Antioxidant and antimicrobial activ

Antioxidant and antimicrobial activities of the ethanolic extract of both seeds and green parts of parsley (Petroselinum erispum) and coriander (Coriandrum sativum) were examined in addition to their content of phenolic compounds. Several methods were used in studying the antioxidant activity such as peroxide value, p-anisidine test – malonaldhyde and DPPH (antiradical activity). Antimicrobial activity of the extracts towards six microbial strains; two bacterial strains (Salmonella typhi and Staphylococcus aureus), one yeast (Candida tropicals) and three fungal strains (Aspergillus flavus, Mucor sp and Emericella nidulans) was assessed by determination of inhibition zone and count of bacteria, yeast and spares of fungus. The results revealed that the leaves extracts have high levels of phenolics than the seeds extracts. Concerning antioxidant activity, significant decreases (p>0.001) were observed in peroxide, P- anisidine and TBA values as compared to control oil. On the other hand, scavenging activity % of the four extracts on DPPH radical were higher than that of butylated hydroxyl toluene (BHT) especially with high concentration (1000 µg/ ml). Regarding antimicrobial activity, the results showed that the extract of parsley seeds has the highest reduction percent in growth of all the examined microorganisms. The result also revealed that Mucor sp was resistant to the action of parsley extracts while Aspergillus flavus has the highest resistance against coriander extracts. In conclusion, utilization of parsley and coriander or their components as food additives will increase the antioxidant and the antimicrobial potential of the food which prevent food deterioration and improve the shelf-life of food beside its nutritional value.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สารต้านอนุมูลอิสระและกิจกรรมต้านจุลชีพของสารสกัดจากเมล็ดและส่วนสีเขียวของผักชีฝรั่ง (Petroselinum erispum) และผักชี (Coriandrum sativum) ethanolic ถูก examined นอกจากเนื้อหาของสารฟีนอ ใช้วิธีการหลายวิธีในการศึกษากิจกรรมการต้านอนุมูลอิสระเช่นค่าเปอร์ออกไซด์ ทดสอบ p anisidine – malonaldhyde และ DPPH (antiradical กิจกรรม) กิจกรรมต้านจุลชีพของสารสกัดต่อหกสายพันธุ์จุลินทรีย์ สองสายพันธุ์แบคทีเรีย (Salmonella typhi และ Staphylococcus หมอเทศข้างลาย), หนึ่งยีสต์ (Candida ผัน) และสายพันธุ์เชื้อราสาม (Aspergillus flavus, Mucor sp และ Emericella nidulans) รับการประเมิน โดยกำหนดโซนการยับยั้งและจำนวนของแบคทีเรีย ยีสต์ และอะไหล่ของเชื้อรา ผลการเปิดเผยว่า สารสกัดจากใบมี phenolics กว่าสารสกัดจากเมล็ดพันธุ์ในระดับสูง เกี่ยวกับกิจกรรมการต้านอนุมูลอิสระ ลดลงอย่างมีนัยสำคัญ (p > 0.001) ถูกตั้งข้อสังเกตในไฮโดรเจนเปอร์ออกไซด์ P anisidine และค่า TBA เมื่อเทียบกับน้ำมันควบคุม บนมืออื่น ๆ กิจกรรม%ของสารสกัดสี่บนอนุมูล DPPH scavenging ได้สูงกว่าของไฮดรอก butylated โทลูอีน (บาท) โดยเฉพาะอย่างยิ่งกับความเข้มข้นสูง (1000 µg / ml) เกี่ยวกับกิจกรรมต้านจุลชีพ ผลการศึกษาพบว่า สารสกัดจากเมล็ดผักชีฝรั่งมีลดเปอร์เซ็นต์สูงสุดในการเจริญเติบโตของจุลินทรีย์ที่ตรวจสอบ ผลยังเปิดเผยว่า Mucor sp คือทนต่อการกระทำของสารสกัดผักชี Aspergillus flavus มีความต้านทานสูงกับสารสกัดจากผักชี สรุป การใช้ประโยชน์ของผักชีฝรั่ง และผักชี หรือส่วนประกอบเป็นวัตถุเจือปนอาหารจะเพิ่มการต้านอนุมูลอิสระและต้านจุลชีพศักยภาพของอาหารที่ป้องกันการเสื่อมสภาพของอาหาร และปรับปรุงอายุของอาหารข้างของคุณค่าทางโภชนาการ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

กิจกรรมต้านอนุมูลอิสระและต้านจุลชีพของสารสกัดทั้งเมล็ดและชิ้นส่วนสีเขียวของผักชีฝรั่ง (Petroselinum erispum) แล​​ะผักชี (Coriandrum sativum) ได้รับการตรวจสอบนอกเหนือไปจากเนื้อหาของพวกเขาของสารประกอบฟีนอล หลายวิธีที่ถูกนำมาใช้ในการศึกษาฤทธิ์ต้านอนุมูลอิสระเช่นค่าเปอร์ออกไซด์ทดสอบ P-anisidine - malonaldhyde และ DPPH (กิจกรรม antiradical) ฤทธิ์ต้านจุลชีพของสารสกัดต่อหกสายพันธุ์จุลินทรีย์; สองสายพันธุ์แบคทีเรีย (Salmonella typhi และ Staphylococcus aureus) หนึ่งยีสต์ (tropicals Candida) และสามสายพันธุ์เชื้อรา (Aspergillus flavus, Mucor SP และ Emericella nidulans) ได้รับการประเมินโดยการกำหนดโซนการยับยั้งและจำนวนของแบคทีเรียยีสต์และอะไหล่ของเชื้อรา ผลการศึกษาพบว่าสารสกัดใบมีระดับสูงของฟีนอลกว่าสารสกัดจากเมล็ด เกี่ยวกับสารต้านอนุมูลอิสระลดลงอย่างมีนัยสำคัญ (P> 0.001) พบในเปอร์ออกไซด์ anisidine P- และค่า TBA เมื่อเทียบกับการควบคุมความมัน บนมืออื่น ๆ , กิจกรรมไล่% ของสารสกัดในสี่ DPPH อนุมูลอิสระสูงกว่าของ butylated โทลูอีนมักซ์พลังค์ (บาท) โดยเฉพาะอย่างยิ่งที่มีความเข้มข้นสูง (1000 ไมโครกรัม / มล.) เกี่ยวกับฤทธิ์ต้านจุลชีพผลการศึกษาพบว่าสารสกัดจากเมล็ดผักชีฝรั่งมีเปอร์เซ็นต์การลดลงของการเจริญเติบโตของเชื้อจุลินทรีย์ทั้งหมดตรวจสอบ ผลที่ได้ยังเผยว่า Mucor SP คือทนต่อการกระทำของสารสกัดจากผักชีฝรั่งขณะที่เชื้อรา Aspergillus flavus มีความต้านทานสูงที่สุดเมื่อเทียบกับสารสกัดจากผักชี สรุปได้ว่าการใช้ประโยชน์ของผักชีฝรั่งและผักชีหรือส่วนประกอบของพวกเขาเป็นวัตถุเจือปนอาหารจะเพิ่มสารต้านอนุมูลอิสระและต้านจุลชีพที่มีศักยภาพของอาหารที่ป้องกันการเสื่อมสภาพของอาหารและเพิ่มอายุการเก็บรักษาของอาหารข้างคุณค่าทางโภชนาการ