Imagen rayosideralrayosideral · aña

Imagen rayosideralrayosideral · añadida hace 2 años Suscríbete
CHAPTER 13

ZOOS.

It was in 1826 that the Zoological Society was founded in London. In 1867, the title was shortened to zoo. Later on, in 1892, the Englishman Henry Salt, in his book Animal Rights, was one of the first to protest against keeping animals in cages. He did not like the idea because of the way the animals were confined and also the way animals in zoos "lose their character." Since then, many people have criticized zoos for these reasons. However, zoos claim that their role is to educate the public and conserve animals. These aims are not bad in themselves. It is the way in which they are carried out that we must consider.
Zoos claim that they have an important educational function. Is this true? In reality, most people go to zoos for entertainment. This is what sells the tickets and pays the bills. Zoos say they give people the opportunity to see the wonders of nature and its wild animals. In fact, they are showing us animals that have lost their dignity: animals with sad and empty eyes. The conditions under which animals are kept in zoos changes their behavior. Animals, like humans, are affected by then environment. After months and years in a cage without any interest, animals begin to lose their natural characteristics. Many animals in zoos get signs of "zoochosis”, abnormal behavior which includes endlessly pacing up and down and rocking from side to side. It is caused by lack of space, lack of interest, lack of company, and an unsuitable diet. Two polar bears in Bristol Zoo in England have been confined in a small area for 28 years and show all the signs of zoochosis. How can people observe wild animals under such conditions and believe that they are being educated? To learn about wild animals one must observe them in the wild where they live. Zoos also claim that they are conserving endangered species in the hope of returning them to the wild in the future. Out of about 10,000 zoos that exist around the world, only about 500 register their animals with an international species database, and only about five or ten percent of these actually work with endangered species. Zoos have projects where they breed animals in zoos for the purpose of conservation. However, most animals do not need help in breeding; they have been doing it for a long time without any help. Animals have been endangered because their natural surroundings have been destroyed by humans. It is true that zoos have had several success stories with zoo-bred animals. One was the golden lion tamarin, a species of monkey, which had almost become extinct because humans destroyed its natural habitat and too many were captured for pets and zoos. Over 100 tamarins were bred in zoos, and when they were released into the wild, only 30 survived. Some were unable to live life in the wild—they were not able to climb trees, or when they did, they fell off; some did not even move; some were not used to a natural diet. It is a risky business to re-introduce zoo-bred animals to the wild, because if they have lost their instinct for survival and cannot adapt quickly enough, they will die.
In conclusion, it seems that zoos are trying to fulfill their goals to educate and conserve but in the process are harming the animals themselves. What is the solution then? One solution is to protect the natural homes or habitats of animals. Another possibility is to have habitat preserves where wild animals live with the least possible human interference. If the money and expertise that zoos are using today were redirected to habitat preservation and management, we would not have the problems of having to conserve species whose natural homes have disappeared. Nonetheless, there also has to be an international effort to control pollution and the illegal capturing of endangered species.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Imagen rayosideralrayosideral · años แท็กซี่ 2 añadida Suscríbeteบทที่ 13สวนสัตว์มันเป็นใน 1826 ว่า สัตว์สังคมก่อตั้งขึ้นในกรุงลอนดอน ในปี 1867 ชื่อเรื่องถูกตัดให้สั้นลงไปสวนสัตว์ ในภายหลัง ใน 1892 เกลือชาวอังกฤษคนเฮนรี่ ในหนังสือสิทธิของสัตว์ เป็นคนแรกเพื่อประท้วงต่อต้านรักษาสัตว์ในกรง เขาไม่ชอบความคิดเนื่องจากสัตว์ถูกจำกัด และทางสัตว์ในสวนสัตว์ "สูญ เสียอักขระของตนด้วย" ตั้งแต่นั้น หลายคนได้วิพากษ์วิจารณ์สวนเหตุผลเหล่านี้ อย่างไรก็ตาม ทะเลสาบอ้างว่า บทบาทของพวกเขาคือการ ให้ความรู้แก่ประชาชน และรักษาสัตว์ จุดมุ่งหมายเหล่านี้จะไม่ดีในตัวเอง มันเป็นวิธีที่พวกเขาจะดำเนินการว่า เราต้องพิจารณาหอศิลป์อ้างว่า พวกเขามีฟังก์ชั่นการศึกษาสำคัญ นี้เป็นจริงหรือไม่ ในความเป็นจริง คนส่วนใหญ่ไปสวนสัตว์เพื่อความบันเทิง นี้คือสิ่งที่ขายตั๋ว และจ่ายบิล สวนบอกพวกเขาให้คนโอกาสที่จะเห็นความมหัศจรรย์ของธรรมชาติและสัตว์ป่าของ ในความเป็นจริง พวกเขาจะแสดงให้เราได้สัตว์ที่มีการสูญเสียศักดิ์ศรีของพวกเขา: สัตว์ตาเศร้า และว่างเปล่า สภาพที่สัตว์จะถูกเก็บไว้ในสวนสัตว์เป็นการเปลี่ยนแปลงพฤติกรรม สัตว์ เช่นมนุษย์ ได้รับผลกระทบจากสภาพแวดล้อมแล้ว หลังจากเดือนและปีในกรงโดยไม่สนใจ สัตว์เริ่มสูญเสียลักษณะธรรมชาติของพวกเขา สัตว์ต่าง ๆ ในสวนสัตว์ได้รับสัญญาณของ "zoochosis" ลักษณะการทำงานผิดปกติถอยขึ้นลง และโยกจากด้านข้างไม่รู้จบ เกิดจากพื้นที่ไม่พอ ไม่สนใจ บริษัท และของอาหารไม่เหมาะสม หมีขั้วโลกสองในสวนสัตว์บริสตอลในอังกฤษถูกจำกัดในพื้นที่ขนาดเล็ก 28 ปี และแสดงสัญญาณทั้งหมดของ zoochosis วิธีสามารถคนสังเกตสัตว์ป่าภายใต้เงื่อนไขดังกล่าว และเชื่อว่า พวกเขามีการศึกษา เรียนรู้เกี่ยวกับสัตว์ป่า หนึ่งต้องปฏิบัติไว้ในป่าที่พวกเขาอยู่ โรงละครยังอ้างว่า พวกเขาจะอนุรักษ์สัตว์ใกล้สูญพันธุ์ในหวังของการกลับไปยังป่าในอนาคต จากสวนสัตว์ประมาณ 10,000 ที่มีอยู่ทั่วโลก เพียงประมาณ 500 ทะเบียนสัตว์ของพวกเขามีฐานข้อมูลสายพันธุ์ต่างประเทศ และประมาณห้าหรือสิบเปอร์เซ็นต์เหล่านี้จริง ๆ ทำงานกับสัตว์ใกล้สูญพันธุ์ สวนสัตว์มีโครงการที่จะผสมพันธุ์สัตว์ในสวนสัตว์เพื่อการอนุรักษ์ อย่างไรก็ตาม สัตว์ส่วนใหญ่ไม่จำเป็นช่วยในการผสมพันธุ์ พวกเขาได้ทำมันเป็นเวลานานโดยไม่มีความช่วยเหลือใด ๆ สัตว์มีการใกล้สูญพันธุ์เนื่องจากสภาพแวดล้อมของธรรมชาติได้ถูกทำลาย โดยมนุษย์ มันเป็นความจริงที่สวนมีหลายเรื่องราวความสำเร็จกับพันธุ์ที่สวนสัตว์ หนึ่งคือโวลมาร์สิงโตทอง สายพันธุ์ของลิง ที่เกือบจะกลายเป็นสูญพันธุ์ เพราะมนุษย์ทำลายอยู่อาศัยตามธรรมชาติ และจำนวนมากถูกจับสัตว์และสวนสัตว์ 100 tamarins ได้พันธุ์ ในสวนสัตว์ และ เมื่อพวกเขาถูกปล่อยเข้าป่า 30 เท่านั้นที่รอดชีวิตมา บางอย่างไม่สามารถใช้ชีวิตในป่าซึ่งพวกเขาไม่สามารถที่จะปีนต้นไม้ หรือเมื่อพวกเขาทำ พวกเขาตกจาก บางอย่างได้ไม่ว่าจะย้าย บางคนไม่ใช้อาหารธรรมชาติ มันเป็นธุรกิจที่มีความเสี่ยงเพื่อการแนะนำพันธุ์ที่สวนสัตว์สัตว์ป่า เพราะถ้าพวกเขาได้สูญเสียสัญชาตญาณเพื่อความอยู่รอดของตน และไม่สามารถปรับตัวได้เร็วพอ พวกเขาจะตายในการสรุป มันดูเหมือนว่า โรงละครพยายามบรรลุเป้าหมายเพื่อให้ความรู้ และประหยัด แต่ในกระบวนการทำร้ายสัตว์เอง คือการแก้ปัญหาแล้ว โซลูชันหนึ่งคือการ ปกป้องบ้านธรรมชาติหรือบ้านของสัตว์ เป็นไปได้ต้องรักษาถิ่นอาศัยซึ่งสัตว์ป่าที่อาศัยอยู่กับรบกวนมนุษย์น้อยที่สุด ถ้าเงินและความเชี่ยวชาญที่ใช้สวนวันนี้ถูกเปลี่ยนเส้นทางการอนุรักษ์ที่อยู่อาศัยและการจัดการ เราจะไม่มีปัญหาของการอนุรักษ์พันธุ์บ้านธรรมชาติหายไป อย่างไรก็ตาม มีได้มี ความพยายามระหว่างประเทศในการควบคุมมลพิษและการจับภาพผิดกฎหมายของสัตว์ใกล้สูญพันธุ์

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

Imagen rayosideralrayosideral ·añadida Hace 2 añosSuscríbete
บทที่ 13 สวนสัตว์. มันอยู่ใน 1826 ที่สัตววิทยาสมาคมก่อตั้งขึ้นในกรุงลอนดอน ในปี 1867 ชื่อลงไปสวนสัตว์ ต่อมาในปี 1892 ชาวอังกฤษเฮนรี่เกลือในหนังสือของเขาสิทธิสัตว์เป็นหนึ่งในครั้งแรกเพื่อประท้วงต่อต้านการรักษาสัตว์ที่อยู่ในกรง เขาไม่ชอบความคิดเนื่องจากวิธีการที่สัตว์ที่ถูกคุมขังและยังเป็นสัตว์ในสวนสัตว์ทาง "เสียตัวของพวกเขา." ตั้งแต่นั้นมาหลายคนได้รับการวิพากษ์วิจารณ์สวนสัตว์ด้วยเหตุผลเหล่านี้ อย่างไรก็ตามสวนสัตว์อ้างว่าบทบาทของพวกเขาคือการให้ความรู้ประชาชนและอนุรักษ์สัตว์ เป้าหมายเหล่านี้จะไม่เลวร้ายในตัวเอง มันเป็นวิธีการที่พวกเขาจะดำเนินการที่เราจะต้องพิจารณา. สวนสัตว์อ้างว่าพวกเขามีฟังก์ชั่นการศึกษาที่สำคัญ นี่คือความจริง? ในความเป็นจริงคนส่วนใหญ่ไปที่สวนสัตว์เพื่อความบันเทิง นี่คือสิ่งที่ขายตั๋วและจ่ายค่า สวนสัตว์กล่าวว่าพวกเขาให้คนโอกาสที่จะเห็นความมหัศจรรย์ของธรรมชาติและสัตว์ป่าของตน ในความเป็นจริงพวกเขาจะแสดงให้เราเห็นสัตว์ที่ได้สูญเสียศักดิ์ศรีความเป็นมนุษย์ของพวกเขาสัตว์ที่มีดวงตาเศร้าและว่างเปล่า ภายใต้เงื่อนไขที่สัตว์จะถูกเก็บไว้ในสวนสัตว์การเปลี่ยนแปลงพฤติกรรมของพวกเขา เลี้ยงสัตว์, เหมือนมนุษย์รับผลกระทบจากสภาพแวดล้อมแล้ว หลังจากที่เดือนและปีในกรงโดยไม่มีดอกเบี้ยใด ๆ สัตว์เริ่มสูญเสียลักษณะธรรมชาติของพวกเขา มีสัตว์หลายชนิดในสวนสัตว์ได้รับสัญญาณของ "zoochosis" พฤติกรรมที่ผิดปกติซึ่งรวมถึงไม่รู้จบเดินไปเดินขึ้นและลงและโยกจากทางด้านข้าง. มันเป็นเรื่องที่เกิดจากการขาดพื้นที่ขาดความสนใจขาดการของ บริษัท และการรับประทานอาหารที่ไม่เหมาะสม. สองขั้ว หมีในสวนสัตว์บริสตอในประเทศอังกฤษได้รับการคุมขังอยู่ในพื้นที่เล็ก ๆ เป็นเวลา 28 ปีและแสดงสัญญาณทั้งหมดของ zoochosis. วิธีการที่คนสามารถสังเกตสัตว์ป่าภายใต้เงื่อนไขดังกล่าวและเชื่อว่าพวกเขาจะได้รับการศึกษา? ต้องการเรียนรู้เกี่ยวกับสัตว์ป่าหนึ่งต้องสังเกตพวกเขา ในป่าที่พวกเขาอยู่. สวนสัตว์ยังอ้างว่าพวกเขาได้รับการอนุรักษ์สัตว์ใกล้สูญพันธุ์ในความหวังของพวกเขากลับมาไปที่ป่าในอนาคต. จากประมาณ 10,000 สวนสัตว์ที่มีอยู่ทั่วโลกมีเพียงประมาณ 500 ลงทะเบียนสัตว์ของพวกเขาที่มีสายพันธุ์ต่างประเทศ ฐานข้อมูลและมีเพียงประมาณห้าหรือสิบเปอร์เซ็นต์ของเหล่านี้จริงทำงานกับสัตว์ใกล้สูญพันธุ์สวนสัตว์มีโครงการที่พวกเขาผสมพันธุ์สัตว์ในสวนสัตว์เพื่อวัตถุประสงค์ในการอนุรักษ์ แต่สัตว์ส่วนใหญ่ไม่ต้องการความช่วยเหลือในการปรับปรุงพันธุ์..; พวกเขาได้รับการทำมันเป็นเวลานานโดยปราศจากความช่วยเหลือใด ๆ สัตว์ที่ได้รับการใกล้สูญพันธุ์เพราะสภาพแวดล้อมทางธรรมชาติของพวกเขาได้ถูกทำลายโดยมนุษย์ มันเป็นความจริงที่สวนสัตว์มีเรื่องราวความสำเร็จหลายกับสัตว์ที่สวนสัตว์พันธุ์ดี หนึ่งเป็น Tamarin สิงโตทองสายพันธุ์ของลิงซึ่งเกือบจะสูญพันธุ์เพราะมนุษย์ทำลายแหล่งที่อยู่อาศัยตามธรรมชาติของมันมากเกินไปและถูกจับสำหรับสัตว์เลี้ยงและสวนสัตว์ กว่า 100 tamarins ได้รับการอบรมในสวนสัตว์และเมื่อพวกเขาได้รับการปล่อยตัวเข้าไปในป่าเพียง 30 รอดชีวิต บางคนไม่สามารถที่จะมีชีวิตอยู่ในป่าที่พวกเขาไม่สามารถที่จะปีนต้นไม้หรือเมื่อพวกเขาพวกเขาหล่นลงไป; บางคนไม่ได้ย้าย; บางคนไม่ได้ใช้ในการรับประทานอาหารตามธรรมชาติ มันเป็นธุรกิจที่มีความเสี่ยงอีกครั้งแนะนำสัตว์ที่สวนสัตว์พันธุ์ไปยังป่าเพราะถ้าพวกเขาได้สูญเสียสัญชาตญาณของพวกเขาเพื่อความอยู่รอดและไม่สามารถปรับตัวได้รวดเร็วพอที่พวกเขาจะตาย. สรุปได้ว่ามันดูเหมือนว่าสวนสัตว์กำลังพยายามที่จะบรรลุเป้าหมายของพวกเขาไป ให้ความรู้และการอนุรักษ์ แต่ในกระบวนการที่มีการทำร้ายสัตว์ตัวเอง วิธีการแก้ปัญหานั้นคืออะไร? ทางออกหนึ่งคือการปกป้องบ้านธรรมชาติหรือแหล่งที่อยู่อาศัยของสัตว์ เป็นไปได้ก็คือการมีที่อยู่อาศัยที่จะเก็บรักษาสัตว์ป่าอาศัยอยู่กับการรบกวนน้อยที่สุดของมนุษย์ที่เป็นไปได้ หากเงินและความเชี่ยวชาญที่สวนสัตว์กำลังใช้วันนี้ถูกนำไปเก็บรักษาที่อยู่อาศัยและการบริหารจัดการที่เราจะไม่ได้มีปัญหาของการมีการอนุรักษ์สายพันธุ์ที่มีที่อยู่อาศัยตามธรรมชาติได้หายไป อย่างไรก็ตามนอกจากนี้ยังจะต้องมีความพยายามของนานาชาติในการควบคุมมลพิษและการจับที่ผิดกฎหมายของสัตว์ใกล้สูญพันธุ์