The authors described retrospective

The authors described retrospectively the premorbid self-destructive behaviors of suicide victims to determine whether these behaviors differ with age. One hundred forty-one suicide victims, age 21–92 years, were studied by psychological autopsy. Older age was significantly associated with more determined and planful self-destructive acts, less violent methods, and fewer warnings of suicidal intent. Age differences in the behaviors leading to suicide indicate that intervention in the midst of a suicidal crisis may be less effective in elderly persons than in younger people. Primary prevention should be the focus of efforts to decrease suicide rates in late life.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ผู้เขียนอธิบายย้อนหลังพฤติกรรมทำลายตนเอง premorbid ของเหยื่อฆ่าตัวตายเพื่อตรวจสอบว่าพฤติกรรมเหล่านี้แตกต่างกับอายุ 141 เหยื่อฆ่าตัวตายอายุ 21-92 ปีได้รับการศึกษาโดยการชันสูตรศพทางจิตวิทยา อายุเก่าไปมีความสัมพันธ์อย่างมีนัยสำคัญกับความมุ่งมั่นและการกระทำ pl​​anful ทำลายตนเองวิธีการที่รุนแรงน้อยกว่าและคำเตือนที่น้อยลงจากความตั้งใจที่จะฆ่าตัวตาย ความแตกต่างของอายุในพฤติกรรมที่นำไปสู่​​การฆ่าตัวตายแสดงให้เห็นว่าการแทรกแซงในท่ามกลางวิกฤติการฆ่าตัวตายอาจจะมีประสิทธิภาพน้อยกว่าในผู้สูงอายุกว่าในคนอายุน้อย การป้องกันเบื้องต้นควรเน้นความพยายามที่จะลดอัตราการฆ่าตัวตายในช่วงปลายชีวิต

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ผู้เขียนอธิบายพฤติกรรม self-destructive premorbid เหยื่อฆ่าตัวตายเพื่อกำหนดว่า พฤติกรรมเหล่านี้ต่าง มีอายุย้อนหลังได้ หนึ่งร้อยสี่สิบ - หนึ่งฆ่าตัวตายเหยื่อ อายุ 21–92 ปี มีศึกษา โดยจิตวิทยาชันสูตรพลิกศพ อายุเก่ากว่าถูกมากสัมพันธ์มากขึ้น และใน planful self-destructive กระทำ น้อยกว่าวิธีการความรุนแรง และคำเตือนที่น้อยลงของความตั้งใจที่อยากฆ่าตัวตาย อายุความแตกต่างในพฤติกรรมที่นำไปสู่การฆ่าตัวตายแสดงว่า แทรกแซงท่ามกลางวิกฤตอยากฆ่าตัวตายอาจมีประสิทธิภาพน้อยลงในคนสูงอายุมากกว่าคนอายุน้อยกว่า หลักการป้องกันควรเป็นจุดเน้นของความพยายามที่จะลดอัตราการฆ่าตัวตายในช่วงปลายชีวิต

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ผู้เขียนได้อธิบายลักษณะการทำงานการหวนระลึกถึงความหลังทำลายตัวเอง premorbid ของผู้ตกเป็นเหยื่อการฆ่าตัวตายในการพิจารณาว่าจะลักษณะการทำงานเหล่านี้แตกต่างกันด้วยอายุ หนึ่งร้อยสี่สิบ - หนึ่งผู้ตกเป็นเหยื่อการฆ่าตัวตายอายุ 21-92 ก็ศึกษาโดยการชันสูตรพลิกศพทางจิตวิทยา อายุต่ำกว่ารุ่นเก่าได้อย่างมีนัยสำคัญที่เกี่ยวข้องกับการกระทำอันเป็นการทำลายตัวเองยิ่งมุ่งมั่นและ planful วิธีการรุนแรงน้อยลงคำเตือนและน้อยกว่ามีเจตนาผู้ฆ่าตัวตาย. ความแตกต่างในลักษณะการทำงานอายุที่นำไปสู่การฆ่าตัวตายแสดงให้ทราบว่าการแทรกแซงในท่ามกลางวิกฤติผู้ฆ่าตัวตายที่อาจจะต้องไม่น้อยมี ประสิทธิภาพ ในคนสูงอายุมากกว่าในคนที่อายุอ่อนกว่า การป้องกันการหลักควรจะโฟกัสที่ได้จากความพยายามในการลดอัตราการฆ่าตัวตายในชีวิตช่วงดึก