MenuSearch SE Chapter 44Chapter 44:

Menu

Search

SE Chapter 44
Chapter 44: Two Good Brothers

[Previous Chapter][Table of Contents][Next Chapter]

Once Claire rapidly rushed to the front of Emery’s house, she was shocked by the scene in front of her. How was there still a house? Emery’s laboratory and bedroom were already razed to the ground, in ruins. White Emperor laid on Claire’s head, pulling on her hair. His eyes widened as he saw this scene and he started chirping. (Normally White Emperor is always either crouching on Claire’s shoulder or lying flat on her head. His presence felt almost nonexistent.)

Emery’s sorry figure was standing amidst the ruins, multiple wounds on his body, the blood already dying Emery’s right sleeve red and still dripping continuously. Cliff hovered in mid-air, his face full of killing intent as he stared at Emery below him.

“Master, are you alright?” Claire rushed to Emery’s side swiftly, supported his tottering body, and then asked worriedly, “What’s going on?”

“Cough, cough…” Emery coughed, a line of bright blood flowed down, leaving a bloodstain. He quietly said, “It’s fine. For the time being, it’s alright. Today Cliff rushed over here and said it turns out that I was your master, so today I had to die.”

Immediately, Claire understood what was going on.

Cliff, that short tempered old man, was unwilling to be a second master, so he wanted to kill Emery so that he would become Claire’s only master.

“What kind of benevolence or capabilities do you have to be Claire’s master? I was wondering what kind of person could become Claire’s master, a small character like you is also suitable?” Cliff said angrily, floating in mid-air and watching Emery with killing intent.

Emery suppressed the raging Qi and blood in his mind and said quietly, “Yes, I also always felt I wasn’t suitable…”

“Then you should go die.” A cold light flashed in Cliff’s eyes as he was about to make a move.

“Stop!” Claire blocked in front of Emery and said to Cliff angrily, “Master Emery is my enlightenment teacher.1 Nobody can replace his help and care to me.”

“Everything he can teach, I also can teach, and things he can’t teach, I can still teach! What qualifications does he have to be your master? He must die today!” Cliff roared, so emotional his face had already reddened.

“Cliff!” Claire glowered, directly calling out Cliff’s name angrily. “I’m telling you, Master Emery’s help and care, nobody can replace! If today you dare to harm him again, I will do everything I can to kill you. I definitely won’t let you off!”

The wind blew hysterically, dust covering the whole sky.

A sombre yet awkward atmosphere arose.

Duke Gordan stood aside, staring dumbstruck. He never thought Claire would actually say those kinds of rebellious words. Now what could be done? The opponent wasn’t something their Hill family could offend, a huge figure.

Emery was already so moved he couldn’t say anything and just stared starstruck at the girl in front of him, his throat already choked with emotions, the corner of his eyes also warm. It seemed like some kind of fluid was going to come gushing out.

Cliff’s face reddened even more. His body started to shake, lips opened wide. He wanted to say something, but not a single word came out.

Claire had actually said these kinds of resolute words at him for a low-class magician!

Do everything I can to kill you. I definitely won’t let you off!

The mood had reached an extreme rigidity. Duke Gordan breathed out deeply, finished. This time they were really finished. When had Cliff been threatened like this before?

Walter’s teeth chattered, completely down in the pits, completely undescribable. Claire didn’t want to live anymore, but he did, he still wanted to feel sunshine in a new body! What did not wanting to live count as to the old freak floating in mid-air?

Claire stared at Cliff. Cliff floated in mid-air and also fiercely watched Claire.

The atmosphere was on the verge of erupting.

Duke Gordan fiercely shook off a handful of sweat.

A light smile appeared on Emery’s face, a knowing and worried smile. He had already made a decision in his heart. This life, with a disciple like Claire, how could there be any regrets?

Emery opened his mouth and was about to say something, but Claire stared at Cliff and gently said,

“With that same reasoning, Master, in my heart you can’t be replaced. If there was someone who wanted to harm you, I would also risk my life to protect you and definitely not let off the person who harmed you. I swear, I definitely won’t let them off.” Claire’s gentle yet unmatched resolute voice sounded in the air, sounded in Cliff’s heart.

The surroundings was silent, so quiet you could seem to hear everyone’s breaths.

Suddenly, Cliff resembled a child as he started crying waa waa, landing on his butt as he descended to the ground, kicking his two legs and started making a racket. “Why am I second Master? Why do I need to be

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เมนูค้นหา บท SE 44บทที่ 44: สองพี่น้องดี[บท] [สารบัญ] [สินค้าหมวด]เมื่อแคลร์อย่างรวดเร็ววิ่งไปหน้าบ้านของนาย เธอก็ตกใจ โดยฉากหน้าเธอ อย่างไรก็มีบ้าน ห้องปฏิบัติการและห้องนอนของนายได้แล้วพินาศวอดวายไปพื้น วิบัติ จักรพรรดิขาววางบนหัวของ Claire ดึงผมของเธอ ตาของเขาถึงเวลาเขาเห็นฉากนี้ และเขาเริ่มร้องเจี๊ยก ๆ (จักรพรรดิขาวปกติเสมอหมอบบนไหล่ของ Claire หรือแนวราบหัวของเธอ เขารู้สึกแทบ)รูปของนายขออภัยกำลังยืนอยู่ท่ามกลางซากปรักหักพัง หลายแผลบนร่างกายของเขา เลือดแล้วตาย แขนขวาของนายแดง และยังคง หยดอย่างต่อเนื่อง หน้าผาที่วนเวียนอยู่ในกลางอากาศ ใบหน้าของเขาเต็มไปด้วยเจตนาฆ่า ตามเขาจ้องไปที่ใบด้านล่างเขา"มาสเตอร์ คุณเป็นไร" แคลร์วิ่งไปด้านข้างของใบอย่างรวดเร็ว รองรับร่างกายของเขา tottering และ worriedly แล้ว ถาม "จะเกิดอะไรขึ้น""ไอ ไอ..." นายไอ สายเลือดสดใสไหลลง ออกแบบ bloodstain เขาเงียบ ๆ กล่าวว่า "มันเป็นอย่างดี การ มันเป็นไร ปัจจุบันหน้าผาวิ่งมากกว่าที่นี่ และกล่าวว่า มันเปิดออกว่า ผมเป็นอาจารย์ของคุณ ดังนั้นวันนี้ผมจะตาย"ทันที แคลร์เข้าใจสิ่งที่เกิดขึ้นคลิฟ ที่สั้นอารมณ์ชาย ถูกไปเป็นหลักสอง ดังนั้นเขาต้องการฆ่านายเพื่อที่เขาจะกลายเป็นต้นแบบเฉพาะของ Claire"ชนิดของความเมตตากรุณาหรือความสามารถในการทำคุณต้องมีแคลร์ของหลัก ผมสงสัยว่า คนอะไรอาจกลายเป็น หลักของ Claire ตัวเล็กเหมือนคุณยังเหมาะสม" คลิฟกล่าวด้วยความโกรธ ลอยกลางอากาศ และดูใบกับเจตนาฆ่านายถูกระงับการชี่และเลือดในจิตใจของเขาโกรธ และกล่าวว่า เงียบ ๆ "ใช่ ผมยังรู้สึกว่า ไม่ค่อยเหมาะ...""แล้วคุณควรไปตาย" แสงเย็นประกายในดวงตาของหน้าผาขณะที่กำลังจะทำการย้าย"หยุด" บล็อกหน้ากากกะรุนแคลร์ และกล่าวถึงหน้าผาด้วยความโกรธ "นายโทเป็น teacher.1 ตรัสรู้ของฉันไม่มีใครสามารถแทนที่ความช่วยเหลือ และดูแลให้ฉัน""ทุกอย่างที่เขาสามารถสอน นอกจากนี้ยังสามารถสอน และสิ่งที่เขาไม่สามารถสอน จะได้ยังคงสอน เขาไม่ต้องมีหลักการเกี่ยวกับคุณสมบัติ เขาต้องตายวันนี้" คลิฟคำราม กระใบหน้าของเขาได้แล้วบวม"คลิฟฟ์" แคลร์ glowered โดยตรงการเรียกชื่อของหน้าผาด้วยความโกรธ "ฉันบอกคุณ หลักใบวิธีใช้ และการ ดูแล ไม่มีใครสามารถแทน ถ้าวันนี้คุณกล้าที่จะทำร้ายเขาอีกครั้ง ฉันจะทำจะฆ่าคุณ ผมแน่นอนจะไม่ให้คุณออก"ลมพัด hysterically ฝุ่นครอบคลุมท้องฟ้าทั้งหมดบรรยากาศหม่น ยังอึดอัดใจเกิดดยุคแห่ง Gordan ยืนเฉย จ้องมอง dumbstruck เขาไม่เคยคิดว่า แคลร์จริงจะบอกชนิดของคำสำหรับ ตอนนี้ ได้ ฝ่ายตรงข้ามไม่ได้สิ่งที่ครอบครัวเขาอาจบาด รูปใหญ่Emery was already so moved he couldn’t say anything and just stared starstruck at the girl in front of him, his throat already choked with emotions, the corner of his eyes also warm. It seemed like some kind of fluid was going to come gushing out.Cliff’s face reddened even more. His body started to shake, lips opened wide. He wanted to say something, but not a single word came out.Claire had actually said these kinds of resolute words at him for a low-class magician!Do everything I can to kill you. I definitely won’t let you off!The mood had reached an extreme rigidity. Duke Gordan breathed out deeply, finished. This time they were really finished. When had Cliff been threatened like this before?Walter’s teeth chattered, completely down in the pits, completely undescribable. Claire didn’t want to live anymore, but he did, he still wanted to feel sunshine in a new body! What did not wanting to live count as to the old freak floating in mid-air?Claire stared at Cliff. Cliff floated in mid-air and also fiercely watched Claire.The atmosphere was on the verge of erupting.Duke Gordan fiercely shook off a handful of sweat.A light smile appeared on Emery’s face, a knowing and worried smile. He had already made a decision in his heart. This life, with a disciple like Claire, how could there be any regrets?Emery opened his mouth and was about to say something, but Claire stared at Cliff and gently said,
“With that same reasoning, Master, in my heart you can’t be replaced. If there was someone who wanted to harm you, I would also risk my life to protect you and definitely not let off the person who harmed you. I swear, I definitely won’t let them off.” Claire’s gentle yet unmatched resolute voice sounded in the air, sounded in Cliff’s heart.

The surroundings was silent, so quiet you could seem to hear everyone’s breaths.

Suddenly, Cliff resembled a child as he started crying waa waa, landing on his butt as he descended to the ground, kicking his two legs and started making a racket. “Why am I second Master? Why do I need to be

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เมนูค้นหาบทที่ 44 เซบทที่ 44 : 2 พี่น้องที่ดี[ ตาราง ] [ เนื้อหาของบทก่อนหน้า ] [ บทต่อไป ]เมื่อแคลร์อย่างรวดเร็ว จึงรีบวิ่งไปที่หน้าบ้าน เอเมอรี่ เธอตกใจ โดยฉากในด้านหน้าของเธอ แล้วยังมีบ้าน ห้องปฏิบัติการ Emery และห้องนอนได้ทำลายลงไปในซากปรักหักพัง จักรพรรดิขาววางลงบนหัวของแคลร์ ดึงผมเธอ ตาของเขาเบิกกว้าง เมื่อเขาได้เห็นฉากนี้แล้ว เขาก็เริ่มร้อง ( จักรพรรดิขาว ปกติมักให้หมอบอยู่บนไหล่ของแคลร์ หรือนอนราบบนศีรษะของเธอ การปรากฏตัวของเขารู้สึกเกือบไม่มี )กากกะรุนขอโทษรูปที่ยืนอยู่ท่ามกลางซากปรักหักพัง บาดแผลหลายแห่งบนร่างกายของเขา เลือดแล้วตาย Emery ถูกแขนสีแดง และยังคงไหลอย่างต่อเนื่อง หน้าผาอยู่ในกลางอากาศ ใบหน้าของเขาเต็มไปด้วยเจตนาฆ่าเขาจ้องกากกะรุนข้างล่างเลย" นายน้อย เป็นอะไร ? " แคลร์รีบกากกะรุนข้างอย่างรวดเร็ว รองรับร่างกายของเขาโซเซ แล้วถาม worriedly " เกิดอะไรขึ้น "" ไอ ไอ . . . . . . . " เอเมอรีไอ , เส้นเลือดใสไหลลงทิ้งคราบเลือด เขารีบกล่าวว่า " ไม่เป็นไร สำหรับตอนนี้ ไม่เป็นไร วันนี้ คลิฟ รีบเร่งมาที่นี่และบอกว่ามันกลับกลายเป็นว่าฉันเป็นเจ้านายของเธอ ดังนั้นวันนี้ผมจะตาย "แคลร์เข้าใจทันทีว่าเกิดอะไรขึ้นหน้าผาที่โมโหร้าย คนแก่ก็ไม่เต็มใจที่จะเป็นหลักที่สอง ดังนั้นเขาต้องการฆ่าเมอรี่ เพื่อที่เขาจะเป็นอาจารย์เพียงของแคลร์" ชนิดของความเมตตากรุณา หรือคุณต้องเป็นหลักของแคลร์ ฉันสงสัยว่าสิ่งที่ชนิดของคนที่จะเป็นอาจารย์ของแคลร์ ตัวอักษรเล็กๆ ก็เหมาะ " ผาพูดอย่างเกรี้ยวกราด ลอยอยู่กลางอากาศและดู เอเมอรี่ ด้วยการฆ่าอย่างรุนแรงกากกะรุนระงับโกรธฉีและเลือดในจิตใจของเขาและพูดเบา ๆ " ใช่ ผมก็รู้สึกว่าผมไม่เหมาะ . . . . . . . "" แล้วนายไปตายซะ " แสงเย็นประกายในดวงตาเป็นหน้าผาเขาจะให้ย้าย" หยุด ! ! ! ! ! " แคลร์ที่ถูกบล็อกในด้านหน้าของเมอรี่ และพูดกับหน้าผาด้วยความโกรธ " อาจารย์เมอรี่ ครูธรรม โดยไม่มีใครสามารถแทนที่ช่วยเขาดูแลฉัน" ทุกอย่างที่เขาสอน ผมก็สอนได้ และสิ่งที่เขาไม่ได้สอน ฉันก็สอน คุณสมบัติอะไรเขาต้องเป็นคุณชาย เขาจะตายในวันนี้ ! " หน้าผาคำราม ดังนั้นอารมณ์ใบหน้าของเขาได้ แล้วกลายเป็นสีแดง" หน้าผา ! " แคลร์ glowered โดยร้องเรียกชื่อของหน้าผาอย่างโกรธๆ " ผมบอกให้คุณช่วยอาจารย์เมอรี่ และดูแล ไม่มีใครสามารถมาแทนที่ ! ถ้าวันนี้ คุณกล้าที่จะทำร้ายเขาอีกครั้ง ข้าจะทำทุกอย่างที่ฉันสามารถที่จะฆ่าคุณ ผมไม่ปล่อยคุณไปแน่นอน ! "สายลมที่พัดอย่างบ้าคลั่ง ฝุ่นครอบคลุมท้องฟ้าทั้งหมดบรรยากาศมืดยังอึดอัดเพิ่มขึ้นดยุค gordan ยืนอยู่ข้างๆ จ้องตะลึงจนพูดไม่ออก . เขาไม่เคยคิดว่าแคลร์จะบอกว่าพวกกบฏคำ ตอนนี้จะทำอะไรได้ ? ฝ่ายตรงข้ามไม่ได้สิ่งที่พวกเขาฮิลล์ครอบครัวอาจล่วงเกิน , รูปขนาดใหญ่เมอรี่ก็มา เขาไม่พูดอะไรและจ้อง starstruck ที่หญิงสาวตรงหน้าเขาคอเขาแล้วสำลักกับอารมณ์ มุมของตาของเขายังอบอุ่น ดูเหมือนว่าบางชนิดของของเหลวจะไหลพุ่งออกมาหน้าผาใบหน้า reddened มากยิ่งขึ้น ร่างกายของเขาเริ่มสั่น ปากที่เปิดกว้าง เขาอยากจะพูดอะไรบางอย่างแต่ไม่เอ่ยปากออกมาแคลร์พูดเหล่านี้ชนิดของคำที่เขาอาจหาญเป็นนักมายากลระดับต่ำ !ทำทุกอย่างที่ฉันสามารถที่จะฆ่าคุณ ผมไม่ปล่อยคุณไปแน่นอน !อารมณ์ได้ถึงความแข็งแกร่งมาก ดยุค gordan สูดลมหายใจลึก เรียบร้อย เวลานี้พวกเขากำลังเสร็จ เมื่อมีผาถูกขู่แบบนี้มาก่อนฟันของวอลเตอร์ chattered สมบูรณ์ลงในหลุมทั้งหมด undescribable . แคลร์ ไม่อยากมีชีวิตอยู่อีกต่อไปแล้ว แต่เขาก็ยังอยากที่จะรู้สึกถึงแสงแดดในร่างใหม่ ! สิ่งที่ไม่อยากจะมีชีวิตอยู่นับเป็นเพื่อเก่าประหลาดที่ลอยอยู่กลางอากาศแคลร์จ้องมองไปที่หน้าผา หน้าผาลอยในกลางอากาศและยังชอบดูแคลร์บรรยากาศเกือบจะพ่นลาวาออกมาดยุค gordan อย่างรุนแรงส่ายออกกำมือของเหงื่อรอยยิ้มปรากฏบนใบหน้าของแสงในช่วงเวลา , ยิ้มรู้และเป็นห่วง เขาได้ตัดสินใจ ในจิตใจของเขา ชีวิตนี้ กับ สาวก เช่น แคลร์ , ทำไมต้องมีเสียใจ ?กากกะรุนเปิดปากของเขา และกำลังจะพูดอะไรบางอย่าง แต่แคลร์จ้องมองหน้าผาและค่อยๆพูด" ด้วยเหตุผลเดียวกัน อาจารย์ ในใจคุณไม่สามารถถูกแทนที่ หากมีใครต้องการทำร้ายคุณ ผมจะเสี่ยงชีวิตเพื่อปกป้องคุณและจะไม่ปล่อยคนที่ทำร้ายคุณ ฉันสาบานว่า ฉันจะไม่ปล่อยให้พวกเขาออก " แคลร์อ่อนโยนยังไม่ตรงกัน เสียงเด็ดเดี่ยว เสียงในอากาศ เสียงในหัวใจที่หน้าผาของบรรยากาศมันเงียบ เงียบมาก คุณอาจดูเหมือนจะได้ยินเสียงหายใจของทุกคนทันใดนั้น หน้าผาคล้ายเด็กเขาเริ่มร้องไห้ โห โห ลงบนก้นของเขา ตามที่เขาลงกับพื้น เตะขาทั้งสองของเขา และเริ่มทำ