Mirrors cover the inner walls of th

Mirrors cover the inner walls of the room. I can see my reflection from all angles: the gray fabric obscuring the shape of my back, my long neck, my knobby-knuckled hands, red with a blood blush. The ceiling glow white with light. In the center of the room is a reclined chair, like a dentist's, with a machine next to it. It looks like a place where terrible things happen. "Don't worry," the woman says, "it doesn't hurt." Her hair is black and straight, but in the light I see that it is streaked with gray. "Have a seat and get comfortable," she says. "My name is Tori." clumsily I sit in the chair and recline, putting my head on the headrest. The lights hurt my eyes. Tori busies herself with the machine on my right. I try to focus on her and not on the wires in her hands. "Why the hawk? I blurt out as she attaches an electrode to my forehead "Never met a curious Abnegation before," she says, raising her eyebrows at me. I shiver, and goose bumps appear on my arms. My curiosity is a mistake, a betrayal of Abnegation values.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

กระจกครอบคลุมผนังภายในห้อง ฉันเห็นของฉันสะท้อนจากมุมมองทั้งหมด: ผ้าสีเทา obscuring ทรงหลัง คอยาว มือของฉัน knobby knuckled แดง ด้วยอายเลือดได้ เพดานที่เรืองแสงสีขาวแสง ในห้องมีเก้าอี้ reclined เช่นหมอฟันของ กับเครื่องอยู่ด้านข้าง มันดูเหมือนเป็นสถานที่ซึ่งการเกิดขึ้นของสิ่งชั่วร้าย "ไม่ต้องกังวล ผู้หญิงกล่าวว่า "มันไม่ เจ็บ" ผมของเธอเป็นสีดำ และตรง แต่ในแสง เห็นว่า มันมีลายกับสีเทา "มีนั่ง และได้รับความสะดวกสบาย เธอกล่าว "ชื่อของฉันคือ โทริ" ซุ่มซ่ามฉันนั่งอยู่ในเก้าอี้ และ บังกะโล วางศีรษะบนศีรษะ ไฟเจ็บตา โทริคเพื่อตัวเครื่องด้านขวาของฉัน พยายามจะเน้น กับเธอไม่ได้อยู่ ในสายในมือของเธอ "ทำไมเหยี่ยวจะ ผม blurt ออกเป็นเธอแนบเป็นอิเล็กโทรดกับหน้าผากของฉัน "ไม่พบ Abnegation อยากรู้อยากเห็นก่อน เธอกล่าวว่า เพิ่มคิ้วของเธอที่ฉัน ฉันศิวะ และสยองปรากฏบนแขนของฉัน ข้าพเจ้าเป็นความผิดพลาด การทรยศของ Abnegation ค่า

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

กระจกครอบคลุมผนังด้านในของห้องพัก ฉันสามารถเห็นภาพสะท้อนของฉันจากทุกมุม: ผ้าสีเทาปิดบังรูปร่างของหลังคอของฉันยาวมือตะปุ่มตะป่ำ-knuckled ของฉันสีแดงกับบลัชออเลือด เรืองแสงเพดานสีขาวด้วยแสง ในใจกลางของห้องพักเป็นเก้าอี้ reclined เช่นทันตแพทย์ที่มีเครื่องติดกับมัน ดูเหมือนว่าสถานที่ที่สิ่งที่น่ากลัวเกิดขึ้น "ไม่ต้องกังวล" หญิงกล่าวว่า "มันไม่เจ็บ." ผมของเธอเป็นสีดำและตรง แต่ในแง่ที่ฉันเห็นว่ามันมีลายสีเทา "มีที่นั่งและได้รับความสะดวกสบาย" เธอกล่าว "ชื่อของฉันคือ Tori." งุ่มง่ามฉันนั่งอยู่ในเก้าอี้และหนุนวางหัวของฉันบนศีรษะ ไฟเจ็บตาของฉัน Tori busies ตัวเองกับเครื่องด้านขวาของฉัน ฉันพยายามที่จะมุ่งเน้นไปที่เธอและไม่ได้อยู่ในสายที่อยู่ในมือของเธอ "ทำไมเหยี่ยวหรือไม่ฉันโพล่งขณะที่เธอยึดติดขั้วที่หน้าผากของฉัน" ไม่เคยได้พบกับการละทิ้งอยากรู้อยากเห็นมาก่อน "เธอบอกว่าเลิกคิ้วของเธอที่ฉัน. ฉันสั่นและขนลุกปรากฏบนแขนของฉัน. อยากรู้อยากเห็นของฉันเป็นความผิดพลาด ทรยศของค่าละทิ้ง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

กระจกครอบคลุมผนังด้านในของห้อง ฉันสามารถเห็นภาพสะท้อนจากทุกมุม : สีเทาผ้าปิดบังรูปร่างของหลัง ลำคอยาว ตะปุ่มตะป่ำของฉัน knuckled มือ สีแดง มีเลือดสีแดงเรื่อย ฝ้าเพดานที่เรืองแสงสีขาวสว่าง ตรงกลางห้องเป็น reclined เก้าอี้เหมือนหมอฟัน กับเครื่องข้างๆ ดูเหมือนว่าสถานที่ที่สิ่งที่น่ากลัวเกิดขึ้น . ไม่ต้องเป็นห่วง" ผู้หญิงพูดว่า " มันไม่เจ็บ ผมของเธอเป็นสีดำและตรง แต่แสงที่ผมเห็นว่ามันเป็นลายเทา " นั่งสบาย , " เธอกล่าว . " ชื่อของฉันคือโทริ " แบบนี้ผมนั่งในเก้าอี้และเอนไปด้านหลัง วางหัวบน headrest . แสงทำให้ดวงตาของฉัน โทริ busies ตัวเองกับเครื่องด้านขวาของฉัน ฉันพยายามที่จะมุ่งเน้นไปที่เธอ และไม่ต่อสายไฟในมือของเธอ" ทำไมเหยี่ยว ? ผมออกมาเป็นเธอให้ขั้วไฟฟ้าบนหน้าผากของฉัน " ไม่เคยเจอการละทิ้งขี้สงสัยก่อน " เธอกล่าวเพิ่มคิ้วของเธอที่ฉัน ฉันตัวสั่นและขนลุกที่ปรากฏบนแขนของฉัน ความอยากรู้อยากเห็นของฉันเป็นความผิด , การทรยศของการละทิ้งค่านิยม