เจ้าชายแตงโม กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว

เจ้าชายแตงโม

กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว มีแตงโมวิเศษอยู่ต้นหนึ่ง เป็นของเจ้าชายแห่งเมืองดินดำน้ำดี แตงโมนี้มีรสชาติหวานอร่อยที่สุด แต่จะให้ผลวันละ 1 ลูก เท่านั้น เจ้าชายหวงมาก ไม่ยอมแบ่งให้ใครกินเลย
อยู่มาวันหนึ่ง แตงโมที่ออกมาในเช้าวันนั้นหายไป เจ้าชายกริ้วมาก ประกาศจะลงโทษผู้ที่โขมยแตงโมไป ทันใดนั้นนกตัวหนึ่งก็บินมาเกาะกิ่งไม้ตรงหน้าพระพักตร์เจ้าชาย และสารภาพว่าเป็นผู้โขมยแตงโมไปช่วยชีวิตลูกๆ ที่อดอาหารมาหลายวัน
"ตอนนี้ลูกข้าหลับไปด้วยความอิ่มหนำแล้ว เจ้าชายจะลงโทษอะไรข้าก็ยอม" นกตอบอย่างกล้าหาญ
"อื๋อ...เพื่อเห็นแก่ความรักที่เจ้ามีต่อบุตร เราจะละเว้นโทษแก่เจ้า" เจ้าชายตอบอย่างใจดี
วันรุ่งขึ้นเกิดเหตุการณ์ประหลาด แตงโมออกผล 2 ลูก เจ้าชายแปลกพระทัยมาก แต่ไม่ยอมแบ่งให้ใครอยู่ดี
วันถัดมาแตงโมที่ออกมา 2 ลูกได้หายไป 1 ลูก เจ้าชายกริ้วมาก รับสั่งให้ทหารออกตามจับตัวโขมย ทันใดนั้นก็มีหนูตัวเล็กๆ วิ่งมาสารภาพว่าเป็นผู้โขมยแตงโมไปช่วยชีวิตแม่ที่กำลังป่วยหนัก
"ตอนนี้แม่ของข้าก็หายป่วยเพราะแตงโมวิเศษของท่าน ท่านจะลงโทษอะไรข้าก็ยอม"
เจ้าชายเห็นแก่ความดีของหนู จึงตอบว่า
"อื๋อ...เพื่อเห็นแก่ความกตัญญูของเจ้า เราจะเว้นโทษแก่เจ้า"
วันรุ่งขึ้นเกิดเหตุการณ์ประหลาดยิ่งขึ้น แตงโมออกผลเป็น 3 ลูก เจ้าชายแปลกพระทัยยิ่งนัก แต่ก็คงไม่ยอมแบ่งแตงโมให้ใคร
ถัดมาอีกวันแตงโมที่ออกมา 3 ลูก เหลือเพียง 2 ลูก เจ้าชายกริ้วมากกว่าครั้งก่อนๆ รับสั่งให้ทหารจับโขมยให้ได้ และแล้วมีลิงน้อยตัวหนึ่งวิ่งเข้ามาสารภาพว่า เป็นผู้ขโมยแตงโมไปช่วยฝูงลิงที่กำลังจะอดน้ำตาย
"ตอนนี้พรรคพวกข้าก็รอดตายแล้ว เจ้าชายจะลงโทษอะไรข้าก็ยอม"
เจ้าชายเห็นแก่ความดีของลิงน้อยจึงตอบว่า
"อื๋อ...เพื่อเห็นแก่ความห่วงใยที่เจ้ามีต่อพวกพ้อง เราจะละเว้นโทษแก่เจ้า"
วันรุ่งขึ้นแตงโมออกผลเป็น 4 ลูก คราวนี้เจ้าชายไม่แปลกพระทัย เพราะพระองค์ทรงรู้แล้วว่า แตงโมวิเศษของพระองค์จะออกลูกเพิ่มขึ้นทุกครั้งที่พระองค์แบ่งให้คนอื่น ดังนั้นจึงมีรับสั่งให้ทหารนำแตงโมไปแบ่งให้ราษฎรและสัตว์ใหญ่น้อยทุกวัน
จากนั้นแตงโมก็เพิ่มขึ้นเรื่อยๆ เป็นสิบเป็นร้อย ชาวเมืองจึงขนานนามพระองค์ตั้งแต่นั้นมาว่า " เจ้าชายแตงโม"

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เจ้าชายแตงโม กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้วมีแตงโมวิเศษอยู่ต้นหนึ่งเป็นของเจ้าชายแห่งเมืองดินดำน้ำดีแตงโมนี้มีรสชาติหวานอร่อยที่สุดแต่จะให้ผลวันละ 1 ลูกเท่านั้นเจ้าชายหวงมากไม่ยอมแบ่งให้ใครกินเลย อยู่มาวันหนึ่งแตงโมที่ออกมาในเช้าวันนั้นหายไปเจ้าชายกริ้วมากประกาศจะลงโทษผู้ที่โขมยแตงโมไปทันใดนั้นนกตัวหนึ่งก็บินมาเกาะกิ่งไม้ตรงหน้าพระพักตร์เจ้าชายและสารภาพว่าเป็นผู้โขมยแตงโมไปช่วยชีวิตลูก ๆ ที่อดอาหารมาหลายวัน นกตอบอย่างกล้าหาญ "ตอนนี้ลูกข้าหลับไปด้วยความอิ่มหนำแล้วเจ้าชายจะลงโทษอะไรข้าก็ยอม" "อื๋อ... เจ้าชายตอบอย่างใจดีเพื่อเห็นแก่ความรักที่เจ้ามีต่อบุตรเราจะละเว้นโทษแก่เจ้า" วันรุ่งขึ้นเกิดเหตุการณ์ประหลาดแตงโมออกผล 2 ลูกเจ้าชายแปลกพระทัยมากแต่ไม่ยอมแบ่งให้ใครอยู่ดี วันถัดมาแตงโมที่ออกมา 2 ลูกได้หายไป 1 ลูกเจ้าชายกริ้วมากรับสั่งให้ทหารออกตามจับตัวโขมยทันใดนั้นก็มีหนูตัวเล็ก ๆ วิ่งมาสารภาพว่าเป็นผู้โขมยแตงโมไปช่วยชีวิตแม่ที่กำลังป่วยหนัก "ตอนนี้แม่ของข้าก็หายป่วยเพราะแตงโมวิเศษของท่านท่านจะลงโทษอะไรข้าก็ยอม" เจ้าชายเห็นแก่ความดีของหนูจึงตอบว่า "อื๋อ... เพื่อเห็นแก่ความกตัญญูของเจ้าเราจะเว้นโทษแก่เจ้า" วันรุ่งขึ้นเกิดเหตุการณ์ประหลาดยิ่งขึ้นแตงโมออกผลเป็น 3 ลูกเจ้าชายแปลกพระทัยยิ่งนักแต่ก็คงไม่ยอมแบ่งแตงโมให้ใคร ถัดมาอีกวันแตงโมที่ออกมา 3 ลูกเหลือเพียง 2 ลูกเจ้าชายกริ้วมากกว่าครั้งก่อน ๆ รับสั่งให้ทหารจับโขมยให้ได้และแล้วมีลิงน้อยตัวหนึ่งวิ่งเข้ามาสารภาพว่าเป็นผู้ขโมยแตงโมไปช่วยฝูงลิงที่กำลังจะอดน้ำตาย "ตอนนี้พรรคพวกข้าก็รอดตายแล้วเจ้าชายจะลงโทษอะไรข้าก็ยอม" เจ้าชายเห็นแก่ความดีของลิงน้อยจึงตอบว่า "อื๋อ... เพื่อเห็นแก่ความห่วงใยที่เจ้ามีต่อพวกพ้องเราจะละเว้นโทษแก่เจ้า" วันรุ่งขึ้นแตงโมออกผลเป็น 4 ลูกคราวนี้เจ้าชายไม่แปลกพระทัยเพราะพระองค์ทรงรู้แล้วว่าแตงโมวิเศษของพระองค์จะออกลูกเพิ่มขึ้นทุกครั้งที่พระองค์แบ่งให้คนอื่นดังนั้นจึงมีรับสั่งให้ทหารนำแตงโมไปแบ่งให้ราษฎรและสัตว์ใหญ่น้อยทุกวัน จากนั้นแตงโมก็เพิ่มขึ้นเรื่อย ๆ เป็นสิบเป็นร้อยชาวเมืองจึงขนานนามพระองค์ตั้งแต่นั้นมาว่า "เจ้าชายแตงโม"

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

มีแตงโมวิเศษอยู่ต้นหนึ่งเป็นของเจ้าชายแห่งเมืองดินดำน้ำดีแตงโมนี้มีรสชาติหวานอร่อยที่สุด แต่จะให้ผลวันละ 1 ลูกเท่านั้นเจ้าชายหวงมาก แตงโมที่ออกมาในเช้าวันนั้นหายไปเจ้าชายกริ้วมากประกาศจะลงโทษผู้ที่โขมยแตงโมไป เจ้าชายจะลงโทษอะไรข้าก็ยอม " เราจะละเว้นโทษแก่เจ้า " แตงโมออกผล 2 ลูกเจ้าชายแปลกพระทัยมาก 2 ลูกได้หายไป 1 ลูกเจ้าชายกริ้วมากรับสั่งให้ทหารออกตามจับตัวโขมยทันใดนั้นก็มีหนูตัวเล็ก ๆ แตงโมออกผลเป็น 3 ลูกเจ้าชายแปลกพระทัยยิ่งนัก 3 ลูกเหลือเพียง 2 ลูกเจ้าชายกริ้วมากกว่าครั้งก่อน ๆ รับสั่งให้ทหารจับโขมยให้ได้ 4 ลูกคราวนี้เจ้าชายไม่แปลกพระทัยเพราะพระองค์ทรงรู้แล้วว่า เป็นสิบเป็นร้อย "เจ้าชายแตงโม"

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เจ้าชายแตงโม

กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้วมีแตงโมวิเศษอยู่ต้นหนึ่งเป็นของเจ้าชายแห่งเมืองดินดำน้ำดีแตงโมนี้มีรสชาติหวานอร่อยที่สุดแต่จะให้ผลวันละ 1 ลูกเท่านั้นเจ้าชายหวงมากไม่ยอมแบ่งให้ใครกินเลย
อยู่มาวันหนึ่งแตงโมที่ออกมาในเช้าวันนั้นหายไปเจ้าชายกริ้วมากประกาศจะลงโทษผู้ที่โขมยแตงโมไปทันใดนั้นนกตัวหนึ่งก็บินมาเกาะกิ่งไม้ตรงหน้าพระพักตร์เจ้าชายและสารภาพว่าเป็นผู้โขมยแตงโมไปช่วยชีวิตลูกๆ" ตอนนี้ลูกข้าหลับไปด้วยความอิ่มหนำแล้วเจ้าชายจะลงโทษอะไรข้าก็ยอม " นกตอบอย่างกล้าหาญ
" อื๋อ . . . . . . . เพื่อเห็นแก่ความรักที่เจ้ามีต่อบุตรเราจะละเว้นโทษแก่เจ้า " เจ้าชายตอบอย่างใจดี
วันรุ่งขึ้นเกิดเหตุการณ์ประหลาดแตงโมออกผลลูกเจ้าชายแปลกพระทัยมากแต่ไม่ยอมแบ่งให้ใครอยู่ดี
2วันถัดมาแตงโมที่ออกมา 2 ลูกได้หายไป 1 ลูกเจ้าชายกริ้วมากรับสั่งให้ทหารออกตามจับตัวโขมยทันใดนั้นก็มีหนูตัวเล็กๆวิ่งมาสารภาพว่าเป็นผู้โขมยแตงโมไปช่วยชีวิตแม่ที่กำลังป่วยหนัก
" ตอนนี้แม่ของข้าก็หายป่วยเพราะแตงโมวิเศษของท่านท่านจะลงโทษอะไรข้าก็ยอมเจ้าชายเห็นแก่ความดีของหนูจึงตอบว่า
"
"
อื๋อ . . . . . . . เพื่อเห็นแก่ความกตัญญูของเจ้าเราจะเว้นโทษแก่เจ้า "วันรุ่งขึ้นเกิดเหตุการณ์ประหลาดยิ่งขึ้นแตงโมออกผลเป็นลูกเจ้าชายแปลกพระทัยยิ่งนักแต่ก็คงไม่ยอมแบ่งแตงโมให้ใคร
3ถัดมาอีกวันแตงโมที่ออกมา 3 ลูกเหลือเพียง 2 ลูกเจ้าชายกริ้วมากกว่าครั้งก่อนๆรับสั่งให้ทหารจับโขมยให้ได้และแล้วมีลิงน้อยตัวหนึ่งวิ่งเข้ามาสารภาพว่าเป็นผู้ขโมยแตงโมไปช่วยฝูงลิงที่กำลังจะอดน้ำตาย
" ตอนนี้พรรคพวกข้าก็รอดตายแล้วเจ้าชายจะลงโทษอะไรข้าก็ยอมเจ้าชายเห็นแก่ความดีของลิงน้อยจึงตอบว่า "

" อื๋อเพื่อเห็นแก่ความห่วงใยที่เจ้ามีต่อพวกพ้องเราจะละเว้นโทษแก่เจ้า
. . . . . . . "วันรุ่งขึ้นแตงโมออกผลเป็น 4 ลูกคราวนี้เจ้าชายไม่แปลกพระทัยเพราะพระองค์ทรงรู้แล้วว่าแตงโมวิเศษของพระองค์จะออกลูกเพิ่มขึ้นทุกครั้งที่พระองค์แบ่งให้คนอื่นจากนั้นแตงโมก็เพิ่มขึ้นเรื่อยๆเป็นสิบเป็นร้อยชาวเมืองจึงขนานนามพระองค์ตั้งแต่นั้นมาว่า " เจ้าชายแตงโม "