the town was one of the historic ci

the town was one of the historic city states (mueang) dating back to Srivijaya times in the 13th century. It was also known as Takkolam (Tamil: தக்கோலம்) which is the Tamil word for "piper cuveba" and "calyptranthes jambalana". There is also a place in the Tamil country which up to now carries the same name Takkolam. Takua Pa could have either abounded in the spices "calyptranthese jambalana" and "piper cubeba" or it could have been occupied by settlers from the Takkolam of the Tamil country, or both.[1] Takua Pa is said to have been the finest harbor on the west coast of the peninsula for trade between the Malay kingdom of Sri Vijaya and the early South Indian Tamil kingdoms of the Cholas and Pallavas during different times in history. It was later renamed to Takua Pa due to the rich ores found near the town: "takua" (ตะกั่ว) is the Thai word for lead, even though tin was the most important ore found there.

There was a Hindu/Vishnu temple there in the 8th century CE. An important mercantile organisation called "Kodumbalur Manigramam", built a water tank for this temple. They left an inscription in Tamil. The tank was called "Avani Naaranam", the name of one of the Pallava Emperors of Tamil Nadu.

The town was long administrated by Nakhon Si Thammarat. In 1892 it was converted to a province, administered within the Monthon Phuket. This province was merged into Phang Nga Province on 1 April 1932.[2] The district, Talat Yai ("big market", ตลาดใหญ่), was then renamed Takua Pa.[3]

The district was an important tin-dredging area in the first half of the twentieth century, with the English company, Siamese Tin Syndicate Ltd., and the Australian company, Satupulo No Liability Co., both operating dredges in the rivers, with narrow-gauge tramways following them upstream. The Asiatic Company also had a dredge and tramway further inland at Amphoe Kapong. Siamese Tin operated here at least as late as 1967, but Thai magnates, such as the late Chuti Bunsung, assumed operations by the early 1980s. By 2008 there were no remaining signs of mining, as plantations, particularly rubber, have covered the former dredged areas. The public library at Takua Pa town has photographs on display of the dredging and sluicing operations in their heyday in the 1920s and 1930s. The former Asiatic Company workshops can also still be seen in Amphoe Kapong town.

The centre for the identification of bodies found after the 2004 tsunami is in the district. Opposite the identification centre is the cemetery where all unidentified foreign bodies have been buried. Laid out somewhat like the Commonwealth War Graves cemetery at Kanchanaburi, by late-2008 the cemetery was overgrown and run down, and inhabited by feral dogs.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เมืองหนึ่งของอเมริกาเมือง (เมือง) ไปครั้งอาณาจักรศรีวิชัยในศตวรรษ 13 ก็ยังเรียกว่า Takkolam (ทมิฬ: தக்கோலம்) ซึ่งเป็นคำภาษาทมิฬใน "cuveba พริกไทย" และ "calyptranthes jambalana" นอกจากนี้ยังมีที่ประเทศทมิฬซึ่งถึงตอนนี้ชื่อเดียวกัน Takkolam ตะกั่วป่าได้ทั้ง abounded ในเครื่องเทศ "calyptranthese jambalana" และ "พริกไทย cubeba" หรืออาจมีการครอบครอง โดยตั้งถิ่นฐานจาก Takkolam ประเทศทมิฬ หรือทั้งสอง [1] ตะกั่วป่าว่า มีท่าที่ดีที่สุดบนชายฝั่งตะวันตกของคาบสมุทรสำหรับการค้าระหว่างอาณาจักรมลายูของ Sri Vijaya และอาณาจักรทมิฬอินเดียใต้ต้น Cholas และ Pallavas ในช่วงเวลาต่าง ๆ ในประวัติศาสตร์ มันในภายหลังถูกเปลี่ยนให้ตะกั่วป่าเนื่องจากแร่รวยที่พบใกล้กับเมือง: "ตะกั่ว" (ตะกั่ว) เป็นคำไทยสำหรับลูกค้าเป้าหมาย แม้ว่าแร่สำคัญที่พบมีเคยยังมีวัดฮินดู/พระนารายณ์มีในศตวรรษ 8 CE องค์กรการพาณิชย์นาวีสำคัญเรียกว่า "Kodumbalur Manigramam" สร้างถังน้ำสำหรับวัดนี้ พวกเขาซ้ายจารึกในภาษาทมิฬ ถังถูกเรียกว่า "อวานิ Naaranam" ชื่อหนึ่งของสซาเดอร์ปัลลวะจักรพรรดิหของทมิฬ Naduเมืองถูกลอง administrated โดยนครศรีธรรมราช ในค.ศ. 1892 จะถูกแปลงไปจังหวัด จัดการภายในมณฑลภูเก็ต จังหวัดนี้ถูกผสานเข้าไปในจังหวัดพังงาพังงาใน 1 1932 เมษายน [2] อำเภอ ตลาดใหญ่ ("ตลาดใหญ่" ตลาดใหญ่), ถูกแล้วเปลี่ยนตะกั่ว Pa. [3]อำเภอสำคัญ tin dredging พื้นที่ในช่วงครึ่งแรกของศตวรรษที่ยี่สิบ บริษัทภาษาอังกฤษ สยามทินซินดิเคท จำกัด และ บริษัทออสเตรเลีย Satupulo ไม่มีความรับผิด จำกัด dredges ปฏิบัติทั้งในแม่น้ำ กับ tramways วัดแคบต่อต้นน้ำ บริษัทอี๊สต์เอเชียติ๊กมี dredge และเดินทางไปมาเพิ่มเติมในที่อำเภอกะปง ถิ่นสยามดำเนินที่นี่น้อยช้าที่สุดเป็น 1967 แต่ไทย magnates เช่น Bunsung นันทพรสาย ถือว่าการดำเนินงาน โดยต้นทศวรรษ 1980 โดย 2008 มีได้ไม่มีร่องรอยที่เหลือของเหมืองแร่ สวน โดยเฉพาะอย่างยิ่งยาง ได้ครอบคลุมพื้นที่ dredged อดีต ห้องสมุดสาธารณะที่เมืองตะกั่วป่ามีภาพบนจอแสดงผล dredging และ sluicing การดำเนินงานในความมั่งคั่งในปี 1920 และ 1930s ประชุมเชิงปฏิบัติการ บริษัทอี๊สต์เอเชียติ๊กอดีตนอกจากนี้ยังสามารถดูได้ในอำเภอกะปงศูนย์กลางสำหรับการระบุของร่างกายที่พบหลังจากสึนามิปี 2004 ใน ตรงข้ามรหัส ศูนย์เป็นสุสานที่มีการฝังศพต่างประเทศไม่สามารถระบุได้ทั้งหมด วางออกเหมือนสุสานสุสานสงครามเครือจักรภพที่กาญจนบุรี โดยปลาย-2008 สุสานอยู่กลางป่ารกชัฏ และทรุดโทรม และอาศัยอยู่ โดยสุนัข feral

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เมืองหนึ่งในรัฐเมืองประวัติศาสตร์ (เมือง) ย้อนกลับไปสมัยศรีวิชัยในศตวรรษที่ 13 มันก็ยังเป็นที่รู้จัก Takkolam (ทมิฬ: தக்கோலம்) ซึ่งเป็นคำทมิฬสำหรับ "ไพเพอร์ cuveba" และ "calyptranthes jambalana" นอกจากนี้ยังมีสถานที่ในประเทศทมิฬซึ่งถึงขณะนี้ดำเนินการที่มีชื่อเดียวกัน Takkolam ตะกั่วป่าจะได้อย่างใดอย่างหนึ่งไปต่าง ๆ นานาในเครื่องเทศ "calyptranthese jambalana" และ "ไพเพอร์ cubeba" หรือว่ามันจะได้รับการครอบครองโดยตั้งถิ่นฐานจาก Takkolam ของประเทศทมิฬหรือทั้งสอง. [1] ตะกั่วป่าบอกว่าจะได้รับการท่าเรือที่ดีที่สุด บนชายฝั่งตะวันตกของคาบสมุทรสำหรับการค้าระหว่างราชอาณาจักรมลายูศรีวิชัยและสหราชอาณาจักรในช่วงต้นภาคใต้ของอินเดียทมิฬลาส Pallavas และในช่วงเวลาที่แตกต่างกันในประวัติศาสตร์ ต่อมาเปลี่ยนชื่อเพื่อตะกั่วป่าเนื่องจากการแร่ที่อุดมไปด้วยพบใกล้เมือง "ตะกั่วป่า" (ตะกั่ว) เป็นคำภาษาไทยเพื่อนำไปแม้ว่าดีบุกเป็นแร่ที่สำคัญที่สุดพบว่ามี. มีวัดฮินดู / วิษณุมีอยู่ใน ซีอีศตวรรษที่ 8 องค์กรการค้าที่สำคัญที่เรียกว่า "Kodumbalur Manigramam" สร้างถังเก็บน้ำสำหรับวัดนี้ พวกเขาออกจากจารึกในภาษาทมิฬ รถถังที่ได้รับการเรียกว่า "Avani Naaranam" ชื่อของหนึ่งในจักรพรรดิพัลลาทมิฬนาฑู. เมืองที่ถูกปกครองโดยยาวนครศรีธรรมราช ในปี 1892 มันถูกดัดแปลงจังหวัดบริหารงานภายในมณฑลภูเก็ต จังหวัดนี้ถูกรวมเข้าไปในจังหวัดพังงาวันที่ 1 เมษายน 1932 [2] ตำบล, ตลาดใหญ่ ("ตลาดใหญ่" ตลาดใหญ่) ถูกเปลี่ยนชื่อแล้วตะกั่วป่า. [3] ตำบลเป็นพื้นที่ดีบุกสำคัญในการขุดลอก ช่วงครึ่งแรกของศตวรรษที่ยี่สิบกับ บริษัท อังกฤษ, สยามดีบุกซินดิเค จำกัด และ บริษัท ออสเตรเลีย Satupulo ไม่มีความรับผิด จำกัด ทั้ง dredges การดำเนินงานในแม่น้ำที่มีแทรมแคบวัดต่อไปนี้พวกเขาต้นน้ำ บริษัท เอเซียยังมีเรือขุดและเชื่อมต่อภายในประเทศที่อำเภอกะปง สยามดีบุกดำเนินการที่นี่อย่างน้อยเป็นปลายปี 1967 แต่พลิ้วไทยเช่นปลาย Chuti Bunsung สันนิษฐานว่าการดำเนินงานในช่วงต้นปี 1980 2008 โดยไม่มีสัญญาณที่เหลือจากการทำเหมืองเป็นสวนยางโดยเฉพาะอย่างยิ่งได้ครอบคลุมพื้นที่ขุดอดีต ห้องสมุดประชาชนในเมืองตะกั่วป่ามีการถ่ายภาพบนจอแสดงผลของการขุดลอกและการดำเนินงาน sluicing ในความมั่งคั่งของพวกเขาในปี ค.ศ. 1920 และ 1930 อดีตการประชุมเชิงปฏิบัติการ บริษัท เอเซียยังคงสามารถมองเห็นได้ในเมืองอำเภอกะปง. ศูนย์เพื่อระบุตัวตนของศพที่พบหลังจากที่คลื่นสึนามิ 2004 ในเขตอำเภอ ตรงข้ามศูนย์การระบุเป็นสุสานที่องค์กรต่างประเทศที่ไม่ปรากฏชื่อทั้งหมดได้รับการฝัง ออกมาวางคล้ายสุสานเครือจักรภพหลุมฝังศพที่กาญจนบุรีในช่วงปลายปี 2008 เป็นสุสานรกและเรียกใช้ลงและที่อยู่อาศัยของสุนัขดุร้าย

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เมืองนี้เป็นเมืองประวัติศาสตร์สหรัฐอเมริกา ( เมือง ) ศรีวิชัย เวลาย้อนกลับไปในศตวรรษที่ 13 มันก็ยังเป็นที่รู้จัก takkolam ( ทมิฬ : தக்கோலம் ) ซึ่งเป็นภาษาทมิฬแปลว่า " ไปเปอร์ cuveba " และ " calyptranthes jambalana " นอกจากนี้ยังมีสถานที่ในทมิฬประเทศซึ่งถึงตอนนี้มี takkolam ชื่อเดียวกันตะกั่วป่า อาจมีทั้ง abounded ในเครื่องเทศ " calyptranthese jambalana " และ " ไปเปอร์คูบีบ้า " หรือมันอาจจะถูกครอบครองโดยผู้ตั้งถิ่นฐานจาก takkolam ของประเทศชาวทมิฬหรือทั้งสองอย่าง[ 1 ] ตะกั่วป่า ว่า ได้รับ ที่ดีที่สุด ท่าเรือบนชายฝั่งตะวันตกของคาบสมุทรมาเลย์สำหรับการค้าระหว่างอาณาจักรศรีวิชัย และใต้ต้นชาวอินเดียทมิฬราชอาณาจักรโจฬะ และปัลลวะในช่วงเวลาต่าง ๆในประวัติศาสตร์ ต่อมาได้เปลี่ยนชื่อเป็นตะกั่วป่า เนื่องจากแร่รวยพบใกล้เมือง " ตะกั่ว " ( ตะกั่ว ) เป็นคำไทย สำหรับตะกั่วแม้ดีบุกแร่สำคัญที่พบมี

มีฮินดู / พระนารายณ์วัดมีในศตวรรษที่ 8 CE ขายที่สำคัญองค์กรที่เรียกว่า " kodumbalur manigramam " สร้างแท็งน้ำ สำหรับวัดนี้ พวกเขาซ้ายจารึกในภาษาทมิฬ ถังที่ถูกเรียกว่า " avani naaranam " ชื่อของหนึ่งในปัลลวะของจักรพรรดิทมิฬนาฑู .

เมืองยาวแห่งประเทศไทย จังหวัดนครศรีธรรมราช ใน 1889 มันแปลงไปเป็นจังหวัด บริหารงานภายในมณฑลภูเก็ต จังหวัดนี้ถูกรวมไว้ในจังหวัดพังงา ในวันที่ 1 เมษายน พ.ศ. 2475 . [ 2 ] ตำบลตลาดใหญ่ ( ใหญ่ " ตลาด " ตลาดใหญ่ ) จากนั้นเปลี่ยนชื่อตะกั่วป่า [ 3 ]

เขตเป็นสำคัญดีบุกขุดลอกพื้นที่ในช่วงครึ่งแรกของศตวรรษที่ยี่สิบกับบริษัทสยามซินดิเคทจำกัด ดีบุก ภาษาอังกฤษ และ บริษัท ออสเตรเลีย satupulo ไม่มีความรับผิดจําทั้งผ่าตัด เดรจส์ในแม่น้ำ กับแคบมาตรวัดแทรมต่อไปนี้ ขั้นต้น บริษัท เอเซีย นอกจากนี้ยังได้ขุดลอกและเชื่อมต่อภายในประเทศ ที่ อ. กะปง สยามดีบุกดำเนินการที่นี่ อย่างน้อยก็เป็นปลาย 1967 แต่ไทยพลิ้ว เช่นสาย bunsung เสียชีวิต ,ถือว่าการดำเนินงานโดยต้นทศวรรษ 1980 โดย 2008 ไม่มีร่องรอยที่เหลือของเหมือง เป็นสวนยางพารา โดยเฉพาะยางพารา มีครอบคลุมอดีตขุดพื้นที่ ห้องสมุดสาธารณะในเมืองตะกั่วป่า มีภาพบนจอแสดงผลของการขุดลอกและ sluicing ในความมั่งคั่งของพวกเขาในปี ค.ศ. 1920 และ 1930 อดีตบริษัทบัวเชิงปฏิบัติการสามารถนอกจากนี้ยังสามารถเห็นได้ในเมือง อำเภอ กะปง .

ศูนย์เพื่อระบุตัวตนของศพที่พบหลัง 2004 สึนามิอยู่ในเขต ตรงข้ามศูนย์บริการประชาชน คือสุสานที่ร่างกายต่างประเทศที่ได้รับการฝัง วางค่อนข้างชอบเครือจักรภพสงครามหลุมฝังศพที่สุสาน กาญจนบุรี โดยโอสุสานเป็นป่ารกและวิ่งลงไป และที่อาศัยอยู่โดยหมาไม่เชื่อง