A Neo-Marxist perspective that main

A Neo-Marxist perspective that maintains that Third World countries are Underdeveloped because of the activities of the First World.
Dependency theory holds that “the condition of underdevelopment is precisely the result of the incorporation of the Third World economies into the capitalist world system which is dominated by the West and North America” (Randall and Theobald 1998, 120)
Dependency Theory emerged in the 1950s as a critique of Modernization
Argues that these Classical theorists failed to recognized that Imperialism, Colonialism and Neo-Colonialism is solely responsible for the development of the First World and the subsequent underdevelopment of the Third World.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

มุมมองของ Neo Marxist ที่รักษาประเทศโลกที่สามด้อยพัฒนาเนื่องจากกิจกรรมของโลกครั้งแรกอ้างอิงทฤษฎีถือว่า "สภาพของความไม่เจริญเป็นแม่นยำผลการจดทะเบียนนิติบุคคลของประเทศโลกที่สามเข้าสู่ระบบทุนนิยมโลกที่ถูกครอบงำ โดยตะวันตกและอเมริกาเหนือ" (แรนดัลและเคานท์ 1998, 120)ทฤษฎีพึ่งพาในปี 1950 กลายเป็นวิจารณ์โลกาภิวัตน์ ระบุว่า นักทฤษฎีคลาสสิกเหล่านี้ล้มเหลวในการยอมรับว่า ลัทธิจักรวรรดินิยม ลัทธิอาณานิคม และ ลัทธินีโอเป็นผู้รับผิดชอบสำหรับการพัฒนาของโลกครั้งแรกและความไม่เจริญต่อมาของโลกสาม

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

มุมมองนีโอมาร์กซ์ที่ยืนยันว่าประเทศโลกที่สามมีความด้อยพัฒนาเพราะกิจกรรมของโลกเป็นครั้งแรก. the
อาศัยทฤษฎีถือได้ว่า "สภาพของการด้อยพัฒนาเป็นอย่างแม่นยำผลมาจากการรวมตัวกันของเศรษฐกิจโลกที่สามเข้ามาในระบบโลกทุนนิยมซึ่งเป็น ครอบงำโดยตะวันตกและอเมริกาเหนือ "(แรนดัลและ Theobald ปี 1998 120)
การอ้างอิงทฤษฎีโผล่ออกมาในปี 1950 เป็นบทวิจารณ์ของการสร้างสรรค์สิ่งใหม่
ระบุว่าเหล่านักทฤษฎีคลาสสิกล้มเหลวที่จะได้รับการยอมรับว่าจักรวรรดินิยมลัทธิล่าอาณานิคมและ Neo-ลัทธิล่าอาณานิคมเป็นผู้รับผิดชอบสำหรับการพัฒนาของ โลกครั้งแรกและการด้อยพัฒนาต่อมาของประเทศโลกที่สาม

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

นีโอมาร์กซ์มุมมองที่ยังคงยืนยันว่า ประเทศโลกที่สามจะด้อยพัฒนา เพราะกิจกรรมของโลกครั้งแรกทฤษฎีพึ่งพาเก็บว่า " สภาพของการด้อยพัฒนาไง ผลของการรวมตัวของประเทศโลกที่สาม โลกทุนนิยมที่เป็นระบบซึ่งถูกครอบงำโดยตะวันตกและอเมริกาเหนือ ( และแรนทีโอบอลด์ 1998 , 120 )ทฤษฎีพึ่งพาเกิดขึ้นในปี 1950 เป็นคำวิจารณ์ของความทันสมัยระบุว่านักทฤษฎีคลาสสิกเหล่านี้ล้มเหลวที่จะยอมรับว่าจักรวรรดินิยมลัทธิอาณานิคมใหม่อาณานิคมรับผิดชอบต่อการพัฒนาของโลกครั้งแรกและด้อยพัฒนาที่ตามมาของโลกที่สาม