“It has a call box!” Jimmy pointed

“It has a call box!” Jimmy pointed to the rusty old call box on the gigantic sandstone pillar. Upon pressing it, a little red light glowed above a small camera. A soft voice could be heard giggling over the speaker, as the gigantic gate slowly swung open. Jimmy begged to go back to the car, and wait for a passerby, but a confident and naive Aaron insisted that they approach the house. They walked down the dirt driveway, forest and swamp surrounding them on either side, for what seemed like ages until they reached the clearing. A gigantic gothic mansion stood before them, fountains and gardens surrounding the massive castle. They wandered around the gardens, passing hedge mazes and fountains until they reached the front door. It was already ajar, and a handsome young man with incredible silver hair stood in the doorway with what could be insinuated as his partner. He had black hair and was covered in tattoos. The two smiled genuinely as the couple approached.

“Welcome! You must be here for the festival.” Jimmy and Aaron looked at eachother, somewhat surprised.

“No, I’m sorry. We hit a deer and wrecked the car down the road. We were hoping we could use your phone. We can’t seem to get any cell service.” The two gentlemen behind the door, gracious as ever, invited them inside without a word. Through a vestibule, they opened to a gigantic hall, opulent and beautiful beyond compare. Dimly lit with candles, and adorned with incredible frescoes, the two were taken aback by the incredible beauty. 

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

"มันมีกล่องโทร" Jimmy ชี้ไปกล่องโทรเก่าสนิมบนเสาหินทรายขนาดใหญ่ เมื่อกด ไฟสีแดงเล็ก ๆ ที่สวมด้านบนกล้องขนาดเล็ก อาจจะได้ยินเป็นเสียงหัวเราะคิกคักผ่านลำโพง เป็นประตูขนาดใหญ่ช้าก้นเปิด จิมมี่ขอร้องกลับไปที่รถ และรอสำหรับล้วนเป็น แต่ความเชื่อมั่นและไร้เดียงสาอายืนยันว่า พวกเขาเข้าใกล้บ้าน พวกเขาเดินลงถนนสกปรก ป่า และบึงรอบพวกเขาในด้านใด สิ่งที่ลำบากเหมือนวัยจนพวกเขาถึงการล้าง แมนชั่นแบบโกธิคขนาดใหญ่ยืนก่อนที่พวกเขา น้ำพุและสวนรอบ ๆ ปราสาทใหญ่ พวกเขาเดินรอบสวน ผ่าน hedge mazes และน้ำพุจนพวกเขาถึงประตูหน้า มันอยู่แล้วสาเหตุเพราะอะไร และหนุ่มหล่อผมสีเงินที่เหลือเชื่อที่ยืนอยู่ประตูทางเข้ามีอะไรสามารถ insinuated เป็นหุ้นส่วนของเขา เขามีผมสีดำ และคลุมรอยสัก ทั้งสองยิ้มจริง ๆ เป็นคู่ที่เข้า"ยินดีต้อนรับ คุณต้องเป็นที่นี่สำหรับเทศกาลนี้" จิมมี่และแอรอนดู eachother ค่อนข้างประหลาดใจ"ไม่มี ขอโทษ เราตีเป็นกวาง และอับปางรถลงถนน เราหวังเราสามารถใช้โทรศัพท์ของคุณ เราไม่สามารถดูเหมือนจะได้รับบริการเซลล์ใด ๆ " สุภาพบุรุษสองหลังประตู น้ำใจเป็นเคย เชิญพวกเขาภายในไม่ มีคำนี้ ผ่านใกล้ส่วนท้าย พวกเขาเปิดฮอลล์ยักษ์ หรูหรา และสวยงามที่เปรียบ แสงสลัวใต้แสงเทียน และประดับ ด้วยจิตรกรรมฝาผนังที่น่าทึ่ง ทั้งสองได้ตะลึงความงดงามน่าทึ่ง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

"มันมีกล่องโทร!" จิมมี่ชี้ไปที่กล่องสนิมโทรเก่าบนเสาหินทรายขนาดยักษ์ เมื่อกดไฟเรืองแสงสีแดงเล็ก ๆ ด้านบนกล้องขนาดเล็ก เสียงนุ่มอาจจะได้ยินหัวเราะคิกคักกว่าลำโพงที่เป็นประตูขนาดใหญ่ช้ายิงเปิด จิมมี่ขอร้องให้กลับไปที่รถและรอให้เดินผ่านไปผ่าน แต่ความเชื่อมั่นและไร้เดียงสาแอรอนยืนยันว่าพวกเขาเข้าใกล้บ้าน พวกเขาเดินลงสิ่งสกปรกถนนป่าไม้และป่าพรุล้อมรอบพวกเขาทั้งสองข้างสำหรับสิ่งที่ดูเหมือนทุกเพศทุกวัยจนถึงหักบัญชี คฤหาสน์แบบกอธิคยักษ์ยืนอยู่ตรงหน้าพวกเขาน้ำพุและสวนโดยรอบปราสาทขนาดใหญ่ พวกเขาเดินไปรอบ ๆ สวนผ่านเขาวงกตป้องกันความเสี่ยงและน้ำพุจนกว่าพวกเขามาถึงประตูหน้าบ้าน มันเป็นอยู่แล้วแง้มและเป็นชายหนุ่มรูปหล่อที่มีผมสีเงินที่เหลือเชื่อยืนอยู่ในทางเข้าประตูกับสิ่งที่อาจจะเปรียบเปรยเป็นหุ้นส่วนของเขา เขามีผมสีดำและถูกปกคลุมด้วยรอยสัก ทั้งสองยิ้มอย่างแท้จริงเป็นคู่เดินเข้ามาใกล้

"ยินดีต้อนรับ! คุณจะต้องเป็นที่นี่สำหรับเทศกาล. "จิมมี่และแอรอนมองที่ eachother ประหลาดใจบ้าง

"ไม่ฉันขอโทษ. เราตีกวางและอับปางรถลงถนน เราหวังว่าเราจะได้ใช้โทรศัพท์ของคุณ เราไม่สามารถดูเหมือนจะได้รับบริการเซลล์ใด ๆ . "บุรุษทั้งสองข้างหลังประตู, สง่างามเช่นเคยเชิญให้พวกเขาภายในโดยไม่ต้องคำ ผ่านห้องโถงที่พวกเขาเปิดให้ห้องโถงขนาดใหญ่ที่อุดมสมบูรณ์และสวยงามเกินเปรียบเทียบ แสงสลัวด้วยเทียนและประดับด้วยปูนปั้นอย่างไม่น่าเชื่อทั้งสองผงะด้วยความงามอย่างไม่น่าเชื่อ 

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

" มันมีกล่องโทร " จิมมี่ชี้ไปที่กล่องเก่าขึ้นสนิม เรียกเสาบนหินทรายขนาดมหึมา เมื่อกดแล้วไฟสีแดงเล็กๆเรืองแสงเหนือกล้องขนาดเล็ก เสียงนุ่มอาจจะได้ยินหัวเราะมากกว่าลำโพงที่ประตูขนาดยักษ์ค่อยๆเหวี่ยงเปิด จิมมี่อ้อนวอนให้กลับไปที่รถ รอเท่าไหร่ แต่มั่นใจและไร้เดียงสาแอรอนยืนกรานว่าพวกเขาเข้าใกล้บ้าน พวกเขาเดินลงถนนรถแล่นสิ่งสกปรกป่าและหนองน้ำรอบพวกเขาทั้งสองข้าง สำหรับสิ่งที่ดูเหมือนว่าทุกเพศทุกวัย จนกระทั่ง ถึงล้าง ยักษ์คฤหาสน์ดาร์คโกธิคยืนอยู่ต่อหน้าพวกเขา , น้ำพุและสวนรอบปราสาทขนาดใหญ่ พวกเขาเดินไปรอบ ๆสวน ผ่านเขาวงกต hedge และน้ำพุ จน ถึงหน้าประตูบ้าน มันถูกเปิดแง้มอยู่ และหนุ่มหล่อ กับเส้นผมสีเงินอย่างไม่น่าเชื่อ ยืนอยู่หน้าประตูกับสิ่งที่อาจจะเปรียบเปรยให้เป็นคู่หูของเขา เขามีผมสีดำ และถูกปกคลุมด้วยรอยสัก ทั้งสองยิ้มๆ เป็นคู่ที่เดินเข้ามาใกล้" ยินดีต้อนรับ ! คุณต้องมาที่นี่ สำหรับเทศกาล " จิมมี่ และ แอรอน มองกัน ค่อนข้างแปลกใจ" ไม่ ข้าขอโทษ เราตีกวางและทำลายรถลงถนน เราหวังว่า เราสามารถใช้โทรศัพท์ของคุณ เราไม่สามารถดูเหมือนจะได้รับใด ๆที่เซลล์บริการ " สุภาพบุรุษสองท่านหลังประตูที่สง่างามเช่นเคย เชิญพวกเขาเข้าไปข้างในโดยไม่พูดอะไรสักคำ ผ่านตะแกรง พวกเขาเปิดเป็นห้องโถงขนาดใหญ่ มั่งมี และสวยงามเกินกว่าจะเปรียบเทียบได้ แสงน้อยกับเทียน ประดับด้วยจิตรกรรมฝาผนังอย่างไม่น่าเชื่อ สองผงะหงายโดยความงามที่น่าทึ่ง