ΔT = the ventilation air’s temperat

ΔT = the ventilation air’s temperature increase; presuppose that an increase of the air temperature
with 10K can be accepted ΔT = 10 K.
cp = specific heat capacity for the air = 1.006 kJ/kg x K (at 1 bar and 20°C)
Q = the total heat flow (in kW) = (94% of the supplied shaft power to the compressor + the
difference between the supplied total power to the compressor and the supplied shaft
power to the compressor + the stated heat flow from the refrigerant dryer)
= 0.94 x 162 + (175 - 162) + 14.1 ≈ 180 kW

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ΔT =เพิ่มขึ้นอุณหภูมิของอากาศระบาย presuppose ที่เพิ่มขึ้นของอุณหภูมิอากาศกับ 10K สามารถยอมรับได้ ΔT = 10 เคcp =ความจุความร้อนเฉพาะสำหรับอากาศ = 1.006 kJ/kg x K (ที่ 1 บาร์ถึง 20° C)Q =กระแสความร้อนรวม (ใน kW) = (94% ของอำนาจเพลาให้คอมเพรสเซอร์ +ความแตกต่างระหว่างอำนาจทั้งหมดให้คอมเพรสเซอร์และเพลาให้มาอำนาจคอมเพรสเซอร์ + ขั้นตอนการระบุความร้อนจากเครื่องเป่าน้ำยาครอบ)= 0.94 x 162 + (175-162) + 14.1 ≈ 180 กิโลวัตต์

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ΔT = อุณหภูมิของอากาศระบายอากาศของเพิ่มขึ้น; ส่อว่าการเพิ่มขึ้นของอุณหภูมิของอากาศกับ 10K สามารถเป็นที่ยอมรับΔT = 10 เคซีพี= ความจุความร้อนที่เฉพาะเจาะจงสำหรับอากาศ = 1.006 กิโลจูล / กก x K (ณ วันที่ 1 บาร์และ 20 ° C) Q = การไหลของความร้อนรวม (ใน กิโลวัตต์) = (94% ของการใช้พลังงานเพลาจ่ายให้กับคอมเพรสเซอร์และคํานึงถึงความแตกต่างระหว่างการใช้พลังงานทั้งหมดจ่ายให้กับคอมเพรสเซอร์และเพลาที่จัดอำนาจคอมเพรสเซอร์+ การไหลของความร้อนที่ระบุไว้จากเครื่องทำความเย็น) = 0.94 x 162 + (175 - 162) + 14.1 ≈ 180 กิโลวัตต์

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

Δ t = การเพิ่มอุณหภูมิการระบายอากาศ และสันนิษฐานว่า การเพิ่มขึ้นของอุณหภูมิอากาศ
กับ 10K สามารถเป็นที่ยอมรับΔ t = 10 K .
CP = ความจุความร้อนในอากาศ = 1.006 kJ / kg K ( X 1 บาร์และ 20 ° C )
Q = การไหลความร้อนรวม ( กิโลวัตต์ ) = ( 94 % ของพลังงานให้เพลาคอมเพรสเซอร์
ความแตกต่างระหว่างจัดรวมพลังเพื่อบีบและเพลา
จัดเตรียมอำนาจให้ คอมเพรสเซอร์ ระบุว่า การไหลของความร้อนจากเครื่องเป่าเย็น = 0.94 )
x 162 ( 175 - 162 ) 14.1 ≈
180 กิโลวัตต์