while once those who taught and tho

while once those who taught and those who administered in the academy were
one and the same, and where students learned and where they lived were
indistinguishable, perhaps the legacy of American higher education in the 20th
century has been an institution somewhat divided in both purpose and personnel.
(p. 77)
In speaking of the history and evolution of student affairs, Rhatigan (2000) observed, “no
one knew for sure what needed to be accomplished, or how, but only that needs were
present” (p. 7).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ขณะที่เมื่อผู้สอนและผู้บริหารในสถาบันการ
เดียว และนักเรียนได้เรียนรู้ และพวกเขาอาศัยอยู่ถูก
จำแนกไม่ได้ อาจเป็นมรดกของอเมริกันศึกษาในวันที่ 20
ศตวรรษแล้วที่สถาบันค่อนข้างแบ่งออกเป็นวัตถุประสงค์และบุคลากร
(p. 77)
พูดประวัติและวิวัฒนาการของกิจการนักศึกษา, Rhatigan (2000) สังเกต "ไม่
หนึ่งรู้แน่ใจ ว่าจำเป็นต้องทำให้สำเร็จ หรือ ว่า แต่ที่ต้อง
ปัจจุบัน" (p. 7)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในขณะที่ครั้งหนึ่งเคยเป็นผู้ที่สอนและผู้บริหารในสถานศึกษาเป็น
หนึ่งเดียวกันและการที่นักเรียนได้เรียนรู้และสถานที่ที่พวกเขาอาศัยอยู่ที่
แยกไม่ออกอาจจะเป็นมรดกของการศึกษาระดับสูงของอเมริกาในที่ 20
ศตวรรษที่ได้รับสถาบันการศึกษาที่ค่อนข้างแบ่งออกเป็นวัตถุประสงค์ทั้งสองและ บุคลากร
(หน้า 77)
ในการพูดของประวัติศาสตร์และวิวัฒนาการของกิจการนักศึกษา, Rhatigan (2000) สังเกต "ไม่มี
ใครรู้ว่าสิ่งที่จะต้องประสบความสำเร็จหรือวิธีการ แต่เพียงว่าเป็นความต้องการของ
ปัจจุบัน "(พี 7 )

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ขณะเมื่อผู้ที่สอนและผู้บริหาร ในโรงเรียนมี
หนึ่งและเดียวกันและที่เรียนและสถานที่ที่พวกเขาอาศัยอยู่มี
อก บางทีมรดกของอเมริกันอุดมศึกษาในศตวรรษที่ 20
มีสถาบันการศึกษาค่อนข้างแบ่งออกเป็นทั้งวัตถุประสงค์และบุคลากร

( หน้า 77 ) ในการพูด ประวัติและวิวัฒนาการของกิจการนิสิต rhatigan ( 2000 ) พบว่า"
1 รู้ว่าสิ่งที่ต้องทำ หรืออย่างไร แต่เพียงว่าต้องการ
ปัจจุบัน " ( หน้า 7 )