In addition, our findings also poin

In addition, our findings also point out that seniority is positively related to resignation. This particular result confirms the findings of previous research showing the positiverelationship between continuance commitment and job tenure Because this form of commitment refers back to the costs that may be incurred by employees as a result of a decision to leave the organization, this concept is very close to that of resigned satisfaction. This finding suggests that the longer an individual stays in their organization, the more likely they will be resigned. These results are much like those of previous studies that point out that the relationship between job tenure and a decreased level of job satisfaction may be explained by the ‘accepted’ presence of ‘red tape’ . Considering step 2 of the same hierarchical regression analysis (table 3), it is abundantly clear that red tape is the strongest predictor of resignation. Thus, the explained variance of the dependent variable increased noticeably (step 1: R2 = .094; step 2 : R2 = .175;_R2 = .081). This result clearly supports hypothesis 1. In previous research, red tape has been reported as a strong predictor of work dissatisfaction in the public sector. In this respect, our own research confirms that research.
The results of the second hierarchical regression analysis (table 4) show that the different dimensions of PSM have divergent effects on resignation. The addition of the PSM dimensions to the control variables (step 2 of the second hierarchical regression analysis, presented in table 4) has only a little effect on the explained variance of resignation (step 1: R2 = .094; step 2 : R2 = .138;_R2 = .044). However, this model clearly demonstrates that the four dimensions of PSM do not have an equal effect on resignation. The ‘attraction to policy-making’ and ‘commitment to public interest/civic duty’ PSM dimensions have a negative and significant effect on resignation, whereas the ‘compassion’ and ‘self-sacrifice’ PSM dimensions have a positive and significant effect on resignation. As stated by Taylor,‘the negative association between affective motives and job motivation may suggest that the respondents perceived their work environment as being less than supportive in helping them achieve their desire to serve the public’. These results partially contradict other studies pointing out the positive effect of ‘self-sacrifice’ on job satisfaction. However, our results confirm that the different public service orientations encompassing the PSM construct do have divergent effects on employees’ outcomes, such as job satisfaction, and, for the specific purpose of this article, resignation. In other words, the different orientations towards public service have different impacts on the equilibrium between individual expectations or aspirations and work situation. Our results suggest that ‘attraction to policy-making’ and, to a larger extent, ‘commitment to public interest/civic duty’ represent the PSM dimensions that are more compatible with the realities of bureaucratic work.
However, we should underline the positive association between the ‘compassion’ and the ‘self-sacrifice’ PSM dimensions and resignation. This result seems to suggest that respondents driven by these kinds of public service orientations may consider that their work conditions do not allow them to fulfil their needs and expectations. Thus, it is very likely that these individuals perceive a stronger incompatibility between their individual
aspirations and their work situation. Consequently, with respect to the above results, hypotheses 2 and 3 are supported in the context of our study. The last hierarchical regression analysis (table 5) containing the control variable, red tape, the dimensions of PSM, and the new variables created to measure the moderating effect of PSM dimensions on the relationship between red tape and resignation, accounted for 21.8 per cent of the variance of resignation. The four models presented in table 5 display two general findings. First, red tape remains the strongest predictor of resignation, even when taking into account the control (step 1) and the other independent variables (step3 and 4). Secondly, the dimensions of PSM have differentiated impacts on resignation while taking into account the other variables in the model. Three out of the four PSM dimensions are significantly related to resignation, but their effects do not converge.
‘Compassion’ is positively but weakly related to resignation. The same is true for ‘selfsacrifice’,but the relation is not statistically significant. Conversely, ‘commitment topublic interest/civic duty’ and, to a lesser extent, ‘attraction to policy-making’ havea negative impact on resignation. Finally, an additional but weak part of variance is accounted for when introducing the PSM dimensions to the model of regression (step 1: R2 = .094; step 2: R2 = .175; step 3: R2 = .213;_R2 = .038). This last result confirms that PSM dime

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

นอกจากนี้ ผลการวิจัยของเรายังชี้ให้เห็นว่า อายุงานเชิงบวกเกี่ยวข้องกับการลาออก ผลเฉพาะยืนยันผลของการวิจัยก่อนหน้านี้แสดง positiverelationship ระหว่างดำรงตำแหน่งงานและความมุ่งมั่นต่อเนื่องเนื่องจากความมุ่งมั่นแบบนี้กลับหมายถึงต้นทุนที่อาจเกิดจากพนักงานเป็นผลจากการตัดสินใจออกจากองค์กร แนวคิดนี้อยู่ใกล้กับที่ความพึงพอใจลาออก ค้นพบนี้แสดงให้เห็นว่า อีกต่อไปแต่ละที่อยู่ในองค์กร มีแนวโน้มมากขึ้นพวกเขาจะลาออก ผลลัพธ์เหล่านี้มีมากเช่นผู้ศึกษาก่อนหน้านี้ที่ชี้ว่า ความสัมพันธ์ระหว่างการดำรงตำแหน่งงานและระดับความพึงพอใจในงานลดลงอาจอธิบายความ 'ยอมรับ' ของ 'เทปสีแดง' พิจารณาขั้นตอนที่ 2 การวิเคราะห์ถดถอยแบบลำดับชั้นเดียวกัน (ตาราง 3), เป็นที่ชัดเจนอย่างล้นเหลือว่า เทปสีแดงเป็น predictor ที่แข็งแกร่งของลาออก ดังนั้น ผลต่างของตัวแปรอธิบายเพิ่มขึ้นอย่างเห็นได้ชัด (ขั้นตอนที่ 1: R2 =. 094 ขั้นตอนที่ 2: R2 =.175; _R2 =.081). ผลชัดเจนสนับสนุนสมมติฐานที่ 1 ในผลงานวิจัย เทปสีแดงมีการรายงานเป็น predictor ที่แข็งแกร่งของความไม่พอใจการทำงานในภาครัฐ ในแง่นี้ การวิจัยของเราเองยืนยันที่วิจัยผลของการวิเคราะห์ถดถอยแบบลำดับชั้นสอง (ตาราง 4) แสดงว่า มิติต่าง ๆ ของ PSM มีผลแตกต่างการลาออก นอกเหนือจากตัวแปรควบคุม (ขั้นตอนที่ 2 ของการวิเคราะห์ถดถอยแบบลำดับชั้นที่สอง ในตาราง 4) มิติ PSM มีความแปรปรวนที่อธิบายของลาออกเพียงเล็กน้อยผล (ขั้นตอนที่ 1: R2 =. 094 ขั้นตอนที่ 2: R2 =.138; _R2 =.044). อย่างไรก็ตาม รุ่นนี้การอธิบายว่า มิติที่สี่ของ PSM มีผลเท่ากับการลาออก 'เที่ยวการเผย' และ 'แปลกหน้าที่พลเมืองประโยชน์สาธารณะ' PSM มิติมีผลสำคัญ และลบการลาออก ในขณะที่มิติ PSM 'เมตตา' และ 'ของ ' การเสียสละมีผลบวก และมีนัยสำคัญการลาออก ตามที่ระบุ โดยเทย์เลอร์ 'ความสัมพันธ์เชิงลบระหว่างอารมณ์แรงจูงใจและแรงจูงใจของงานอาจแนะนำว่า ผู้ตอบรับรู้สภาพแวดล้อมการทำงานเป็นการให้การสนับสนุนในการช่วยให้พวกเขาบรรลุความปรารถนาที่จะให้บริการกับประชาชนน้อยกว่า' ผลลัพธ์เหล่านี้บางส่วนขัดแย้งกับการศึกษาอื่น ๆ ชี้ให้เห็นผลในเชิงบวกของ 'ของ 'การเสียสละความพึงพอใจในงาน อย่างไรก็ตาม ผลของเรายืนยันว่า แนวบริการสาธารณะต่าง ๆ ที่ครอบคลุมโครงสร้าง PSM มีผลแตกต่างในผลของพนักงาน ความพึงพอใจในงานเช่น และ สำหรับวัตถุประสงค์เฉพาะของบทความนี้ ลาออก ในคำอื่น ๆ การจัดวางที่แตกต่างกันต่อการบริการสาธารณะมีผลกระทบแตกต่างกันในสมดุลระหว่างความคาดหวังของแต่ละบุคคล หรือแรงบันดาลใจ และสถานการณ์การทำงาน ผลของเราแนะนำว่า 'น่าสนใจเผย' และ ในระดับใหญ่ 'แปลกหน้าที่พลเมืองประโยชน์สาธารณะ' แสดงมิติ PSM ที่เข้ากันได้กับความเป็นจริงของการทำงานระบบราชการอย่างไรก็ตาม เราควรขีดเส้นใต้ความสัมพันธ์เชิงบวกระหว่าง 'เมตตา' มิติ 'ของ ' การเสียสละ PSM และลาออก ผลลัพธ์นี้ดูเหมือนว่าจะ แนะนำที่ ขับเคลื่อน ด้วยแนวบริการสาธารณะประเภทนี้ผู้ตอบอาจพิจารณาว่า สภาพการทำงานของพวกเขาไม่อนุญาตให้พวกเขาเพื่อตอบสนองความต้องการและความคาดหวัง ดังนั้น จึงมีโอกาสมากว่า บุคคลเหล่านี้รับรู้ความไม่ลงรอยกันมากขึ้นระหว่างแต่ละคนแรงบันดาลใจและสถานการณ์ทำงานของพวกเขา ดังนั้น เกี่ยวกับผลลัพธ์ข้างต้น สมมติฐานที่ 2 และ 3 ได้รับการสนับสนุนในบริบทของการศึกษาของเรา การวิเคราะห์ถดถอยแบบลำดับชั้นสุดท้าย (ตาราง 5) ที่ประกอบด้วยตัวแปรควบคุม เทปสีแดง ขนาดของ PSM และตัวแปรใหม่ที่สร้างขึ้นเพื่อวัดผลกลั่นกรองของ PSM มิติความสัมพันธ์ระหว่างเทปสีแดงและลาออก ลงบัญชีสำหรับร้อยละ 21.8 ของความแปรปรวนของการลาออก สี่รุ่นที่แสดงในตารางที่ 5 แสดงผลทั่วไปที่สอง ครั้งแรก เทปสีแดงยังคง ทำนายที่แข็งแกร่งที่ลาออก แม้ว่าจะคำนึงถึงการควบคุม (ขั้นตอนที่ 1) และตัวแปรอิสระอื่น ๆ (ขั้นตอนที่ 3 และ 4) ประการที่สอง ขนาดของ PSM ได้แตกต่างส่งผลกระทบต่อการลาออกในขณะที่คำนึงถึงตัวแปรในแบบจำลอง สามจากสี่ PSM ขนาดอย่างมีนัยสำคัญที่เกี่ยวข้องกับการลาออก แต่ผลไม่มาบรรจบกัน'เมตตา' weakly แต่เชิงบวกเกี่ยวข้องกับการลาออก เดียวกันเป็นจริงสำหรับ 'selfsacrifice' แต่ความสัมพันธ์ไม่มีนัยสำคัญทางสถิติ ในทางกลับกัน 'มุ่งมั่น topublic civic ดอกเบี้ยภาษี' และ ขอบเขตที่น้อย 'น่าสนใจเผย' havea ลบผลกระทบต่อการลาออก ในที่สุด เป็นส่วนเพิ่มเติม แต่อ่อนแอของผลต่างจะคิดเมื่อนำ PSM ขนาดรูปแบบของการถดถอย (ขั้นตอนที่ 1: R2 =. 094 ขั้นตอนที่ 2: R2 =. 175 ขั้นตอนที่ 3: R2 =.213; _R2 =.038). ผลสุดท้ายยืนยันว่า ขนาดราคา/ตร.ม.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

นอกจากนี้ผลการวิจัยของเรายังชี้ให้เห็นว่าผู้มีอาวุโสเป็นบวกที่เกี่ยวข้องกับการลาออก ผลที่ได้นี้โดยเฉพาะอย่างยิ่งเป็นการยืนยันผลการวิจัยก่อนหน้านี้แสดงให้เห็น positiverelationship ระหว่างความมุ่งมั่นต่อเนื่องและการดำรงตำแหน่งของงานเพราะรูปแบบของความมุ่งมั่นนี้หมายถึงกลับไปที่ค่าใช้จ่ายที่อาจเกิดขึ้นโดยพนักงานเป็นผลมาจากการตัดสินใจที่จะออกจากองค์กรแนวคิดนี้อยู่ใกล้มาก กับความพึงพอใจที่ลาออก การค้นพบนี้แสดงให้เห็นว่าอีกต่อไปการเข้าพักของแต่ละบุคคลในองค์กรของพวกเขามีโอกาสมากขึ้นพวกเขาจะลาออก ผลลัพธ์เหล่านี้มีมากเช่นเดียวกับที่การศึกษาก่อนหน้านี้ที่ชี้ให้เห็นว่าความสัมพันธ์ระหว่างการดำรงตำแหน่งงานและระดับที่ลดลงของความพึงพอใจในงานอาจจะอธิบายได้โดย 'ยอมรับ' การปรากฏตัวของ 'เทปสีแดง' ขั้นตอนที่ 2 ของการวิเคราะห์การถดถอยเดียวกันลำดับชั้น (ตารางที่ 3) พิจารณามันเป็นพรืดชัดเจนว่าเทปสีแดงเป็นตัวทำนายที่แข็งแกร่งของการลาออก ดังนั้นความแปรปรวนอธิบายของตัวแปรที่เพิ่มขึ้นอย่างเห็นได้ชัด (ขั้นตอนที่ 1: R2 = 0.094; ขั้นตอนที่ 2: R2 = 0.175; _R2 = 0.081) ผลที่ได้นี้อย่างชัดเจนสนับสนุนสมมติฐาน 1. ในการวิจัยก่อนหน้านี้เทปสีแดงได้รับรายงานว่าเป็นปัจจัยบ่งชี้ของความไม่พอใจการทำงานในภาครัฐ ในแง่นี้การวิจัยของเราเองยืนยันว่าการวิจัย.
ผลที่ได้จากการวิเคราะห์การถดถอยลำดับชั้นสอง (ตารางที่ 4) แสดงให้เห็นว่าขนาดที่แตกต่างกันของ PSM มีผลกระทบที่แตกต่างกันเกี่ยวกับการลาออก นอกเหนือจากมิติ PSM ตัวแปรควบคุม (ขั้นตอนที่ 2 ของการวิเคราะห์การถดถอยแบบลำดับชั้นที่สองที่นำเสนอในตารางที่ 4) มีเพียงผลเพียงเล็กน้อยต่อความแปรปรวนอธิบายของการลาออก (ขั้นตอนที่ 1: R2 = 0.094; ขั้นตอนที่ 2: R2 = 0.138; _R2 = 0.044) แต่รุ่นนี้อย่างชัดเจนแสดงให้เห็นว่าในสี่มิติของ PSM ไม่ได้มีผลเท่ากับลาออก 'การดึงดูดความสนใจของการกำหนดนโยบายการ' และ 'ความมุ่งมั่นในความสนใจของประชาชน / หน้าที่ของพลเมือง' มิติ PSM มีผลกระทบอย่างมีนัยสำคัญในการลาออกขณะที่ 'เมตตา' และ 'เสียสละ' มิติ PSM มีผลเชิงบวกและมีความสำคัญในการลาออก . ดังกล่าวโดยเทย์เลอร์ 'สมาคมเชิงลบระหว่างแรงจูงใจอารมณ์และแรงจูงใจในการทำงานอาจชี้ให้เห็นว่าผู้ตอบแบบสอบถามการรับรู้สภาพแวดล้อมการทำงานของพวกเขาในฐานะที่เป็นน้อยกว่าการสนับสนุนในการช่วยให้พวกเขาบรรลุความปรารถนาของพวกเขาที่จะให้บริการประชาชน' ผลลัพธ์เหล่านี้บางส่วนขัดแย้งกับการศึกษาอื่น ๆ ชี้ให้เห็นผลในเชิงบวกของ 'เสียสละ' ความพึงพอใจในงาน อย่างไรก็ตามผลของเรายืนยันว่าทิศทางการบริการสาธารณะที่แตกต่างกันครอบคลุมสร้าง PSM ทำมีผลกระทบที่แตกต่างกันเกี่ยวกับผลงานของพนักงานเช่นพึงพอใจในงานและเพื่อวัตถุประสงค์เฉพาะของบทความนี้ลาออก ในคำอื่น ๆ ทิศทางที่แตกต่างกันต่อการให้บริการสาธารณะมีผลกระทบที่แตกต่างกันเกี่ยวกับความสมดุลระหว่างความคาดหวังของแต่ละบุคคลหรือแรงบันดาลใจและสถานการณ์การทำงาน ผลของเราแสดงให้เห็นว่า 'สถานที่น่าสนใจในการทำนโยบายและในระดับขนาดใหญ่' มุ่งมั่นที่จะสนใจของประชาชนหน้าที่ / Civic 'แทนขนาด PSM ที่เข้ากันได้กับความเป็นจริงของการทำงานของระบบราชการ.
อย่างไรก็ตามเราควรขีดเส้นใต้สมาคมบวก ระหว่าง 'เมตตา' และ 'เสียสละ' มิติ PSM และการลาออก ผลที่ได้นี้ดูเหมือนว่าจะแนะนำว่าผู้ตอบแบบสอบถามโดยได้แรงหนุนเหล่านี้ชนิดของการหมุนบริการสาธารณะอาจพิจารณาว่าสภาพการทำงานของพวกเขาไม่อนุญาตให้พวกเขาตอบสนองความต้องการและความคาดหวังของพวกเขา ดังนั้นจึงเป็นไปได้มากว่าบุคคลเหล่านี้รับรู้กันไม่ได้แข็งแกร่งระหว่างบุคคลของพวกเขา
เป็นแรงบันดาลใจและสถานการณ์ทำงานของพวกเขา ดังนั้นส่วนที่เกี่ยวกับผลลัพธ์ข้างต้นสมมติฐานที่ 2 และ 3 ได้รับการสนับสนุนในบริบทของการศึกษาของเรา สุดท้ายการวิเคราะห์ลำดับชั้นการถดถอย (ตารางที่ 5) ที่มีตัวแปรควบคุมเทปสีแดงขนาดของ PSM และตัวแปรใหม่ที่สร้างขึ้นเพื่อวัดผลการดูแลของมิติ PSM กับความสัมพันธ์ระหว่างเทปสีแดงและการลาออกที่คิดเป็นร้อยละ 21.8 ความแปรปรวนของการลาออก สี่รุ่นที่นำเสนอในตารางที่ 5 แสดงผลสองผลการวิจัยทั่วไป แรกเทปสีแดงยังคงเป็นปัจจัยบ่งชี้ที่แข็งแกร่งของการลาออกแม้เมื่อคำนึงถึงการควบคุม (ขั้นที่ 1) และตัวแปรอิสระอื่น ๆ (ขั้นตอนที่ 3 และ 4) ผลกระทบประการที่สองมิติของ PSM มีความแตกต่างในการลาออกในขณะที่คำนึงถึงตัวแปรอื่น ๆ ในรูปแบบ สามในสี่มิติ PSM มีความสัมพันธ์อย่างมีนัยสำคัญที่จะลาออก แต่ผลของพวกเขาไม่ได้มาบรรจบกัน.
'เมตตา' เป็นบวก แต่ไม่ค่อยเกี่ยวข้องกับการลาออก เดียวกันเป็นจริงสำหรับ 'selfsacrifice' แต่ความสัมพันธ์ไม่ได้เป็นนัยสำคัญทางสถิติ ตรงกันข้าม 'มุ่งมั่นที่สนใจ topublic / หน้าที่ของพลเมืองและในระดับที่น้อยกว่า' สถานที่น่าสนใจในการกำหนดนโยบายการ 'havea ผลกระทบต่อการลาออก สุดท้ายเป็นส่วนเพิ่มเติม แต่ที่อ่อนแอของความแปรปรวนคิดเป็นเมื่อนำมิติ PSM กับรูปแบบของการถดถอย (ขั้นตอนที่ 1: R2 = 0.094; ขั้นตอนที่ 2: R2 = 0.175; ขั้นตอนที่ 3: R2 = 0.213; _R2 = 038) นี้ผลสุดท้ายยืนยันว่า PSM เล็กน้อย