet dinner with Shin Hye and Hyun Jun at a restaurant near his office, they came home and Hyun Jun went straight to his room without looking at his father. He was still angry with him and although Shin Hye know it was not right for a kid to throw his temper to his father like this but she think Min Ho deserve the cold shoulder and should learn his lesson. Hyun Jun was so happy, planning to give him a big surprise but ended up with a big disappointment. She can clearly feel his frustration and wanted to help him to punish Min Ho a little longer.Min Ho stepped out of the bathroom after finished taking his shower and looked around the room cautiously. He was not surprise to see no lavender candles or lemon balm tea waiting for him like usual because his wife was still very angry with him. He didn’t dare to say anything during the dinner because he doesn’t want to provoke her and wanted her to calm down first. But now, he couldn’t wait any longer. He can’t let it drag to another day and need to explain to her before the situation get worse.Shin Hye was standing in front of the huge viewing window, looking mindlessly at the dark sky when she felt a pair of arms wrapped around her waist from behind. She didn’t move, didn’t push him away or give him any response. She just stood there unmoving, waiting for him to speak first.Resting his chin on her shoulder, he pressed himself close to her. “I used a lot of shampoo and washed myself extra clean just now. I don’t smell like… her anymore.” He paused and bit his bottom lip. “Please don’t be angry with me.”
When he still didn’t get any response from her, he pulled back slightly and turned her around to face him. He felt uneasy for not able to see her facial expression.

“This is not what you think it is. You have to trust me.” He said in a very sincere tone. “I didn’t do anything with her.”

Shin Hye held his gaze for a long moment before she finally broke her silence. “I’ll give you one minute.”

“What?” Min Ho furrowed his brows, doesn’t understand what she meant.

“I don’t want to hear any explanation.” She said in a firm tone. “I’ll just give you one minute to convince me… why should I trust you.”

Min Ho pressed his lips together and inhaled a deep breath. Taking a step forward, he gently pinned her against the window and looked deeply into her eyes. After a moment, his gaze slowly dropped to her lips as his head leaned forward, wanted to kiss her.

But before he could do so, Shin Hye pressed her palms against his chest, pushing him lightly. “Don’t you dare to kiss me after you kissed other woman.” She said sourly, glaring at him.

“I didn’t kiss her.” He said defensively.

“I saw her sitting on your lap and there was a lipstick mark on your face.” Shin Hye snapped angrily.

“She was the one who kissed me. But… it was just my cheek. I have already used antibacterial soap to wash my face just now.” He explained anxiously.

Shin Hye bit her lip, trying but failing to suppress the smile tugging at the

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

"การประชุมที่ดีคุณอีกครั้งนางลี." โกอาราตัดเขาออกและยิ้มมีความหมายที่ชินเฮ. "โกอารา!" มินโฮจ้องฆาตกรรมของเธอ. ไม่สนใจเขาโกอาราก้าวไปข้างหน้าและมองไปที่ชินฮเย เธอไม่สามารถปฏิเสธได้ว่าสิ่งที่มินโฮกล่าวว่าเธอถูกต้อง ชนะการต่อสู้ครั้งนี้เป็นไปไม่ได้สำหรับตอนนี้ แต่อย่างน้อยเธอก็ยังสามารถสร้างความเข้าใจผิดใหญ่สำหรับพวกเขา เธอเข้าใจผู้หญิง ไม่มีใครสามารถยืนได้เห็นสามีของเธอจะเป็นเพื่อการอย่างใกล้ชิดกับผู้หญิงอีกคนหนึ่ง. "กรุณาอย่าเข้าใจผิดเรา เรามี ... "เธอหยุดและ smirked "เราเป็นเพียงการขาดหายไปของกันและกันมากเกินไปและไม่สามารถควบคุมตัวเอง." "โกอารา! คุณลืมสิ่งที่ผมบอกคุณเพียงแค่ตอนนี้? "เขากำแน่นขากรรไกรของเขาพยายามที่จะควบคุมตัวเองไม่ได้ที่จะฆ่าผู้หญิงคนนี้ที่นี่ตอนนี้ เขาย้ายสายตาของเขากลับไปชินเฮและมองไปที่เธอด้วยสายตาอ้อนวอน ใบหน้าของเธอซีด แต่การแสดงออกของเธอเป็นเย็น มันทำให้เขานึกถึงเมื่อคืนในช่วงบอลการกุศลเมื่อเธอเห็นเขาร่วมกับโกอารา เขารู้สึกเหมือนตัวเองอยู่ในต่อยใบหน้าที่ไม่ได้ผลักดันให้เธอออกไปเพียงแค่ตอนนี้. คุณต้องเชื่อฉัน เขาอ้อนวอนเงียบ. รอยยิ้มบนใบหน้าของโกอารากว้างขึ้นเมื่อเห็นความกังวลใจบนใบหน้าของมินโฮที่ "กรุณาอย่าโกรธพี่มินโฮ เรามีประวัติศาสตร์ร่วมกันและมันไม่ง่ายที่จะลืมอดีตที่ผ่านมาเช่นเดียวกับนี้ มันเป็นความผิดของฉัน ฉันคือคนที่หลอกล่อให้เขาและมันไม่ใช่ความผิดของเขาสำหรับการไม่สามารถควบคุมตัวเอง มันไม่ใช่เรื่องง่ายที่จะไม่สนใจผู้หญิงคนอย่างผม. "เธอยังคงพยายามที่จะทำให้สถานการณ์เลวร้ายยิ่งกว่าที่มันเป็นอยู่แล้ว." โกอารา! คุณ ... "" มันโอเค ฉันเข้าใจ. "ชินฮเยตัดสามีของเธอออกเป็นริมฝีปากของเธอขดตัวในรอยยิ้มเบา ๆ และค่อยๆเดินไปที่มินโฮ เธอหยุดอยู่ตรงหน้าของเขาและเครื่องหมายลิปสติกที่แก้มของเขาต่อยตาของเธอ. ด้วยรอยยิ้มฉาบยังคงอยู่บนใบหน้าของเธอเธอย้ายมือของเธอไปที่แก้มของเขาและลูบเครื่องหมายลิปสติกออกด้วยนิ้วหัวแม่มือของเธอ น้ำหอมกลิ่นที่แข็งแกร่งที่ไม่คุ้นเคยกับเขาที่เกิดจากการหายใจของเธอยกและไม่มั่นคง แต่ไม่ว่าเธอรู้สึกโกรธตอนนี้เธอบังคับตัวเองให้อยู่ในความสงบและรักษาความสงบของเธอ เธอจะไม่ทำซ้ำผิดพลาดเหมือนกันอีกครั้งและตกอยู่ในกับดักของเธอในครั้งนี้. แม้ว่าการสัมผัสของนิ้วมือของเธอที่แก้มของเขาเบาและนุ่มมาก แต่มันให้ความรู้สึกเหมือนไฟเผาไหม้เขาในเวลาเดียวกัน เขาสามารถมองเห็นได้อย่างชัดเจนความโกรธและความริษยาในดวงตาของเธอ. "ผมรู้ว่ามันไม่ง่ายที่จะลืมคนชอบสามีของฉัน." เธอกล่าวว่าขณะที่เธอหันไปรอบ ๆ ที่จะเผชิญกับโกอารา เธอยิ้มอีกครั้งและมือถือของมินโฮในเวลาเดียวกัน "มันไม่ใช่เรื่องง่ายที่จะไม่สนใจคนที่ชอบเขาทั้ง." มินโฮแน่นจับเขาไปรอบ ๆ ของเธอเมื่อเขารู้สึกว่ามือของเธอสั่นเล็กน้อย เธอก็แค่พยายามที่จะแสร้งทำเป็นว่าทั้งหมดนี้ไม่ได้ส่งผลกระทบต่อเธอ. "แต่โกอาราดีโอ กรุณาแจ้งให้เราให้คุณย้ำ ไม่ต้องเสียเวลาอีกต่อไปเมื่อวันที่สามีของฉัน. "ชินเฮกล่าวว่า. รอยยิ้มบนใบหน้าของโกอาราที่หายไปขณะที่เธอกำอยู่ในมือของเธอเข้าไปในหมัดแน่น." คุณจะไม่ให้ไร้เดียงสาและคิดว่าคุณเป็นผู้หญิงคนเดียวที่มีประวัติกับเขา ใช่มั้ย? ให้ฉันได้รับตรงนี้. คุณอยู่ที่แน่นอนไม่ได้เป็นผู้หญิงคนเดียวที่ไม่ได้รับในมือของพวกเขาออกสามีของฉัน ถ้าคุณอยู่ที่นี่พยายามที่จะชนะหัวใจของเขากลับมาหรือพยายามที่จะทำให้เราต่อสู้เพราะคุณผมคิดว่าคุณจะไม่เคยประสบความสำเร็จ. "ชินฮเยรอยยิ้มให้ออกอีก "นั่งอยู่ในตำแหน่งนี้ไม่ใช่เรื่องง่ายสำหรับฉันทั้ง ผมต้องเสียสละมากน้ำตาเพื่อให้ได้รับมัน. "มินโฮกลืนน้ำลายในสิ่งที่เธอพูดและแอบมองลงไปที่เธอ นี้เป็นจริงภรรยาของเขา? "คุณคิดว่าผมจะให้ขึ้นไปบนตำแหน่งนี้ได้อย่างง่ายดาย?" เธอหัวเราะเบา ๆ ขณะที่เธอยังคงอีกครั้ง "ไม่ว่าสิ่งที่คุณวางแผนที่จะทำไม่มีก็จะเสียเวลา ฉันได้แต่งงานกับเขาแล้ว ถ้าเขากล้าที่จะทำอะไรบางอย่างที่จะโกงกับฉันฉันมักจะสามารถฟ้องเขามีชู้และแบ่งปันครึ่งหนึ่งของเงินของเขา คุณคิดว่าลีมินโฮก็คือโง่? "มินโฮไม่สามารถช่วยตัวเองที่จะยิ้มเมื่อเขาเห็นการแสดงออกของช็อตที่Go Ara ใบหน้าขาวซีดของ ดวงตาของเธอถูกแดงด้วยความโกรธและความโกรธที่รุนแรงของเธอทำให้เธอดูน่าเกลียดดังนั้นในด้านหน้าของชินฮเย ผลของการต่อสู้เพื่อให้เห็นได้ชัด. "โอ้ใช่ ... " ชินฮเยยิ้มขณะที่เธอชี้นิ้วของเธอที่กล้องที่แขวนที่มุมหนึ่งของห้อง "ในกรณีที่คุณไม่ทราบว่าสำนักงานนี้รายล้อมไปด้วยกล้องวงจรปิด ฉันแน่ใจว่าสื่อมีความสนใจมากที่จะเห็นว่ารูปแบบที่มีชื่อเสียงพยายามที่จะเกลี้ยกล่อมสามีของคนอื่น. "โกอาราจ้องมาที่เธอเป็นหน้าอกของเธอได้รับการกระเพื่อมขึ้นๆ ลง ๆ ไม่สบายใจกับสิ่งที่เธอบอกว่า เธอคิดว่าปาร์คชินเฮเป็นเพียงผู้หญิงที่เรียบง่ายและบริสุทธิ์ เธอไม่เคยคิดว่าเธอจะคุกคามเธอเหมือนว่าสามีของเธอได้ ใช่เธอชอบที่จะต่อสู้กับการรักเงินและก็ไม่มีความสุขของวิธีการที่มินโฮทิ้งเธอ แต่ยังให้เธอจะไม่เสี่ยงอาชีพของเธอต้องต่อสู้กับชินเฮ ถ้าเธอออกจริงๆวิดีโอของเธอติดใจมินโฮกับสื่อทุกอย่างที่เธอได้ทำงานอย่างหนักเพื่อที่ปีที่ผ่านมาทั้งหมดจะไปลงท่อระบายน้ำ ผู้ชายคนนี้ ... ไม่คุ้มค่า. "Y-คุณ ... คุณดีกว่า ... ไม่ได้มีความสุขอย่างรวดเร็ว ผู้ชายคนนี้จะไม่ชอบคุณนานเกินไป นอกจากนี้คุณยังจะจบลงเช่นผมในวันหนึ่ง. "เธอพูดด้วยเสียงสั่นคลอนพยายามที่จะซ่อนแสดงออกพ่ายแพ้ของเธอ. ชินเฮพยักหน้าด้วยรอยยิ้มอีก "ขอบคุณสำหรับคำแนะนำชนิดของคุณ ฉันจะเก็บที่ในใจ. "โกอาราบิตลงบนริมฝีปากของเธอจ้องไปที่พวกเขาเป็นครั้งสุดท้ายก่อนที่พายุเธอออกไปจากห้องด้วยความโกรธ. หลังจากที่ประตูถูกปิดและเธอก็สมบูรณ์ออกจากการถอนหายใจ, มินโฮให้ออก ถอนหายใจยาวด้วยความโล่งอก เขาไม่เคยคิดว่าสิ่งที่ทั้งจะออกมาเป็นเช่นนี้ เขาหันไปชินเฮและเพียงเมื่อเขาอยากจะพูดอะไรบางอย่างที่เธอดึงมือของเธอออกไปจากเขาและก้าวไปข้างหลัง. "ชินฮเย ... " "อย่าเข้ามาใกล้ฉัน." เสียงของชินฮเยหนาวและ บริษัท "กลิ่นของคุณจะสะอิดสะเอียนฉัน." เธอกล่าวโดยไม่ได้มองไปที่เขา. คิ้วของเขา creasing ด้วยความตึงเครียดขณะที่เขาพยายามที่จะเข้าใจมือของเธอ แต่เธอหลีกเลี่ยงได้โดย "ชินเฮโปรดฟังฉัน นี่ไม่ใช่สิ่งที่คุณคิดว่ามันเป็น สิ่งที่คุณเห็นเพียงแค่ตอนนี้ ... มันไม่ได้เป็นเช่นนั้น. "ชินเฮหัวเราะ "ฉันคิดว่าฉันกล่าวว่าสิ่งเดียวกันกับคุณก่อนที่เมื่อคุณเห็นฉันในห้องพักโรงแรมกับผู้ชายคนหนึ่ง." เธอมองมาที่เขาและดวงตาของเธอมีความหึงหวงที่มีสีเข้ม "แต่คุณไม่ได้ฟังหรือเชื่อฉัน." ยิ่งใหญ่ ภรรยาที่อ่อนโยนของเธอได้กลายเป็นวัวปากแข็งอีกครั้ง เธอแน่นอนจะให้เขามีเวลาที่ยากลำบากและแม้ว่าเธอเชื่อว่าเขาเธอจะไม่ยอมให้มันไปได้อย่างง่ายดาย เขาเพียงสามารถลองและพยายามให้หนักขึ้นเพื่อให้เธอยกโทษให้เขาและนี้ไม่ได้ไปได้ง่าย. การก้าวหน้าไปอีกขั้นเขาบังคับตัวเองไม่ให้สัมผัสของเธอ "สิ่งที่ฉันสามารถทำเพื่อให้คุณยกโทษให้ฉัน?" "ลองดู ฉันไม่สามารถจะทำงานกลับไปที่บ้านพ่อแม่ของฉันเพียงเพราะฉันต่อสู้กับคุณใช่มั้ย? "เธอหยุดและ smirked ประชด "บางทีฉันก็ควรจะเตะคุณออกจากห้องพักเวลานี้." เธอเสริมขณะที่เธอหันไปรอบ ๆ และเดินไปที่ประตู. มินโฮ heaved ถอนหายใจก่อนที่จะทำอะไรไม่ถูกเขารีบวิ่งไปที่โต๊ะของเขาและเอาข้าวของของเขา "ชินเฮรอสำหรับฉัน." ----------------------------------------- ---------------- ห้องนอน ... หลังจากที่มินโฮมีงานเลี้ยงอาหารค่ำที่น่าอึดอัดใจมากที่สุดและเงียบสงบกับชินเฮและฮยอนมิถุนายนที่ร้านอาหารที่อยู่ใกล้สำนักงานของเขาที่พวกเขามาที่บ้านและฮยอนมิถุนายนเดินตรงไปยัง ห้องของเขาโดยไม่ได้มองที่พ่อของเขา เขายังคงโกรธกับเขาและถึงแม้ว่าชินเฮรู้ว่ามันไม่ได้เป็นที่เหมาะสมสำหรับเด็กที่จะโยนอารมณ์ของเขากับพ่อของเขาเช่นนี้ แต่เธอคิดว่ามินโฮสมควรไหล่เย็นและควรเรียนรู้บทเรียนของเขา ฮยอนมิถุนายนมีความสุขมากวางแผนที่จะทำให้เขาแปลกใจใหญ่ แต่จบลงด้วยความผิดหวังใหญ่ เธอได้อย่างชัดเจนสามารถรู้สึกความผิดหวังของเขาและต้องการที่จะช่วยให้เขาที่จะลงโทษมินโฮอีกหน่อย. มินโฮก้าวออกมาจากห้องน้ำเสร็จหลังจากอาบน้ำของเขาและมองไปรอบ ๆ ห้องอย่างระมัดระวัง เขาก็ไม่ได้แปลกใจที่จะเห็นไม่มีเทียนลาเวนเดอร์หรือชามะนาวหม่องรอให้เขาเหมือนปกติเพราะภรรยาของเขาก็ยังคงโกรธมากกับเขา เขาไม่กล้าที่จะพูดอะไรในระหว่างอาหารค่ำเพราะเขาไม่ต้องการที่จะยั่วยุให้เธอและอยากให้เธอสงบลงเป็นครั้งแรก แต่ตอนนี้เขาไม่สามารถรอได้อีกต่อไป เขาไม่สามารถปล่อยให้มันลากไปในวันอื่นและต้องการที่จะอธิบายให้เธอก่อนที่สถานการณ์จะแย่ลง. ชินเฮกำลังยืนอยู่ในด้านหน้าของหน้าต่างดูขนาดใหญ่มองหาเหตุผลที่ท้องฟ้ามืดเมื่อเธอรู้สึกว่าคู่ของแขนห่อรอบตัวเธอ เอวจากด้านหลัง เธอไม่ได้ย้ายไม่ได้ผลักดันให้เขาออกไปหรือให้เขาตอบสนองใด ๆ เธอก็ยืนอยู่ unmoving มีรอให้เขาพูดเป็นครั้งแรก. พักผ่อนคางของเขาบนไหล่ของเธอเขากดตัวเองใกล้กับเธอ "ผมใช้จำนวนมากของแชมพูและล้างทำความสะอาดตัวเองเป็นพิเศษเพียงแค่ตอนนี้ ฉันไม่ได้กลิ่นเหมือนเธออีกต่อไป ... . "เขาหยุดและกัดริมฝีปากล่างของเขา "ได้โปรดอย่าโกรธฉัน." เมื่อตอนที่เขายังไม่ได้รับการตอบสนองจากเธอใด ๆ ที่เขาดึงกลับเล็กน้อยและหันไปรอบ ๆ เพื่อเผชิญหน้ากับเขา เขารู้สึกไม่สบายใจที่ไม่สามารถที่จะเห็นการแสดงออกทางสีหน้าของเธอ. "นี่ไม่ใช่สิ่งที่คุณคิดว่ามันเป็น คุณต้องเชื่อฉัน. "เขากล่าวด้วยน้ำเสียงที่จริงใจมาก "ผมไม่ได้ทำอะไรกับเธอ." ชินเฮจัดขึ้นจ้องมองของเขาสำหรับช่วงเวลานานก่อนที่ในที่สุดเธอก็ทำลายความเงียบของเธอ "ฉันจะให้คุณหนึ่งนาที." "คืออะไร" มินโฮขมวดคิ้วของเขาไม่เข้าใจสิ่งที่เธอหมายถึง. "ผมไม่ต้องการที่จะได้ยินคำอธิบายใด ๆ ." เธอกล่าวด้วยน้ำเสียง บริษัท "ฉันก็แค่จะให้คุณหนึ่งนาทีที่จะโน้มน้าวให้ฉัน ... ทำไมฉันควรจะไว้วางใจคุณ." มินโฮกดริมฝีปากของเขาเข้าด้วยกันและสูดดมหายใจเข้าลึก ๆ การก้าวไปข้างหน้าเขาเบา ๆ ตรึงเธอกับหน้าต่างและมองลึกลงไปในดวงตาของเธอ หลังจากช่วงเวลาที่จ้องมองของเขาค่อย ๆ ลดลงไปที่ริมฝีปากของเธอในฐานะหัวหน้าของเขาเอนไปข้างหน้าอยากจะจูบเธอ. แต่ก่อนที่เขาจะทำเช่นนั้นชินเฮกดฝ่ามือของเธอกับหน้าอกของเขาผลักเขาเบา ๆ "อย่าคุณกล้าที่จะจูบฉันหลังจากที่คุณจูบผู้หญิงคนอื่น ๆ ." เธอกล่าวอย่างไม่พอใจจ้องมองมาที่เขา. "ผมไม่ได้จูบเธอ." เขากล่าวว่า defensively. "ฉันเห็นเธอนั่งอยู่บนตักของคุณและมีลิปสติก เครื่องหมายบนใบหน้าของคุณ. "ชินฮเย snapped โกรธ." เธอเป็นคนเดียวที่จูบฉัน แต่ ... มันเป็นเพียงแค่แก้มของฉัน ฉันได้ใช้แล้วสบู่ต้านเชื้อแบคทีเรียที่จะล้างใบหน้าของฉันเพียงแค่ตอนนี้. "เขาอธิบายอย่างใจจดใจจ่อ. ชินเฮกัดริมฝีปากของเธอพยายาม แต่ล้มเหลวในการปราบปรามการดึงรอยยิ้มที่ที่

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

" ดีใจที่ได้เจอคุณอีก คุณลี ไปตัดเขาออกและยิ้มร่าอย่างมีความหมายที่ชินเฮ

" เอ๊ะ ! " มินโฮจ้องมองเธออย่างอันตรายมาก

ไม่สนใจเขา ไปอาราก้าวไปข้างหน้าและมองไปที่ชินเฮ เธอไม่สามารถปฏิเสธว่าสิ่งที่มินโฮพูดกับเธอแล้ว ชนะการต่อสู้นี้ มันเป็นไปไม่ได้ในตอนนี้ แต่อย่างน้อยเธอก็ยังอาจสร้างความเข้าใจผิดใหญ่สำหรับพวกเขา เธอเข้าใจผู้หญิงไม่มีใครสามารถยืนดูสามีเธอทำตัวสนิทสนมกับผู้หญิงอื่น

" อย่าเข้าใจเราผิดนะ เรา . . . . . . . " เธอหยุดแล้วแสยะยิ้ม " เราเพิ่งพลาดกันมากเกินไป และไม่สามารถควบคุมตัวเองได้ "

" เอ๊ะ ! มีคุณลืมสิ่งที่ผมบอกคุณตอนนี้ " เขากำขากรรไกรของเขา พยายามควบคุมตัวเองไม่ให้ฆ่าผู้หญิงนี้ ที่นี่ ตอนนี้เขาย้ายของเขามองกลับไปที่ชินเฮ และมองเธอด้วยสายตาที่อ้อนวอน . ใบหน้าเธอซีดขาว แต่การแสดงออกของเธอก็เย็น มันเตือนเขาในคืนระหว่างงานการกุศล เมื่อเธอเห็นเขาอยู่ด้วยกันกับโกอารา เขารู้สึกเหมือนเจาะตัวเองหน้าไม่ผลักเธอออกไปตอนนี้เลย

คุณต้องเชื่อใจฉัน เขาอ้อนวอนอย่างเงียบๆ

รอยยิ้มบนใบหน้าของโค รากว้างขึ้นเมื่อเห็นความตื่นเต้นบนใบหน้าของมินโฮ " อย่าเพิ่งโกรธกับพี่มินโฮ เราเคยมีประวัติร่วมกัน และมันไม่ง่ายที่จะลืมอดีตแบบนี้ มันเป็นความผิดของฉัน ฉันเป็นคนที่ล่อลวงเขา และมันก็ไม่ใช่ความผิดของเขา ไม่สามารถควบคุมตัวเองได้ มันไม่ง่ายที่จะไม่สนใจผู้หญิงอย่างฉัน " เธอกล่าวพยายามที่จะทำให้สถานการณ์เลวร้ายขึ้นกว่าอยู่แล้ว . . .

" เอ๊ะ ! คุณ . . . . . . . "

" มันโอเค ผมเข้าใจ . . . " ชินเฮตัดสามีออกจากริมฝีปากของเธอเป็นขดในยิ้มอ่อน และค่อยๆเดินออกไป มินโฮ เธอหยุดอยู่ตรงหน้าเขา และรอยลิปสติกบนแก้มของเขาต่อยตาของเธอ

ด้วยรอยยิ้มยังคงฉาบอยู่บนใบหน้าของเธอเธอย้ายมือของเธอไปที่แก้มแล้วลูบรอยลิปสติกด้วยนิ้วโป้ง น้ำหอมกลิ่นแรง ไม่คุ้นเคย เขาทำให้เธอหายใจยาว และมั่นคง แต่ไม่ว่าจะโกรธว่าเธอรู้สึกยังไงตอนนี้ เธอบังคับตัวเองให้อยู่ในความสงบ และรักษาความสงบของเธอ เธอจะไม่ทำผิดซ้ำอีก อีกครั้ง และตกลงไปในกับดักของเธอในครั้งนี้

แต่สัมผัสจากนิ้วมือของเธอที่แก้มนุ่ม และอ่อนโยน แต่มันรู้สึกเหมือนไฟเผาเขาในเวลาเดียวกัน เขาอาจจะเห็นความโกรธและความหึงหวงในสายตาของเธอ . . . . .

" ผมรู้ว่ามันไม่ง่ายที่จะลืมผู้ชายที่เหมือนสามีของฉัน " เธอกล่าว เมื่อเธอหันกลับมาเผชิญหน้าโกอารา เธอยิ้มอีกครั้ง และจับมือของมินโฮได้ในเวลาเดียวกัน " มันไม่ง่ายที่จะไม่สนใจผู้ชายอย่างเขาเหมือนกัน

"