30. Charlie's Chocolate Factory The

30. Charlie's Chocolate Factory
The great glass lift was now hovering high over the town. Inside the lift stood Mr Wonka, Grandpa Joe, and little Charlie. 'How I love my chocolate factory,' said Mr Wonka, gazing down. Then he paused, and he turned around and looked at Charlie with a most serious expression on his face. 'Do you love it too, Charlie?' he asked.
'Oh, yes,' cried Charlie, 'I think it's the most wonderful place in the whole world!' 'I am very pleased to hear you say that,' said Mr Wonka, looking more serious than ever. He went on staring at Charlie. 'Yes,' he said, 'I am very pleased indeed to hear you say that. And now I shall tell you why.' Mr Wonka cocked his head to one side and all at once the tiny twinkling wrinkles of a smile appeared around the corners of his eyes, and he said, 'You see, my dear boy, I have decided to make you a present of the whole place. As soon as you are old enough to run it, the entire factory will become yours.'
Charlie stared at Mr Wonka. Grandpa Joe opened his mouth to speak, but no words came out. 'It's quite true,' Mr Wonka said, smiling broadly now. 'I really am giving it to you. That's all right, isn't it?' 'Giving it to him?' gasped Grandpa Joe. 'You must be joking.' 'I'm not joking, sir. I'm deadly serious.' 'But . . . but . . . why should you want to give your factory to little Charlie?' 'Listen,' Mr Wonka said, 'I'm an old man. I'm much older than you think. I can't go on for ever. I've got no children of my own, no family at all. So who is going to run the factory when I get too old to do it myself? Someone's got to keep it going — if only for the sake of the Oompa-Loompas. Mind you, there are thousands of clever men who would give anything for the chance to come in and take over from me, but I don't want that sort of person. I don't want a grown-up person at all. A grown-up won't listen to me; he won't learn. He will try to do things his own way and not mine. So I have to have a child. I want a good sensible loving child, one to whom I can tell all my most precious sweet-making secrets — while I am still alive.' 'So that is why you sent out the Golden Tickets!' cried Charlie.
'Exactly!' said Mr Wonka. 'I decided to invite five children to the factory, and the one I liked best at the end of the day would be the winner!' 'But Mr Wonka,' stammered Grandpa Joe, 'do you really and truly mean that you are giving the whole of this enormous factory to little Charlie? After all . . .' 'There's no time for arguments!' cried Mr Wonka. 'We must go at once and fetch the rest of the family — Charlie's father and his mother and anyone else that's around! They can all live in the factory from now on! They can all help to run it until Charlie is old enough to do it by himself! Where do you live, Charlie?' Charlie peered down through the glass floor at the snow-covered houses that lay below. 'It's over there,' he said, pointing. 'It's that little cottage right on the edge of the town, the tiny little one . . .' 'I see it!' cried Mr Wonka, and he pressed some more buttons and the lift shot down towards Charlie's house. 'I'm afraid my mother won't come with us,' Charlie said sadly. 'Why ever not?' 'Because she won't leave Grandma Josephine and Grandma Georgina and Grandpa George.'
'But they must come too.' 'They can't,' Charlie said. 'They're very old and they haven't been out of bed for twenty years.' 'Then we'll take the bed along as well, with them in it,' said Mr Wonka. 'There's plenty of room in this lift for a bed.' 'You couldn't get the bed out of the house,' said Grandpa Joe. 'It won't go through the door.' 'You mustn't despair!' cried Mr Wonka. 'Nothing is impossible! You watch!' The lift was now hovering over the roof of the Buckets' little house. 'What are you going to do?' cried Charlie. 'I'm going right on in to fetch them,' said Mr Wonka. 'How?' asked Grandpa Joe.
'Through the roof,' said Mr Wonka, pressing another button. 'No!' shouted Charlie. 'Stop!' shouted Grandpa Joe.
CRASH went the lift, right down through the roof of the house into the old people's bedroom. Showers of dust and broken tiles and bits of wood and cockroaches and spiders and bricks and cement went raining down on the three old ones who were lying in bed, and each of them thought that the end of the world was come. Grandma Georgina fainted, Grandma Josephine dropped her false teeth, Grandpa George put his head under the blanket, and Mr and Mrs Bucket came rushing in from the next room. 'Save us!' cried Grandma Josephine. 'Calm yourself, my darling wife,' said Grandpa Joe, stepping out of the lift. 'It's only us.' 'Mother!' cried Charlie, rushing into Mrs Bucket's arms. 'Mother! Mother! Listen to what's happened! We're all going back to live in Mr Wonka's factory and we're going to help him to run it and he's given it all to me and . . . and . . . and . . . and . . .' 'What are you talking about?' said Mrs Bucket. 'Just look at our house!' cried poor Mr Bucket. 'It's in ruins!' 'My dear sir,' said Mr Wonka, jumping forward and shaking Mr Bucket warmly by the hand, 'I'm so very glad to meet you. You mustn't worry about your house. From now on, you're never going to need it again, anyway.'
'Who is this crazy man?' screamed Grandma Josephine. 'He could have killed us all.' 'This,' said Grandpa Joe, 'is Mr Willy Wonka himself.' It took quite a time for Grandpa Joe and Charlie to explain to everyone exactly what had been happening to them all day. And even then they all refused to ride back to the factory in the lift. 'I'd rather die in my bed!' shouted Grandma Josephine. 'So would I!' cried Grandma Georgina. 'I refuse to go!' announced Grandpa George. So Mr Wonka and Grandpa Joe and Charlie, taking no notice of their screams, simply pushed the bed into the lift. They pushed Mr and Mrs Bucket in after it. Then they got in themselves. Mr Wonka pressed a button. The doors closed. Grandma Georgina screamed. And the lift rose up off the floor and shot through the hole in the roof, out into the open sky. Charlie climbed on to the bed and tried to calm the three old people who were still petrified with fear. 'Please don't be frightened,' he said. 'It's quite safe. And we're going to the most wonderful place in the world!'
'Charlie's right,' said Grandpa Joe. 'Will there be anything to eat when we get there?' asked Grandma Josephine. 'I'm starving! The whole family is starving!' 'Anything to eat?' cried Charlie laughing. 'Oh, you just wait and see!'

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

30 charlie ของช็อคโกแลตจากโรงงาน
ยกแก้วที่ดีตอนนี้โฉบสูงเหนือเมือง ภายในลิฟท์ยืน mr wonka ปู่ joe และน้อย charlie 'ฉันรักช็อคโกแลตของฉันโรงงาน,' กล่าวว่านายวองก้าจ้องลง แล้วเขาหยุดและเขาหันไปรอบ ๆ และมองไปที่ charlie ด้วยการแสดงออกที่ร้ายแรงที่สุดบนใบหน้าของเขา 'คุณไม่รักมันเกินไป charlie? เขาถาม.
'โอ้ใช่' ร้องไห้ charlie,'ฉันคิดว่ามันเป็นสถานที่ที่ยอดเยี่ยมที่สุดในโลกทั้ง! 'ผมยินดีมากที่จะได้ยินคุณพูดว่า' กล่าวว่านาย wonka มองรุนแรงมากขึ้นกว่าที่เคย เขาก็จ้องมองที่ charlie 'ใช่' เขากล่าวว่า "ผมมีความยินดีมากอย่างแน่นอนจะได้ยินคุณบอกว่า และตอนนี้ฉันจะบอกคุณว่าทำไม'wonka mr เอียงศีรษะไปข้างหนึ่งและทั้งหมดในครั้งเดียวแววริ้วรอยเล็ก ๆ ของรอยยิ้มที่ปรากฏรอบมุมของดวงตาของเขาและเขากล่าวว่า' คุณจะเห็นเด็กผู้ชายที่รักของฉันฉันได้ตัดสินใจที่จะทำให้คุณในปัจจุบัน สถานที่ทั้ง ทันทีที่คุณจะเก่าพอที่จะเรียกใช้โรงงานทั้งหมดจะกลายเป็นของคุณ.
charlie จ้องที่นายวองก้า คุณปู่ joe เปิดปากของเขาที่จะพูด แต่ไม่มีคำออกมา'มันเป็นความจริงค่อนข้าง' mr wonka กล่าวยิ้มกว้างขณะนี้ 'ผมกำลังให้มันอยู่กับคุณ นั่นคือทั้งหมดที่ถูกต้องไม่ได้หรือไม่ ' 'ให้มันกับเขา? คุณปู่โจอ้าปากค้าง 'คุณจะต้องล้อเล่น. 'ฉันไม่ได้ล้อเล่นครับ ฉันร้ายแรงร้ายแรง. 'แต่ . . แต่ . . เหตุผลที่คุณควรต้องการที่จะให้โรงงานของคุณน้อย charlie? 'ฟัง' นายวองก้ากล่าวว่า "ฉันเป็นคนเก่า ฉันมากเก่ากว่าที่คุณคิด ฉันไม่สามารถไปในที่เคยฉันมีลูกของตัวเองไม่มีครอบครัวเลย ดังนั้นผู้ที่จะไปทำงานในโรงงานเมื่อฉันได้รับเก่าเกินไปที่จะทำเองได้หรือไม่ คนที่มีเพื่อให้มันไป - ถ้าเพียงเพื่อประโยชน์ของ oompa loompas- ใจคุณมีมากมายของคนฉลาดที่จะให้อะไรสำหรับโอกาสที่จะเข้ามาและใช้เวลามากกว่าจากฉัน แต่ฉันไม่ต้องการที่เรียงลำดับของบุคคลที่ ฉันไม่ต้องการเป็นคนที่โตขึ้นในทุกโตขึ้นจะไม่ฟังฉัน; เขาจะได้เรียนรู้ เขาจะพยายามที่จะทำสิ่งต่างๆด้วยวิธีของตัวเองและไม่ระเบิด ดังนั้นฉันจะต้องมีเด็ก ฉันต้องการเด็กที่รักดีเหมาะสมอย่างใดอย่างหนึ่งเพื่อที่ฉันสามารถบอกความลับทั้งหมดของฉันมีค่ามากที่สุดหวานทำ - ในขณะที่ฉันยังมีชีวิตอยู่. 'เพื่อให้เป็นเหตุผลที่คุณส่งออกบัตรทอง! ร้องไห้ charlie
'ตรง! กล่าวว่านายวองก้า 'ฉันตัดสินใจที่จะเชิญเด็กห้าถึงโรงงานและหนึ่งที่ฉันชอบมากที่สุดในตอนท้ายของวันที่จะเป็นผู้ชนะ! 'แต่ mr wonka' ตะกุกตะกัก joe คุณปู่ 'คุณจริงๆอย่างแท้จริงและหมายความว่าคุณจะให้ทั้งโรงงานขนาดใหญ่นี้จะน้อย charlie? หลังจากทั้งหมด . . 'มีเวลาสำหรับข้อโต้แย้งไม่มี! ร้องไห้ mr wonka 'เราจะต้องไปในครั้งเดียวและเรียกส่วนที่เหลือของครอบครัว - พ่อของชาร์ลีและแม่และคนอื่น ๆ ของเขาที่รอบพวกเขาทุกคนสามารถมีชีวิตอยู่ในโรงงานจากนี้ พวกเขาทั้งหมดสามารถช่วยในการทำงานได้จนกว่า charlie อายุมากพอที่จะทำมันด้วยตัวเอง! ที่คุณมีชีวิตอยู่ charlie? charlie peered ลงผ่านพื้นกระจกที่บ้านหิมะปกคลุมที่วางอยู่ด้านล่าง 'มันที่นั่น "เขากล่าวว่าชี้ 'มันเป็นสิทธิที่กระท่อมเล็ก ๆ น้อย ๆ บนขอบของเมืองที่หนึ่งเล็ก ๆ น้อย . . 'ฉันเห็นมัน! ร้องไห้ mr wonka,และเขากดปุ่มบางมากขึ้นและยกยิงลงไปที่บ้านของชาร์ลี 'ฉันกลัวแม่ของฉันจะไม่มากับเรา' charlie กล่าวว่าเศร้า 'ทำไมไม่เคย? 'เพราะเธอจะไม่ปล่อยให้คุณยายและ josephine georgina ยายและคุณปู่จอร์จ.
'แต่พวกเขาจะต้องมาด้วย. 'พวกเขาไม่สามารถ' charlie กล่าวว่า 'พวกเขาจะเก่ามากและพวกเขายังไม่ได้รับออกจากเตียงมานานถึงยี่สิบปี'จากนั้นเราจะพาเตียงพร้อมเป็นอย่างดีกับพวกเขาอยู่ในนั้น' mr wonka กล่าวว่า 'มีมากมายของห้องพักที่อยู่ในลิฟต์เตียงนี้. 'คุณไม่ได้รับเตียงออกจากบ้าน' คุณปู่โจกล่าวว่า 'มันจะไม่ไปผ่านประตู. 'คุณต้องไม่สิ้นหวัง! ร้องไห้ mr wonka 'ไม่มีอะไรที่เป็นไปไม่ได้ คุณดู! ลิฟท์ตอนนี้โฉบเหนือหลังคาของบ้านหลังเล็ก ๆ ถัง ' 'สิ่งที่คุณจะทำอย่างไร'ร้องไห้ charlie 'ฉันจะเหมาะสมในการเรียกพวกเขาว่า' นายวองก้ากล่าวว่า 'อย่างไร' ถามคุณปู่ joe.
ผ่านหลังคา, 'กล่าวว่านาย wonka กดปุ่มอื่น 'ไม่' ตะโกน charlie 'หยุด' ตะโกน joe คุณปู่
ผิดพลาดไปยกขวาลงผ่านหลังคาของบ้านเข้าไปในห้องนอนคนชราอาบน้ำของฝุ่นละอองและกระเบื้องหักและเศษไม้และแมลงสาบและแมงมุมและก้อนอิฐและปูนซิเมนต์ไปมีฝนตกลงบนสามคนเก่าที่กำลังนอนอยู่บนเตียงและแต่ละของพวกเขาคิดว่าการสิ้นสุดของโลกมา ยาย georgina ลมยาย josephine ลดลงฟันปลอมของเธอคุณปู่จอร์จใส่หัวของเขาภายใต้ผ้าห่มและ Mr and Mrs ถังมาวิ่งมาจากห้องถัดไป'ช่วยเรา! josephine ยายร้องไห้ 'สงบตัวเองภรรยาที่รักของฉัน,' กล่าวว่าคุณปู่โจ, ก้าวออกจากลิฟท์ 'เป็นเพียงเรา. 'แม่' charlie ร้องไห้วิ่งเข้าสู่อ้อมแขนของนางถัง 'แม่! แม่! ฟังสิ่งที่เกิดขึ้น! เรากำลังจะกลับไปอาศัยอยู่ในโรงงานนายวองก้าและเรากำลังจะช่วยให้เขาใช้มันและเขาได้รับมันทั้งหมดให้ฉันและ . . และ . . และ . . และ . .'สิ่งที่คุณกำลังพูดถึง? กล่าวว่าถัง mrs 'เพียงแค่มองไปที่บ้านของเรา! ร้องไห้ถัง mr ยากจน 'มันอยู่ในซากปรักหักพัง! 'คุณชายรักของฉัน' กล่าวว่านายวองก้ากระโดดไปข้างหน้าและเขย่าถัง mr อย่างอบอุ่นจากมือ ',' ฉันดีใจมากที่ได้พบคุณ คุณไม่ต้องกังวลเกี่ยวกับบ้านของคุณ จากนี้ไปคุณไม่เคยจะต้องมีมันอีกครั้งต่อไป.
'ที่เป็นผู้ชายคนนี้บ้า' กรีดร้องยาย josephine'ที่เขาจะได้ฆ่าพวกเราทุกคน. 'นี้' ปู่โจกล่าวว่า 'เป็นนายตัวเองจำ Wonka. มันต้องใช้เวลามากเวลาที่คุณปู่โจและชาร์ลีที่จะอธิบายให้ทุกคนว่าสิ่งที่ได้รับที่เกิดขึ้นกับพวกเขาตลอดทั้งวัน และแม้แล้วพวกเขาทั้งหมดปฏิเสธที่จะขี่กลับไปยังโรงงานที่อยู่ในลิฟต์ 'ฉันอยากจะตายอยู่บนเตียงของฉัน! ตะโกนยาย josephine 'ดังนั้นผมจะ! georgina ยายร้องไห้ 'ฉันปฏิเสธที่จะไป!'ปู่ประกาศจอร์จ ดังนั้น wonka mr และคุณปู่โจและ charlie การแจ้งให้ทราบล่วงหน้าของเสียงกรีดร้องของพวกเขาไม่เพียงผลักเตียงในลิฟท์ พวกเขาผลักดันนายและนางในถังหลังจากที่มัน จากนั้นพวกเขาได้ในตัวเอง mr wonka กดปุ่ม ประตูปิด ยาย georgina กรีดร้อง และลิฟท์ลุกขึ้นจากพื้นและยิงผ่านรูในหลังคาออกไปในท้องฟ้าเปิดcharlie ปีนขึ้นไปที่เตียงและพยายามที่จะสงบสามคนเฒ่าคนแก่ที่ยังกลายเป็นหินด้วยความกลัว 'โปรดอย่ากลัว "เขากล่าวว่า 'มันค่อนข้างปลอดภัย และเรากำลังจะไปยังสถานที่ที่ยอดเยี่ยมที่สุดในโลก!
charlie ขวา 'ปู่โจกล่าวว่า 'จะมีอะไรที่จะกินเมื่อเราไปถึงที่นั่น? josephine ยายถาม 'ฉันหิว! ทั้งครอบครัวที่หิวโหย! 'อะไรจะกิน'ร้องไห้ charlie หัวเราะ 'โอ้, คุณเพียงแค่รอและดู!

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

30. โรงงานช็อคโกแลตชาร์ลี
สามารถยกแก้วดีตอนนี้โฉบสูงผ่านเมือง ภายในลิฟท์ยืนนาย Wonka ปู่โจ และชาร์ลีน้อย 'วิธีรักโรงงานช็อคโกแลตของฉัน กล่าวว่า นาย Wonka พร้อมลง แล้ว เขาหยุดชั่วคราว และเขาหันไปรอบ ๆ และมองที่ชาร์ลีกับนิพจน์ที่มีความร้ายแรงที่สุดบนใบหน้าของเขา ' คุณชอบมันมากเกินไป ชาร์ลี? "เขาถาม
'Oh ใช่ ชาร์ลี ร้อง 'ผมคิดว่า มันเป็นยอดเยี่ยมที่สุดในโลกทั้งโลก' "ฉันยินดีมากที่ได้ยินคุณบอกว่า กล่าวว่า นาย Wonka กำลังรุนแรงมากขึ้นกว่าเดิม บนเขาก็จ้องมองที่ชาร์ลี 'ใช่ เขากล่าวว่า, "ฉันยินดีมากจริง ๆ จะได้ยินคุณพูด และตอนนี้ ฉันจะบอกคุณทำไม' นาย Wonka ถูกผึ่งศีรษะข้างใดข้างหนึ่งกันวิบวับเล็ก ๆ ริ้วรอยของรอยยิ้มปรากฏรอยยิ้มของตา และเขากล่าว ว่า, ' คุณเห็น เด็กผู้ชายที่รักของฉัน ฉันได้ตัดสินใจทำปัจจุบันของสถานที่ทั้งหมด ทันทีที่คุณมีอายุพอที่จะเรียกใช้ โรงงานทั้งหมดจะเป็นของคุณ '
ชาร์ลีจ้องไปที่นาย Wonka ปู่โจเปิดปากพูด แต่ไม่ออกมา 'มันเป็นค่อนข้างจริง นาย Wonka กล่าว ยิ้มทั่วไปขณะนี้ ' ฉันจริง ๆ กำลังนำมันให้คุณ ที่อยู่ ไม่ได้หรือไม่ ' 'ให้มันกับเขา ' gasped ปู่โจ ล้อ 'คุณต้องสามารถเล่น' ' ฉันล้อไม่เล่น รักการ ฉันร้ายแรง " " แต่... แต่...ทำไมคุณควรต้องการให้โรงงานของคุณชาร์ลีน้อย?' 'ฟัง นาย Wonka กล่าวว่า, "ฉันเป็นคน ผมเก่ามากกว่าที่คุณคิด ฉันไม่สามารถไปในตัวเคย ฉันมีไม่เด็กของตัวเอง ครอบครัวไม่เลย เพื่อ ที่จะไปทำงานโรงงานได้รับเก่าเกินไปที่จะทำมันเอง คนมีให้มันไป — ถ้าเพียงเพื่อ Oompa-Loompas คุณ มีพันคนฉลาดที่จะให้อะไรสำหรับโอกาสที่จะเข้ามา และจะผ่านจากฉัน แต่ต้องเรียงลำดับที่ของบุคคล ฉันไม่ต้องคน grown-up เลย เติบโตไม่ฟังฉัน เขาจะเรียนรู้ เขาจะพยายามทำสิ่งที่เขาเองและไม่ระเบิด ดังนั้นฉันจะมีลูก ต้องการเหมาะสมรักเด็กดี หนึ่งที่ผมสามารถบอกได้ทั้งหมดของฉันสุดหวานทำลับ — ในขณะที่ฉันยังมีชีวิตอยู่ ' 'นั่นคือเหตุผลที่คุณส่งออกบัตรทอง ' ร้องชาร์ลี
'ตรง ' กล่าวว่านาย Wonka "ฉันตัดสินใจที่จะเชิญเด็กโรงงาน 5 และหนึ่งที่ผมชอบสุดท้ายของวันจะเป็นผู้ชนะ!' 'แต่นาย Wonka,' stammered ปู่โจ, "ไม่คุณหมายจริง ๆ อย่างแท้จริงและถึง ว่า คุณกำลังส่งทั้งหมดของโรงงานนี้ใหญ่หลวงกับชาร์ลีน้อย หลังจากทั้งหมด.. .' 'ไม่มีเวลาสำหรับอาร์กิวเมนต์ ' ร้องนาย Wonka ' เราต้องไปในครั้งเดียว และนำส่วนเหลือของครอบครัว – พ่อของชาร์ลี และแม่ของเขา และคนอื่นที่เป็น พวกเขาสามารถทั้งหมดอยู่ในโรงงานจากนี้ พวกเขาสามารถช่วยทำงานจนกว่าชาจะเก่าพอที่จะทำเองทั้งหมด ที่คุณอยู่ ชาร์ลี?' ชาร์ลี peered ลงชั้นแก้วที่บ้านหิมะครอบคลุมที่วางด้านล่าง 'มันอยู่ที่โน่น เขากล่าว ชี้ ' เป็นที่กระท่อมน้อยชายขอบของเมือง ได้เล็กน้อย... ' 'เห็นมัน ' ร้องนาย Wonka และเขากดบางปุ่มเพิ่มเติมและยกที่ยิงลงไปยังบ้านของชาร์ลี 'ผมกลัวแม่จะไม่มากับเรา ชาร์ลีกล่าวเศร้า 'ไอเดียเคย' 'เพราะเธอจะไม่ปล่อยคุณยาย Josephine Georgina คุณยาย และปู่จอร์จด้วย'
'แต่พวกเขาต้องมาเกินไป' ชาร์ลีกล่าวว่า 'พวกเขาไม่ ' พวกเขากำลังมาก และพวกเขาไม่ได้มาจากยี่สิบปี' 'แล้วเราจะนอนตามเช่น ด้วย มัน' กล่าวว่า นาย Wonka 'มีอยู่มากมายของห้องนี้ยกเตียง' 'คุณไม่สามารถดึงนอนออกจากบ้าน กล่าวว่า ปู่โจ 'มันจะไปผ่านประตู' 'ความคุณจะหวัง ' ร้องนาย Wonka ' ไม่มีอะไรเป็นไปไม่ได้ คุณชม!' ลิฟท์ตอนนี้สามารถโฉบเหนือหลังคาบ้านน้อยของกลุ่ม ' จะทำอย่างไร' ร้องชาร์ลี 'ฉันจะบนในดึงให้ กล่าวว่า นาย Wonka ถามปู่โจหรือ 'วิธี '
'ผ่านหลังคา กล่าวว่า นาย Wonka กดปุ่มอื่น "ไม่ ' ตะโกนชาร์ลี 'หยุด ' ตะโกนปู่โจ
ล้มไปยก ขวาลงล่างผ่านหลังคาของบ้านในห้องนอนของคนเก่า น้ำฝุ่น และบิตของไม้ และแมลงสาบ และแมงมุม และอิฐ และปูนซีเมนต์กระเบื้องแตกไปฝนตกลงบนคนเก่า 3 ที่ได้นอนอยู่บนเตียง และแต่ละของพวกเขาคิดว่า จุดสิ้นสุดของโลกมา Georgina ยายดิฉัน Josephine คุณยายของเธอฟันปลอมหลุด ปู่จอร์จผงะภายใต้การครอบคลุม และนายและกลุ่มนางมาวิ่งในห้องถัดไป 'บันทึกเรา ' ร้อง Josephine คุณยาย 'สงบด้วยตัวเอง ภรรยา ดาร์ลิ่ง' กล่าวว่า ปู่โจ ก้าวออกจากลิฟท์ 'ได้เพียงเรา' "แม่ ' ร้องชาร์ลี วิ่งเข้าไปในแผ่นดินของกลุ่มนาง "แม่ แม่ ฟังสิ่งที่เกิดขึ้น เราทั้งหมดจะกลับไปอยู่ในโรงงานของนาย Wonka และเรากำลังจะไปช่วยเขาทำมันได้ให้มันทั้งหมด ให้ฉัน และ... และ... และ... และ...' 'สิ่งคุณพูดถึง ' กล่าวว่า กลุ่มนาง 'เพียงดูที่บ้านเรา ' ร้องกลุ่มนายดี 'อยู่ในซากปรักหักพัง' นาย Wonka กระโดดไปข้างหน้า และสั่นกลุ่มนายอย่างอบอุ่น โดยมือ กล่าวว่า 'ฉันรัก ' ดีใจมากเพื่อตอบสนองคุณ คุณจะต้องกังวลเกี่ยวกับบ้านของคุณ จากนี้ คุณไม่เคยจะต้องการมันอีก หรือการ '
'ใครคือคนนี้บ้า ' กรีดร้อง Josephine ยาย 'เขาไม่ได้ฆ่าเราทั้งหมด' 'นี้ กล่าวว่า ปู่โจ 'ได้นาย Willy Wonka เอง' มันใช้เวลาค่อนข้างปู่โจและชาร์ลีจะอธิบายให้ทุกคนว่าอะไรได้เกิดขึ้นไปทุกวัน และแม้แต่แล้ว พวกเขาทั้งหมดปฏิเสธที่จะขี่กลับไปยังโรงงานในลิฟท์ 'ฉันจะค่อนข้างตายในเตียงของฉัน ' ตะโกน Josephine คุณยาย 'เพื่อจะฉัน ' ร้อง Georgina ยาย ' ฉันปฏิเสธไป' ประกาศปู่จอร์จ ดังนั้น นาย Wonka และปู่โจ และ ชาร์ลี การ screams ของพวกเขา แจ้งไม่เพียงผลักเตียงเข้าลิฟท์ พวกเขาผลักนายและกลุ่มนางในตามมา แล้ว พวกเขาได้ในตัวเอง นาย Wonka กดปุ่ม ประตูปิด คุณยาย Georgina กรีดร้อง และยกตัวลุกขึ้นจากพื้น และยิงผ่านรูในหลังคา ออกไปท้องฟ้าเปิด ชาร์ลีปีนขึ้นไปเตียง และพยายามสงบคนเก่าสามคนดึกดำบรรพ์ยังกลัว 'กรุณาอย่าได้กลัว เขากล่าวว่า ' ค่อนข้างปลอดภัยด้วย และเรากำลังจะไปเที่ยวที่สุดในโลก!'
'ชาร์ลีของขวา กล่าวว่า ปู่โจ 'จะมีอะไรกินเมื่อเราเดินหรือไม่' ถามยาย Josephine ' หิว ครอบครัวจะอดอยาก!' ' อะไรกิน' ชาร์ลี cried หัวเราะ 'โอ้ คุณเพียงแค่รอ และดู '

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

30 . ของ Charlie ลิฟต์แก้วที่ดีเยี่ยมโรงงานช็อกโกแลต
ที่ลอยอยู่สูงเหนือเมืองได้ทันที ด้านในยกที่ยืนอยู่นายหกับปู่ Joe และชาร์ลีน้อย 'ฉันรักจากโรงงานช็อกโกแลต""นายหกับจ้องมองลงไป จากนั้นเขาก็หยุดชั่วคราวและเขาก็หันมามองไปที่ Charlie ด้วยสีหน้าจริงจังมากที่สุดบนใบหน้า 'คุณรักมันมากเกินไปหรือไม่?ชาร์ลี"เขาถาม.
"ค่ะ"ชาร์ลี"ผมคิดว่ามันเป็นมากที่สุดเป็นสถานที่ที่น่ามหัศจรรย์ใจที่อยู่ในโลกทั้งโลก!""ผมดีใจเป็นอย่างมากที่จะได้ยินเสียงของคุณพูดว่า"นายหกับกำลังมองหาความรุนแรงยิ่งขึ้นกว่าที่เคยเป็นมา เขาก็ไปที่จ้องมอง Charlie "ใช่"เขากล่าวว่า"ผมดีใจเป็นอย่างมากจริงๆแล้วบอกว่าได้ยินเสียงของคุณ และตอนนี้ผมจะบอกคุณว่าทำไม"นายหกับเอียงของเขาหัวไปทางด้านหนึ่งและทั้งหมดในครั้งเดียวที่รอยเหี่ยวย่นเป็นประกายขนาดเล็กมีรอยยิ้มที่ปรากฏอยู่โดยรอบมุมของดวงตาของเขาและเขาก็พูดว่า"คุณจะเห็นเด็กรักผมจึงตัดสินใจที่จะทำให้คุณเป็นของขวัญที่ทั้งหมด ทันทีที่คุณจะมีเพียงพอที่จะรันจากโรงงานทั้งหมดจะกลายเป็นของคุณ"
Charlie จ้องนายหกับ ปู่ Joe เปิดปากของเขาจะพูดแต่ไม่มีคำพูดออกมา"มันเป็นอย่างนั้นจริงๆแล้วหกับ"นาย"ยิ้มแฉ่งทันที "ผมจริงๆคือเป็นการให้กับคุณ ที่เหมาะสมทั้งหมดไม่ใช่หรือ??"เป็นการให้กับเขาหรือไม่?"กระหืดกระหอบปู่โจ "คุณจะต้องเป็นแค่ล้อเล่น.''ผมไม่ใช่แค่ล้อเล่นนะครับ ผมยิงประตูได้อย่างแม่นยำอย่างจริงจัง""แต่ .... แต่.... .... "ทำไมคุณต้องการให้โรงงานของคุณให้น้อย Charlie หรือไม่?''ฟังหกับ"นาย"ผมเป็นคนเก่า ผมเป็นรุ่นเก่ามากกว่าที่คุณคิด ฉันไม่สามารถไปที่เป็นนิตย์ผมก็ไม่มีคนของตัวเองผมไม่มีครอบครัวที่ทั้งหมด ดังนั้นผู้ที่กำลังจะเปิดโรงงานผลิตเมื่อตอนที่ผมมีอายุมากเกินไปจะทำให้ตัวเอง ใครบางคนจะต้องไป - หากเท่านั้นเพราะเห็นแก่ได้ของ oompa-loompas ได้ ใจคุณมีผู้คนหลายพันคนของคนฉลาดที่จะทำให้อะไรให้มีโอกาสที่จะเข้ามาในและรับช่วงต่อจากผมแต่ผมไม่ต้องการอะไรทำนองนั้นคน. ฉันไม่ต้องการคนเติบโตขึ้นที่ทั้งหมดขึ้นที่จะไม่ยอมฟังผมว่าเขาจะไม่ได้เรียน เขาจะพยายามทำสิ่งต่างๆด้วยวิธีของเขาเองและไม่ใช่ของผม ดังนั้นผมจึงต้องมีเด็กที่ ฉันต้องการเด็กไทยมีเหตุผลที่ดีที่หนึ่งในผู้ที่ผมสามารถบอกความลับอันมีค่าที่สุดดังกล่าวของหวาน - ทำให้ทั้งหมดของเรา - ในขณะที่ผมยังมีชีวิตอยู่."ว่าเป็นเหตุผลที่คุณส่งออกไปสีทองบัตร!'ร้อง Charlie
'อย่างแท้จริง!"นายหกับ "ผมตัดสินใจที่จะเชิญเข้าร่วมอีกห้าคนไปที่โรงงานและเป็นคนที่ผมชอบมากที่สุดในช่วงท้ายของวันที่จะมีผู้ได้รับรางวัล!''แต่นายหกับปู่ Joe 'นอน'คุณจริงๆอย่างแท้จริงและหมายความว่าท่านจะได้รับการให้ทั้งหมดของโรงงานขนาดใหญ่แห่งนี้เพื่อ Charlie น้อย หลังจากทั้งหมด. .... .."ไม่มีเวลาสำหรับอาร์กิวเมนต์!'ร้องนายหกับ "เราจะต้องไปในทันทีและดึงข้อมูลส่วนที่เหลือของบิดาของครอบครัว - Charlie และแม่ของเขาและบุคคลอื่นที่อยู่รอบตัวพวกเขาทุกคนจะมีชีวิตอยู่ในโรงงานที่จากนี้ไป พวกเขาสามารถช่วยในการรันจนกว่าชาร์ลีบราวน์อายุมากพอในการทำได้ด้วยตัวเอง คุณสด Charlie หรือไม่?" Charlie มองไปลงไปตามพื้นกระจกที่บ้านมีหิมะปกคลุมอยู่ที่ด้านล่าง "มันเป็นมากกว่านั้น"เขากล่าวว่า"ชี้ "มันของกระท่อมขนาดเล็กที่ตั้งอยู่บนริมฝั่งของเมืองที่หนึ่งน้อยขนาดเล็ก .... .""ผมเห็นว่ามัน!"นายหกับและเขาก็กดปุ่มต่างๆมากขึ้นบางส่วนและยกให้ยิงลงไปยังบ้านของชาร์ลีบราวน์ "ผมไม่กลัวแม่ของฉันจะไม่มากับเรา"ชาร์ลีบราวน์กล่าวว่า"อย่างน่าเศร้า "ทำไมไม่เคยไม่ได้หรือไม่?""เพราะเธอไม่ยอมออกจากย่าโจเซฟีนและคุณย่าและปู่ georgina จอร์จ"
'แต่พวกเขาจะต้องมามากเกินไป""มันไม่ได้หรอก"ชาร์ลี". "พวกเขากำลังเก่าเป็นอย่างมากและพวกเขาไม่ได้รับการออกจากเตียงสำหรับยี่สิบปี""จากนั้นเราจะนำเตียงมาเป็นอย่างดีกับเขาใน"นายหกับ 'มีห้องจำนวนมากในยกนี้สำหรับเตียงนอน."คุณไม่สามารถรับเตียงออกจากบ้าน"ปู่โจ "มันจะไม่ได้ไปผ่านประตู."คุณจะต้องไม่สิ้นหวัง!'ร้องนายหกับ "ไม่มีอะไรที่เป็นไปไม่ได้ คุณสามารถดู!ยก"ที่เป็นที่ห้อยตัวอยู่เหนือหลังคาของบ้านหลังเล็ก'ถังได้ทันที 'คุณจะทำอะไร" Charlie "ฉันจะไปทางด้านขวาในการเอามา"นายหกับ 'ได้อย่างไร?"ปู่ Joe .
'ผ่านบนชั้นหลังคาที่"นายหกับการกดปุ่มอื่น 'ไม่มี!'ร้องตะโกน"ชาร์ลี "หยุด!'ร้องตะโกนปู่โจ
พื้นรองเท้ากันกระแทกเข้าไปยกที่ด้านขวาลงมาทางหลังคาของบ้านหลังที่เข้าไปในห้องนอนของเก่าคนนี้ฝักบัวพลังน้ำของฝุ่นและเศษกระเบื้องและก้อนอิฐหักและแมงมุมและแมลงสาบและไม้และปูนซีเมนต์ไปฝนตกลงมาในสามคนเก่าที่กำลังนอนอยู่บนเตียงและให้แต่ละคนคิดว่าปลายของโลกเข้ามา คุณย่า georgina เป็นลมหมดสติย่าโจเซฟีนลดลงฟันผิดพลาดของเธอปู่จอร์จใส่หัวของเขาใต้ผ้าห่มและนายและนางถังเก็บฝุ่นวิ่งมาจากห้องที่อยู่ติดกัน'ช่วยเรา!'ร้องย่าโจเซฟีน 'ความเงียบสงบตัวคุณเองที่รัก ภรรยา "ปู่ Joe ก้าวเท้าออกไปในยกนี้ "มันเป็นเพียง""แม่!" Charlie รีบเข้ามาในอ้อมแขนของนางถังเก็บฝุ่น 'แม่! แม่! ฟังเกิดอะไรขึ้น เราทุกคนจะต้องกลับไปใช้ชีวิตในโรงงานของนายหกับและเราจะช่วยให้เขาเพื่อเรียกใช้งานและเขาได้รับเรื่องทั้งหมดและผม .... .... .... .... .... .... .... ...."คุณกำลังพูดเรื่องอะไรอยู่หรือไม่?""นางถังเก็บฝุ่น 'ดูที่บ้านของเรา!'ร้องผู้น่าสงสารนายถังเก็บฝุ่น "มันอยู่ในซากปรักหักพัง!''ของผมนะครับท่าน"นายหกับการกระโดดไปข้างหน้าและเขย่านายถังเก็บฝุ่นอย่างอบอุ่นโดยมือ"ฉันจึงดีใจมากเพื่อไปพบกับท่าน คุณไม่ต้องกังวลเกี่ยวกับบ้านของคุณ จากนี้ไปคุณไม่เคยต้องการมันอีกครั้งหรือไม่?"
'ที่เป็นคนเสียสตินี้ได้?"ร้องโอดโอยย่าโจเซฟีน"เขาไม่ได้ฆ่าเราทุกคน.''นี้,"ปู่ Joe ,"นายวิลลี่หกับตัวเขาเอง"มันก็ค่อนข้างให้ปู่ Joe และชาร์ลีเพื่ออธิบายให้กับทุกคนได้ว่ามีอะไรบ้างมีการเกิดขึ้นกับเขาทุกวัน. และแม้จะจากนั้นก็ไม่ยอมให้การเดินทางกลับไปที่โรงงานในยกนี้ "ผมอยากจะตายอยู่บนเตียงของฉันมาก!'ร้องตะโกนย่าโจเซฟีน "ดังนั้นผมจะ!'ร้องย่า georgina "ผมปฏิเสธไป'ปู่จอร์จประกาศ. ดังนั้นนายหกับปู่ Joe และชาร์ลีไม่ต้องแจ้งให้ทราบล่วงหน้าของเสียงหวีดร้องของเขาเพียงกดเตียงเข้าไปในยกนี้ พวกเขาถูกผลักนายและนางถังเก็บฝุ่นในหลังจากนั้น จากนั้นก็มีในตัวเอง นายหกับกดปุ่ม ประตูที่ปิด คุณย่า georgina ร้องโอดโอย และยกได้ลุกขึ้นจากพื้นและยิงผ่านทางช่องที่อยู่บนชั้นหลังคาออกไปเปิดให้บริการอยู่บนท้องฟ้าได้ชาร์ลีปีนขึ้นไปบนเตียงและพยายามจะสงบสามคนเก่าที่ยังอยู่เมืองพัทยาด้วยความกลัว 'โปรดไม่ต้องกลัวหรอกเขากล่าว 'ตู้นิร ภัย อย่างมาก และเรากำลังจะไปมากที่สุดเป็นสถานที่ที่น่ามหัศจรรย์ใจในโลก!'
'ชาร์ลีของสิทธิ"ปู่โจ "จะมีอะไรให้กินเมื่อเราไปถึงที่นั่น"หรือไม่?"ถามคุณย่าโจเซฟีน 'ผมหิว สำหรับครอบครัวทั้งหมดเป็นเปิดปาก!""อะไรในการรับประทานอาหาร" Charlie หัวเราะ 'โอคุณรอและดู!'