She was born on October 13, 1925, i

She was born on October 13, 1925, in Grantham, England, Margaret Thatcher became Britain's Conservative Party leader and in 1979 was elected prime minister, the first woman to hold the position. During her three terms, she cut social welfare programs, reduced trade union power and privatized certain industries. Thatcher resigned in 1991 due to unpopular policy and power struggles in her party. She died on April 8, 2013, at age 87.

Early Life
Politician and former British prime minister Margaret Thatcher was born as Margaret Hilda Roberts on October 13, 1925, in Grantham, England. Nicknamed the "Iron Lady," Thatcher served as the prime minister of England from 1979 to 1990. The daughter of a local businessman, she was educated at a local grammar school, Grantham Girls' High School. Her family operated a grocery store and they all lived in an apartment above the store. In her early years, Thatcher was introduced to conservative politics by her father, who was a member of the town's council.
A good student, Thatcher was accepted to Oxford University, where she studied chemistry at Somerville College. One of her instructors was the Dorothy Hodgkin, a Nobel Prize-winning scientist. Politically active in her youth, Thatcher served as president of the Conservative Association at the university. She earned a degree in chemistry in 1947, and went on to work as a research chemist in Colchester. Later, she worked as a research chemist in Dartford.
Early Foray into Politics
Two years after graduating from college, Thatcher made her first bid for public office. She ran as the conservative candidate for a Dartford parliamentary seat in the 1950 elections. Thatcher knew from the start that it would be nearly impossible to win the position away from the liberal Labour Party. Still she earned the respect of her political party peers with her speeches. Defeated, Thatcher remained undaunted, trying again the following year, but once more her efforts were unsuccessful. Two months after her loss, she married Denis Thatcher.
In 1952, Thatcher put politics aside for a time to study law. She and her husband welcomed twins Carol and Mark the next year. After completing her training, Thatcher qualified as a barrister, a type of lawyer, in 1953. But she didn't stay away from the political arena for too long. Thatcher won a seat in the House of Commons in 1959, representing Finchley.
Clearly a woman on the rise, Thatcher was appointed parliamentary under secretary for pensions and national insurance in 1961. When the Labour Party assumed control of the government, she became a member of what is called the Shadow Cabinet, a group of political leaders who would hold Cabinet-level posts if their party was in power.
Britain's First Female Premier
When Conservatives returned to office in June 1970, Thatcher was appointed secretary of state for education and science, and dubbed "Thatcher, milk snatcher," after her abolition of the universal free school milk scheme. She found her position frustrating, not because of all the bad press around her actions, but because she had difficulty getting Prime Minister Edward Heath to listen to her ideas. Seemingly disenchanted on the future of women in politics, Thatcher was quoted as saying, "I don't think there will be a woman prime minister in my lifetime," during a 1973 television appearance.
Thatcher soon proved herself wrong. While the Conservative Party lost power in 1974, Thatcher became a dominant force in her political party. She was elected leader of the Conservative Party in 1975, beating out Heath for the position. With this victory, Thatcher became the first woman to serve as the opposition leader in the House of Commons. England was in a time of economic and political turmoil, with the government nearly bankrupt, employment on the rise and conflicts with labor unions. This instability helped return Conservatives to power in 1979. As party leader, Thatcher made history in May 1979, when she was appointed Britain's first female prime minister.
Conservative Leadership
As prime minister, Thatcher battled the country's recession by initially raising interest rates to control inflation. She was best known for her destruction of Britain's traditional industries through her attacks on labor organizations such as the miner's union, and for the massive privatization of social housing and public transport. One of her staunchest allies was U.S. President Ronald Reagan, a fellow conservative. The two shared similar right-wing, pro-corporate political philosophies.
Thatcher faced a military challenge during her first term. In April 1982, Argentina invaded the Falkland islands. This British territory had long been a source of conflict between the two nations, as the islands are located off the coast of Argentina. Taking swift action, Thatcher sent British troops to the territory to retake the islands in what became known as the Falklands War. Argentina surrendered in June 1982.
In her second term, from 1983 to 1987, Thatcher handled a number of conflicts and crises, the most jarring of which may have been the assassination attempt against her in 1984. In a plot by the Irish Republic Army, she was meant to killed by a bomb planted at the Conservative Conference in Brighton in October. Undaunted and unharmed, Thatcher insisted that the conference continue, and gave a speech the following day.
As for foreign policy, Thatcher met with Mikhail Gorbachev, the Soviet leader, in 1984. That same year, she signed an agreement with the Chinese government regarding the future of Hong Kong. Publicly, Thatcher voiced her support for Ronald Reagan's air raids on Libya in 1986 and allowed U.S. forces to use British bases to help carry out the attack.
Resignation
Returning for a third term in 1987, Thatcher sought to implement a standard educational curriculum across the nation and make changes to the country's socialized medical system. However, she lost a lot of support due to her efforts to implement a fixed rate local tax—labeled a poll tax by many since she sought to disenfranchise those who did not pay it. Hugely unpopular, this policy led to public protests and caused dissention within her party.

Thatcher initially pressed on for party leadership in 1990, but eventually yielded to pressure from party members and announced her intentions to resign on November 22, 1990. In a statement, she said, "Having consulted widely among colleagues, I have concluded that the unity of the Party and the prospects of victory in a General Election would be better served if I stood down to enable Cabinet colleagues to enter the ballot for the leadership. I should like to thank all those in Cabinet and outside who have given me such dedicated support." On November 28, 1990, Thatcher departed from 10 Downing Street, the prime minister's official residence, for the last time.
Life After Politics
Not long after leaving office, Thatcher was appointed to the House of Lords, as Baroness Thatcher of Kesteven, in 1992. She wrote about her experiences as a world leader and a pioneering woman in the field of politics in two books: The Downing Street Years (1993) and The Path to Power (1995). In 2002, she published the book Statecraft, in which she offered her views on international politics.
Around this time, Thatcher suffered a series of small strokes. She then suffered a great personal loss in 2003, when her husband of more than 50 years, Denis, died. The following year, Thatcher had to say goodbye to an old friend and ally, Ronald Reagan. In fragile health, Thatcher gave a eulogy at his funeral via video link, praising Reagan as a man who "sought to mend America's wounded spirit, to restore the strength of the free world, and to free the slaves of communism."
In 2005, Thatcher celebrated her 80th birthday. A huge event was held in her honor and was attended by Queen Elizabeth II, Tony Blair and nearly 600 other friends, family members and former colleagues. Two years later, a sculpture of the strong conservative leader was unveiled in the House of Commons.
Final Years and Legacy
Margaret Thatcher's health made headlines in 2010, when she missed a celebration at 10 Downing Street, held in honor of her 85th birthday by David Cameron. Later, in November 2010, Thatcher spent two weeks in the hospital for a condition that was later revealed to cause painful muscle inflammation. In 2011, she sat out such a number of major events, including the wedding of Prince William in April, and the unveiling of the Ronald Reagan sculpture in London in July. Additionally, in July 2011, Thatcher's office in the House of Lords was permanently closed. The closure has been seen by some to mark the end of her public life.
Battling memory problems in her later years due to her strokes, Thatcher retreated from the spotlight, living in near seclusion at her home in London's Belgravia neighborhood.
Margaret Thatcher died on April 8, 2013, at the age of 87. She was survived by her two children, daughter Carol and son Sir Mark. Thatcher's policies and actions continue to be debated by detractors and supporters alike, illustrating the indelible impression that she has left on Britain and nations worldwide.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

She was born on October 13, 1925, in Grantham, England, Margaret Thatcher became Britain's Conservative Party leader and in 1979 was elected prime minister, the first woman to hold the position. During her three terms, she cut social welfare programs, reduced trade union power and privatized certain industries. Thatcher resigned in 1991 due to unpopular policy and power struggles in her party. She died on April 8, 2013, at age 87. Early LifePolitician and former British prime minister Margaret Thatcher was born as Margaret Hilda Roberts on October 13, 1925, in Grantham, England. Nicknamed the "Iron Lady," Thatcher served as the prime minister of England from 1979 to 1990. The daughter of a local businessman, she was educated at a local grammar school, Grantham Girls' High School. Her family operated a grocery store and they all lived in an apartment above the store. In her early years, Thatcher was introduced to conservative politics by her father, who was a member of the town's council.A good student, Thatcher was accepted to Oxford University, where she studied chemistry at Somerville College. One of her instructors was the Dorothy Hodgkin, a Nobel Prize-winning scientist. Politically active in her youth, Thatcher served as president of the Conservative Association at the university. She earned a degree in chemistry in 1947, and went on to work as a research chemist in Colchester. Later, she worked as a research chemist in Dartford.การจู่โจมครั้งแรกในเมืองสองปีหลังจากจบการศึกษาจากวิทยาลัย Thatcher ทำเสนอราคาครั้งแรกของเธอสำนักงานสาธารณะ เธอวิ่งตามผู้สมัครหัวเก่าสำหรับดราฟท์ฟอร์ดรัฐสภาที่นั่งในการเลือกตั้งปี 1950 Thatcher รู้ตั้งแต่เริ่มต้นว่า มันจะเป็นไปไม่ได้เกือบจะชนะตำแหน่งจากพรรคแรงงานเสรีนิยม ยัง เธอรับการเคารพของเพื่อนพรรคการเมืองของเธอกับสุนทรพจน์ของเธอ พ่ายแพ้ Thatcher ยังคง undaunted พยายามอีกครั้งปีต่อไปนี้ แต่อีกครั้งความสำเร็จ สองเดือนหลังจากการสูญเสียของเธอ เธอแต่งงาน Denis Thatcherใน 1952, Thatcher ใส่เมืองไว้สำหรับเวลาในการศึกษากฎหมาย เธอและสามียินดีคู่แครอลและเครื่องหมายปีถัดไป หลังจากเสร็จสิ้นการฝึกอบรมของเธอ Thatcher คุณสมบัติเป็น barrister ชนิดของทนายความ ในปีค.ศ. 1953 แต่เธอไม่ได้อยู่ห่างจากเวทีการเมืองนานเกินไป Thatcher ชนะนั่งในสภาใน 1959, Finchley แทน อย่างผู้หญิงเพิ่มขึ้น Thatcher ถูกตกแต่งรัฐสภาภายใต้เลขาธิการชีพและประกันภัยแห่งชาติใน 1961 เมื่อพรรคแรงงานถือว่าการควบคุมของรัฐบาล เธอเป็นสมาชิกของเรียกว่าอะไรคณะรัฐมนตรีเงา กลุ่มผู้นำทางการเมืองที่จะเก็บลงตู้ระดับถ้าพรรคมีอำนาจพรีเมียร์หญิงแรกของสหราชอาณาจักรเมื่ออนุรักษ์กลับไปในเดือน 1970 มิถุนายน Thatcher แต่งตั้งรัฐมนตรีว่าการกระทรวงศึกษาและวิทยาศาสตร์ และฉายาว่า "Thatcher นม snatcher หลังจากเธอเลิกแผนนมโรงเรียนฟรีสากล เธอพบว่าตำแหน่งของเธอน่าผิดหวัง ไม่ใช่เป็น เพราะกดไม่ดีทั้งหมดรอบการดำเนินการของเธอ แต่ เพราะเธอมีปัญหารับนายกรัฐมนตรีเอ็ดเวิร์ดฮีธเพื่อรับฟังความคิดของเธอ Disenchanted ดูเหมือนว่าในอนาคตของผู้หญิงในการเมือง เสนอราคา Thatcher ว่า "ฉันไม่คิดว่า จะมีนายกรัฐมนตรีเป็นผู้หญิงในชีวิตของฉัน ระหว่างลักษณะโทรทัศน์ 1973Thatcher เร็ว ๆ นี้พิสูจน์ตัวเองไม่ถูกต้อง ในขณะที่พรรคอนุรักษนิยมกระแสไฟฟ้าใน 1974, Thatcher กลายเป็น กำลังหลักในพรรคของเธอ เธอได้รับเลือกเป็นผู้นำของพรรคอนุรักษนิยมใน 1975 ตีออกสุขภาพสำหรับตำแหน่ง ด้วยชัยชนะนี้ Thatcher กลายเป็น ผู้หญิงคนแรกเป็นผู้นำฝ่ายค้านในสภา อังกฤษได้ในช่วงเวลาของเศรษฐกิจ และการเมืองความวุ่นวาย กับรัฐบาลเกือบล้มละลาย การจ้างงานเพิ่มขึ้นและขัดแย้งกับสหภาพแรงงาน ความไม่ช่วยอนุรักษ์คืนสู่อำนาจในปีค.ศ. 1979 เป็นหัวหน้าพรรค Thatcher ทำประวัติใน 1979 พฤษภาคม เมื่อเธอถูกแต่งตั้งเป็นราชอาณาจักรแรกนายกรัฐมนตรีหญิงนำหัวเก่าเป็นนายกรัฐมนตรี Thatcher กับปัญหาธนบัตรของประเทศถดถอย โดยเริ่มเพิ่มอัตราดอกเบี้ยเพื่อควบคุมเงินเฟ้อ เธอรู้จักกันดี สำหรับเธอทำลายอุตสาหกรรมดั้งเดิมของอังกฤษผ่านเธอโจมตีองค์กรแรงงานเช่นสหภาพของคนขุดแร่ และ privatization ขนาดใหญ่ของสังคมที่อยู่อาศัย และสาธารณะขนส่ง หนึ่งในพันธมิตรของเธอ staunchest เป็นประธานาธิบดีสหรัฐอเมริกาโรนัลด์เรแกน เพื่อนหัวเก่า ทั้งสองร่วมกันคล้าย ปีกขวา pro องค์กรทางการเมืองปรัชญาThatcher ต้องเผชิญกับความท้าทายทางการทหารระหว่างระยะแรกของเธอ ในเดือน 1982 เมษายน อาร์เจนติน่าบุกหมู่เกาะฟอล์กแลนด์ ดินแดนนี้อังกฤษยาวได้แหล่งที่มาของความขัดแย้งระหว่างสองประเทศ เป็นเกาะอยู่ปิดฝั่งอาร์เจนตินา การดำเนินการรวดเร็ว Thatcher ส่งทหารอังกฤษไปเขตซ่อมเกาะอะไรกลายเป็นว่าสงครามหมู่เกาะฟอล์กแลนด์ อาร์เจนตินา surrendered ใน 1982 มิถุนายนในระยะของเธอสอง จากปี 1983 ถึงปี 1987, Thatcher จัดการจำนวนความขัดแย้ง และวิกฤต jarring มากที่สุดซึ่งอาจมีการลอบสังหารพยายามกับเธอในปี 1984 ในแผนกองทัพสาธารณรัฐไอริช เธอถูกหมายถึงการฆ่า โดยระเบิดปลูกที่ประชุมอนุรักษนิยมในไบรท์ตันในเดือนตุลาคม Undaunted และผจญ Thatcher ยืนยันว่า การประชุมต่อไป และให้คำพูดวันต่อไปสำหรับนโยบายต่างประเทศ Thatcher พบกับมิคาอิล ผู้นำโซเวียต ในปี 1984 ในปีเดียวกัน เธอลงนามข้อตกลงกับรัฐบาลจีนเกี่ยวกับอนาคตของ Hong Kong สาธารณะ Thatcher เสียงสนับสนุนของเธอปะทะอากาศโรนัลด์เรแกนในลิเบียในปี 1986 และสหรัฐฯ อนุญาตบังคับใช้อังกฤษฐานปฏิบัติการโจมตีการลาออกพบในระยะที่สามใน 1987, Thatcher พยายามที่จะใช้เป็นมาตรฐานหลักสูตรการศึกษาทั่วประเทศ และทำการเปลี่ยนแปลงของประเทศ socialized ระบบทางการแพทย์ อย่างไรก็ตาม เธอหายไปจำนวนมากสนับสนุนเนื่องจากความสามารถคงอัตราภาษีท้องถิ่น — ป้ายภาษีสำรวจ โดยมากเนื่องจากเธอพยายามที่จะ disenfranchise ผู้ที่ไม่ชำระก็ อย่างมหาศาลเติบ นโยบายนี้นำไปสู่การประท้วงที่สาธารณะ และทำให้เกิดกลายภายในพรรคของเธอThatcher เริ่มกดบนแกนนำพรรคในปี 1990 แต่ในที่สุดผลกดดันจากสมาชิกพรรค แล้วประกาศความตั้งใจของเธอให้เลิกเล่นบน 22 พฤศจิกายน 1990 ในงบ กล่าว "ไม่รับการพิจารณาอย่างกว้างขวางในหมู่เพื่อนร่วมงาน ข้าพเจ้าได้สรุปว่า ความสามัคคีของพรรคและแนวโน้มของชัยชนะในการเลือกตั้งทั่วไปจะดีกว่าบริการถ้ายืนลงเพื่อให้เพื่อนร่วมตู้เพื่อป้อนการลงคะแนนสำหรับผู้ที่ ฉันควรต้องขอบคุณทุกคน ในคณะรัฐมนตรี และภาย นอกที่มีให้ฉันสนับสนุนเฉพาะดังกล่าว" บน 28 พฤศจิกายน 1990, Thatcher ออกเดินทางจากดาวนิ่ง 10 นายกรัฐมนตรีจวน สุดท้ายชีวิตหลังจากการเมืองไม่นานหลังจากออกจากสำนักงาน Thatcher ถูกแต่งตั้งในสภาขุนนาง เป็นแบรอนิ Thatcher ของ Kesteven, 1992 เธอเขียนเกี่ยวกับประสบการณ์ของเธอเป็นผู้นำโลกและผู้หญิงบุกเบิกในด้านการเมืองในสองเล่ม: ถนนดาวนิ่งปี (1993) และเส้นทางที่อำนาจ (1995) ใน 2002 เธอประกาศจอง Statecraft ซึ่งเธอนำเสนอมุมมองของเธอในการเมืองระหว่างประเทศรอบเวลา Thatcher ประสบจังหวะเล็กชุด เธอแล้วประสบขาดทุนส่วนบุคคลดีใน 2003 เมื่อสามีมากกว่า 50 ปี Denis เสียชีวิต ปีต่อมา Thatcher ได้กราบลาเพื่อเป็นเพื่อนเก่าและพันธมิตร โรนัลด์เรแกน สุขภาพที่เปราะบาง Thatcher ให้ eulogy ที่ที่งานศพของเขาผ่านวิดีโอลิงค์ สรรเสริญเรแกนเป็นคนที่ "ขอแก้ของอเมริกาได้รับบาดเจ็บวิญญาณ คืนความแข็งแรงของโลกฟรี และฟรีทาสคอมมิวนิสต์"ในปี 2005, Thatcher เฉลิมฉลองวันเกิดของเธอ 80 เหตุการณ์ใหญ่จัดขึ้นในเกียรติของเธอ และเข้าร่วม โดยควีนเอลิซาเบธ II โทนีแบลร์ และเกือบ 600 อื่น ๆ เพื่อน ครอบครัว และเพื่อนร่วมงานเก่า สองปีต่อมา รูปปั้นของผู้นำหัวเก่าแข็งแรงได้ในสภาปีสุดท้ายและมรดกหัวข้อข่าวสุขภาพทำมาร์กาเร็ต Thatcher ในปี 2553 เมื่อเธอพลาดฉลองที่ 10 ถนนดาวนิ่ง ถือในเกียรติของวันเกิดของเธอ 85th โดย David Cameron ภายหลัง พฤศจิกายน Thatcher ใช้เวลาสองสัปดาห์ในโรงพยาบาลในสภาพที่ภายหลังเปิดเผยทำให้เกิดการอักเสบเจ็บปวดกล้ามเนื้อ ใน 2011 เธอนั่งออกเช่นหมายเลขของเหตุการณ์สำคัญ งานแต่งงานของ Prince William ในเดือนเมษายน และการฯ ของประติมากรรมโรนัลด์เรแกนในลอนดอนในเดือนกรกฎาคม นอกจากนี้ กรกฏาคม 2554 สำนักงานของ Thatcher ในสภาขุนนางอย่างถาวรถูกปิด ได้เห็นการปิดบางทำเครื่องหมายสิ้นสุดของชีวิตสาธารณะของเธอต่อสู้ปัญหาหน่วยความจำในปีของเธอในภายหลังเนื่องจากจังหวะของเธอ Thatcher ถอยกรูดอย่างจากสปอตไลท์ อาศัยอยู่ในความเงียบสงบใกล้ที่บ้านของเธอในลอนดอนเบลกราเวียย่านมาร์กาเร็ต Thatcher ตายบน 8 เมษายน 2013 อายุ 87 เธอมีชีวิตรอด โดยเด็กสอง สาวแครอลและบุตรหมายรักเธอ นโยบายของ thatcher และดำเนินการต่อไปจะยังคง detractors และหัวใจเหมือน แสดงความประทับใจ indelible ที่เธอได้ทิ้งในสหราชอาณาจักรและประเทศทั่วโลก

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เธอเกิดเมื่อวันที่ 13 ตุลาคม 1925 ในธัม, อังกฤษ, มาร์กาเร็ตแทตเชอกลายเป็นผู้นำพรรคอนุรักษ์นิยมของสหราชอาณาจักรในปี 1979 และได้รับเลือกตั้งเป็นนายกฯ ผู้หญิงคนแรกที่ดำรงตำแหน่ง ในช่วงสามข้อตกลงของเธอเธอตัดโปรแกรมสวัสดิการสังคมอำนาจสหภาพแรงงานที่ลดลงและการแปรรูปอุตสาหกรรมบางประเภท แทตเชอร์ลาออกในปี 1991 อันเนื่องมาจากนโยบายที่ไม่เป็นที่นิยมและการต่อสู้อำนาจในพรรคของเธอ เธอเสียชีวิตเมื่อวันที่ 8 เมษายน 2013 ตอนอายุ 87 ต้นชีวิตนักการเมืองและอดีตนายกรัฐมนตรีอังกฤษมาร์กาเร็ตแทตเชอเกิดเป็นร์กาเร็ตโรเบิร์ตฮิลดาวันที่ 13 ตุลาคม 1925 ในธัมประเทศอังกฤษ ชื่อเล่นที่ "สตรีเหล็ก" แทตเชอร์ทำหน้าที่เป็นนายกรัฐมนตรีของประเทศอังกฤษ 1979 1990 ลูกสาวของนักธุรกิจท้องถิ่นที่เธอได้รับการศึกษาที่โรงเรียนมัธยมท้องถิ่นธัมของโรงเรียนมัธยม ครอบครัวของเธอดำเนินการร้านขายของชำและพวกเขาทั้งหมดอาศัยอยู่ในอพาร์ทเม้นดังกล่าวข้างต้นการจัดเก็บ ในช่วงปีแรกของเธอแทตเชอร์ได้รับการแนะนำให้รู้จักกับการเมืองอนุรักษ์นิยมโดยพ่อของเธอซึ่งเป็นสมาชิกของสภาเมือง. นักเรียนที่ดีแทตเชอร์ได้รับการยอมรับกับมหาวิทยาลัยฟอร์ดที่เธอเรียนเคมีที่วิทยาลัยวิลล์ หนึ่งในอาจารย์ของเธอเป็น Hodgkin โดโรธีเป็นนักวิทยาศาสตร์รางวัลโนเบล การเมืองที่ใช้งานในวัยหนุ่มของเธอแทตเชอร์ทำหน้าที่เป็นประธานของสมาคมอนุรักษ์นิยมที่มหาวิทยาลัย เธอได้รับปริญญาในสาขาเคมีในปี 1947 และออกไปทำงานเป็นนักเคมีวิจัยโคลเชสเตอร์ หลังจากนั้นเธอทำงานเป็นนักเคมีวิจัยในดาร์. ต้นจู่โจมเข้าสู่การเมืองสองปีหลังจากจบการศึกษาจากวิทยาลัยแทตเชอร์ทำให้การเสนอราคาครั้งแรกของเธอที่สำนักงานสาธารณะ เธอวิ่งเป็นผู้สมัครอนุรักษ์นิยมเพื่อแลกกับที่นั่งในรัฐสภาเบอรี 1950 การเลือกตั้ง แทตเชอร์รู้ตั้งแต่เริ่มต้นว่ามันจะเป็นไปไม่ได้เกือบที่จะชนะตำแหน่งออกไปจากพรรคแรงงานเสรี เธอยังได้รับการยอมรับนับถือจากคนรอบข้างพรรคการเมืองของเธอกับการกล่าวสุนทรพจน์ของเธอ แพ้แทตเชอร์ยังคงไม่สะทกสะท้านพยายามอีกครั้งในปีต่อไปอีกครั้ง แต่ความพยายามของเธอไม่ประสบความสำเร็จ สองเดือนหลังจากการสูญเสียของเธอเธอแต่งงานกับเดนิสแทตเชอร์. ในปี 1952 แทตเชอร์นำการเมืองไว้สำหรับเวลาในการศึกษากฎหมาย เธอและสามีของเธอยินดีฝาแฝดแครอลและมาร์คในปีถัดไป หลังจากเสร็จสิ้นการฝึกอบรมของเธอแทตเชอร์มีคุณสมบัติเป็นทนายความประเภทของทนายความในปี 1953 แต่เธอก็ไม่ได้อยู่ห่างจากเวทีการเมืองนานเกินไป แทตเชอร์ได้รับรางวัลที่นั่งในสภาในปี 1959 คิดเป็น Finchley. เห็นได้ชัดว่าผู้หญิงที่เพิ่มขึ้นที่แทตเชอร์ได้รับการแต่งตั้งรัฐสภาภายใต้เลขานุการเงินบำนาญและประกันภัยแห่งชาติในปี 1961 เมื่อพรรคแรงงานสันนิษฐานว่าการควบคุมของรัฐบาลเธอกลายเป็นสมาชิกคนหนึ่ง ของสิ่งที่เรียกว่าคณะรัฐมนตรีเงากลุ่มผู้นำทางการเมืองที่จะมีการโพสต์ของคณะรัฐมนตรีระดับถ้าบุคคลของพวกเขาอยู่ในอำนาจก. สหราชอาณาจักรคนแรกของพรีเมียร์หญิงเมื่อพรรคอนุรักษ์นิยมกลับไปทำงานในเดือนมิถุนายนปี 1970 แทตเชอร์ได้รับการแต่งตั้งเลขานุการของรัฐเพื่อการศึกษาและวิทยาศาสตร์ และขนานนามว่า "แทตเชอร์, ร่านนม" หลังจากที่เธอล้มล้างของโครงการนมโรงเรียนฟรีสากล เธอก็พบว่าตำแหน่งของเธอที่น่าผิดหวังไม่ได้เพราะของทุกกดไม่ดีรอบการกระทำของเธอ แต่เป็นเพราะเธอมีความยากลำบากในการได้รับนายกรัฐมนตรีเอ็ดเวิร์ดฮี ธ ที่จะรับฟังความคิดของเธอ ดูเหมือนไม่แยแสเกี่ยวกับอนาคตของผู้หญิงในการเมืองแทตเชอร์ได้รับการอ้างว่า "ผมไม่คิดว่าจะมีผู้หญิงคนหนึ่งที่นายกรัฐมนตรีในชีวิตของฉัน" ในระหว่างการปรากฏตัวทางโทรทัศน์ 1973. แทตเชอร์เร็ว ๆ นี้ได้รับการพิสูจน์ว่าตัวเองผิด ในขณะที่พรรคอนุรักษ์นิยมสูญเสียอำนาจในปี 1974 แทตเชอร์กลายเป็นพลังที่โดดเด่นในพรรคการเมืองของเธอ เธอรับเลือกตั้งเป็นผู้นำของพรรคอนุรักษ์นิยมในปี 1975 ออกมาเต้น Heath สำหรับตำแหน่ง กับชัยชนะครั้งนี้แทตเชอร์กลายเป็นผู้หญิงคนแรกที่ทำหน้าที่เป็นผู้นำฝ่ายค้านในสภา อังกฤษอยู่ในช่วงเวลาของความวุ่นวายทางเศรษฐกิจและการเมืองกับรัฐบาลเกือบล้มละลายการจ้างงานที่เพิ่มขึ้นและความขัดแย้งกับสหภาพแรงงาน ความไม่แน่นอนนี้ช่วยให้กลับมาอนุรักษ์นิยมสู่อำนาจในปี 1979 ในฐานะที่เป็นหัวหน้าพรรคแทตเชอร์สร้างประวัติศาสตร์พฤษภาคม 1979 เมื่อเธอได้รับการแต่งตั้งคนแรกของอังกฤษนายกรัฐมนตรีหญิง. เป็นผู้นำอนุรักษ์นิยมในฐานะที่เป็นนายกรัฐมนตรีแทตเชอร์ต่อสู้ภาวะเศรษฐกิจถดถอยของประเทศโดยในขั้นต้นเพิ่มอัตราดอกเบี้ยเพื่อควบคุมเงินเฟ้อ. เธอเป็นที่รู้จักดีที่สุดสำหรับการทำลายของเธอของสหราชอาณาจักรอุตสาหกรรมแบบดั้งเดิมผ่านการโจมตีของเธอในองค์กรแรงงานเช่นสหภาพคนงานเหมืองและสำหรับการแปรรูปขนาดใหญ่ของสังคมที่อยู่อาศัยและการขนส่งสาธารณะ หนึ่งในพันธมิตร staunchest ของเธอเป็นประธานาธิบดีสหรัฐโรนัลด์เรแกนเป็นคนหัวโบราณ ทั้งสองร่วมกันคล้ายปีกขวาปรัชญาการเมืองโปรองค์กร. แทตเชอร์ต้องเผชิญกับความท้าทายทางทหารในช่วงระยะแรกของเธอ ในเดือนเมษายนปี 1982 อาร์เจนตินาบุกหมู่เกาะฟอล์คแลนด์ นี้ดินแดนของอังกฤษมานานแล้วแหล่งที่มาของความขัดแย้งระหว่างทั้งสองประเทศที่เป็นหมู่เกาะที่ตั้งอยู่นอกชายฝั่งของอาร์เจนตินา การดำเนินการอย่างรวดเร็วแทตเชอร์ส่งทหารอังกฤษไปยังดินแดนที่จะเอาหมู่เกาะในสิ่งที่กลายเป็นที่รู้จักในฐานะ Falklands สงคราม อาร์เจนตินายอมจำนนในเดือนมิถุนายนปี 1982 ในระยะที่สองของเธอ 1983-1987 แทตเชอร์จัดการจำนวนของความขัดแย้งและวิกฤตการสั่นสะเทือนซึ่งส่วนใหญ่อาจจะเป็นความพยายามลอบสังหารกับเธอในปี 1984 ในพล็อตโดยกองทัพสาธารณรัฐไอร์แลนด์ เธอหมายถึงการฆ่าโดยระเบิดที่ปลูกในที่ประชุมอนุรักษ์นิยมในไบรตันในเดือนตุลาคม ไม่สะทกสะท้านและเป็นอันตรายแทตเชอร์ยืนยันว่าการประชุมดำเนินการต่อและกล่าวสุนทรพจน์ในวันรุ่งขึ้น. ในฐานะที่เป็นนโยบายต่างประเทศของแทตเชอร์ได้พบกับ Mikhail Gorbachev ซึ่งเป็นผู้นำของสหภาพโซเวียตในปี 1984 ในปีเดียวกันนั้นเธอลงนามข้อตกลงกับรัฐบาลจีนเกี่ยวกับ อนาคตของฮ่องกง เผยแพร่ต่อสาธารณชนแทตเชอร์ที่เปล่งออกมาสนับสนุนของเธอสำหรับโรนัลด์เรแกนของการโจมตีทางอากาศในลิเบียในปี 1986 และได้รับอนุญาตให้สหรัฐกองกำลังที่จะใช้ฐานของอังกฤษที่จะช่วยให้ดำเนินการโจมตี. ลาออกกลับมาในระยะที่สามในปี 1987 แทตเชอร์พยายามที่จะใช้หลักสูตรการศึกษามาตรฐานทั่วประเทศ และเปลี่ยนแปลงระบบการแพทย์ของประเทศสังสรรค์ อย่างไรก็ตามเธอหายไปเป็นจำนวนมากของการสนับสนุนเนื่องจากความพยายามของเธอที่จะใช้อัตราดอกเบี้ยคงที่ในท้องถิ่นภาษีป้ายภาษีสำรวจโดยมากตั้งแต่ที่เธอพยายามที่จะ disenfranchise ผู้ที่ไม่ได้จ่ายเงิน ไม่เป็นที่นิยมอย่างมหาศาลนโยบายนี้นำไปสู่การประท้วงและก่อให้เกิดยุแยงภายในพรรคของเธอ. แทตเชอร์ครั้งแรกกดลงบนสำหรับผู้นำพรรคในปี 1990 แต่ในที่สุดก็ยอมแพ้ต่อแรงกดดันจากสมาชิกพรรคและประกาศความตั้งใจของเธอที่จะลาออกเมื่อวันที่ 22 พฤศจิกายน 1990 ในงบ, เธอกล่าวว่า "หลังจากที่ได้รับการพิจารณาอย่างกว้างขวางในหมู่เพื่อนร่วมงานของผมได้ข้อสรุปว่ามีความเป็นเอกภาพของพรรคและแนวโน้มของชัยชนะในการเลือกตั้งทั่วไปที่จะได้รับการบริการที่ดีขึ้นถ้าฉันลุกขึ้นยืนเพื่อเปิดใช้งานเพื่อนร่วมงานของคณะรัฐมนตรีที่จะเข้าสู่การลงคะแนนเสียงในการเป็นผู้นำ. ฉันควร ขอขอบคุณทุกคนในคณะรัฐมนตรีและภายนอกที่ได้รับการสนับสนุนผมทุ่มเทดังกล่าว. " เมื่อวันที่ 28 พฤศจิกายน 1990, แทตเชอร์ออกจาก 10 ถนนดาวนิงที่พำนักอย่างเป็นทางการของนายกรัฐมนตรีเป็นครั้งสุดท้าย. ชีวิตหลังการเมืองไม่นานหลังจากที่ออกจากสำนักงานแทตเชอร์ได้รับการแต่งตั้งสภาขุนนางเป็นบารอนเนสแทตเชอร์ของ Kesteven, ในปี 1992 . เธอเขียนเกี่ยวกับประสบการณ์ของเธอในฐานะผู้นำระดับโลกและเป็นผู้หญิงที่เป็นผู้บุกเบิกในด้านของการเมืองในหนังสือสองเล่มที่: ถนนดาวนิงปี (1993) และเส้นทางสู่พลังงาน (1995) ในปี 2002 เธอตีพิมพ์หนังสือเล่มรัฐนาวาที่ซึ่งเธอได้นำเสนอมุมมองของเธอเกี่ยวกับการเมืองระหว่างประเทศ. รอบคราวนี้แทตเชอร์ได้รับความเดือดร้อนชุดของจังหวะขนาดเล็ก จากนั้นเธอก็ประสบความสูญเสียส่วนบุคคลที่ดีในปี 2003 เมื่อสามีของเธอกว่า 50 ปีที่ผ่านมาเดนิสเสียชีวิต ในปีต่อไปแทตเชอร์ได้กล่าวคำอำลากับเพื่อนเก่าและพันธมิตร, โรนัลด์เรแกน ในการดูแลสุขภาพที่เปราะบางแทตเชอร์ให้ความชื่นชมยินดีในงานศพของเขาผ่านวิดีโอลิงค์ยกย่องเรแกนเป็นคนที่ "พยายามที่จะแก้ไขจิตวิญญาณที่ได้รับบาดเจ็บของอเมริกาที่จะเรียกคืนความแข็งแรงของโลกเสรีและทาสของลัทธิคอมมิวนิสต์." ในปี 2005 แทตเชอร์ฉลองวันเกิด 80 ของเธอ เหตุการณ์ใหญ่ที่จัดขึ้นเพื่อเป็นเกียรติแก่เธอและได้เข้าร่วมโดย Queen Elizabeth II, โทนี่แบลและเกือบ 600 เพื่อน ๆ สมาชิกในครอบครัวและอดีตเพื่อนร่วมงาน สองปีต่อมารูปปั้นของผู้นำอนุรักษ์นิยมที่แข็งแกร่งได้รับการเปิดเผยในสภาก. ปีรอบชิงชนะเลิศและมรดกสุขภาพมาร์กาเร็ตแทตเชอร์ทำข่าวในปี 2010 เมื่อเธอพลาดการเฉลิมฉลองที่ 10 ถนนดาวนิงที่จัดขึ้นเพื่อเป็นเกียรติแก่วันเกิดปีที่ 85 ของเธอโดยดาวิด คาเมรอน ต่อมาในเดือนพฤศจิกายน 2010 แทตเชอร์ใช้เวลาสองสัปดาห์ในโรงพยาบาลเป็นเงื่อนไขที่ถูกเปิดเผยในภายหลังเพื่อทำให้เกิดการอักเสบของกล้ามเนื้อเจ็บปวด ในปี 2011 เธอนั่งเช่นจำนวนของเหตุการณ์ที่สำคัญรวมทั้งการจัดงานแต่งงานของเจ้าชายวิลเลียมในเดือนเมษายนและการเปิดเผยของประติมากรรม Ronald Reagan ในกรุงลอนดอนในเดือนกรกฎาคม นอกจากนี้ในเดือนกรกฎาคม 2011 สำนักงานแทตเชอร์ในสภาขุนนางถูกปิดอย่างถาวร ปิดได้รับการเห็นโดยบางส่วนเพื่อทำเครื่องหมายจุดสิ้นสุดของชีวิตของเธอ. ต่อสู้ปัญหาหน่วยความจำในปีถัดมาเธอเนื่องจากจังหวะของเธอแทตเชอร์ถอยออกมาจากสปอตไลที่อาศัยอยู่ในความสันโดษที่อยู่ใกล้ที่บ้านของเธอในเขต Belgravia ลอนดอน. มาร์กาเร็ตแทตเชอเสียชีวิต 8 เมษายน 2013 ตอนอายุ 87 เธอรอดชีวิตมาได้จากลูกสองคนลูกสาวและลูกชายของแครอลเซอร์มาร์ค นโยบายของแทตเชอร์และการกระทำที่ยังคงมีการถกเถียงกันโดยผู้ว่าและผู้สนับสนุนเหมือนกันที่แสดงความประทับใจที่ลบไม่ออกว่าเธอได้ที่เหลือในสหราชอาณาจักรและประเทศทั่วโลก

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เธอเกิดเมื่อวันที่ 13 ตุลาคม พ.ศ. 2468 ใน Grantham อังกฤษ มาร์กาเร็ต แธตเชอร์ กลายเป็นสหราชอาณาจักรพรรคอนุรักษ์นิยมผู้นำและในปี 1979 ได้รับเลือกเป็นนายกรัฐมนตรี หญิงคนแรกถือตำแหน่ง ระหว่างสามแง่ เธอตัดโปรแกรมสวัสดิการสังคมลดสหภาพแรงงานพลังงานและการแปรรูปอุตสาหกรรมบางอย่าง แทตเชอร์ได้ลาออกในปี 1991 เนื่องจากนโยบายไม่เป็นที่นิยมและพลังการต่อสู้ในงานเลี้ยงของเธอเธอเสียชีวิตเมื่อวันที่ 8 พ.ค. ว่า อายุ 87


ในช่วงต้นชีวิตนักการเมืองและอดีตนายกรัฐมนตรีมาร์กาเร็ต แธตเชอร์ เกิดเป็น มาร์กาเร็ต ฮิลด้า โรเบิร์ต ในวันที่ 13 ตุลาคม พ.ศ. 2468 ใน Grantham , อังกฤษ ฉายา " หญิงเหล็ก " แทตเชอร์ในฐานะนายกรัฐมนตรีของประเทศอังกฤษตั้งแต่ปี 1990 ลูกสาวของนักธุรกิจท้องถิ่น เธอจบการศึกษาโรงเรียนมัธยมท้องถิ่น โรงเรียน Grantham หญิงสูงครอบครัวของเธอทำงานที่ร้านขายของชำและพวกเขาทั้งหมดอาศัยอยู่ในอพาร์ทเม้นข้างบนร้าน ในช่วงปีแรกของเธอ แทตเชอร์ได้รู้จักกับการเมืองอนุรักษ์นิยมโดยพ่อของเขาเป็นสมาชิกสภาเมือง
นักเรียนที่ดี แทตเชอร์ได้รับการยอมรับที่มหาวิทยาลัยออกซ์ฟอร์ด ซึ่งเธอได้ศึกษาเคมีที่ ซอเมอร์วิลล์ คอลเลจ หนึ่งของอาจารย์ของเธอเป็น Dorothy Hodgkin ,รางวัลโนเบลนักวิทยาศาสตร์ งานทางการเมืองในเยาวชนของเธอ แธทเชอร์ ทำหน้าที่เป็นประธานของสมาคมอนุรักษ์ ที่มหาวิทยาลัย เธอได้รับปริญญาในวิชาเคมี ใน พ.ศ. 2490 และไปทำงานเป็นนักเคมีวิจัยใน Colchester . ต่อมา เธอทำงานเป็นนักเคมีวิจัยใน Dartford .
ก่อนรุกคืบเข้าสู่การเมือง
2 ปีหลังจากจบจากวิทยาลัยแทตเชอร์เสนอราคาครั้งแรกของเธอสำหรับสำนักงานสาธารณะ เธอวิ่งเป็นอนุรักษ์นิยมผู้สมัครสำหรับ Dartford ที่นั่งในรัฐสภา 2493 ครั้ง แทตเชอร์รู้ตั้งแต่แรกแล้วว่ามันเป็นเกือบเป็นไปไม่ได้ที่จะชนะตำแหน่งห่างจากพรรคแรงงานเสรีนิยม เธอยังได้รับความเคารพจากเพื่อนพรรคการเมืองของเธอด้วยคำพูดของเธอ ยังคงไม่ลดละ แธตเชอร์ , พ่ายแพ้พยายามอีกครั้งในปีต่อไป แต่เมื่อความพยายามมากขึ้นของเธอไม่สำเร็จ สองเดือนหลังจากการสูญเสียของเธอ , เธอแต่งงาน Denis แทตเชอร์ .
ในปี 1952 แทตเชอร์ใส่การเมืองกันเวลาเรียนกฎหมาย เธอและสามียินดีฝาแฝดแครอลและเครื่องหมายในปีถัดไป หลังจากเสร็จสิ้นการฝึกของเธอ แธตเชอร์ มีคุณสมบัติ เป็นนักกฎหมาย เป็นประเภทของทนายความใน 2496แต่เธอไม่ได้อยู่ห่างจากเวทีการเมืองมานาน แทตเชอร์ได้รับที่นั่งในสภาในปี 1959 , คิด finchley .
ชัดเจนเป็นผู้หญิงขึ้น แธทเชอร์ได้รับการแต่งตั้งสภารัฐมนตรีและเงินบำนาญแห่งชาติประกันภัยในปี 1961 . เมื่อพรรคแรงงานถือว่าการควบคุมของรัฐบาล ได้กลายเป็นสมาชิกของสิ่งที่เรียกว่าเงาตู้