A prospective study with a control

A prospective study with a control group would
help clarify the relationship between taste dysfunction
and time. In addition, a repeated measure may
help determine why participants confused bitter, sour,
and salty tastes in the current study. For example, if
participants were tested on each taste modality twice
during the sensory assessment and identified the lowconcentration
bitter sample as sour both times, it would
help clarify whether participants were guessing to
determine taste modality. Future research should focus
on means to more accurately screen for taste dysfunction;
more importantly, such tools should be simple to
implement in the clinical setting.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

การศึกษาอนาคตกับกลุ่มควบคุมจะ
ช่วยชี้แจงความสัมพันธ์ระหว่างรสชาติชวน
และเวลา นอกจากนี้ การวัดซ้ำอาจ
ช่วยกำหนดเหตุร่วมสับสนขม เปรี้ยว,
และรสชาติเค็มในการศึกษาปัจจุบันได้ ตัวอย่าง ถ้า
ผู้เข้าร่วมทดสอบในแต่ละรส modality สอง
ระหว่างการประเมินทางประสาทสัมผัสและการ lowconcentration
ตัวอย่างขมเป็นเปรี้ยวทั้งเวลา ต้อง
ช่วยชี้แจงว่าผู้เรียนมีการคาดเดาเพื่อ
กำหนด modality รส ควรเน้นการวิจัยในอนาคต
เพี่อเพิ่มความถูกต้องหน้าจอสำหรับรสชาติชวน;
ที่สำคัญ เครื่องมือดังกล่าวควรจะง่ายในการ
ปฏิบัติการทางคลินิก

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การศึกษาที่คาดหวังกับกลุ่มควบคุมจะ
ช่วยชี้แจงความสัมพันธ์ระหว่างความผิดปกติรสชาติ
และเวลา นอกจากนี้วัดซ้ำอาจ
ช่วยตรวจสอบว่าทำไมผู้เข้าร่วมสับสนขมเปรี้ยว
และเค็มรสนิยมในการศึกษาปัจจุบัน ตัวอย่างเช่นถ้า
ผู้เข้าร่วมได้มีการทดสอบในแต่ละกิริยารสชาติสองครั้ง
ในระหว่างการประเมินทางประสาทสัมผัสและระบุ lowconcentration
ตัวอย่างขมเปรี้ยวเป็นทั้งสองครั้งก็จะ
ช่วยให้ความกระจ่างว่าผู้เข้าร่วมได้รับการคาดเดาที่จะ
กำหนดรสชาติกิริยา การวิจัยในอนาคตควรจะมุ่งเน้น
เกี่ยวกับวิธีการที่จะถูกต้องมากขึ้นหน้าจอสำหรับความผิดปกติรสชาติ;
ที่สำคัญกว่าเครื่องมือดังกล่าวควรจะง่ายต่อการ
ดำเนินการในการตั้งค่าทางคลินิก

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การศึกษาในอนาคตด้วย กลุ่มควบคุมจะช่วยให้ความสัมพันธ์ระหว่าง

รสชาติผิดปกติ และเวลา นอกจากนี้ วัดซ้ำอาจ
ช่วยตรวจสอบผู้สับสนทำไม ขม เปรี้ยว เค็ม
และรสนิยมในการศึกษาปัจจุบัน ตัวอย่างเช่น ถ้า
ผู้เข้าร่วมการทดสอบในแต่ละรสชาติ กิริยาในระหว่างการประเมินทางประสาทสัมผัสและสองครั้ง

ระบุ lowconcentrationตัวอย่าง เช่น เปรี้ยว ขม ทั้ง 2 ครั้ง ก็จะช่วยชี้แจงว่าผู้เรียนเดา


ตรวจสอบรสชาติ กิริยา . วิจัยในอนาคตควรเน้น
บนหมายถึงถูกต้องหน้าจอสำหรับรสชาติผิดปกติ ;
ที่สำคัญ เครื่องมือดังกล่าวควรจะง่าย

ใช้ในการตั้งค่าทางคลินิก