Physical experience occurs whenever

Physical experience occurs whenever an object or environment changes. [3] In other words, physical experiences relate to observables. They need not involve modal properties nor mental experiences.

Mental experience involves the aspect of intellect and consciousness experienced as combinations of thought, perception, memory, emotion, will[citation needed] and imagination, including all unconscious cognitive processes. The term can refer, by implication, to a thought process. Mental experience and its relation to the physical brain form an area of philosophical debate: some identity theorists originally argued that the identity of brain and mental states held only for a few sensations. Most theorists, however, generalized the view to cover all mental experience.[4]

Mathematicians can exemplify cumulative mental experience in the approaches and skills with which they work. Mathematical realism, like realism in general, holds that mathematical entities exist independently of the human mind. Thus humans do not invent mathematics, but rather discover and experience it, and any other intelligent beings in the universe would presumably do the same. This point of view regards only one sort of mathematics as discoverable; it sees triangles, right angles, and curves, for example, as real entities, not just the creations of the human mind. Some working mathematicians have espoused mathematical realism as they see themselves experiencing naturally-occurring objects. Examples include Paul Erdős and Kurt Gödel. Gödel believed in an objective mathematical reality that could be perceived in a manner analogous to sense perception. Certain principles (for example: for any two objects, there is a collection of objects consisting of precisely those two objects) could be directly seen to be true, but some conjectures, like the continuum hypothesis, might prove undecidable just on the basis of such principles. Gödel suggested that quasi-empirical methodology such as experience could provide sufficient evidence to be able to reasonably assume such a conjecture. With experience, there are distinctions depending on what sort of existence one takes mathematical entities to have, and how we know about them.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ประสบการณ์ทางกายภาพเกิดขึ้นเมื่อการเปลี่ยนแปลงวัตถุหรือสภาพแวดล้อม [3] ในคำอื่น ๆ ประสบการณ์จริงเกี่ยวข้องกับ observables พวกเขาต้องไม่เกี่ยวข้องกับคุณสมบัติแบบหรือประสบการณ์ทางจิตประสบการณ์ทางจิตที่เกี่ยวข้องกับด้านสติปัญญาและจิตสำนึกที่มีประสบการณ์เป็นชุดความคิด รู้ จำ อารมณ์ จะ [ต้องการอ้างอิง] และจินตนาการส่วน ตัว รวมทั้งกระบวนการรับรู้ทั้งหมดสติ คำสามารถอ้างอิง โดยปริยาย การบวนการคิด ประสบการณ์ทางจิตและความสัมพันธ์กับสมองทางกายภาพเป็นพื้นที่อภิปรายปรัชญา: theorists บางตัวได้โต้เถียงว่า ลักษณะเฉพาะของสมองและจิตใจอเมริกาจัดขึ้นสำหรับปรุงกี่เท่าเดิม Theorists ส่วนใหญ่ อย่างไรก็ตาม ตั้งค่าทั่วไปมุมมองครอบคลุมประสบการณ์จิตทั้งหมด[4]Mathematicians สามารถ exemplify สะสมประสบการณ์ทางจิตในแนวทางและทักษะการทำงาน สัจนิยมทางคณิตศาสตร์ เช่นสัจนิยมทั่วไป ถือว่า ตีทางคณิตศาสตร์มีอยู่เป็นอิสระจากจิตใจมนุษย์ ดังนั้น มนุษย์ไม่คณิตศาสตร์ สินค้าคงคลัง แต่ค่อนข้างสัมผัส และประสบการณ์ และการใด ๆ อื่น ๆ เทพอัจฉริยะในจักรวาลน่าจะทำเหมือนกัน นี้มองพิจารณาเรียงเดียวของคณิตศาสตร์เป็นสามารถค้นพบได้ เห็นสามเหลี่ยม มุมขวา และเส้น โค้ง เช่น เป็นเอนทิตีจริง ไม่เพียงแต่สร้างสรรค์จิตใจมนุษย์ Mathematicians บางงานมี espoused สัจนิยมทางคณิตศาสตร์จะเห็นเองพบวัตถุที่เกิดขึ้นตามธรรมชาติ ตัวอย่างเช่น Paul Erdős และ Kurt Gödel Gödel เชื่อในความจริงทางคณิตศาสตร์มีวัตถุประสงค์ที่สามารถมองเห็นในลักษณะคล้ายคลึงกับการรับรู้ความรู้สึก หลักการบางอย่าง (เช่น: สำหรับวัตถุใด ๆ สอง มีชุดของวัตถุที่ประกอบด้วยตรงวัตถุที่สอง) ได้โดยตรงเห็นจริง แต่ เช่นสมมติฐานความต่อเนื่อง conjectures บางอาจพิสูจน์ undecidable เพียงตามหลักการดังกล่าว Gödel แนะนำวิธีกึ่งประจักษ์นั้นเป็นประสบการณ์ที่ไม่สามารถให้หลักฐานเพียงพอที่จะถือว่าสมเหตุสมผลดังกล่าวเป็นข้อความคาดการณ์ มีประสบการณ์ มีความเรียงลำดับสิ่งของที่มีอยู่หนึ่งจะตีทางคณิตศาสตร์ได้ และเรารู้เกี่ยวกับพวกเขา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ประสบการณ์ทางกายที่เกิดขึ้นเมื่อวัตถุหรือสภาพแวดล้อมที่เปลี่ยนแปลง [ 3 ] ในคำอื่น ๆประสบการณ์ทางกายภาพที่เกี่ยวข้องกับปฏิบัติ . พวกเขาไม่ต้องเกี่ยวข้องกับการ คุณสมบัติหรือประสบการณ์ทางจิต

ประสบการณ์เกี่ยวข้องกับจิตใจ ด้านสติปัญญาและประสบการณ์เป็นชุดของความคิด การรับรู้ ความจำ อารมณ์ จะอ้างอิง [ จำเป็น ] และจินตนาการรวมถึงกระบวนการทางปัญญาสติทั้งหมด คำนี้สามารถอ้างอิง โดยปริยาย ในกระบวนการคิด ประสบการณ์ทางจิตใจและความสัมพันธ์กับสมองรูปแบบทางกายภาพที่พื้นที่ของการอภิปรายปรัชญา : ทฤษฎีเอกลักษณ์เดิมที่ถกเถียงกันอยู่ว่าตัวตนของสมอง และสภาพจิตใจที่จัดขึ้นเพียงไม่กี่ไก่ . นักทฤษฎีส่วนใหญ่ อย่างไรก็ตาม ทั่วไป มุมมองที่ครอบคลุมจิตใจ ประสบการณ์[ 4 ]

นักคณิตศาสตร์สามารถยกตัวอย่างประสบการณ์สะสมทางจิตใจในแนวทางและทักษะกับที่พวกเขาทำงาน สัจนิยมเชิงคณิตศาสตร์เช่นในธรรมชาติทั่วไป ถือว่าหน่วยงานทางคณิตศาสตร์มีอยู่อิสระของจิตใจมนุษย์ ดังนั้น มนุษย์ไม่ได้คิดค้นคณิตศาสตร์ แต่ค่อนข้าง ค้นพบและสัมผัสมัน และอื่น ๆ ฉลาด มนุษย์ในจักรวาล คงจะทำแบบเดียวกันมุมมองนี้นับถือเพียงหนึ่งประเภทคณิตศาสตร์เป็นปี มันเห็นสามเหลี่ยม มุม ขวาและโค้ง ตัวอย่างเช่น หน่วยงานจริง ไม่ใช่แค่การสร้างสรรค์ของจิตใจมนุษย์ บางคนทำงานนักคณิตศาสตร์มี espoused สัจนิยมคณิตศาสตร์ พวกเขาเห็นตัวเองประสบธรรมชาติที่เกิดขึ้นวัตถุ ตัวอย่าง ได้แก่ พอล แอร์ดิชและ Kurt G ö del .G ö del เชื่อในความเป็นจริงวัตถุประสงค์ทางคณิตศาสตร์ที่สามารถรับรู้ในลักษณะที่คล้ายคลึงกับการรับรู้ความรู้สึก หลักการบางอย่าง ( ตัวอย่างเช่น : ใด ๆ สองวัตถุ มีคอลเลกชันของวัตถุสองวัตถุประกอบด้วยแน่นอน ) อาจจะโดยตรง เห็นจะจริง แต่บางความคิดเห็น เช่น สมมติฐานดังกล่าว อาจพิสูจน์ undecidable เพียงบนพื้นฐานของหลักการดังกล่าวG ö del ชี้ให้เห็นว่าโดยวิธีการเชิงประจักษ์ เช่น ประสบการณ์สามารถให้หลักฐานเพียงพอที่จะสามารถเหมาะสมถือว่าเป็นการคาดเดา ด้วยประสบการณ์ มีความแตกต่างขึ้นอยู่กับสิ่งที่จัดเรียงของชีวิตหนึ่งที่ใช้องค์กรทางคณิตศาสตร์ได้และวิธีการที่เรารู้เกี่ยวกับพวกเขา