ฉันอยากให้คุณช่วยถอดความ และ * ฝ่ายว่านางผีเสื้อก็เชื่อถือ
คิดว่าชื่อสจริตพิสมัย
จึงตอบว่าถ้ากระนั้นฉันจะไป
อยู่เขาใหญ่ในป่าพนาวัน
พระโฉมยงจงอยู่ในคูหา
เลี้ยงรักษาลูกน้อยคอยหม่อมฉัน
จะอดใจให้เหมือนคำที่รำพรรณ
ถ้วนสามวันก็จะมาอย่าอาวรณ์
แล้ววันทาลาองค์พระทรงโฉม
ปลอบประโลมลูกแก้วแล้วสั่งสอน
อย่าแข็งนักรักตัวกลัวบิดร
แม้นไม่นอนมารดาจะมาตี ฯ
* สินสมุทรสุดแสนสงสารแม่
ด้วยรู้แน่ว่าบิดาจะพาหนี
ให้ห่วงหลังกังวลด้วยชนนี
เจ้าโศกีกราบก้มบังคมคัล
บิดาดูรู้แจ้งจึงแกล้งห้าม
จะวอนตามเขาไปไยในไพรสัณฑ์
อยู่เป่าปีตีเกราะเสนาะครัน
แล้วรับขวัญลูกน้อยกลอยฤไทย ฯ
* นางผีเสื้อเมื่อแรกก็แปลกจิตต์
ครั้นทรงฤทธิปลอบลูกชายหายสงไสย
จึงรีบออกนอกคูหาแล้วคลาไคล
ไปเขาใหญ่ในป่าพนาวัน ฯ
* ฝ่ายองค์พระอภัยวิไลยโฉม
ปลอบประโลมลูกชายจะผ่ายผัน
จึงหยับปีที่เป่าเมื่อคราวนั้น
เอาผ้าพันผูกดีแล้วลีลา
ให้ลูกรักผลักแผ่นศิลาล้ม
สมอารมณ์รีบออกนอกคูหา
เลียบลีลาสหาดทรายชาคงคาวิเคราะห์