Mussels, mainly Mytilus edulis, are

Mussels, mainly Mytilus edulis, are generally considered to be herbivorous
filter feeders with phytoplankton and bacteria the main part of their diet,
although zooplankton may be consumed as well (Davenport et al. 2000;
Rouillon & Navarro, 2003). Field (1911, see Newell et al. 1989) observed a
wide range of items in the gut of M. edulis, particularly diatoms and
dinoflagellates. These could be 200 μ m or more in length, though were
typically elongate so usually no more than 40 μ m in diameter. A similar
maximum diameter for typical ingested particles was reported in Oysters
(Crassostrea gigas) by Dupuy et al. (1999). There would seem, however, to
be a tendency for larger inorganic (SiO2) particles to be rejected with
Defossez & Hawkins (1997) reporting particles of 18.7μ m and above were
increased in relative concentration in the surrounding water – i.e. they were
not taken up. Lehane & Davenport (2002) reported a wide range of animal
parts inside the guts of mussels and oysters, indicating a degree of carnivory
in species commonly assumed to be herbivorous. Widdows et al. (1979)
reported that the size of food items ingested by M. edulis was typically less
than 40μ m, with the largest sized, around 30μ m, being taken up in spring
and summer.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ส่วนใหญ่ Mytilus เปรี้ยว หอยแมลงภู่จะโดยทั่วไปถือว่าเป็นสัตว์กรองส่วนประกอบหลักของอาหาร เครื่องให้อาหารแพลงก์ตอนพืชและแบคทีเรียแม้ว่าอาจจะมีฟันใช้เช่นกัน (ดาเวนพอร์ท et al. 2000Rouillon & Navarro, 2003) ฟิลด์ (1911 ดู Newell et al. 1989) ปฏิบัติการหลากหลายรายการในลำไส้ของ M. เปรี้ยว โดยเฉพาะอย่างยิ่งอะตอม และdinoflagellates เหล่านี้อาจจะ 200 μ m หรืออาจเพิ่มความยาว แม้ว่าโดยทั่วไปยืดดังนั้นมักจะไม่เกิน 40 μ m เส้นผ่านศูนย์กลาง คล้ายกันเส้นผ่านศูนย์กลางสูงสุดสำหรับอนุภาคทั่วไปติดเครื่องมีรายงานในหอยนางรม(Crassostrea gigas) โดย Dupuy et al. (1999) จะดูเหมือน อย่างไรก็ตาม การแนวโน้มสำหรับอนุภาคอนินทรีย์ (SiO2) ขนาดใหญ่ถูกปฏิเสธด้วยDefossez & ฮอว์กินส์ (1997) รายงานอนุภาค 18.7μ เมตร และข้างต้นได้เพิ่มขึ้นในความสัมพันธ์น้ำโดยรอบเช่นเคยไม่นำขึ้น Lehane และดาเวนพอร์ท (2002) รายงานหลากหลายของสัตว์ส่วนภายในกึ๋นของหอยแมลงภู่และหอยนางรม ระบุระดับของ carnivoryสายพันธุ์ทั่วไปถือว่าเป็นสัตว์ Widdows et al. (1979)รายงานว่า ขนาดของรายการอาหารที่กิน โดยเปรี้ยวม.ไม่น้อยโดยทั่วไปกว่า 40 μ m กับใหญ่ที่สุดขนาด รอบ 30μ m ถูกนำขึ้นในฤดูใบไม้ผลิและฤดูร้อน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

หอยแมลงภู่ส่วนใหญ่ edulis Mytilus ได้รับการพิจารณาโดยทั่วไปจะกินพืชเป็นอาหาร
ป้อนกรองที่มีแพลงก์ตอนพืชและแบคทีเรียส่วนหลักของอาหารของพวกเขา
แม้ว่าแพลงก์ตอนสัตว์อาจจะบริโภคเช่นกัน (ดาเวนพอร์ et al, 2000.
Rouillon และวาร์, 2003) ฟิลด์ (1911 ดู Newell et al. 1989) สังเกตเห็น
ความหลากหลายของรายการในลำไส้ของเอ็ม edulis โดยเฉพาะอย่างยิ่งไดอะตอมและ
dinoflagellates เหล่านี้อาจเป็น 200 μเมตรหรือมากกว่าความยาวแม้ว่าจะได้รับ
มักจะยาวจึงมักจะไม่เกิน 40 μเมตรเส้นผ่าศูนย์กลาง ที่คล้ายกัน
ขนาดเส้นผ่าศูนย์กลางสูงสุดสำหรับอนุภาคติดเครื่องทั่วไปมีรายงานในหอยนางรม
(Crassostrea gigas) โดย Dupuy et al, (1999) มีดูเหมือนจะอย่างไรจะ
เป็นแนวโน้มนินทรีย์ (SiO2) อนุภาคขนาดใหญ่ที่จะถูกปฏิเสธด้วย
Defossez และฮอว์กิน (1997) รายงานอนุภาคของ18.7μเมตรและข้างต้น
ที่เพิ่มขึ้นในความเข้มข้นของญาติในน้ำโดยรอบ - คือพวกเขาถูก
ไม่ได้ถ่าย ขึ้น. Lehane และดาเวนพอร์ต (2002) รายงานความหลากหลายของสัตว์
ชิ้นส่วนภายใน guts ของหอยแมลงภู่และหอยนางรมที่ระบุระดับของ carnivory
ในสายพันธุ์ทั่วไปสันนิษฐานว่าจะเป็นกินพืชเป็นอาหาร Widdows et al, (1979)
รายงานว่าขนาดของรายการอาหารที่กินเข้าไปโดยเอ็ม edulis เป็นปกติจะน้อย
กว่าม. 40μกับที่ใหญ่ที่สุดขนาดรอบ30μเมตรถูกนำขึ้นในฤดูใบไม้ผลิ
และฤดูร้อน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

หอย ส่วนใหญ่ mytilus ชินี โดยทั่วไปจะถือว่าเป็นสัตว์ที่กินพืชเป็นอาหารกรองดูดกับแพลงก์ตอนพืชและแบคทีเรียที่สำคัญในอาหารของพวกเขาแม้ว่าสัตว์อาจใช้ได้เช่นกัน ( Davenport et al . ปี 2000rouillon & Navarro , 2003 ) ฟิลด์ ( 1911 ดู Newell et al . 1989 ) สังเกตหลากหลายรายการ ในอุทรของ ตับเต่า โดยเฉพาะอย่างยิ่งไดอะตอม และไดโนแฟลเจลเลต . เหล่านี้อาจจะμ 200 เมตรหรือมากกว่าในความยาว แต่คือโดยทั่วไปแล้วมักจะยาวไม่เกิน 40 μเมตรในเส้นผ่าศูนย์กลาง ที่คล้ายกันเส้นผ่าศูนย์กลางสูงสุดโดยทั่วไปกินอนุภาคมีในหอยนางรม( กรามดำ Crassostrea ปลาบึกโดย 1981 et al . ( 1999 ) มันดูเหมือน จะ อย่างไรก็ตามเป็นแนวโน้มใหญ่อนินทรีย์ ( SiO2 ) อนุภาคจะถูกปฏิเสธด้วยdefossez & ฮอว์กินส์ ( 1997 ) รายงานอนุภาคของราคาμ M และข้างต้นเพิ่มความเข้มข้นในบรรยากาศ น้ำ และญาติคือ พวกเขาไม่ได้ถ่ายไว้ lehane & ดาเวนปอร์ต ( 2002 ) รายงานหลากหลายของสัตว์อะไหล่ภายในไส้หอยแมลงภู่และหอยนางรม ระบุระดับของ carnivoryชนิดโดยทั่วไปถือว่าเป็นพืช widdows et al . ( 1979 )รายงานว่าขนาดของสินค้าอาหารกินโดยม. ชินีก็มักจะน้อยกว่ากว่า 40 μ M ที่มีขนาดใหญ่ที่สุด ประมาณ 30 μ M ถูกนำขึ้นในฤดูใบไม้ผลิและฤดูร้อน