Zeeman entered Leyden University in

Zeeman entered Leyden University in 1885 and became mainly a pupil of Kamerlingh Onnes (mechanics) and Lorentz (experimental physics): the latter was later to share the Nobel Prize with him. An early reward came in 1890 when he was appointed assistant to Lorentz, enabling him to participate in an extensive research programme which included the study of the Kerr effect - an important foundation for his future great work. He obtained his doctor's degree in 1893, after which he left for F. Kohlrausch's institute at Strasbourg, where for one semester he carried out work under E. Cohn. He returned to Leyden in 1894 and became "privaat-docent" (extra-mural lecturer) from 1895 to 1897.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Zeeman Leyden มหาวิทยาลัยใน 1885 และกลายเป็น ส่วนใหญ่นักเรียน Kamerlingh Onnes (กลศาสตร์) และลอเรนซ์ (ทดลองฟิสิกส์): หลังคือภายหลังการ ใช้รางวัลโนเบลร่วมกับเขา รางวัลเป็นต้นมาใน 1890 เมื่อเขาถูกแต่งตั้งผู้ช่วยชาติโลเรนซ์ เปิดให้เขาเข้าร่วมในโครงการการวิจัยที่รวมการศึกษาของผลเคอร์ - รากฐานสำคัญสำหรับทำงานที่ดีในอนาคตของเขา เขาได้รับปริญญาเอกของเขาใน 1893 หลังจากที่เขาซ้ายสำหรับสถาบันสตราสบูร์ก ที่สำหรับภาคการศึกษาที่หนึ่ง เขาทำงานภายใต้คอห์น E. F. Kohlrausch เขากลับไป Leyden ใน 1894 และกลายเป็น "privaat-docent" (อาจารย์พิเศษสวัสดิการ) จากปีค.ศ. 1895 เพื่อการ 1897

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

Zeeman ป้อนมหาวิทยาลัยเลย์เดนในปี 1885 และกลายเป็นส่วนใหญ่ลูกศิษย์ของ Kamerlingh Onnes (กลศาสตร์) และลอเรน (ฟิสิกส์ทดลอง): หลังต่อมาก็จะแบ่งปันรางวัลโนเบลกับเขา รางวัลต้นมาในปี 1890 เมื่อเขาได้รับการแต่งตั้งให้เป็นผู้ช่วยอเรนซ์ที่ช่วยให้เขามีส่วนร่วมในโครงการวิจัยอย่างกว้างขวางซึ่งรวมถึงการศึกษาผลของเคอร์ - รากฐานสำคัญสำหรับการทำงานที่ดีของเขาในอนาคต เขาได้รับปริญญาเอกของเขาในปี 1893 หลังจากที่เขาออกจากสถาบันเอฟ Kohlrausch ที่ Strasbourg ที่สำหรับภาคการศึกษาที่เขาดำเนินการภายใต้การทำงานของอี Cohn เขากลับไปที่เลย์เดนในปี 1894 และกลายเป็น "เอกชน-มัคคุเทศก์" (อาจารย์พิเศษภาพจิตรกรรมฝาผนัง) 1895-1897

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ซีแมนเข้ามาเลย์เด้นมหาวิทยาลัยในปี 1885 และกลายเป็นส่วนใหญ่นักเรียน kamerlingh onnes ( กลศาสตร์ ) และโลเร็นตซ์ ( ฟิสิกส์เชิงทดลอง ) หลังจากนั้นใช้รางวัลโนเบลกับเขา รางวัลแรกมา 1890 เมื่อเขาได้รับการแต่งตั้งเป็นผู้ช่วยของโลเร็นตซ์ ,ให้เขามีส่วนร่วมในโครงการวิจัยที่กว้างขวางซึ่งรวมถึงการศึกษาผลกระทบ - เคอร์เป็นรากฐานที่สำคัญสำหรับการทำงานที่ดีในอนาคตของเขา เขาได้รับปริญญาเอกของเขาใน 1893 หลังจากที่เขาซ้ายสำหรับสถาบันของเอฟ. kohlrausch ที่สตราสบูร์ก ซึ่งสำหรับเทอมหนึ่ง เขาออกมาทำงาน เช่น โคนเขากลับไป Leyden ใน 1894 และกลายเป็น " privaat วิทยากร " ( อาจารย์ภาพจิตรกรรมฝาผนังเพิ่มเติม ) จาก 1895 เพื่อ
1897