Douglas Kellner (born 1943)In "Anal

Douglas Kellner (born 1943)
In "Analysis of the Journey," a journal birthed from postmodernism, Kellner insists that the "assumptions and procedures of modern theory" must be forgotten. His terms defined in the depth of postmodernism are based on advancement, innovation, and adaptation. Extensively, Kellner analyzes the terms of this theory in real life experiences and examples. Kellner used science and technology studies as a major part of his analysis; he urged that the theory is incomplete without it. The scale was larger than just postmodernism alone; it must be interpreted through cultural studies where science and technology studies play a huge role. The reality of the September Eleventh attacks on the United States of America is the catalyst for his explanation. This catalyst is used as a great representation due to the mere fact of the planned ambush and destruction of "symbols of globalization", insinuating the World Trade Centers. One of the numerous, yet appropriate definitions of postmodernism and the qualm aspect aids this attribute to seem perfectly accurate. In response, Kellner continues to examine the repercussions of understanding the effects of the September Eleventh attacks. He questions if the attacks are only able to be understood in a limited form of postmodern theory due to the level of irony.[32] In further studies, he enhances the idea of semiotics in alignment with the theory. Similar to the act of September 11 and the symbols that were interpreted through this postmodern ideal, he continues to even describe this as "semiotic systems" that people use to make sense of their lives and the events that occur in them. Kellner's adamancy that signs are necessary to understand one's culture is what he analyzes from the evidence that most cultures have used signs in place of existence.[citation needed] Finally, he recognizes that many theorists of postmodernism are trapped by their own cogitations. He finds strength in theorist Baudrillard and his idea of Marxism. Kellner acknowledges Marxism's end and lack of importance to his theory.
The conclusion he depicts is simple: postmodernism, as most utilize it today, will decide what experiences and signs in one's reality will be one's reality as they know it.[33]

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

กรรมการฝ่ายบริหาร Douglas (เกิดปีค.ศ. 1943)In "Analysis of the Journey," a journal birthed from postmodernism, Kellner insists that the "assumptions and procedures of modern theory" must be forgotten. His terms defined in the depth of postmodernism are based on advancement, innovation, and adaptation. Extensively, Kellner analyzes the terms of this theory in real life experiences and examples. Kellner used science and technology studies as a major part of his analysis; he urged that the theory is incomplete without it. The scale was larger than just postmodernism alone; it must be interpreted through cultural studies where science and technology studies play a huge role. The reality of the September Eleventh attacks on the United States of America is the catalyst for his explanation. This catalyst is used as a great representation due to the mere fact of the planned ambush and destruction of "symbols of globalization", insinuating the World Trade Centers. One of the numerous, yet appropriate definitions of postmodernism and the qualm aspect aids this attribute to seem perfectly accurate. In response, Kellner continues to examine the repercussions of understanding the effects of the September Eleventh attacks. He questions if the attacks are only able to be understood in a limited form of postmodern theory due to the level of irony.[32] In further studies, he enhances the idea of semiotics in alignment with the theory. Similar to the act of September 11 and the symbols that were interpreted through this postmodern ideal, he continues to even describe this as "semiotic systems" that people use to make sense of their lives and the events that occur in them. Kellner's adamancy that signs are necessary to understand one's culture is what he analyzes from the evidence that most cultures have used signs in place of existence.[citation needed] Finally, he recognizes that many theorists of postmodernism are trapped by their own cogitations. He finds strength in theorist Baudrillard and his idea of Marxism. Kellner acknowledges Marxism's end and lack of importance to his theory.The conclusion he depicts is simple: postmodernism, as most utilize it today, will decide what experiences and signs in one's reality will be one's reality as they know it.[33]

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ดักลาส Kellner (เกิด 1943)
ใน "การวิเคราะห์ของการเดินทาง" วารสารกำเนิดจากลัทธิหลังสมัยใหม่, Kellner ยืนยันว่า "สมมติฐานและวิธีการของทฤษฎีใหม่" จะต้องถูกลืม ข้อตกลงที่กำหนดไว้ในความลึกของลัทธิหลังสมัยใหม่จะขึ้นอยู่กับความก้าวหน้าทางนวัตกรรมและการปรับตัว อย่างกว้างขวาง Kellner วิเคราะห์แง่ของทฤษฎีนี้ในประสบการณ์ชีวิตจริงและการยกตัวอย่าง Kellner ใช้วิทยาศาสตร์และเทคโนโลยีการศึกษาเป็นส่วนหนึ่งที่สำคัญของการวิเคราะห์ของเขา; เขาบอกว่าทฤษฎีที่ไม่สมบูรณ์โดยไม่ได้ ขนาดมีขนาดใหญ่กว่าเพียง postmodernism คนเดียว; จะต้องมีการตีความผ่านการศึกษาทางวัฒนธรรมที่การศึกษาด้านวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยีมีบทบาทอย่างมาก ความเป็นจริงของการโจมตีกันยายนสิบเอ็ดในสหรัฐอเมริกาเป็นตัวเร่งปฏิกิริยาสำหรับคำอธิบายของเขา ตัวเร่งปฏิกิริยานี้จะใช้เป็นตัวแทนที่ดีเนื่องจากความเป็นจริงเพียงของซุ่มวางแผนและการทำลายล้างของ "สัญลักษณ์ของโลกาภิวัตน์" บอกเป็นนัยว่าศูนย์การค้าโลก หนึ่งในหลาย ๆ คำนิยามที่เหมาะสมของลัทธิหลังสมัยใหม่และช่วยด้านความประหวั่นพรั่นพรึงแอตทริบิวต์นี้เพื่อดูความถูกต้องได้อย่างสมบูรณ์แบบ ในการตอบสนอง Kellner ยังคงตรวจสอบผลกระทบของการทำความเข้าใจผลกระทบของการโจมตีกันยายนที่สิบเอ็ด เขาถามว่าถ้าการโจมตีเท่านั้นสามารถที่จะเข้าใจในรูปแบบที่ จำกัด ของทฤษฎีหลังสมัยใหม่เนื่องจากระดับของการประชด. [32] ในการศึกษาต่อไปเขาจะช่วยเพิ่มความคิดของสัญในแนวเดียวกันกับทฤษฎี คล้ายกับการกระทำที่ 11 กันยายนและสัญลักษณ์ที่ถูกตีความผ่านเหมาะหลังสมัยใหม่นี้เขายังคงที่จะได้อธิบายนี้เป็น "ระบบสัญญะวิทยา" ที่ผู้ใช้ให้ความรู้สึกของชีวิตของพวกเขาและเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในพวกเขา adamancy Kellner ว่าสัญญาณมีความจำเป็นที่จะเข้าใจวัฒนธรรมของคนคือสิ่งที่เขาวิเคราะห์จากหลักฐานที่แสดงว่าวัฒนธรรมส่วนใหญ่มีการใช้สัญญาณในสถานที่ของการดำรงอยู่. [อ้างจำเป็น] ในที่สุดเขาตระหนักดีว่าหลายทฤษฎีของลัทธิหลังสมัยใหม่จะถูกขังอยู่โดย cogitations ของตัวเอง เขาพบว่ามีความแข็งแรงในทฤษฎี Baudrillard และความคิดของเขามาร์กซ์ Kellner ยอมรับท้ายมาร์กซ์และการขาดการให้ความสำคัญกับทฤษฎีของเขา.
สรุปที่เขาแสดงให้เห็นง่ายๆคือ:. ลัทธิหลังสมัยใหม่เป็นส่วนใหญ่ใช้มันในวันนี้จะตัดสินใจเลือกสิ่งที่ประสบการณ์และป้ายในความเป็นจริงของคน ๆ หนึ่งจะเป็นจริงของคนที่พวกเขารู้ว่ามัน [33]