Luo Luo walked onto the field.Guan

Luo Luo walked onto the field.

Guan Fei Bai coldly raised up his sword and placed it horizontally in front of his chest.

His mind was already as calm as frost. In his eyes, there wasn’t a cute little girl or the Princess of Yao race, only an opponent.

Luo Luo raised the Falling Rain Whip. The tip of the whip flew up and broke the air. It then paused in the darkness.

The two stood about 33 meters apart from each other. Unless one used qi to form sword waves to attack the other, there wouldn’t be any danger.

Seeing this scene, Mo Yu was satisfied and the rest also stopped worrying.

As long as Luo Luo didn’t get hurt, no one really cared whether the Tradition Academy or the Li Mountain Sword Sect won.

Instead, the high status people all looked towards Gou Han Shi and Chen Chang Sheng who were standing at the two sides of the square, eager to find out who would win.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Luo Luo เดินลงในเขตข้อมูลกวนเฟยใบจ้างงานยกดาบ และวางในแนวนอนด้านหน้าของหน้าอกของเขาจิตใจของเขาได้แล้วเป็นความสงบที่เป็นน้ำแข็ง ในสายตาของเขา ไม่มีสาวน้อยน่ารักหรือเจ้าหญิงยาวแข่งขัน ฝ่ายตรงข้ามเท่านั้นLuo Luo ยกตกฝนแส้ ปลายแส้บินขึ้น และยากจนอากาศ นอกจากนั้นหยุดชั่วคราวในความมืดทั้งสองยืนห่างประมาณ 33 เมตร ถ้าใช้ชี่แบบคลื่นดาบโจมตีอื่น ๆ จะไม่เป็นอันตรายใด ๆเห็นฉากนี้ Mo Yu ก็พอ และเหลือยังหยุดกังวลตราบใดที่ลูลูไม่ได้รับบาดเจ็บ ไม่มีใครจริง ๆ ดูแลว่า สถาบันประเพณีหรือหลี่ภูเขาดาบนิกายชนะแทน สถานะสูงทุกคนมองไปทางโกฮันโตะและ Chen Sheng ช้างที่ยืนอยู่ 2 ด้านของสี่เหลี่ยม อยากหาที่จะชนะ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

Luo Luo เดินเข้าสู่สนาม. กวนเฟตากใบอย่างเฉยเมยยกดาบของเขาและวางไว้ในแนวนอนในด้านหน้าของหน้าอกของเขา. ใจของเขาไว้เป็นความสงบเป็นน้ำค้างแข็ง ในดวงตาของเขามีไม่สาวน้อยน่ารักหรือเจ้าหญิงแห่งการแข่งขันที่ยาวเพียงฝ่ายตรงข้าม. Luo Luo ยกสายฝนแส้ ปลายแส้บินขึ้นและยากจนอากาศ จากนั้นก็หยุดชั่วคราวในความมืด. ทั้งสองยืนอยู่ห่างกันประมาณ 33 เมตรจากแต่ละอื่น ๆ ถ้าผู้ใดฉีใช้ในรูปแบบคลื่นดาบในการโจมตีอื่น ๆ ที่มีจะไม่เป็นอันตรายใด ๆ . เห็นฉากนี้โมยูเป็นที่น่าพอใจและส่วนที่เหลือยังหยุดกังวล. ตราบใดที่ Luo Luo ไม่ได้รับบาดเจ็บไม่มีใครจริงๆ ได้รับการดูแลไม่ว่าจะเป็นสถาบันการศึกษาประเพณีหรือหลี่ภูเขาดาบนิกายชนะ. แต่คนสถานะสูงทั้งหมดมองต่อไป Gou ฮันชิและเฉินช้าง Sheng ที่กำลังยืนอยู่ที่ทั้งสองฝ่ายของตารางกระตือรือร้นที่จะหาผู้ที่จะเป็นฝ่ายชนะ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

หลัวหลัวเดินลงสนามกวนอูเตียวหุยไป๋เย็นชาขึ้นมา ดาบของเขาและวางไว้ในแนวนอนในด้านหน้าของหน้าอกจิตใจของเขาก็สงบเป็นน้ำค้างแข็ง ในสายตาของเขา ไม่ใช่สาวน้อยน่ารัก หรือเจ้าหญิงเผ่าเย้า , ฝ่ายตรงข้ามหลัวหลัวยกสายฝนแส้ ปลายแส้บินขึ้นและทำลายอากาศ มันอยู่ในความมืดทั้งสองยืนห่างกันประมาณ 30 เมตร จากแต่ละอื่น ๆ เว้นแต่หนึ่งใช้ฉีในรูปแบบคลื่นดาบโจมตีอื่น ๆ จะไม่มีอันตรายใดๆเห็นฉากนี้ โม ยู พอใจ และส่วนที่เหลือก็เลิกกังวลตราบใดที่หลัวหลัวไม่ได้เจ็บ ไม่มีใครสนใจว่าประเพณีโรงเรียนหรือพรรคดาบภูเขา ลีวอนแทนสถานะสูงคนทั้งหมดมองไปยังโกฮันชิ และ เฉินฉาง เซิง ผู้ยืนอยู่ที่ทั้งสองด้านของตารางและความกระตือรือร้นที่จะดูว่าใครจะชนะ