Table 1. Population trends in relat

Table 1. Population trends in relation to DD0Yr (regression coefficient of DD0 at MAD on year). The effects of DD0Yr on population trends are obtained from a model including a binary factor migration strategy but excluding the effect of the non-significant interaction. Full models are reported in electronic supplementary material, tables S1 and S2. Finland DD0Yr data were averaged between Hanko and Jurmo. Population trends for the seven countries and for Finland (a) are derived from BirdLife International [34]. Population trends used in model Finland (b) are derived from Va¨isa¨nen [35]. The number of short-distance or longdistance migrants for which population trend data were available was 70 and 42 for the seven countries, 65 and 39 for Finland (a), and 35 and 27 for Finland (b).to common ancestry, led to consistent results (table 1; see electronic supplementary material). Moreover, analyses run on DD23Yr or DDþ3Yr both on ‘raw’ species data and while controlling for phylogenetic effects largely confirmed the results of analyses based on DD0Yr (see electronic supplementary material, tables S1 and S2). Several previous studies of migratory birds have provided evidence that migrants have advanced their arrival to the breeding areas during recent decades [19,20]. Conversely, very few studies have investigated whether the rate of change in migration and breeding phenology has compensated for generalized phenological shifts owing to climate change [10,11,16]. Here, we have adopted an approach based on degree-days accumulation to investigate whether the progress of spring at the time when migratory birds arrive to their breeding areas has changed over the last five decades. This approach is novel and can be extended to studies of the ecological consequences of phenological response to climate change in studies of birds and other taxa, owing to the ubiquitous nature of the effects of temperature on the phenology of plants and ectothermic organisms (see §1). Advancement in arrival date to the breeding areas, which has indeed occurred for most species, has not fully compensated for climate change, and larger degree-day values at arrival in recent years may imply that birds have become ecologically mismatched. This is the case because the phenophases of plants and ectothermic animals, including those relevant to bird
ecology, are mostly regulated by temperature [24–29,52]. The present study thus rests on the assumption that long-term increase in degree-days at arrival causes an (increasing) ecological mismatch. This would not be the case if birds were arriving too early (i.e. at too low degree-days) in the past, as an increase in degree-days at arrival would ensure smaller, rather than larger, ecological mismatch. Although no unequivocal reference for optimal conditions (in terms of degree-days at arrival) is known for any bird species, we consider the possibility that ecological matching increases with increasing degree-days at arrival a remote one. First, selection for earlier arrival and breeding has been repeatedly
documented in bird studies [17], implying that birds arrive on average too late, rather than too early. Second, birds are advancing their arrival date, whereas they should be expected to delay it if they were arriving too early. Third, temperature changes have been occurring at faster pace during recent decades than in the previous ones [4] (see also figure 2). If birds show a constant latency in responding to climate change, more rapid recent climate change per se justifies the expectation of larger ecological mismatch.We thus consider the assumption that higher degree-days at arrival are associated with stronger ecological mismatch as warranted. Obviously, the extent of ecological mismatch arising because of a unit increase in degree-days may widely vary among species according to their trophic level and habitat. However, we found no statistical evidence that the effect of DDiYr on population trend depended on diet or habitat, suggesting that any negative consequence of change in degree-days at arrival on population trends was independent of variation in major ecological traits of the species. The ability of birds to cope with climate change by adjusting their migration phenology may be constrained by the timing of life-cycle phases preceding migration, which may limit the scope for phenotypically plastic response, by different climatic variation in the wintering areas and en route, and/or by depleted genetic variance in migration traits, which can hinder microevolutionary response [14]. All these scenarios are compatible with the observation that LDMs, having advanced their arrival less, have accumulated a larger ‘thermal delay’ when
compared with SDMs. We have also shown that species with larger ‘thermal delay’ at arrival have undergone the largest population decline, while species with small-to-moderate thermal delay have barely shown a decline. Previous studies have shown that LDMs have

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ตารางที่ 1 แนวโน้มประชากรที่สัมพันธ์กับ DD0Yr (ถดถอยสัมประสิทธิ์ของ DD0 ที่ MAD ปี) ผลกระทบของ DD0Yr แนวโน้มประชากรจะได้รับจากแบบจำลองรวมถึงกลยุทธ์การโยกย้ายปัจจัยการไบนารี แต่ยกเว้นผลของการโต้ตอบที่ไม่สำคัญ รุ่นเต็มมีรายงานในเอกสารอิเล็กทรอนิกส์เสริม ตาราง S1 และ S2 ข้อมูล DD0Yr ฟินแลนด์ถูกเฉลี่ยระหว่างชือและ Jurmo แนวโน้มประชากร สำหรับ 7 ประเทศ และฟินแลนด์ (a) จะได้มาจากท่อน [34] แนวโน้มประชากรที่ใช้ในรุ่นฟินแลนด์ (b) จะได้มาจาก Va¨isa¨nen [35] จำนวนแรงงานระยะสั้นหรือ longdistance สำหรับประชากรซึ่งแนวโน้มข้อมูลได้คือ 70 และ 42 สำหรับ 7 ประเทศ 65 และ 39 ฟินแลนด์ (a) และ 35 และ 27 สำหรับฟินแลนด์ (ข) .to ทั่วไปบรรพบุรุษ นำไปสู่ผล (ตารางที่ 1 ดูอิเล็กทรอนิกส์วัสดุเสริม) นอกจากนี้ การวิเคราะห์การทำงานบน DD23Yr หรือ DDþ3Yr 'วัตถุดิบ' ชนิดข้อมูล และควบคุมผลกระทบทางส่วนใหญ่ได้รับการยืนยันผลการวิเคราะห์ที่อิง DD0Yr (โปรดดูเอกสารอิเล็กทรอนิกส์เสริม ตาราง S1 และ S2) การศึกษาก่อนหน้านี้ของนกอพยพหลายมีหลักฐานว่า อพยพมีสูงถึงเป็นพื้นที่ผสมพันธุ์ระหว่างทศวรรษ [19,20] การศึกษาน้อยมากได้ตรวจสอบว่า อัตราการเปลี่ยนแปลงในการโยกย้ายและปรับปรุงพันธุ์ชีพลักษณ์มีชดเชยกะช่วยทั่วไปเนื่องจากการเปลี่ยนแปลงภูมิอากาศ [10,11,16] ที่นี่ เราได้นำวิธีการอิงสะสม degree-days เพื่อตรวจสอบว่า มีการเปลี่ยนแปลงความคืบหน้าของฤดูใบไม้ผลิในขณะที่เมื่อนกอพยพถึงพื้นที่ผสมพันธุ์ของพวกเขากว่า 5 ทศวรรษ วิธีการนี้เป็นนวนิยาย และสามารถขยายการศึกษาของระบบนิเวศผลกระทบของการช่วยตอบสนองการเปลี่ยนแปลงภูมิอากาศในการศึกษาของนกและเหลืองอื่น ๆ เนื่องจากแพร่หลายลักษณะของผลกระทบของอุณหภูมิชีพลักษณ์ของพืชและสิ่งมีชีวิต ectothermic (ดูมาตรา 1 วรรค) ความก้าวหน้าในวันมาถึงพื้นที่ผสมพันธุ์ ซึ่งแน่นอนมีเกิดขึ้นสำหรับชนิดส่วนใหญ่ มีไม่เต็มชดเชยการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศ และค่า degree-day มีขนาดใหญ่ที่เดินทางมาถึงในปีอาจ imply ว่า นกได้กลายเป็นระบบนิเวศที่ไม่ตรงกัน เป็นกรณีนี้เนื่องจาก phenophases ของพืชและสัตว์ ectothermic รวมทั้งผู้ที่เกี่ยวข้องกับนกนิเวศวิทยา ส่วนใหญ่ถูกควบคุม โดยอุณหภูมิ [24 – 29,52] การศึกษาจึงวางอยู่บนสมมติฐานที่ว่า ระยะยาวเพิ่มขึ้น degree-days ที่เดินทางมาถึงทำให้การไม่ตรงกันระบบนิเวศ (เพิ่มขึ้น) นี้จะไม่เป็นกรณีหากนกได้เดินทางมาเร็วเกินไป (เช่นที่ degree-days ต่ำเกินไป) ในอดีต มั่นคงเพิ่มขึ้นใน degree-days ที่มาแทนไม่ตรงขนาดใหญ่ ระบบนิเวศขนาดเล็ก แม้ว่าจะไม่อ้างอิงบัญญัติและสำหรับเงื่อนไขที่ดีที่สุด (ในแง่ของ degree-days ที่เดินทางมาถึง) เป็นที่รู้จักกันสำหรับนกชนิดใด เราพิจารณาความเป็นไปได้เพิ่มตรงที่ระบบนิเวศ ด้วยการเพิ่ม degree-days พักหนึ่งระยะไกล ครั้งแรก เลือกมาก่อนหน้านี้และปรับปรุงพันธุ์ได้รับซ้ำ ๆจัดทำเอกสารในการศึกษานก [17], อ้างว่า นกมาถึงเฉลี่ยสายเกินไป แทนที่จะเร็วเกินไป ที่สอง นกจะก้าวหน้าวันมาถึงของพวกเขา ในขณะที่พวกเขาควรต้องเลื่อนเวลาออกไปหากพวกเขาได้เดินทางมาเร็วเกินไป ที่สาม การเกิดการเปลี่ยนแปลงอุณหภูมิที่เร็วรอบระหว่างทศวรรษกว่าในก่อนหน้าคน [4] (ดูรูปที่ 2) ถ้านกแสดงเวลาแฝงที่คงที่ในการตอบสนองต่อการเปลี่ยนแปลงภูมิอากาศ เปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศล่าสุดเร็วกว่าจัดชิดความคาดหวังไม่ตรงกันระบบนิเวศขนาดใหญ่นัก เราจึงพิจารณาสมมติฐานว่า degree-days สูงที่เดินทางมาถึงที่เกี่ยวข้องกับไม่ตรงกันระบบนิเวศแข็งแกร่งเท่า อย่างชัดเจน ขอบเขตไม่ตรงกันระบบนิเวศที่เกิดขึ้นเนื่องจากการเพิ่มขึ้นของหน่วยใน degree-days อาจแตกต่างกันอย่างกว้างขวางในหมู่สายพันธุ์ตามระดับชั้นอาหารและที่อยู่อาศัย อย่างไรก็ตาม เราพบหลักฐานทางสถิติไม่ว่า ผลของ DDiYr ในแนวโน้มของประชากรขึ้นอยู่กับอาหารหรือที่อยู่อาศัย บอกว่า ใด ๆ ผลลบจากการเปลี่ยนแปลง degree-days ที่มาจากแนวโน้มของประชากรเป็นอิสระของการเปลี่ยนแปลงในลักษณะระบบนิเวศที่สำคัญของสายพันธุ์ ความสามารถของนกเพื่อรับมือกับการเปลี่ยนแปลงภูมิอากาศ โดยปรับชีพลักษณ์โยกย้ายของพวกเขาอาจถูกจำกัด โดยระยะเวลาของวงจรชีวิตระยะก่อนการโยกย้าย ซึ่งอาจจำกัดขอบเขตการตอบสนองพลาสติก phenotypically โดยการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศแตกต่างกัน ในพื้นที่ wintering และเส้น หรือโดยหมดความผันแปรทางพันธุกรรมลักษณะการโยกย้าย ซึ่งสามารถเป็นอุปสรรคต่อการตอบสนอง microevolutionary [14] สถานการณ์เหล่านี้เข้ากันได้กับการสังเกตว่า LDMs ล่วงหน้ามาถึงน้อย สะสมใหญ่ 'ความร้อนระหว่าง' เมื่อเปรียบเทียบกับข้อมูล นอกจากนี้เรายังได้แสดงว่า สายพันธุ์ขนาดใหญ่ 'ความร้อนล่าช้า' พักมีระดับลดลงประชากรที่ใหญ่ที่สุด ในขณะที่สายพันธุ์ มีความล่าช้าความร้อนขนาดเล็กถึงปานกลางมีแทบไม่แสดงมีการลด งานวิจัยก่อนหน้านี้แสดงว่า มี LDMs