The task of the Committee under the

The task of the Committee under the Optional Protocol is to ascertain whether the conditions of the restrictions imposed on the right to freedom of expression are met in the communications which are brought before it.
9.4 Any restriction on the right to freedom of expression must cumulatively meet the following conditions: it must be provided by law, it must address one of the aims set out in paragraph 3 (a) and (b) of article 19, and must be necessary to achieve a legitimate purpose.
9.5 The restriction on the author's freedom of expression was indeed provided by law i.e. the Act of 13 July 1990. It is the constant jurisprudence of the Committee that the restrictive law itself must be in compliance with the provisions of the Covenant. In this regard the Committee concludes, on the basis of the reading of the judgment of the 17th Chambre correctionnelle du Tribunal de grande instance de Paris that the finding of the author's guilt was based on his following two statements: "... I have excellent reasons not to believe in the policy of extermination of Jews or in the magic gas chambers ... I wish to see that 100 per cent of the French citizens realize that the myth of the gas chambers is a dishonest fabrication". His conviction therefore did not encroach upon his right to hold and express an opinion in general, rather the court convicted Mr. Faurisson for having violated the rights and reputation of others. For these reasons the Committee is satisfied that the Gayssot Act, as read, interpreted and applied to the author's case by the French courts, is in compliance with the provisions of the Covenant.
9.6 To assess whether the restrictions placed on the author's freedom of expression by his criminal conviction were applied for the purposes provided for by the Covenant, the Committee begins by noting, as it did in its General Comment 10 that the rights for the protection of which restrictions on the freedom of expression are permitted by article 19, paragraph 3, may relate to the interests of other persons or to those of the community as a whole. Since the statements made by the author, read in their full context, were of a nature as to raise or strengthen anti-semitic feelings, the restriction served the respect of the Jewish community to live free from fear of an atmosphere of anti-semitism. The Committee therefore concludes that the restriction of the author's freedom of expression was permissible under article 19, paragraph 3 (a), of the Covenant.
9.7 Lastly the Committee needs to consider whether the restriction of the author's freedom of expression was necessary. The Committee noted the State party's argument contending that the introduction of the Gayssot Act was intended to serve the struggle against racism and anti-semitism. It also noted the statement of a member of the French Government, the then Minister of Justice, which characterized the denial of the existence of the Holocaust as the principal vehicle for anti-semitism. In the absence in the material before it of any argument undermining the validity of the State party's position as to the necessity of the restriction

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

งานของคณะกรรมการภายใต้โพรโทคอลไม่จำเป็นจะตรวจว่า เป็นไปตามเงื่อนไขของข้อจำกัดที่กำหนดในสิทธิเสรีภาพในการสื่อสารที่นำมาก่อนมัน
9.4 ข้อจำกัดใด ๆ เกี่ยวกับสิทธิเสรีภาพต้อง cumulatively ตรงตามเงื่อนไขต่อไปนี้: ต้องให้ตามกฎหมาย ต้องระบุวัตถุประสงค์ที่กำหนดในย่อหน้าที่ 3 (ก) และ (ข) ของข้อ 19 และต้องมีความจำเป็นเพื่อให้เกิดความถูกต้องตามกฎหมายวัตถุประสงค์
9.5 ข้อจำกัดเกี่ยวกับเสรีภาพของผู้เขียนแน่นอนให้ตามกฎหมายเช่นพระราชบัญญัติ 13 1990 กรกฎาคม ฟิกฮคงที่ของคณะกรรมการที่กฎหมายเข้มงวดตัวเองต้องเป็นไปตามบทบัญญัติของกติกานี้ ได้ ในการนี้คณะกรรมการสรุป โดยการอ่านคำพิพากษา correctionnelle มอบ 17 ที่ศาลตูเดอแกรนด์เดอปารีสที่ค้นหาความผิดของผู้เขียนถูกตาม ที่อินสแตนซ์ของเขาสองประโยค: "... มีเหตุผลแห่งการเชื่อ ในนโยบายการกำจัดชาวยิว หรือ ในห้องก๊าซวิเศษ... ฉันต้องการจะเห็นว่า ร้อยละ 100 ของประชาชนฝรั่งเศสตระหนักว่าความเป็นมาของหอก๊าซผลิตไม่" ความเชื่อมั่นของเขาจึงไม่ไม่ล้ำของเขาขวาค้างไว้ และแสดงความเห็นทั่วไป ค่อนข้าง ศาลตัดสินลงโทษนาย Faurisson สำหรับการไม่ละเมิดสิทธิและชื่อเสียงของผู้อื่น สำหรับเหล่านี้ด้วยเหตุผลคณะกรรมการ มีความพึงพอใจว่า Gayssot ที่ทำงาน เป็นอ่าน แปลความหมาย และนำไปใช้กับกรณีของผู้เขียนโดยศาลฝรั่งเศส เป็นไปตามบทบัญญัติของกติกา
9.6 เพื่อประเมินว่าข้อจำกัดที่วางอยู่บนเสรีภาพของผู้เขียน โดยคดีอาชญากรรมของเขาถูกนำไปใช้เพื่อให้การตามพันธสัญญา คณะกรรมการเริ่มต้นด้วยการสังเกต เหมือนในข้อคิดเห็น 10 ของทั่วไปที่สิทธิการคุ้มครองที่จำกัดเสรีภาพที่จะได้รับอนุญาต โดยบทความ 19 ย่อหน้า 3 อาจเกี่ยวข้อง เพื่อผลประโยชน์ของผู้อื่น หรือของชุมชนทั้งหมด เนื่องจากงบที่ทำ โดยผู้เขียน อ่านในบริบททั้งหมดของพวกเขา ได้ของธรรมชาติเป็นเพิ่ม หรือเสริมสร้างความรู้สึกต่อต้าน semitic ข้อจำกัดที่ให้บริการการเคารพของชุมชนชาวยิวอยู่ฟรีจากความกลัวของบรรยากาศ semitism ป้องกัน คณะกรรมการจึงสรุปว่า ข้อจำกัดของเสรีภาพผู้อนุญาตภายใต้ข้อ 19 ย่อหน้า 3 (a), ของพันธสัญญา
9.7 สุดท้ายคณะกรรมการต้องพิจารณาว่า ข้อจำกัดของเสรีภาพของผู้เขียนจำเป็น คณะกรรมการระบุรัฐภาคีอาร์กิวเมนต์ช่วงชิงที่ แนะนำพระราชบัญญัติ Gayssot สร้างขึ้นเพื่อต่อสู้กับการเหยียดและ semitism ป้องกัน มันยังตั้งข้อสังเกตยอดสมาชิกของรัฐบาลฝรั่งเศส แล้วรัฐมนตรีว่าการกระทรวงยุติธรรม ที่ปฏิเสธการดำรงอยู่ของฮอโลคอสต์เป็นยานพาหนะหลักสำหรับ semitism ต่อต้าน ในกรณีที่ในวัสดุก่อนที่จะมีอาร์กิวเมนต์ที่บั่นทอนความตำแหน่งของฝ่ายรัฐเป็นความจำเป็นของข้อจำกัด

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

งานของคณะกรรมการภายใต้พิธีสารเลือกคือการตรวจสอบให้แน่ใจว่าเงื่อนไขของข้อ จำกัด ที่กำหนดเกี่ยวกับสิทธิเสรีภาพในการแสดงออกที่จะพบในการสื่อสารที่ถูกนำมาก่อนที่จะ
มีข้อ จำกัด ใด ๆ ที่ 9.4 เกี่ยวกับสิทธิเสรีภาพในการแสดงออกที่กรอกต้องเป็นไปตาม เงื่อนไขต่อไปนี้จะต้องมีการตามกฎหมายนั้นจะต้องอยู่ในหนึ่งในจุดมุ่งหมายที่กำหนดไว้ในวรรค 3 (ก) และ (ข) ของบทความ 19 และจะต้องมีความจำเป็นเพื่อให้บรรลุวัตถุประสงค์ที่ถูกต้อง
9.5 ข้อ จำกัด ในการเขียนของ เสรีภาพในการแสดงออกถูกจัดให้แน่นอนตามกฎหมายคือพระราชบัญญัติ 13 กรกฎาคม 1990. มันเป็นกฎหมายอย่างต่อเนื่องของคณะกรรมการว่ากฎหมายข้อ จำกัด ของตัวเองจะต้องอยู่ในการปฏิบัติตามบทบัญญัติของข้อตกลง ในการนี้คณะกรรมการสรุปบนพื้นฐานของการอ่านคำพิพากษาของ 17 Chambre correctionnelle du Tribunal de แกรนด์เดอปารีสเช่นที่พบความผิดของผู้เขียนอยู่บนพื้นฐานของสองต่อไปนี้งบของเขา: "... ฉันมีดี เหตุผลที่จะไม่เชื่อมั่นในนโยบายการขุดรากถอนโคนของชาวยิวหรือในเตาแก๊สมายากล ... ฉันต้องการที่จะเห็นว่า 100 เปอร์เซ็นต์ของชาวฝรั่งเศสตระหนักว่าตำนานของเตาแก๊สที่มีการผลิตที่ไม่สุจริต " ความเชื่อมั่นของเขาจึงไม่ได้รุกล้ำสิทธิของเขาที่จะถือและแสดงความเห็นโดยทั่วไปค่อนข้างศาลตัดสินลงโทษนาย Faurisson สำหรับการละเมิดสิทธิและชื่อเสียงของคนอื่น ๆ ด้วยเหตุนี้คณะกรรมการเป็นที่พอใจว่า Gayssot พระราชบัญญัติว่าอ่านแล้วตีความและนำไปใช้กับกรณีของผู้เขียนโดยศาลฝรั่งเศสเป็นไปตามบทบัญญัติของข้อตกลง
9.6 เพื่อประเมินว่ามีข้อ จำกัด ที่วางอยู่บนเสรีภาพของผู้เขียนในการแสดงออก โดยความเชื่อมั่นทางอาญาของเขาถูกนำไปใช้เพื่อวัตถุประสงค์ในการให้โดยทำสัญญาคณะกรรมการได้เริ่มต้นด้วยการสังเกตขณะที่มันทำในความเห็นทั่วไปของ 10 ว่าสิทธิในการป้องกันข้อ จำกัด ที่เกี่ยวกับเสรีภาพในการแสดงออกที่ได้รับอนุญาตตามมาตรา 19 วรรค 3 อาจเกี่ยวข้องกับผลประโยชน์ของบุคคลอื่นหรือของชุมชนโดยรวม ตั้งแต่งบที่ทำโดยผู้เขียนอ่านในบริบทเต็มของพวกเขาเป็นของธรรมชาติที่จะเพิ่มหรือเสริมสร้างความรู้สึกต่อต้านกลุ่มเซมิติก จำกัด ทำหน้าที่เคารพของชุมชนชาวยิวที่จะอยู่อิสระจากความกลัวของบรรยากาศของการต่อต้านชาวยิว คณะกรรมการจึงสรุปว่าการ จำกัด เสรีภาพของผู้เขียนในการแสดงออกได้รับอนุญาตตามมาตรา 19 วรรค 3 (ก) ของข้อตกลง
9.7 สุดท้ายที่คณะกรรมการต้องพิจารณาว่าจะ จำกัด เสรีภาพของผู้เขียนในการแสดงออกเป็นสิ่งจำเป็น คณะกรรมการตั้งข้อสังเกตว่าข้อโต้แย้งของพรรครัฐยืนยันว่าการแนะนำของ Gayssot พระราชบัญญัติก็ตั้งใจที่จะทำหน้าที่ต่อสู้กับการเหยียดสีผิวและต่อต้านชาวยิว นอกจากนี้ยังตั้งข้อสังเกตว่าคำสั่งของสมาชิกคนหนึ่งของรัฐบาลฝรั่งเศสในขณะนั้นรัฐมนตรีว่าการกระทรวงยุติธรรมซึ่งมีลักษณะการปฏิเสธการดำรงอยู่ของความหายนะเป็นยานพาหนะหลักสำหรับการต่อต้านชาวยิว ในกรณีที่ไม่มีในวัสดุก่อนที่จะโต้แย้งลอบทำลายความถูกต้องของตำแหน่งของพรรคที่รัฐเป็นความจำเป็นของข้อ จำกัด ใด ๆ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

งานของคณะกรรมการภายใต้พิธีสารเพื่อตรวจสอบให้แน่ใจว่าเงื่อนไขของข้อ จำกัด ที่กำหนดในสิทธิ เสรีภาพในการแสดงออกถูกพบในการสื่อสารซึ่งจะนำก่อน
9.4 ใดจำกัดสิทธิเสรีภาพในการแสดงออกจะต้องสามารถขยายตรงตามเงื่อนไขต่อไปนี้ : มันต้องมีกฎหมายมันต้องอยู่หนึ่งในจุดมุ่งหมายที่กำหนดไว้ในวรรค 2 ( ก ) และ ( ข ) ของ 19 บทความ และต้องเป็นสิ่งที่จำเป็นเพื่อให้บรรลุวัตถุประสงค์ที่ถูกต้องตามกฎหมาย .
9.5 จำกัดเสรีภาพในการแสดงออกของผู้เขียนจริงๆโดยกฎหมายเช่นกฎหมาย 13 กรกฎาคม 2533 มันเป็นกฎหมายคงที่ของคณะกรรมการว่า เข้มงวด กฎหมายนั้นต้องสอดคล้องกับบทบัญญัติของกติกาในการนี้คณะกรรมการสรุปบนพื้นฐานของการอ่านคำพิพากษา 17 chambre correctionnelle ดูศาล เดอ แกรนด์ เดอ ปารีส ที่ตัวอย่างการหาความผิดของผู้เขียนคือยึดของเขาต่อไปนี้สองงบ : " . . . . . . . ฉันมีเหตุผลที่ดีที่จะไม่เชื่อในนโยบายของการทำลายล้างของพวกยิวหรือในห้องผู้พิพากษาก๊าซวิเศษ . . . . . . .ฉันต้องการพบว่าร้อยละ 100 ของพลเมืองฝรั่งเศสทราบว่า ตำนานของห้องผู้พิพากษาก๊าซมีการ " ทุจริต ความเชื่อมั่นของเขาจึงไม่ได้รุกล้ำสิทธิของเขาที่จะถือและแสดงความเห็นในทั่วไป แต่ศาลตัดสินว่า นาย ฟอริ น ที่ละเมิดสิทธิและชื่อเสียงของผู้อื่น ด้วยเหตุนี้ คณะกรรมการจะพอใจว่า gayssot แสดงเท่าที่อ่าน ตีความและประยุกต์ใช้กับกรณีของผู้เขียนโดยศาลฝรั่งเศส เป็นไปตามบทบัญญัติของกติกา
9.6 เพื่อประเมินว่าข้อ จำกัด ที่วางอยู่บนเสรีภาพของผู้เขียนของการแสดงออกโดยลงโทษทางอาญาของเขาถูกนำมาใช้เพื่อวัตถุประสงค์ให้ตามกติกา กรรมการจะเริ่มโดย noting ,มันทำในทั่วไปแสดงความคิดเห็น 10 ว่าสิทธิในการคุ้มครอง ซึ่งข้อจำกัดเสรีภาพในการแสดงออกที่ได้รับอนุญาตตามข้อ 19 วรรคสาม อาจเกี่ยวข้องกับผลประโยชน์ของบุคคลอื่นหรือของชุมชนทั้งหมด เพราะงบที่ทำโดยผู้เขียนให้อ่านในบริบทของตนเต็มจำนวนของธรรมชาติที่จะเพิ่มหรือเสริมความรู้สึกแอนตี้เซมิติก ,จำกัดให้บริการส่วนของชุมชนชาวยิวที่จะอยู่อย่างอิสระจากความกลัวของบรรยากาศของต่อต้านชาวยิว . คณะกรรมการฯ จึงสรุปได้ว่า การจำกัดเสรีภาพในการแสดงออกของผู้เขียนได้รับอนุญาตภายใต้มาตรา 19 วรรคสาม ( ก ) ของกติกา สุดท้ายต้อง
9.7 คณะกรรมการ พิจารณาว่า การจำกัดเสรีภาพของผู้เขียนของการแสดงออกเป็นสิ่งที่จำเป็นคณะกรรมการตั้งข้อสังเกตรัฐภาคีของอาร์กิวเมนต์ยืนยันว่าเบื้องต้นของ gayssot กฎหมายมีวัตถุประสงค์เพื่อใช้ต่อสู้กับการเหยียดเชื้อชาติและการต่อต้านชาวยิว . นอกจากนี้ยังตั้งข้อสังเกตงบของสมาชิกของรัฐบาลฝรั่งเศส จากนั้นรัฐมนตรีว่าการกระทรวงยุติธรรม ซึ่งลักษณะการปฏิเสธการดำรงอยู่ของความหายนะเป็นยานพาหนะหลักเพื่อต่อต้านชาวยิว .ในการขาดวัสดุในก่อนของการโต้เถียงเน้นความถูกต้องของตำแหน่งสถานะของพรรคถึงความจำเป็นของการ จำกัด