The second movement is set in the r

The second movement is set in the relative minor key of e minor, and is sarabande-like (according to Bach scholar Michael Marissen) - moderately slow tempo, triple meter, with a tendency to accent the second beat of the measure. in this movement, the ripieno continues to play a secondary role, almost never performing melodic material on its own (there is one notable exception: the prominent bass/continuo melodic statement in measures 55-58). Meanwhile, the flutes really take the lead over the solo violin, with the first flute playing the most elaborate passages in this movement. The movement remains in the minor mode throughout, never hinting towards the relative major key of G heard in the outer movements. The effect can be seen as more solemn than somber.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

การเคลื่อนไหวสองตั้งในคีย์รองญาติของอีเล็กน้อย และ sarabande เหมือน (ตาม Bach นักวิชาการ Michael Marissen) - ปานกลางช้าจังหวะ สามเมตร มีแนวโน้มที่จะเน้นจังหวะที่สองของการวัด ในการเคลื่อนไหว ripieno ยังคงมีบทบาทรอง เกือบไม่เคยทำวัสดุไพเราะในตัวเอง (มีข้อยกเว้นสำคัญ: คำไพเราะโดดเด่นเสียง เบส/continuo มาตรการ 55-58) ในขณะเดียวกัน การฟันจริง ๆ มีการนำผ่านไวโอลินคนเดียว กับขลุ่ยแรกที่เล่นตอนซับซ้อนมากที่สุดในการเคลื่อนไหว การเคลื่อนไหวอยู่ในโหมดเล็กน้อย ไม่แข็งแรงเจริญก้าวต่อคีย์หลักสัมพัทธ์ของ G ที่ได้ยินในการเคลื่อนไหวภายนอก ผลที่ได้เป็นเหตุผลมากขึ้นกว่าทึม

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การเคลื่อนไหวที่สองตั้งอยู่ในที่สำคัญรองลงมาญาติของอีเล็กและเป็นพริ้วไหวเหมือน (ตาม Bach นักวิชาการไมเคิล Marissen) - จังหวะช้าปานกลางสามเมตรมีแนวโน้มที่จะเน้นจังหวะที่สองของวัด ในการเคลื่อนไหวนี้ ripieno ยังคงมีบทบาทรองแทบไม่เคยปฏิบัติวัสดุไพเราะในตัวของมันเอง (มีข้อยกเว้นที่โดดเด่น: ที่โดดเด่นเบส / continuo คำสั่งด้วยเสียงอันไพเราะในมาตรการ 55-58) ในขณะเดียวกันขลุ่ยจริงๆนำกว่าเดี่ยวไวโอลินกับขลุ่ยแรกเล่นทางเดินที่ซับซ้อนมากที่สุดในการเคลื่อนไหวครั้งนี้ การเคลื่อนไหวยังคงอยู่ในโหมดย่อยตลอดไม่เคยพูดเป็นนัยต่อที่สำคัญที่สำคัญญาติของ G ได้ยินในการเคลื่อนไหวนอก ผลสามารถมองเห็นเป็นเคร่งขรึมกว่าอึมครึม

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การเคลื่อนไหวที่สองตั้งอยู่ในคีย์ไมเนอร์สัมพัทธ์ของ อี ไมเนอร์ และการคืบ ( ตาม Bach บัณฑิตไมเคิล marissen ) - จังหวะช้าปานกลาง , สามเมตรที่มีแนวโน้มที่จะเน้นจังหวะที่สองของการวัด ในการเคลื่อนไหวนี้ ริปิเ นยังคงมีบทบาทรอง แทบไม่เคยแสดงวัสดุไพเราะของมันเอง ( มีข้อยกเว้นที่น่าสังเกต : เด่นเบส continuo ไพเราะ / งบในมาตรการ 55-58 ) ในขณะเดียวกัน ปี่จริงๆ เป็นผู้นำมากกว่าเดี่ยวไวโอลินกับขลุ่ยก่อนเล่นข้อความที่ซับซ้อนที่สุดในการเคลื่อนไหวครั้งนี้ การเคลื่อนไหวยังคงอยู่ในโหมดรองตลอด ไม่เคยนัยต่อคีย์หลักสัมพัทธ์ของ G ได้ยินในการเคลื่อนไหวนอก ผลที่สามารถเห็นเป็นเคร่งขรึมมากกว่าเศร้าหมอง