Quinn and Alexander (2002) continue

Quinn and Alexander (2002) continue the new tradition of Doherty and Quinn (1999) by emphasizing the retailing context, though now with the aim of reconciling domestic and international franchising. They develop a two-by-two matrix model, which contrasts domestic options (franchise or not) with international options (franchise or not). Primarily, they address additional possibilities not encountered in the literature, namely that not all companies go through a path from domestic franchising to international franchising.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ควินน์และอเล็กซานเดอร์ (2002) ยังคงประเพณีใหม่ของโดเฮอร์ตีและควินน์ (1999) โดยเน้นบริบทของการค้าปลีก แต่ตอนนี้ ของการกระทบยอด และแฟรนไชส์ พวกเขาพัฒนารุ่นสองโดยสองเมทริกซ์ ซึ่งตัดตัวเลือกประเทศ (แฟรนไชส์ หรือไม่) กับนานาชาติ (แฟรนไชส์ หรือไม่) หลัก พวกเขาอยู่ได้เพิ่มเติมที่ไม่พบในวรรณคดี คือที่บริษัททั้งหมดไม่ไปผ่านเส้นทางจากแฟรนไชส์ในประเทศแฟรนไชส์นานาชาติ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ควินน์และอเล็กซานเด (2002) ยังคงประเพณีใหม่ของโดเฮอร์ตี้และควินน์ (1999) โดยเน้นบริบทค้าปลีกแม้ว่าขณะนี้มีจุดมุ่งหมายของการกลับมาคืนดีแฟรนไชส์​​ในประเทศและต่างประเทศ พวกเขาพัฒนารูปแบบเมทริกซ์สองโดยสองตัวเลือกซึ่งขัดแย้งในประเทศ (แฟรนไชส์​​หรือไม่) ที่มีตัวเลือกระหว่างประเทศ (แฟรนไชส์​​หรือไม่) ส่วนใหญ่พวกเขาอยู่ที่ความเป็นไปได้ที่เพิ่มขึ้นไม่ได้พบในวรรณคดีคือว่า บริษัท ไม่ได้ทั้งหมดไปผ่านเส้นทางจากแฟรนไชส์​​แฟรนไชส์​​ในประเทศไปยังต่างประเทศ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ควินน์และอเล็กซานเดอร์ ( 2002 ) ยังคงประเพณีใหม่ของโดเฮอร์ตี้และควินน์ ( 1999 ) โดยเน้นการบริบท แต่ตอนนี้ที่มีจุดมุ่งหมายของการยอมรับภายในประเทศและระหว่างประเทศระบบแฟรนไชส์ พวกเขาพัฒนาสองโดยสองแมทริกซ์ ซึ่งความแตกต่างในประเทศ ( เลือกแฟรนไชส์หรือไม่ ) กับตัวเลือกนานาชาติ ( แฟรนไชส์หรือไม่ ) เป็นหลักที่พวกเขาที่อยู่ความเป็นไปได้ไม่พบในวรรณคดี คือว่า บริษัท ไม่ได้ทั้งหมดไปผ่านเส้นทางจากภายในประเทศ แฟรนไชส์ระหว่างประเทศระบบแฟรนไชส์