Bricker et al. (2014) used the FARM

Bricker et al. (2014) used the FARM Model (Ferreira et al., 2007)to estimate the potential remediation value of increasing shell-fish population in the Patuxent River. They predicted ecosystemservices equivalent to N treatment for 3.6 million people withincreased oyster culture. In the study, it was assumed that 50%of the river area was suitable for culture at a stocking density of100 oysters/m2, a 3-year harvest period, and a 40% mortality ratefor input to the FARM model. The authors did not consider fooddepletion downstream of farms. Results of our study indicate thepotential for food depletion if a single farm, or group of farms coversa large enough area, but also regeneration of nutrients that couldsupport secondary production of more phytoplankton for farmsfurther downstream. Future models need to incorporate spatialvariables and rates of secondary productivity when attempting toestimate total N removal and farm productivity linked with large-scale increases in shellfish populations.Restoration of natural reefs and increasing the number of oystersgrown in culture systems in the Chesapeake Bay has been increas-ingly suggested (and debated) as a method for reducing the effectsof cultural eutrophication by removal of N from the water columnthrough bioextraction, increased rate of sediment processes, andreduction of water column phytoplankton. Results of this studycan serve as a guide for estimating the impact of an oyster aqua-culture facility in the region when developing future localized andwatershed scale models.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Bricker et al. (2014) ใช้รูปแบบฟาร์ม (Ferreira et al., 2007) การประเมินค่าเพื่อศักยภาพของแน่นเปลือกปลาในแม่น้ำ Patuxent พวกเขาคาดว่า เท่ากับ 3.6 ล้านคน withincreased หอยวัฒนธรรมรักษา N ecosystemservices ในการศึกษา มันถูกสันนิษฐานว่า 50% ของน้ำเหมาะสมกับวัฒนธรรมที่มีมิติความหนาแน่น of100 หอย นางรม/m2 ระยะเวลา 3 ปีเก็บเกี่ยว และป้อน ratefor ตาย 40% แบบจำลองฟาร์ม ผู้เขียนได้พิจารณา fooddepletion น้ำของฟาร์ม ผลการศึกษาของเราระบุ thepotential สำหรับอาหารจนหมดถ้าฟาร์มเดียว หรือกลุ่มของฟาร์มพื้นที่ใหญ่พอ coversa แต่ยังฟื้นฟูสารอาหารรองที่ couldsupport ผลิต phytoplankton เพิ่มเติมสำหรับ farmsfurther น้ำ รูปแบบในอนาคตจำเป็นต้องรวม spatialvariables และราคาของผลผลิตรองเมื่อพยายามเอา N รวม toestimate และผลผลิตของฟาร์มลิงค์กับหอยขนาดใหญ่เพิ่มประชากร ได้รับการฟื้นฟูแนวปะการังธรรมชาติและการเพิ่มจำนวนของ oystersgrown ในระบบวัฒนธรรมในอ่าว Chesapeake increas ingly แนะนำ (และยังคง) เป็นวิธีการลดเควัฒนธรรม effectsof โดยเอาของ N จาก bioextraction columnthrough น้ำ ตะกอนเพิ่มอัตราประมวลผล andreduction ของ phytoplankton คอลัมน์น้ำ ผลของ studycan นี้ใช้เป็นคู่มือสำหรับการประเมินผลกระทบของการอำนวยความสะดวกวัฒนธรรมอควาหอยนางรมในภูมิภาคเมื่อพัฒนาแบบจำลองมาตราส่วน andwatershed เป็นภาษาท้องถิ่นในอนาคต

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

บริกเค et al, (2014) ที่ใช้รุ่นฟาร์ม (Ferreira et al., 2007) ในการประมาณมูลค่าการฟื้นฟูศักยภาพของประชากรเปลือกปลาเพิ่มขึ้นในประจำการแม่น้ำ พวกเขาคาดการณ์ ecosystemservices เทียบเท่ากับการรักษายังไม่มี 3.6 ล้านคน withincreased วัฒนธรรมหอยนางรม ในการศึกษามันก็สันนิษฐานว่า 50% ของพื้นที่แม่น้ำเป็นที่เหมาะสมสำหรับการเพาะเลี้ยงที่ความหนาแน่น of100 หอยนางรม / m2 ระยะเวลาการเก็บเกี่ยว 3 ปีและอัตราการตาย 40% ratefor เข้ากับรูปแบบฟาร์ม ผู้เขียนไม่ได้พิจารณา fooddepletion ปลายน้ำของฟาร์ม ผลการวิจัยของเราระบุ thepotential สำหรับการสูญเสียอาหารถ้าฟาร์มเดียวหรือกลุ่มของฟาร์ม coversa พื้นที่ขนาดใหญ่พอ แต่ยังงอกของสารอาหารที่ผลิต couldsupport รองของแพลงก์ตอนพืชมากขึ้นสำหรับ farmsfurther ปลายน้ำ รุ่นอนาคตต้องรวม spatialvariables และอัตราการผลิตรอง toestimate เมื่อพยายามกำจัดปริมาณไนโตรเจนทั้งหมดและผลผลิตฟาร์มเชื่อมโยงกับการเพิ่มขึ้นของขนาดใหญ่ใน populations.Restoration หอยของแนวธรรมชาติและการเพิ่มจำนวนของ oystersgrown ในระบบการเพาะเลี้ยงในอ่าวเชสได้รับ increas แนะนำ -ingly (และถกเถียงกัน) เป็นวิธีการสำหรับการลด eutrophication วัฒนธรรม effectsof โดยการกำจัดของ N จาก bioextraction columnthrough น้ำที่อัตราการเพิ่มขึ้นของกระบวนการตะกอน andreduction ของแพลงก์ตอนพืชน้ำ ผลการ studycan นี้ใช้เป็นคู่มือสำหรับการประเมินผลกระทบของสิ่งอำนวยความสะดวกน้ำหอยนางรมวัฒนธรรมในภูมิภาคเมื่อมีการพัฒนาในอนาคตที่มีการแปลจำลองขนาด andwatershed

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

Bricker et al . ( 2014 ) ใช้ฟาร์มแบบ ( Ferreira et al . , 2007 ) ประเมินศักยภาพการเพิ่มมูลค่าของหอย ประชากรปลาในแม่น้ำประจำการ . พวกเขาทำนาย ecosystemservices เทียบเท่ากับการรักษา 3.6 ล้านคน withincreased การเลี้ยงหอยนางรม . ในการศึกษาจึงสันนิษฐานว่า 50% ของพื้นที่แม่น้ำ เหมาะสำหรับวัฒนธรรมที่ความหนาแน่น 100 ตัว / ตารางเมตรระยะเวลาการเก็บเกี่ยว 3 และ 40% ของ ratefor เข้าฟาร์มรุ่น ผู้เขียนไม่ได้พิจารณา fooddepletion ท้ายฟาร์ม ผลการศึกษาของเราบ่งชี้ศักยภาพสำหรับค่าอาหารถ้าเป็นฟาร์มเดียวหรือกลุ่มของฟาร์ม coversa ขนาดใหญ่เพียงพอ พื้นที่ แต่ยังสร้างรังที่ couldsupport ระดับการผลิตของแพลงก์ตอนพืชสำหรับ farmsfurther ล่องรุ่นอนาคตต้องรวม spatialvariables และอัตราผลผลิตทุติยภูมิเมื่อพยายามหาค่าไนโตรเจนการกำจัดและผลผลิตฟาร์มเชื่อมโยงกับขนาดใหญ่เพิ่มขึ้นในหอย ประชากรการฟื้นฟูแนวปะการังธรรมชาติและเพิ่มจำนวน oystersgrown ในระบบวัฒนธรรมในอ่าวเชสสได้รับสินค้า ingly แนะนำ ( ถกเถียง ) เป็นวิธีการลดผลกระทบทางวัฒนธรรมบานชื่นโดยการกำจัดจากน้ำ columnthrough bioextraction , เพิ่มอัตราของกระบวนการตะกอน andreduction คอลัมน์ , แพลงก์ตอนพืชน้ำผลของเมืองนี้ใช้เป็นคู่มือสำหรับการประมาณผลกระทบของการเลี้ยงหอยนางรม วาสิ่งอำนวยความสะดวกในภูมิภาคเมื่อการพัฒนาในอนาคต andwatershed ถิ่นแบบมาตราส่วน