The release of hydrocarbons into th

The release of hydrocarbons into the environment, whether
accidental or due to human activities, is a main cause of water and
soil pollution. Hydrocarbons contamination is a worldwide threat
which affects human health and has significant deleterious consequences
for ecosystems. Recently, an increased attention has
been paid to the development and implementation of innovative
technologies to remove these contaminants. Bioremediation was
proposed to be more effective, economic and environmentally
friendly technology (Madigan et al., 2000). In recent years, many
microbial ecologists have identified various microbial species that
are effective degraders of hydrocarbons in natural environments.
Metabolic processes of these organisms are capable of using
chemical contaminants as an energy source, rendering the contaminants
harmless products in most cases (Kamaludeen et al.,
2003). A promising method that can improve bioremediation
effectiveness of hydrocarbon contaminated environments is the
use of biosurfactants (Pacwa-Płociniczak et al., 2011). Biosurfactants
are amphiphilic compounds produced extracellularly or
as part of the cell membrane by variety of yeast, bacteria and
filamentous fungi (Mata-Sandoval et al., 2000). They have a wide
structural diversity, ranging from glycolipids, lipopeptides and lipoproteins
to fatty acids, neutral lipids, phospholipids, polymeric
and particulate biosurfactants. As compared to their chemical
equivalents, biosurfactants have unique properties such as high
activity, less/or no toxicity, biodegradability and ease of production
from renewable resources (Makkar and Cameotra, 1999; Thavasi
et al., 2011).
The capability of biosurfactants to enhance organic contaminants
availability and biodegradation rates was reported by many
authors (Chrzanowski et al., 2012; Ławniczak et al., 2013). Studies
revealed that biosurfactants can enhance hydrocarbon bioremediation
by two mechanisms: The first include the interaction with the
poorly soluble contaminants and improving their transfer into the
aqueous phase. While the other involves their role in enhancing the
biodegradation efficiency. In fact, biosurfactants can reduce the
surface tension and thus enhance the removal of hydrocarbons by
increasing their solubility and making them more available for
degradation. Biosurfactants also influence the bacterial cell surface
hydrophobicity allowing hydrophobic substrates to associate more
easily with bacterial cells (Zhang and Miller, 1994).
This study aimed to investigate the potential of Bacillus amyloliquefaciens
An6 in biosurfactant production. We present also the
experimental evidence of the ability of biosurfactant An6 in
lowering surface tension, increasing diesel solubility, and most importantly, its ability to enhance diesel biodegradation by this
bacterium.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

การปล่อยสารไฮโดรคาร์บอนในสิ่งแวดล้อม ว่าโดยบังเอิญ หรือ จากกิจกรรมต่าง ๆ ของมนุษย์ เป็นสาเหตุหลักของน้ำ และมลพิษทางดิน ปนเปื้อนสารไฮโดรคาร์บอนเป็นทั่วโลกซึ่งมีผลกระทบต่อสุขภาพของมนุษย์ และมีผลกระทบสำคัญที่สุดในระบบนิเวศ เมื่อเร็ว ๆ นี้ มีความสนใจเพิ่มขึ้นการชำระเงินเพื่อการพัฒนาและนำนวัตกรรมเทคโนโลยีเอาสารปนเปื้อนเหล่านี้ ววิธีได้เสนอให้มีประสิทธิภาพมากขึ้น เศรษฐกิจ และสิ่งแวดล้อมมิตรเทคโนโลยี (Madigan และ al., 2000) ในปีที่ผ่านมา มากecologists จุลินทรีย์ได้ระบุชนิดจุลินทรีย์ต่าง ๆ ที่degraders ประสิทธิภาพของไฮโดรคาร์บอนในธรรมชาติแวดล้อมได้กระบวนการเผาผลาญของสิ่งมีชีวิตเหล่านี้มีความสามารถในการใช้สารปนเปื้อนสารเคมีเป็นแหล่งพลังงาน สารปนเปื้อนแสดงผลิตภัณฑ์อันตรายใหญ่ (Kamaludeen et al.,2003) ด้วยวิธีการที่สามารถปรับปรุงววิธีเป็นประสิทธิภาพของสภาพแวดล้อมที่ปนเปื้อนสารไฮโดรคาร์บอนใช้ของ biosurfactants (Pacwa Płociniczak et al., 2011) Biosurfactantsคือ สารประกอบ amphiphilic ผลิต extracellularly หรือเป็นส่วนหนึ่งของเยื่อหุ้มเซลล์โดยความหลากหลายของยีสต์ แบคทีเรีย และfilamentous เชื้อรา (ภะรัตมะตะแฟ et al., 2000) มีทั้งแบบโครงสร้างหลากหลาย glycolipids, lipopeptides และ lipoproteinsกรดไขมัน โครงการกลาง phospholipids ชนิดและฝุ่น biosurfactants เมื่อเทียบกับสารเคมีของพวกเขาเทียบเท่า biosurfactants มีคุณสมบัติเฉพาะเช่นสูงกิจกรรม น้อย / หรือไม่เป็นพิษ biodegradability และความง่ายในการผลิตจากทรัพยากรทดแทน (Makkar และ Cameotra, 1999 Thavasiร้อยเอ็ด al., 2011)ความสามารถของ biosurfactants เพื่อเพิ่มอินทรีย์สารปนเปื้อนรายงานอัตราว่างและ biodegradation โดยมากผู้เขียน (Chrzanowski et al., 2012; Ławniczak et al., 2013) การศึกษาเปิดเผยว่า biosurfactants สามารถเพิ่มววิธีไฮโดรคาร์บอนโดยสองกลไก: ครั้งแรกรวมถึงการโต้ตอบด้วยการสารปนเปื้อนละลายน้ำไม่ดีและปรับปรุงการโอนย้ายไประยะอควี ในขณะที่อื่น ๆ ที่เกี่ยวข้องกับบทบาทของตนในการเพิ่มการbiodegradation ประสิทธิภาพการ ในความเป็นจริง biosurfactants สามารถลดการพื้นผิวความตึงเครียด และเพิ่มการกำจัดสารไฮโดรคาร์บอนโดยจึงเพิ่มการละลายและการเพิ่มเติมย่อยสลาย Biosurfactants ยังมีผลต่อผิวเซลล์แบคทีเรียhydrophobicity ให้ hydrophobic พื้นผิวการเชื่อมโยงเพิ่มเติมได้อย่างง่ายดาย ด้วยเซลล์แบคทีเรีย (เตียวและมิลเลอร์ 1994)การศึกษานี้มีวัตถุประสงค์เพื่อตรวจสอบศักยภาพของคัด amyloliquefaciensAn6 ผลิต biosurfactant เรานำเสนอยังหลักฐานความสามารถของ biosurfactant An6 ในการทดลองลดแรงตึงผิว ละลายดีเซลเพิ่มขึ้น และสำคัญที่สุด ความสามารถในการเพิ่ม biodegradation ดีเซลตามแบคทีเรีย

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การเปิดตัวของสารไฮโดรคาร์บอนในสภาพแวดล้อมไม่ว่าจะเป็น
อุบัติเหตุหรือเกิดจากการกระทำของมนุษย์เป็นสาเหตุหลักของน้ำและ
มลพิษทางดิน การปนเปื้อนสารไฮโดรคาร์บอนเป็นภัยคุกคามทั่วโลก
ที่มีผลต่อสุขภาพของมนุษย์และมีผลกระทบอย่างมีนัยสำคัญเป็นอันตราย
สำหรับระบบนิเวศ เมื่อเร็ว ๆ นี้ความสนใจเพิ่มขึ้นได้
รับการชำระเงินในการพัฒนาและการดำเนินการที่เป็นนวัตกรรม
เทคโนโลยีที่จะเอาสารปนเปื้อนเหล่านี้ บำบัดได้รับการ
เสนอให้มีประสิทธิภาพมากขึ้นเศรษฐกิจและสิ่งแวดล้อม
เทคโนโลยีที่เป็นมิตร (ดิแกน et al., 2000) ในปีที่ผ่านมาหลาย
นิเวศวิทยาของจุลินทรีย์ได้ระบุสายพันธุ์จุลินทรีย์ต่างๆที่
มี degraders ที่มีประสิทธิภาพของสารไฮโดรคาร์บอนในสภาพแวดล้อมที่เป็นธรรมชาติ.
กระบวนการเผาผลาญอาหารของสิ่งมีชีวิตเหล่านี้มีความสามารถในการใช้
สารปนเปื้อนสารเคมีที่เป็นแหล่งพลังงาน, การแสดงผลการปนเปื้อน
ผลิตภัณฑ์ที่ไม่เป็นอันตรายในกรณีส่วนใหญ่ (Kamaludeen และคณะ .,
2003) วิธีการที่มีแนวโน้มที่สามารถปรับปรุงการบำบัดทางชีวภาพ
ที่มีประสิทธิภาพของสภาพแวดล้อมที่ปนเปื้อนสารไฮโดรคาร์บอนคือ
การใช้ biosurfactants (Pacwa-Płociniczak et al., 2011) biosurfactants
เป็นสารประกอบ amphiphilic ผลิต extracellularly หรือ
เป็นส่วนหนึ่งของเยื่อหุ้มเซลล์ด้วยความหลากหลายของยีสต์แบคทีเรียและ
เชื้อรา (Mata-โก et al., 2000) พวกเขามีความกว้าง
ความหลากหลายของโครงสร้างตั้งแต่ glycolipids, lipopeptides และไลโปโปรตีน
กรดไขมันไขมันเป็นกลาง phospholipids, พอลิเมอ
และ biosurfactants อนุภาค เมื่อเทียบกับสารเคมีของพวกเขา
เทียบเท่า biosurfactants มีคุณสมบัติที่ไม่ซ้ำกันเช่นสูง
กิจกรรมน้อย / หรือไม่มีพิษย่อยสลายทางชีวภาพและความสะดวกในการผลิต
จากแหล่งพลังงานหมุนเวียน (Makkar และ Cameotra 1999; Thavasi
et al., 2011).
ความสามารถในการที่จะ biosurfactants เพิ่มประสิทธิภาพในการปนเปื้อนอินทรีย์
ว่างและอัตราการย่อยสลายทางชีวภาพได้รับการรายงานจากหลาย
ผู้เขียน (Chrzanowski, et al, 2012;.. Ławniczak, et al, 2013) การศึกษา
แสดงให้เห็นว่า biosurfactants สามารถเพิ่มประสิทธิภาพการบำบัดทางชีวภาพไฮโดรคาร์บอน
โดยกลไกสอง: ครั้งแรกรวมถึงการมีปฏิสัมพันธ์กับ
สิ่งปนเปื้อนที่ละลายน้ำได้ไม่ดีและการปรับปรุงการโอนเงินของพวกเขาใน
เฟสน้ำ ในขณะที่คนอื่น ๆ ที่เกี่ยวข้องกับบทบาทของพวกเขาในการเสริมสร้าง
ประสิทธิภาพการย่อยสลาย ในความเป็นจริง biosurfactants สามารถลด
แรงตึงผิวและทำให้เพิ่มประสิทธิภาพในการกำจัดของสารไฮโดรคาร์บอนโดย
การเพิ่มการละลายของพวกเขาและทำให้พวกเขามีพร้อมใช้งานสำหรับ
การย่อยสลาย biosurfactants ยังมีอิทธิพลต่อเซลล์ผิวแบคทีเรีย
hydrophobicity ช่วยให้พื้นผิวที่ไม่ชอบน้ำที่จะเชื่อมโยงมากขึ้น
ได้อย่างง่ายดายด้วยเซลล์แบคทีเรีย (Zhang และมิลเลอร์, 1994).
การศึกษาครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาศักยภาพของ Bacillus amyloliquefaciens
AN6 ในทำการเพาะเลี้ยงเชื้อ เรานำเสนอยังเป็น
หลักฐานการทดลองความสามารถของแหล่งคาร์บอน AN6 ใน
การลดแรงตึงผิวเพิ่มความสามารถในการละลายดีเซลและที่สำคัญที่สุดคือความสามารถในการย่อยสลายทางชีวภาพเพื่อเพิ่มดีเซลตามนี้
แบคทีเรีย

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การปล่อยคาร์บอนในสภาพแวดล้อม ไม่ว่า
อุบัติเหตุหรือเนื่องจากกิจกรรมของมนุษย์เป็นสาเหตุหลักของน้ำและ
มลพิษทางดิน ไฮโดรคาร์บอนที่ปนเปื้อนเป็นทั่วโลกคุกคาม
ซึ่งมีผลต่อสุขภาพของมนุษย์ และได้ผลที่เป็นอันตรายที่สำคัญในระบบนิเวศ
. เมื่อเร็วๆ นี้ มีความสนใจเพิ่มขึ้นได้
ถูกจ่ายให้กับการพัฒนาและการใช้นวัตกรรม
เทคโนโลยีที่จะลบสิ่งปนเปื้อนเหล่านี้ วิธีคือ
เสนอให้มีประสิทธิภาพ เศรษฐกิจและสิ่งแวดล้อม
เทคโนโลยีที่เป็นมิตร ( Madigan et al . , 2000 ) ในปีล่าสุด , ecologists จุลินทรีย์หลาย
ระบุสายพันธุ์จุลินทรีย์ต่าง ๆ ที่มีความสามารถในการย่อยสลายของไฮโดรคาร์บอนที่มี

ในสภาพแวดล้อมธรรมชาติ กระบวนการเผาผลาญอาหารของสิ่งมีชีวิตเหล่านี้มีความสามารถในการใช้
สารปนเปื้อนเป็นแหล่งพลังงาน ทำให้สารปนเปื้อน
ผลิตภัณฑ์ไม่เป็นอันตรายในกรณีส่วนใหญ่ (
kamaludeen et al . , 2003 ) วิธีการที่มีแนวโน้มที่สามารถปรับปรุงประสิทธิภาพของไฮโดรคาร์บอนที่ปนเปื้อนน้ำมัน

ใช้สภาพแวดล้อมเป็น biosurfactants ( pacwa-p ł ociniczak et al . , 2011 ) biosurfactants

extracellularly เป็นสารประกอบ amphiphilic ผลิตหรือเป็นส่วนหนึ่งของเยื่อหุ้มเซลล์โดยความหลากหลายของยีสต์ แบคทีเรีย และเชื้อรา (
เป็น Mata โกร์ et al . , 2000 ) พวกเขามีกว้าง
โครงสร้างความหลากหลายตั้งแต่ไกลโคลิปิด lipopeptides ?
, และกรดไขมัน เป็นกลาง กรดไขมันฟอสโฟลิพิดและอนุภาคพอลิเมอร์
, biosurfactants . เมื่อเทียบกับวิธีทางเคมี
, biosurfactants มีคุณสมบัติเฉพาะ เช่น กิจกรรมสูง
,น้อย / หรือพิษไม่ ย่อยสลายทางชีวภาพและความง่ายในการผลิต
จากแหล่งพลังงานหมุนเวียน ( makkar และ cameotra , 1999 ; thavasi
et al . , 2011 ) .
ความสามารถของ biosurfactants เพื่อเพิ่มอัตราห้องพักสารปนเปื้อน
อินทรีย์และการย่อยสลายถูกรายงานโดยผู้เขียนมาก
( chrzanowski et al . , 2012 ; Ł awniczak et al . 2013 ) การศึกษาพบว่าสามารถช่วยเพิ่ม biosurfactants

น้ำมันไฮโดรคาร์บอนโดยสองกลไกแรกรวมถึงการปฏิสัมพันธ์กับปริมาณงาน และการปรับปรุงการปนเปื้อน

เฟสของพวกเขาลงในน้ำ . ในขณะที่อื่น ๆที่เกี่ยวข้องกับบทบาทของพวกเขาในการเพิ่มประสิทธิภาพการย่อยสลาย
. ในความเป็นจริง biosurfactants สามารถลดแรงตึงผิว และดังนั้นจึง เพิ่ม

เพิ่มการกำจัดไฮโดรคาร์บอนโดยการละลายของพวกเขาและทำให้พวกเขาพร้อมสำหรับ
การย่อยสลาย biosurfactants ยังมีอิทธิพลต่อผิวเซลล์แบคทีเรีย
ไม่ชอบให้พื้นผิวที่จะเชื่อมโยงมากขึ้น
) ได้อย่างง่ายดายด้วยเซลล์แบคทีเรีย ( Zhang และมิลเลอร์ , 1994 ) .
การศึกษานี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาศักยภาพของ Bacillus amyloliquefaciens
an6 ในการผลิตสารลดแรงตึงผิว . เรานำเสนอยัง
ทดลองหลักฐานของความสามารถของ an6
) ในลดแรงตึงผิว , เพิ่มดีเซล การละลาย และที่สำคัญที่สุดคือความสามารถในการเพิ่มประสิทธิภาพการย่อยสลายดีเซลจากแบคทีเรียนี้