writes in the introduction to his e

writes in the introduction to his essay. The whole question, obviously, lies
in the status to be given this "according to": it may very well refer to an
eyewitness, but it quite certainly refers to a text maker.
The two initial essays are followed by four others that appear to deviate
somewhat from the principles stated in the introduction. It is immediately
evident that the texts on which they are based belong to another cultural level
than peasant tales or a printer's yarn. They include an anonymous description
of the city of Montpellier written by a local bourgeois in 1768; a series of
501 reports written between 1748 and 1753 by Joseph d'Hemery, inspecteur
de la librairie (inspector of the book trade), on the men of letters of his time;
the "Systeme figure des connaissances humaines" from the Encyclopedie;
and letters addressed by a La Rochelle merchant, Jean Ranson, to the director
of the Societe Typographique of Neuchatel, Frederic-Samuel Ostervald, in
which Ranson places book orders and comments on his reading. In the analysis
of these documents the relationship between text and context becomes somewhat
hazy; at the most we might speak of intertextual comparisons, for example,
between Ranson's letters on Rousseau and the thoughts of other readers of
Rousseau's works, or between the branching investigations of the Encyclopedie
and similar "trees of knowledge" proposed earlier by Bacon or Chambers.
In these four studies, the text is always taken in itself and for itself and
analyzed for its intentions and mechanisms. Darnton concentrates on the
categories and images that lie behind the descriptions given; on the rhetorical
strategies that aim at imposing a new order (to the advantage of pre-Revolutionary
burghers in the Montpellier text or of the Philosophes in d'Alembert's
"Discours preliminaire"); and on the ways in which the various authors use
the written word, as they read it or produce it, to construe and construct their
own existence. Can intellectual and affective forms taken in this sense really
be called "symbolic"? And can an approach that aims at reconstructing the
categories and classifications at work within texts to describe or select and
set up hierarchies among people and items of knowledge be called anthropological?
This seems doubtful, unless we accept an extremely broad definition
of symbolic forms so broad that it would lose all specific content, at which
point it becomes difficult to see what would be excluded from the category
of the symbol.
Even though Darnton's intention is to interpret "a massacre of cats in the
same vein as the Discours pre'liminaire of the Encyclope'die" ( p. 7), there
is an incontestable rupture in the book between the first two essays and the
last four. The first two aim at recreating a situation on an anthropological
terrain; hence they take the written texts only as a means of access to the
spoken tale or to the act of the massacre. The remaining four attempt to show
how both a position within society and an intellectual stance are expressed
by means of a piece of writing (descriptive, administrative, philosophical,
or epistolary). A common question underlies both groups, to be sure: How
do men organize and manifest their perception and evaluation of the social
world? But whereas the views and judgments of the peasants who told or
heard the tales and of the workers who did away with the cats are accessible

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เขียนในบทนำให้เรียงความของเขา คำถามทั้งหมด อยู่อย่างชัดเจนในสถานะที่จะกำหนดให้นี้ "ตาม": ดีอาจหมายถึงการผู้เห็นเหตุการณ์ แต่ค่อนข้างแน่นอนถึงกรองข้อความนักเริ่มต้นสองที่ตามสี่อื่น ๆ ที่ปรากฏผิดเพี้ยนจากหลักการระบุไว้ในบทนำที่ค่อนข้าง เป็นทันทีเห็นได้ชัดว่า ข้อความที่จะใช้เป็นระดับวัฒนธรรมอื่นกว่านิทานชาวนาหรือเครื่องพิมพ์เส้นด้าย รวมคำอธิบายแบบไม่ระบุชื่อของการเมืองของมงแปลีเยเขียน โดยชนชั้นกลางเป็นท้องถิ่นใน 1768 ชุดของรายงาน 501 เขียนระหว่าง 1748 และ 1753 โดยโจเซฟ d'Hemery, inspecteurเดอลา librairie (ตัวตรวจสอบการค้าสมุด), คนของตัวอักษรเวลา"Systeme รูปเด connaissances humaines" จาก Encyclopedieและตัวอักษรที่ระบุ โดยลาโรเชลเลร้านค้า ฌอง Ranson ผู้อำนวยการของ Societe Typographique ของนอยชาเทิล เฟรดเด Samuel Ostervald ในสถานที่ Ranson จองใบสั่งและหมายเหตุในการอ่านของเขา ในการวิเคราะห์การเอกสารเหล่านี้ ความสัมพันธ์ระหว่างข้อความและเนื้อหาจะค่อนข้างมัว ในที่สุด เราอาจพูดของ intertextual เปรียบเทียบ เช่นระหว่างตัวอักษรของ Ranson บน Rousseau และความคิดของผู้อ่านอื่น ๆ ของผลงานของ Rousseau หรือ ระหว่างสืบสวนโยงหัวข้อของ Encyclopedieและคล้าย "ต้นไม้ความรู้" นำเสนอก่อนหน้านี้เบคอนหรือแชมเบอร์สในการศึกษาสี่เหล่านี้ ข้อเสมอถูก ในตัวเอง และ สำหรับตัวเอง และวิเคราะห์ความตั้งใจและกลไก Darnton เน้นการประเภทและภาพที่อยู่เบื้องหลังคำอธิบายที่กำหนด บนที่ rhetoricalกลยุทธ์ที่มุ่งเน้นที่สถานะใบสั่งใหม่ (เพื่อประโยชน์ของ Revolutionary ก่อนburghers ในข้อความที่มอนต์เพลลิเออร์ หรือ Philosophes ในของ d'Alembert"Discours preliminaire"); ในแบบต่าง ๆ ผู้เขียนใช้การเขียน คำจะอ่านได้ หรือผลิตได้ ตีความ และสร้างความการดำรงอยู่ของตัวเอง สามารถรับความรู้สึกนี้จริง ๆ ฟอร์มทางปัญญา และผลเรียกว่า "สัญลักษณ์" หรือไม่ และวิธีการที่มีวัตถุประสงค์เพื่อบูรณะสามารถประเภทและที่ทำงานภายในข้อความที่อธิบาย หรือเลือกการจัดประเภท และตั้งค่าลำดับชั้นระหว่างผู้คน และสินค้าความรู้เรียกพัณฑ์นี้ดูเหมือนว่าหนี้สงสัยสูญ เว้นแต่ว่าเรายอมรับคำนิยามที่กว้างมากรูปแบบสัญลักษณ์ให้กว้าง จะสูญเสียทั้งหมดเนื้อหาเฉพาะ ที่จุดที่จะกลายเป็นยากที่จะเห็นสิ่งที่จะแยกออกจากประเภทของสัญลักษณ์แม้ว่าความตั้งใจของ Darnton จะแปล "การสังหารหมู่ของแมวในการหลอดเลือดดำเดียวเป็น pre'liminaire Discours ของ Encyclope'die "(p. 7), มีเป็นการแตก incontestable ในหนังสือระหว่างสองนักและ4 สุดท้าย ครั้งแรกมุ่งสร้างสถานการณ์ในการพัณฑ์ภูมิประเทศ ดังนั้น จะเขียนข้อความเพียงว่าการเข้าถึงเรื่องการพูด หรือการกระทำการสังหารหมู่ สี่ที่เหลือพยายามที่จะแสดงวิธีแสดงตำแหน่งภายในสังคมและมีท่าทางปัญญาโดยชิ้น (อธิบาย ปกครอง ปรัชญาหรือ epistolary) คำถามทั่วไป underlies ทั้งกลุ่ม เพื่อให้แน่ใจ: วิธีคนจัด และรายการความรู้และการประเมินผลของสังคมโลก แต่ในขณะที่มุมมองและตัดสินของชาวนาที่บอก หรือได้ยินนิทาน และของคนที่ไม่ได้ไปกับแมวจะสามารถเข้าถึงได้

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เขียนในเบื้องต้นเกี่ยวกับการเขียนเรียงความของเขา คำถามที่ทั้งเห็นได้ชัดว่าอยู่ในสถานะที่จะได้รับนี้ "ตาม": มันเป็นอย่างดีอาจหมายถึง. พยานที่เห็นเหตุการณ์ แต่มันค่อนข้างแน่นอนหมายถึงการชงข้อความทั้งสองบทความเริ่มต้นจะตามมาด้วยอีกสี่คนที่ปรากฏเบี่ยงเบนไปจากหลักการที่ระบุไว้ในการแนะนำ มันเป็นทันทีเห็นได้ชัดว่าข้อความที่พวกเขาจะขึ้นเป็นของวัฒนธรรมระดับอีกกว่านิทานชาวนาหรือเส้นด้ายของเครื่องพิมพ์ พวกเขารวมถึงรายละเอียดที่ไม่ระบุชื่อของเมือง Montpellier เขียนโดยชนชั้นกลางในท้องถิ่น 1768; ชุดของ501 รายงานการเขียนระหว่าง 1748 และ 1753 โดยโจเซฟ d'Hemery, Inspecteur de la Librairie (ผู้ตรวจสอบของการค้าหนังสือ), ผู้ชายของตัวอักษรของเวลาของเขาว่า "รูป Systeme des connaissances Humaines" จาก Encyclopedie; และ ตัวอักษรที่ระบุโดยผู้ประกอบการค้า La Rochelle ฌอง Ranson เพื่อผู้อำนวยการของSociete Typographique Neuchatel ของเฟรเดริกซามูเอล Ostervald ในที่Ranson สถานที่สั่งซื้อหนังสือและความคิดเห็นเกี่ยวกับการอ่านของเขา ในการวิเคราะห์ของเอกสารเหล่านี้ความสัมพันธ์ระหว่างข้อความและบริบทที่ค่อนข้างจะกลายเป็นหมอก; ที่มากที่สุดที่เราอาจจะพูดถึงการเปรียบเทียบ intertextual ตัวอย่างเช่นระหว่างตัวอักษรของRanson ในรูสโซและความคิดของผู้อ่านอื่น ๆ ของงานรูสโซส์หรือระหว่างการตรวจสอบแยกของEncyclopedie และที่คล้ายกัน "ต้นไม้แห่งความรู้" ที่นำเสนอโดยก่อนหน้านี้เบคอนหรือให้เช่าในการศึกษานี้สี่ข้อความที่จะได้รับการเสมอในตัวเองและสำหรับตัวเองและวิเคราะห์ความตั้งใจและกลไกของมัน Darnton มุ่งเน้นประเภทและภาพที่อยู่เบื้องหลังรายละเอียดที่ได้รับ; ในเชิงโวหารกลยุทธ์ที่มีจุดมุ่งหมายในการจัดเก็บภาษีคำสั่งซื้อใหม่(เพื่อประโยชน์ก่อนการปฏิวัติแชมเปนในข้อความMontpellier หรือของ philosophes ใน d'Alembert ของ"Discours preliminaire"); และวิธีการที่ผู้เขียนต่าง ๆ ใช้คำที่เขียนในขณะที่พวกเขาอ่านหรือสร้างมันขึ้นมาเพื่อตีความและสร้างของพวกเขาดำรงอยู่ของตัวเอง รูปแบบทางปัญญาและอารมณ์การดำเนินการในกรณีนี้สามารถจริงๆจะเรียกว่า "สัญลักษณ์"? และสามารถวิธีการที่มีจุดมุ่งหมายที่การฟื้นฟูที่หมวดหมู่และการจำแนกประเภทที่ทำงานที่อยู่ในตำราที่จะอธิบายหรือการเลือกและการตั้งค่าลำดับชั้นในหมู่ประชาชนและรายการความรู้จะเรียกว่ามานุษยวิทยา? นี้น่าสงสัยถ้าเรายอมรับความหมายกว้างมากในรูปแบบสัญลักษณ์ในวงกว้างดังนั้นว่ามันจะสูญเสียเนื้อหาที่เฉพาะเจาะจงทั้งหมดที่ชี้มันจะกลายเป็นเรื่องยากที่จะเห็นสิ่งที่จะได้รับการยกเว้นจากหมวดของสัญลักษณ์. แม้ว่าความตั้งใจ Darnton คือการแปลความหมายของ "การสังหารหมู่ของแมวในหลอดเลือดดำเช่นเดียวกับDiscours pre'liminaire ของ Encyclope'die "(พี. 7) มีเป็นแตกเถียงไม่ได้ในหนังสือเล่มนี้ระหว่างสองคนแรกบทความและสี่ สองคนแรกที่มุ่งที่การสร้างสถานการณ์ในมานุษยวิทยาภูมิประเทศ; ด้วยเหตุนี้พวกเขาใช้เวลาเขียนตำราเพียงอย่างเดียวเป็นวิธีการเข้าถึงเรื่องที่พูดหรือการกระทำของการสังหารหมู่ ที่เหลืออีกสี่ความพยายามที่จะแสดงให้เห็นว่าทั้งสองตำแหน่งในสังคมและจุดยืนทางปัญญาจะแสดงโดยใช้วิธีการเขียนของชิ้น(บรรยายการบริหารปรัชญาหรือจดหมาย) คำถามที่พบบ่อยรองรับทั้งสองกลุ่มเพื่อให้แน่ใจว่า: วิธีผู้ชายจัดระเบียบและแสดงให้เห็นการรับรู้และการประเมินผลของสังคมโลก แต่ในขณะที่มุมมองและคำตัดสินของชาวนาที่บอกหรือได้ยินนิทานและของคนที่ไม่ได้ไปด้วยแมวที่สามารถเข้าถึงได้

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

writes in ทุกนาทีอาจ SPACEBAR his . คำถามทั้งหมด เห็นได้ชัดว่า การโกหก
ในสถานะที่จะได้รับนี้ " ตาม " : มันอาจจะดูเป็น
พยาน แต่มันค่อนข้างแน่นอน หมายถึง ข้อความที่ผู้สร้าง .
2 เริ่มต้นบทความจะตามมาด้วยสี่คนอื่น ๆที่ปรากฏผิดเพี้ยน
บ้างจากหลักการที่ระบุไว้ในเบื้องต้น มันเป็นทันที
เห็นได้ชัดว่าข้อความที่พวกเขาจะขึ้นอยู่กับระดับวัฒนธรรมอื่นมากกว่า
นิทานชาวนาหรือเส้นด้ายของเครื่องพิมพ์ พวกเขารวมถึง
รายละเอียดนิรนามแห่งเมือง Montpellier เขียนโดยท้องถิ่น ชนชั้นกลางใน 1768 ; ชุดของ
501 รายงานเขียนระหว่าง 1748 1144 โดยโจเซฟและ d'hemery inspecteur
, เดอ ลา ลิเบรรี ( สารวัตรของการค้าหนังสือ ) เกี่ยวกับผู้ชายตัวอักษรของเวลาของเขา ;
" โลโก้รูปเดส connaissances มนุษย์ " จากนไซโคลปีเดีย ;
และจดหมายจ่าหน้าโดย La Rochelle พ่อค้าจีน Ranson , ผู้อำนวยการ
ของการ typographique ของเนอชาแตล , เฟรเดริก ซามูเอล ostervald ใน
ซึ่ง Ranson สถานที่สั่งซื้อหนังสือและแสดงความคิดเห็นในการอ่านของเขา ในการวิเคราะห์
เอกสารความสัมพันธ์ระหว่างตัวบทและบริบทจะค่อนข้าง
พร่ามัว ;ในที่สุดเราอาจจะพูดถึงการเปรียบเทียบ intertextual ตัวอย่างเช่น
ระหว่างตัวอักษร Ranson ของ Rousseau และความคิดของผู้อ่านอื่น ๆของงาน
รุสโซ่ หรือระหว่างการสอบสวนของนไซโคลปีเดีย
และต้นไม้ที่คล้ายกัน " ความรู้ " เสนอก่อนหน้านี้โดยเบคอน หรือ แชมเบอร์ .
ใน 4 ศาสตร์ ข้อความคือ ชอบที่ถ่ายในตัวเองและสำหรับตัวเองและ
วิเคราะห์ความตั้งใจของตนและกลไก ดาร์นตันมุ่ง
ประเภทและภาพที่โกหกหลังอธิบายให้ ; ในการกลยุทธ์ที่มุ่งการ
สั่งซื้อใหม่ ( เพื่อประโยชน์ของก่อนปฏิวัติ
burghers ใน Montpellier หรือข้อความของฟิโลซอฟส์ใน d'alembert ของ
" ของ preliminaire " ) ; และในวิธีที่ผู้เขียนใช้ต่าง ๆ
เขียนคำพวกเขาอ่านมันหรือผลิต เพื่อวิเคราะห์และสร้างการดำรงอยู่ของพวกเขา
เอง สามารถทางปัญญาและอารมณ์แบบถ่ายในความรู้สึกนี้จริงๆ
จะเรียกว่า " สัญลักษณ์ " และสามารถเป็นแนวทางที่มุ่งฟื้นฟู
ประเภทหมวดหมู่และทำงานภายในข้อความเพื่ออธิบาย หรือเลือก
ตั้งวรรณะในหมู่ประชาชนและรายการความรู้เรียกว่ามานุษยวิทยา ?
นี่สงสัยถ้าเรายอมรับ
นิยามมากกว้างของสัญลักษณ์แบบกว้างมากจะสูญเสียทั้งหมดเฉพาะเนื้อหาที่
จุดมันจะกลายเป็นสิ่งที่ยากจะเห็นสิ่งที่จะถูกแยกออกจากประเภทของสัญลักษณ์
.
ถึงแม้ว่าความตั้งใจดาร์นเติ้นคือการตีความ " หมู่แมวในหลอดเลือดดำเดียวกับของ
pre'liminaire ของ encyclope'die " ( หน้า 7 ) , มี
เป็นการแตกที่โต้แย้งไม่ได้ในหนังสือระหว่างสองคนแรกเรียงความและ
สุดท้ายสี่ สองคนแรกที่มุ่งสร้างสถานการณ์ในภูมิประเทศทางมานุษยวิทยา
; ดังนั้นพวกเขาใช้เวลาเขียนข้อความเป็นวิธีการเข้าถึง
พูดเรื่องราวหรือการกระทำของหมู่เท่านั้น เหลือสี่พยายามที่จะแสดง
วิธีทั้งตำแหน่งในสังคม และท่าทางแสดง
.โดยวิธีการของชิ้นส่วนของการเขียน ( บรรยาย , การบริหาร , ปรัชญา ,
หรือปี ตลารี่ ) คำถามทั่วไปแผ่นอยู่ทั้งสองกลุ่ม เพื่อให้แน่ใจว่า
ผู้ชายจัดระเบียบและแสดงการรับรู้และประเมินผลของสังคมโลก
? แต่ในขณะที่มุมมองและการตัดสินของชาวนา ที่บอกหรือ
ได้ยินนิทานและของคนงานที่ได้ไล่แมวจะสามารถเข้าถึงได้