Description of the interventionInte

Description of the intervention
Intermittent oral iron supplementation (i.e. one, two or three times
a week on non-consecutive days) is recommended as an alternative
to daily iron supplementation during pregnancy in non-anaemic
pregnant women (WHO 2012). The rationale for intermittent
iron administration is based on two lines of evidence: the first one
is related to the concept that exposing intestinal cells to supplemental
iron less frequently, (e.g. every week in synchrony with
the human mucosal turnover that occurs every five to six days)
may improve the efficiency of absorption since the mucosal cells
are not “blocked” by large amounts of iron as may occur with
daily iron intake (Anderson 2005; Frazer 2003a; Frazer 2003b).
The second line is related to the fact that daily iron supplementation,
by maintaining an iron-rich environment in the gut lumen
and in the intestinal mucosal cells, produces oxidative stress
and is prone to increasing the severity and frequency of undesirable
side effects (Srigiridhar 1998; Srigiridhar 2001; Viteri 1997;
Viteri 1999a).The side effects are probably caused by the challenges
of having to cope with a large non-physiologic bolus dose
of iron, which may also contribute to adverse interactions with infectious
diseases including malaria. Ideally, less side effects would
lead to a higher adherence to supplementation (Viteri 1995; Viteri
1999b), however, some authors have questioned this belief, indicating
that the main reason for the poor compliance with programmes
is the unavailability of iron supplements for the targeted
women (Galloway 1994). The intervention could be an effective
strategy in addressing the problem of forgetfulness and to improve
supplementation compliance (Goonewardene 2012).
An important consideration when providing supplemental iron is
the presence of malaria. Approximately 40% of the world population
is exposed to the parasite and it is endemic in over 100
countries (WHO 2011d) and more than 85 million pregnancies
occur in areas with some degree of Plasmodium falciparum transmission
(Dellicor 2010). It is estimated that about 15 million pregnant
women remain without access to preventive treatment for
malaria (WHO 2014d). Of all the complications associated with
this disease, anaemia is the most common and causes the highest
number of malaria-related deaths. This parasite causes anaemia
by the haemolysis of red blood cells and the compounding suppression
of erythropoiesis (Darnton-Hill 2007). Malaria in pregnant
woman and placental malaria increases the risk of maternal
death, miscarriage, stillbirth and low birthweight with associated
risk of neonatal death (WHO 2011d; WHO 2011e). Intermittent
preventive treatment in pregnancy (IPTp) (i.e. administration of
sulfadoxine-pyrimethamine during the second and third trimester
of pregnancy) can reduce severe maternal anaemia (WHO 2014d)
and is recommended in malaria-endemic areas at each scheduled
antenatal care (ANC) visit for protection against malaria. There
is evidence that high doses of folic acid (i.e. 5000 µg or more)
may interfere with the efficacy of sulfadoxine-pyrimethamine as
an antimalarial (Roll Back Malaria Partnership 2015).
Provision of iron in malaria-endemic areas has been a long-standing
controversy due to concerns that iron therapy may exacerbate
infections, in particular malaria (Oppenheimer 2001). Although
the mechanisms by which additional iron can benefit the parasite
are far from clear (Prentice 2007), the use of daily iron supplementation
has been limited in programme settings, possibly due
to a lack of compliance, concerns about the safety of the intervention
among women with an adequate iron intake, and variable
availability of the supplements at community level.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

คำอธิบายของการแทรกแซงเสริมเหล็กปากเป็นระยะ ๆ (เช่นหนึ่ง สอง หรือสามครั้งสัปดาห์วันไม่ติดต่อกัน) ขอแนะนำเป็นทางเลือกการเสริมเหล็กประจำวันระหว่างการตั้งครรภ์ในไม่กีหญิงตั้งครรภ์ (WHO 2012) เหตุผลสำหรับการเป็นระยะ ๆเหล็กบริหารอยู่สองบรรทัดของหลักฐาน: อันแรกเกี่ยวข้องกับแนวคิดที่เผยให้เห็นลำไส้เซลล์เพิ่มเติมถึงเหล็กน้อย, (เช่นทุกสัปดาห์ใน synchrony ด้วยมนุษย์เยื่อบุผิวมูลค่าการซื้อขายที่เกิดขึ้นทุกวัน 5-6)อาจปรับปรุงประสิทธิภาพของการดูดซึมตั้งแต่เซลล์เยื่อบุผิวไม่ "ถูกบล็อก" โดยเหล็กจำนวนมากอาจเกิดขึ้นกับเหล็กบริโภคประจำวัน (2005 แอนเดอร์สัน Frazer 2003a ทาง Frazer ที่ 2003b)บรรทัดสองเกี่ยวข้องกับความจริงที่เสริมเหล็กทุกวันโดยการรักษาสภาพแวดล้อมที่อุดมไปด้วยเหล็กในลูเมนลำไส้และในเซลล์เยื่อบุผิวลำไส้ เครียดและมีแนวโน้มที่จะเพิ่มความรุนแรงและความถี่ของไม่พึงประสงค์ผลข้างเคียง (Srigiridhar 1998 Srigiridhar 2001 Viteri 1997ทาง Viteri ที่ 1999a) ผลข้างเคียงอาจจะเกิดจากความท้าทายต้องรับมือกับปริมาณขนาดใหญ่ไม่ใช่ทางสรีรวิทยา bolusเหล็ก ซึ่งอาจมีส่วนปฏิสัมพันธ์ที่ไม่พึงประสงค์กับติดเชื้อโรครวมทั้งโรคมาลาเรีย ผลข้างเคียงน้อยจะนำไปสู่การยึดมั่นสูงเสริม (Viteri 1995 Viteri1999b), อย่างไรก็ตาม ผู้เขียนบางคนมีถามความเชื่อนี้ ระบุว่า เหตุผลหลักสำหรับการปฏิบัติตามโปรแกรมที่ไม่ดีเป็นไม่พร้อมใช้งานของเหล็กเสริมสำหรับการกำหนดเป้าหมายผู้หญิง (ประชุม 1994) การแทรกแซงอาจจะมีประสิทธิภาพกลยุทธ์ในการรับมือกับปัญหา การหลงลืม และ เพื่อปรับปรุงเสริมปฏิบัติ (Goonewardene 2012)เป็นการพิจารณาที่สำคัญเมื่อให้เสริมเหล็กการปรากฏตัวของโรคมาลาเรีย ประมาณ 40% ของประชากรโลกสัมผัสกับปรสิต และกว่า 100 เท่าประเทศ (WHO 2011d) และตั้งครรภ์มากกว่า 85 ล้านเกิดขึ้นในพื้นที่ที่มีความส่ง falciparum พลาสโมเดียม(Dellicor 2010) คาดที่ตั้งครรภ์ประมาณ 15 ล้านผู้หญิงยังไม่สามารถเข้าถึงการรักษาเชิงป้องกันสำหรับมาลาเรีย (WHO 2014d) ภาวะแทรกซ้อนทั้งหมดที่เกี่ยวข้องกับโรคนี้ โรคโลหิตจางพบบ่อยที่สุด และทำให้เกิดสูงสุดจำนวนการตายที่เกี่ยวข้องกับโรคมาลาเรีย พยาธินี้ทำให้เกิดโรคโลหิตจางโดย haemolysis ของเซลล์เม็ดเลือดแดงและการปราบปรามผสมการสร้างเม็ดเลือดแดง (Darnton ฮิลล์ 2007) โรคมาลาเรียในหญิงมีครรภ์ผู้หญิงและมาลาเรียรกเพิ่มความเสี่ยงของมารดาตาย การแท้ง ทารกตายคลอด และ birthweight ต่ำด้วยที่เกี่ยวข้องทารกแรกเกิดเสียชีวิต (WHO 2011d WHO 2011e) เป็นระยะ ๆตั้งครรภ์ (IPTp) (เช่นการบริหารงานของการรักษาเชิงป้องกันsulfadoxine-pyrimethamine ในช่วงไตรมาสสอง และสามของการตั้งครรภ์) สามารถลดโรคโลหิตจางมารดาอย่างรุนแรง (WHO 2014 d)และแนะนำในพื้นที่ถิ่นมาลาเรียในแต่ละเวลาการดูแลครรภ์ (ANC) เยี่ยมชมสำหรับการป้องกันโรคมาลาเรีย มีคือหลักฐาน ว่าปริมาณที่สูงของกรดโฟลิค (เช่น 5000 µg หรือมากกว่า)อาจรบกวนประสิทธิภาพของ pyrimethamine sulfadoxine เป็นมีมาลาเรีย (ย้อนกลับโรคมาลาเรียร่วม 2015)ของเหล็กในพื้นที่ถิ่นมาลาเรียมีมายาวนานความขัดแย้งเนื่องจากความกังวลว่าอาจทำให้รุนแรงการรักษาด้วยเหล็กติดเชื้อ ในเฉพาะมาลาเรีย (นฮี 2001) ถึงแม้ว่ากลไก โดยเหล็กเพิ่มเติมซึ่งจะได้ประโยชน์ปรสิตห่างไกลจากการล้าง (Prentice 2007), การใช้อาหารเสริมเหล็กทุกวันมีถูกจำกัดในการตั้งค่าโปรแกรม อาจเนื่องจากการขาดการปฏิบัติ ความกังวลเกี่ยวกับความปลอดภัยของการแทรกแซงผู้หญิงมีการบริโภคเหล็กที่เพียงพอ และตัวแปรพร้อมใช้งานของผลิตภัณฑ์เสริมอาหารระดับชุมชน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

คำอธิบายของการแทรกแซง
เป็นระยะ ๆ การเสริมธาตุเหล็กในช่องปาก (เช่นหนึ่งสองหรือสามครั้ง
ต่อสัปดาห์ในวันที่ไม่ต่อเนื่องกัน) ขอแนะนำเป็นทางเลือก
ในการเสริมธาตุเหล็กในชีวิตประจำวันในระหว่างการตั้งครรภ์ที่ไม่เป็นโรคโลหิตจาง
ในหญิงตั้งครรภ์ (WHO 2012) เหตุผลสำหรับการต่อเนื่อง
การบริหารเหล็กจะขึ้นอยู่กับสองบรรทัดหลักฐาน: ครั้งแรกที่หนึ่ง
ที่เกี่ยวข้องกับแนวความคิดว่าการเปิดเผยเซลล์ลำไส้เพื่อเสริม
ธาตุเหล็กน้อยบ่อย (เช่นทุกสัปดาห์ได้พร้อม
มูลค่าการซื้อขายเยื่อเมือกของมนุษย์ที่เกิดขึ้นทุก 5-6 วัน )
อาจช่วยปรับปรุงประสิทธิภาพในการดูดซึมตั้งแต่เซลล์เยื่อเมือก
ไม่ได้ "บล็อก" โดยจำนวนมากของธาตุเหล็กที่อาจเกิดขึ้นกับ
การบริโภคเหล็กในชีวิตประจำวัน (แอนเดอ 2005 เฟรเซอร์ 2003a. เฟรเซอร์ 2003b)
บรรทัดที่สองมีความเกี่ยวข้องกับความจริงที่ว่าเหล็กในชีวิตประจำวัน เสริม
ด้วยการรักษาสภาพแวดล้อมที่อุดมด้วยธาตุเหล็กในเซลล์ลำไส้
และในเซลล์เยื่อเมือกในลำไส้ผลิตความเครียดออกซิเดชัน
และมีแนวโน้มที่จะเพิ่มความรุนแรงและความถี่ของการที่ไม่พึงประสงค์
ผลข้างเคียง (Srigiridhar 1998 Srigiridhar 2001 Viteri 1997;
Viteri 1999a) ผลข้างเคียงที่อาจจะเกิดจากความท้าทายที่
ต้องรับมือกับปริมาณยาลูกกลอนขนาดใหญ่ที่ไม่ใช่ทางสรีรวิทยา
ของธาตุเหล็กซึ่งยังอาจนำไปสู่การมีปฏิสัมพันธ์ที่ไม่พึงประสงค์ที่มีการติดเชื้อ
โรครวมทั้งโรคมาลาเรีย จะเป็นการดีที่มีผลข้างเคียงน้อยกว่าจะ
นำไปสู่การยึดมั่นที่สูงขึ้นเพื่อเสริม (Viteri 1995; Viteri
1999b) แต่บางคนเขียนได้สอบถามความเชื่อนี้แสดงให้เห็น
ว่าเหตุผลหลักสำหรับการปฏิบัติที่ไม่ดีกับโปรแกรม
คือความไม่พร้อมของผลิตภัณฑ์เสริมอาหารเหล็กสำหรับการกำหนดเป้าหมาย
ผู้หญิง (Galloway 1994) การแทรกแซงอาจจะมีประสิทธิภาพ
กลยุทธ์ในการแก้ไขปัญหาที่เกิดจากการหลงลืมและปรับปรุง
การปฏิบัติเสริม (Goonewardene 2012).
การพิจารณาที่สำคัญเมื่อให้เหล็กเสริมคือ
การปรากฏตัวของโรคมาลาเรีย ประมาณ 40% ของประชากรโลกที่
มีการสัมผัสกับปรสิตและมันเป็นโรคประจำถิ่นในกว่า 100
ประเทศทั่วโลก (WHO 2011d) และอื่น ๆ กว่า 85 ล้านตั้งครรภ์ที่
เกิดขึ้นในพื้นที่ที่มีระดับของการส่ง falciparum Plasmodium บาง
(Dellicor 2010) มันเป็นที่คาดว่าประมาณ 15 ล้านตั้งครรภ์
ผู้หญิงยังคงไม่มีการเข้าถึงการรักษาป้องกัน
โรคมาลาเรีย (WHO 2014d) ของภาวะแทรกซ้อนที่เกี่ยวข้องกับ
โรคนี้เป็นโรคโลหิตจางที่พบมากที่สุดและสาเหตุสูงสุด
จำนวนผู้เสียชีวิตที่เกี่ยวข้องกับโรคมาลาเรีย ปรสิตทำให้เกิดโรคโลหิตจางนี้
โดยเม็ดเลือดแตกของเซลล์เม็ดเลือดแดงและการปราบปรามการประกอบ
ของการสร้างเม็ดเลือดแดง (Darnton ฮิลล์ 2007) มาลาเรียในการตั้งครรภ์
ผู้หญิงและมาลาเรียรกเพิ่มความเสี่ยงของมารดา
ตายคลอดก่อนกำหนดตายระหว่างคลอดและน้ำหนักแรกเกิดต่ำที่มีการเชื่อมโยง
ความเสี่ยงของการเสียชีวิตของทารกแรกเกิด (WHO 2011d; WHO 2011e) สม่ำเสมอ
รักษาเชิงป้องกันในการตั้งครรภ์ (IPTp) (การบริหาร IE ของ
sulfadoxine-pyrimethamine ในช่วงไตรมาสที่สองและสาม
ของการตั้งครรภ์) สามารถลดโรคโลหิตจางมารดารุนแรง (WHO 2014d)
และเป็นที่แนะนำในพื้นที่มาลาเรียในแต่ละที่กำหนด
ฝากครรภ์ (ANC) เยี่ยมชม สำหรับการป้องกันโรคมาลาเรีย มี
หลักฐานว่ามีปริมาณสูงกรดโฟลิค (เช่นไมโครกรัมต่อ 5000 หรือมากกว่า) คือ
อาจรบกวนการรับรู้ความสามารถของ sulfadoxine-pyrimethamine เป็น
มาลาเรีย (Roll Back Malaria Partnership 2015).
การให้ธาตุเหล็กในพื้นที่มาลาเรียได้ยาวนาน
ความขัดแย้งเนื่องจากความกังวลว่าการรักษาด้วยเหล็กอาจทำให้รุนแรง
ติดเชื้อมาลาเรียในเฉพาะ (ออพ 2001) แม้ว่า
กลไกที่เหล็กเพิ่มเติมสามารถได้รับประโยชน์ปรสิต
อยู่ห่างไกลจากที่ชัดเจน (ศิษย์ 2007) ที่ใช้ในการเสริมธาตุเหล็กในชีวิตประจำวัน
ได้รับการ จำกัด ในการตั้งค่าโปรแกรมอาจจะเป็นเพราะ
การขาดการปฏิบัติตามความกังวลเกี่ยวกับความปลอดภัยของการแทรกแซง
ในหมู่ผู้หญิง ที่มีปริมาณที่เพียงพอเหล็กและตัวแปร
ความพร้อมใช้งานของผลิตภัณฑ์เสริมอาหารในระดับชุมชน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

รายละเอียดของการแทรกแซงการเสริมเหล็กแบบปากเปล่า ( เช่น 1 , 2 หรือ 3 ครั้งสัปดาห์ไม่ติดต่อกันวัน ) แนะนำเป็นทางเลือกการเสริมธาตุเหล็กระหว่างตั้งครรภ์ไม่ไม่แข็งแรงหญิงตั้งครรภ์ ( 2012 ) เหตุผลและความงานเหล็กจะขึ้นอยู่กับสองบรรทัดของหลักฐาน : คนแรกที่เกี่ยวข้องกับแนวคิดที่ว่า การเปิดเผยเซลล์ลำไส้ เพื่อเสริมเหล็กน้อยกว่า ( เช่นทุกสัปดาห์ในการเกิดขึ้นในเวลาเดียวกันกับมนุษย์ ( การหมุนเวียนที่เกิดขึ้นทุกห้าถึงหกวันอาจเพิ่มประสิทธิภาพของการดูดซึมเนื่องจากเซลล์เยื่อเมือกไม่ได้เป็น " บล็อก " โดยจำนวนมากของเหล็กที่อาจเกิดขึ้นกับการบริโภคเหล็กทุกวัน ( แอนเดอร์สัน 2005 ; เฟรเซอร์ 2003a ; เฟรเซอร์ 2003b )บรรทัดที่สองจะเกี่ยวข้องกับข้อเท็จจริงที่ว่า การเสริมธาตุเหล็กทุกวันโดยการรักษาสภาพแวดล้อม ในอุทร อุดมด้วยธาตุเหล็ก ลูเมนในลำไส้และเยื่อบุเซลล์ สร้างความเครียดออกซิเดชันและมีแนวโน้มที่จะเพิ่มความรุนแรงและความถี่ที่ไม่พึงประสงค์ผลข้างเคียง ( srigiridhar 1998 ; srigiridhar 2001 viteri 1997 ;viteri 1999a ) ผลข้างเคียงที่อาจจะเกิดจากความท้าทายต้องรับมือกับองค์กรขนาดใหญ่ทางเอกภาคีของเหล็ก ซึ่งอาจนำไปสู่การมีปฏิสัมพันธ์ที่ไม่พึงประสงค์กับโรคติดเชื้อโรค ได้แก่ มาลาเรีย ใจกลาง ผลข้างเคียงน้อยจะนำไปสู่การสูงเสริม ( viteri 1995 ; viteri1999b ) อย่างไรก็ตาม ผู้เขียนได้สอบถามความเชื่อนี้ ระบุที่เหตุผลหลักสำหรับปฏิบัติไม่ดีกับโปรแกรมเป็น unavailability ของอาหารเสริมธาตุเหล็กสำหรับเป้าหมายผู้หญิง ( กัลโลเวย์ 1994 ) การแทรกแซงที่อาจจะมีประสิทธิภาพกลยุทธ์ในการแก้ไขปัญหาของการหลงลืมและการปรับปรุงเสริมความร่วมมือ ( goonewardene 2012 )การพิจารณาที่สําคัญเมื่อให้เสริมเหล็กการปรากฏตัวของมาลาเรีย ประมาณ 40% ของประชากรโลกสัมผัสกับพยาธิ มันเป็นถิ่นในกว่า 100ประเทศ ( ที่ 2011d ) และมากกว่า 85 ล้านการตั้งครรภ์เกิดขึ้นในพื้นที่ที่มีบางส่วนของพลาสโมเดียมฟัลซิปารัมส่ง( dellicor 2010 ) คาดว่าประมาณ 15 ล้าน ตั้งครรภ์ผู้หญิงยังคงไม่สามารถเข้าถึงการรักษาการป้องกันมาลาเรีย ( ใคร 2014d ) ของภาวะแทรกซ้อนที่เกี่ยวข้องกับโรคนี้ คือ ธาตุเหล็กพบมากที่สุดและสาเหตุสูงสุดจำนวนของผู้ป่วยที่เสียชีวิต . พยาธินี้ทำให้เกิดภาวะโลหิตจางโดย haemolysis ของเม็ดเลือดแดงและการปราบปรามของราชวงศ์โจว ( ดาร์นตันฮิลล์ 2007 ) โรคมาลาเรียในหญิงตั้งครรภ์ผู้หญิงและโรคมาลาเรีย คนไทยเพิ่มความเสี่ยงของมารดาความตาย , แท้งลูก , stillbirth ต่ำที่เกี่ยวข้องกับทารกความเสี่ยงของการตายในทารกแรกเกิด ( ผู้ 2011d ; ที่ 2011e ) ไม่ต่อเนื่องการรักษาในการป้องกันการตั้งครรภ์ ( iptp ) ( เช่น การบริหารซัลฟาด็อกซีนออกจากในช่วงไตรมาสที่สองและสามของการตั้งครรภ์ ) สามารถลดความรุนแรงของภาวะโลหิตจาง ( ใคร 2014d )และแนะนำในแต่ละพื้นที่ที่มีการระบาดของเชื้อมาลาเรียที่กำหนดฝากครรภ์ ( ANC ) เยี่ยมชมเพื่อป้องกันมาลาเรีย มีมีหลักฐานว่า doses สูงของกรดโฟลิค ( เช่น 5000 µกรัมหรือมากกว่า )อาจรบกวนประสิทธิผลของซัลฟาด็อกซีนไพริเมธามีน เช่นมีฤทธิ์ยับยั้งเชื้อ ( องค์กรโรลแบ็กมาลาเรียหุ้นส่วน 2015 )การให้ธาตุเหล็กในพื้นที่ที่มีการระบาดของเชื้อมาลาเรียได้ยืนยาวความขัดแย้งเนื่องจากความกังวลว่า การรักษาเหล็กอาจ exacerbateการติดเชื้อ โดยเฉพาะในโรคมาลาเรีย ( Oppenheimer 2001 ) ถึงแม้ว่ากลไกซึ่งเหล็กเพิ่มเติมได้ประโยชน์ปรสิตอยู่ไกลจากที่ชัดเจน ( เพรนทิส 2550 ) , ใช้ในการเสริมธาตุเหล็กทุกวันได้รับการ จำกัด ในการตั้งค่าโปรแกรม อาจจะเนื่องจากการขาดการปฏิบัติตามความกังวลเกี่ยวกับความปลอดภัยของการแทรกแซงระหว่างผู้หญิงกับการบริโภคเหล็กที่เพียงพอ และตัวแปรความพร้อมของข้อมูลในระดับชุมชน