Management control in service organ

Management control in service organizations is different from that in manufacturing organizations, primarily because of the absence of an inventory buffer between production and sales, because of the difficulty of measuring quality, and because service organizations are labor intensive. Professional organizations do not have the dominant goal of return on assets employed; professionals' behavioral characteristics do not include attention to costs, output measurements are subjective, and there is no clear line between marketing and production activities. Performance appraisal may be achieved by peer reviews in any case it tends to be subjective. Financial services organizations differ in two fundamental respects from industrial companies. First, their "raw material" is money. At any given time, the value of each unit of money in inventory is the same for all organizations, negating any need for control in this area; however, the cost of using money obtained from various sources varies considerably. Second, the profitability of many transactions cannot be measured until years after the commitment has been made, necessitating continual periodic audits.
In particular, the financial service company is profitable only if the future revenues obtained from current loans, investments, and insurance premiums exceed the cost of the funds associated with these revenues (which is analogous to cost of sales in a manufacturing company) by an amount that is sufficient to cover operating expenses and losses. Health care organizations have tried to use the DRG system to standardize costs; they, and society, must face the fact that the current control and delivery system is unworkable. Nonprofit organizations lack the advantages for control that the profit measure provides; they must account for contributed capital, a category that rarely occurs in a business. Expenditure decisions are subjective for nonprofits; nevertheless, they have succeeded in becoming more efficient in response to shrinking sources of funds.
In spite of these differences, the essentials of the management control systems in service organizations are the same as those described in the earlier chapters of this text.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ควบคุมการจัดการในองค์กรที่ให้บริการจะแตกต่างจากที่ในการผลิตองค์กร เนื่องจากการขาดการมีบัฟเฟอร์สินค้าคงคลังระหว่างการผลิตและการขาย เนื่องจากความยากของการวัดคุณภาพ และเนื่อง จากองค์กรที่ให้บริการจะแรง องค์กรวิชาชีพไม่มีเป้าหมายหลักของผลตอบแทนจากสินทรัพย์ที่นำมาใช้ ลักษณะพฤติกรรมของผู้เชี่ยวชาญรวมถึงให้ความสำคัญกับต้นทุน การวัดออกเป็นอัตนัย และไม่มีเส้นไม่ชัดเจนระหว่างกิจกรรมการตลาดและการผลิต ประเมินประสิทธิภาพการทำงานอาจทำได้ โดยความคิดเห็นของเพื่อนในกรณีใด ๆ มันมีแนวโน้มจะเป็นอัตนัย องค์กรการบริการทางการเงินที่แตกต่างสองประการพื้นฐานจากบริษัทอุตสาหกรรม ครั้งแรก ของพวกเขา "วัตถุดิบ" คือ เงิน เวลาที่กำหนด ค่าของแต่ละหน่วยของสินค้าคงคลังเป็นเหมือนกันสำหรับทุกองค์กร ซึ่งไม่ได้ช่วยไม่จำเป็นสำหรับการควบคุมในพื้นที่นี้ อย่างไรก็ตาม ต้นทุนของการใช้เงินที่ได้จากแหล่งต่าง ๆ แตกต่างกันมาก ที่สอง การทำกำไรของธุรกรรมจำนวนมากไม่สามารถวัดถึงปีหลังจากความมุ่งมั่นได้ จำเป็นต้องตรวจสอบเป็นระยะ ๆ อย่างต่อเนื่องโดยเฉพาะอย่างยิ่ง บริการทางการเงินบริษัทมีผลกำไรถ้ารายได้ในอนาคตที่ได้รับจากเงินกู้ยืมปัจจุบัน ลงทุน และเบี้ยประกันเกินต้นทุนของเงินทุนที่เกี่ยวข้องกับรายได้เหล่านี้ (ซึ่งจะคล้ายกับการขายในบริษัทผู้ผลิต) โดยจำนวนเงินที่เพียงพอที่จะครอบคลุมค่าใช้จ่ายในการดำเนินงานและขาดทุน องค์กรดูแลสุขภาพพยายามใช้ระบบ DRG เพื่อกำหนดมาตรฐานต้นทุน พวกเขา และสังคม ต้องเผชิญความจริงที่ว่า ควบคุมปัจจุบันและระบบส่งจะเห็น ข้อดีสำหรับการควบคุมที่มีการวัดกำไร ขาดองค์กรสาธารณกุศล พวกเขาต้องบัญชีสำหรับเมืองหลวงคงไม่สนุก ประเภทที่ไม่ค่อยเกิดขึ้นในธุรกิจ รายจ่ายการตัดสินเป็นอัตนัยสำหรับองค์กรไม่แสวงกำไร แต่ พวกเขาประสบความสำเร็จในการเป็นมีประสิทธิภาพมากขึ้นในการตอบสนองลดขนาดแหล่งเงินทุน ทั้ง ๆ ที่ มีความแตกต่างเหล่านี้ ความสำคัญของระบบการควบคุมการจัดการในองค์กรที่ให้บริการจะเหมือนกับที่อธิบายไว้ในบทก่อนหน้านี้ของข้อความนี้

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การควบคุมการบริหารจัดการในองค์กรที่ให้บริการจะแตกต่างจากที่องค์กรในการผลิตส่วนใหญ่เพราะไม่มีการสินค้าคงคลัง Buffer ระหว่างการผลิตและการขาย, เพราะความยากลำบากในการวัดคุณภาพและเนื่องจากองค์กรที่ให้บริการมีแรงงานเข้มข้น องค์กรวิชาชีพไม่ได้มีเป้าหมายที่โดดเด่นของผลตอบแทนต่อสินทรัพย์ลูกจ้าง; ผู้เชี่ยวชาญด้าน 'ลักษณะพฤติกรรมไม่รวมถึงการให้ความสนใจกับค่าใช้จ่ายในการส่งออกมีการวัดอัตนัยและไม่มีเส้นที่ชัดเจนระหว่างการตลาดและการผลิตกิจกรรม ประเมินผลการปฏิบัติอาจทำได้โดยการทบทวนในกรณีใด ๆ ก็มีแนวโน้มที่จะเป็นอัตนัย องค์กรที่ให้บริการทางการเงินที่แตกต่างกันในสองประการพื้นฐานจาก บริษัท อุตสาหกรรม แรก "วัตถุดิบ" ของพวกเขาคือเงิน ตามเวลาที่กำหนดมูลค่าของแต่ละหน่วยของเงินในสินค้าคงคลังจะเหมือนกันสำหรับทุกองค์กรกวนจำเป็นในการควบคุมในพื้นที่นี้ใด ๆ แต่ค่าใช้จ่ายของการใช้เงินที่ได้จากแหล่งต่าง ๆ แตกต่างกันมาก ประการที่สองการทำกำไรของการทำธุรกรรมจำนวนมากไม่สามารถวัดได้จนถึงปีหลังจากความมุ่งมั่นที่ได้รับการทำทั้งนี้การตรวจสอบเป็นระยะอย่างต่อเนื่อง.
โดยเฉพาะอย่างยิ่ง บริษัท ที่ให้บริการทางการเงินที่มีผลกำไรเฉพาะในกรณีที่รายได้ในอนาคตที่ได้รับจากการให้กู้ยืมเงินในปัจจุบันการลงทุนและเบี้ยประกันเกิน ค่าใช้จ่ายของกองทุนที่เกี่ยวข้องกับรายได้เหล่านี้ (ซึ่งจะคล้ายคลึงกับค่าใช้จ่ายของยอดขายใน บริษัท ผู้ผลิต) โดยจำนวนเงินที่เพียงพอที่จะครอบคลุมค่าใช้จ่ายการดำเนินงานและการสูญเสีย องค์กรด้านการดูแลสุขภาพได้พยายามที่จะใช้ระบบ DRG ที่จะสร้างมาตรฐานค่าใช้จ่าย พวกเขาและสังคมต้องเผชิญกับความจริงที่ว่าการควบคุมและการส่งมอบระบบปัจจุบันคือทำไม่ได้ องค์กรไม่แสวงหาผลกำไรขาดข้อได้เปรียบสำหรับการควบคุมว่ามาตรการกำไรให้; พวกเขาจะต้องบัญชีสำหรับเงินทุนที่มีส่วนประเภทที่ไม่ค่อยเกิดขึ้นในธุรกิจ ค่าใช้จ่ายในการตัดสินใจมีวิสัยไม่หวังผลกำไร; อย่างไรก็ตามพวกเขาได้ประสบความสำเร็จในการเป็นมีประสิทธิภาพมากขึ้นในการตอบสนองต่อการหดตัวของแหล่งที่มาของเงินทุน.
ทั้งๆที่มีความแตกต่างเหล่านี้สาระสำคัญของระบบการควบคุมการบริหารจัดการในองค์กรบริการเป็นเช่นเดียวกับที่อธิบายไว้ในบทก่อนหน้านี้ของข้อความนี้

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ควบคุมการจัดการในองค์กรที่ให้บริการจะแตกต่างจากในองค์กรการผลิต , หลักเนื่องจากการขาดงานของสินค้าคงคลัง กันชน ระหว่างการผลิต และการขาย เพราะความยากในการวัดคุณภาพ และเนื่องจากองค์กรบริการเป็นแรงงานเข้มข้น องค์กรวิชาชีพไม่ได้มีเป้าหมายเด่นผลตอบแทนในสินทรัพย์ ; ผู้เชี่ยวชาญด้านพฤติกรรมลักษณะนี้ไม่รวมสนใจต้นทุน การวัดผลผลิตเป็นอัตนัย และจะไม่มีการเคลียร์เส้นระหว่างกิจกรรมการตลาดและการผลิต การประเมินผลการปฏิบัติงานได้โดยรีวิวเพื่อนในกรณีใด ๆ มันมีแนวโน้มที่จะเป็นอัตนัย บริการทางการเงินขององค์กรที่แตกต่างกันใน 2 ประการพื้นฐานจากบริษัทอุตสาหกรรม แรกของพวกเขา , " วัตถุดิบ " เป็นเงิน ในเวลาใดก็ตาม ค่าของแต่ละหน่วยของเงินในคลังจะเหมือนกันสำหรับทุกองค์กร negating ต้องควบคุมใด ๆในบริเวณนี้ อย่างไรก็ตาม ต้นทุนของการใช้เงินที่ได้จากแหล่งต่างๆ ซึ่งแตกต่างกันมาก ประการที่สอง ความสามารถในการทำกำไรของธุรกรรมมากไม่สามารถวัดจนกระทั่งปีหลังจากสัญญาได้ถูกอย่างต่อเนื่องเป็นระยะ ๆ , ตรวจสอบ .โดยเฉพาะ บริษัท บริการทางการเงินที่เป็นประโยชน์เท่านั้นถ้ารายได้ในอนาคตที่ได้รับจากเงินให้กู้ยืมปัจจุบันเงินลงทุน และเบี้ยประกันเกินต้นทุนของเงินทุนที่เกี่ยวข้องกับรายได้เหล่านี้ ( ซึ่งคล้ายคลึงกับต้นทุนขายใน บริษัท ที่ผลิตโดยการปริมาณที่เพียงพอที่จะครอบคลุมค่าใช้จ่ายและความสูญเสีย องค์กรดูแลสุขภาพได้พยายามที่จะใช้ระบบ DRG มาตรฐานต้นทุน พวกเขา และ สังคม ที่ต้องเผชิญกับความจริงที่ว่าระบบการควบคุมในปัจจุบันและการส่งมอบที่ไม่สามารถปฏิบัติได้ องค์กรที่ไม่แสวงหากำไรขาดประโยชน์สำหรับการควบคุมที่กำไรวัดให้ พวกเขาต้องบัญชีสำหรับบริจาคทุนประเภทที่ไม่ค่อยจะเกิดขึ้นในธุรกิจ การตัดสินใจการเป็นอัตนัยสำหรับไม่หวังผลกําไร อย่างไรก็ตาม พวกเขาได้ประสบความสำเร็จในการเป็นมีประสิทธิภาพมากขึ้นในการตอบสนองต่อการหดตัวของแหล่งที่มาของเงินทุนทั้งๆที่มีความแตกต่างเหล่านี้ สาระสำคัญของการควบคุมการจัดการระบบในองค์กรที่ให้บริการเป็นเช่นเดียวกับที่อธิบายไว้ในบทก่อนหน้านี้ของข้อความนี้