The amount of waste and rubble acro

The amount of waste and rubble across cities in China is
steadily increasing along with continuous population growth and
rapid urbanization. The waste generation rate has doubled over
the past 30 years, from 0.5 kg/capita/day in 1980 to 1.1 kg/
capita/day in 2010 (Tian et al., 2013), and there is an average of
2 000 tons of waste generated daily in Nanchang. Combustion of
waste paper, plastic, and other burnable materials are often
accompanied by the release of air pollutants e.g., PM2.5 and PM10,
PAHs, toxic heavy metals, and odorous gases during the burning
process. In this study, more than half of the participants
considered waste burning to be one of the major sources of air
pollution. This is likely due to being more frequently exposed to
odorous gases than to the other air pollution sources, clearly a
determinant of the public's understanding. This study also showed
that their understanding of air pollution and health effects varied
depending on residential location, education level, and household
income of respondents. More rural residents than urban residents
thought that waste burning is the main source of air pollution. This
may be related to the fact that most waste disposal sites are
located in the countryside and that waste burning is easily seen in
rural areas. For example, Nanchang’s biggest waste disposal site is
located in the rural area. In addition, family yard burning is also a
common form of waste disposal practiced in rural areas. While
there is no evidence showing that the understanding of air pollution
sources is associated with education level in other studies, a
previous study from Nanchang demonstrated that people with
higher levels of education express more concern towards air
pollution (Zhang et al., 2014). In addition, household income is
another factor shown to be related to public perception:
respondents with lower household incomes were more likely to
select waste burning as one of the main sources of air pollution, an
association that has not yet been reported in previous studies.
Most Nanchang citizens consider cars to be the main source of
air pollution, which is consistent with the report of a recent study
(Liu, 2014). The number of motor vehicles is increasing rapidly in
many cities along with the developing social economy in China. The
average car ownership rate is 57.6 per 1 000 residents in China in
2010 (Wang et al., 2011) and total number of vehicles in Nanchang
has increased from 21 050 in 1990 to 476 780 in 2012 (SBN, 2013).
Motor vehicles today have become necessities to Chinese people
in their daily life. Mobile sources were currently contributing
approximately forty–five to sixty percent of the NOX emissions and
about eighty–five percent of the CO emissions in Chinese cities
(Walsh, 1999). Therefore, vehicle emissions have expectedly
become and will continue to be the main source of air pollution in
cities. A large number of studies have shown that CO, NOX, PM2.5,
and O3 from vehicle exhaust are detrimental to human health.
Traffic pollutants have recently been reported to be associated
with childhood asthma and children are more vulnerable to the
danger posed by traffic pollution (Sinclair et al., 2014). The present
study has shown that unlike rural ones, more urban residents

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

จำนวนของเสียและอิฐข้ามเมืองในประเทศจีนเพิ่มขึ้นอย่างต่อเนื่องพร้อมกับการเจริญเติบโตของประชากรอย่างต่อเนื่อง และเป็นอย่างรวดเร็ว อัตราการสร้างเสียมีสองเท่ากว่า30 ปีที่ผ่านมา จาก 0.5 กก.เศรษฐกิจฟิลิปปินส์จึง/วันในปี 1980-1.1 กิโลกรัม /เศรษฐกิจฟิลิปปินส์จึงวันในปี 2553 (เทียนร้อยเอ็ด al., 2013), และมีค่าเฉลี่ยของ2 000 ตันของขยะที่สร้างขึ้นทุกวันในหนานชาง เผาไหม้ของเสียกระดาษ พลาสติก และวัสดุอื่น ๆ แทร็กมักด้วยการปล่อยสารมลพิษของอากาศเช่น PM10 และ PM2.5PAHs โลหะหนักเป็นพิษ และก๊าซ odorous ในระหว่างการเผากระบวนการ ในการศึกษานี้ มากกว่าครึ่งของผู้เข้าร่วมพิจารณาเขียนเป็นแหล่งสำคัญของอากาศเสียมลพิษ นี่คืออาจเนื่องจากการถูกเปิดเผยบ่อยไปก๊าซ odorous กว่าการอากาศมลพิษแหล่งอื่น ๆ ชัดเจนดีเทอร์มิแนนต์ของความเข้าใจของประชาชน การศึกษานี้ยัง แสดงให้เห็นว่า ความเข้าใจผลกระทบสุขภาพและมลพิษทางอากาศแตกต่างกันขึ้นอยู่กับสถานอยู่อาศัย ระดับการศึกษา และครัวเรือนรายได้ของผู้ตอบ อาศัยอยู่ในชนบทมากขึ้นกว่าคนคิดว่าเสียเขียนเป็นหลักแหล่งที่มาของมลพิษทางอากาศ นี้อาจเกี่ยวข้องกับความจริงที่ว่า ส่วนใหญ่เสียขายทิ้งที่อเมริกามีตั้งอยู่ในชนบท และที่เผาขยะจะได้เห็นในชนบท ตัวอย่าง เป็นไซต์กำจัดขยะที่ใหญ่ที่สุดของหนานชางตั้งอยู่ในพื้นที่ชนบท ครอบครัวลานเผาก็มีcommon form of waste disposal practiced in rural areas. Whilethere is no evidence showing that the understanding of air pollutionsources is associated with education level in other studies, aprevious study from Nanchang demonstrated that people withhigher levels of education express more concern towards airpollution (Zhang et al., 2014). In addition, household income isanother factor shown to be related to public perception:respondents with lower household incomes were more likely toselect waste burning as one of the main sources of air pollution, anassociation that has not yet been reported in previous studies.Most Nanchang citizens consider cars to be the main source ofair pollution, which is consistent with the report of a recent study(Liu, 2014). The number of motor vehicles is increasing rapidly inmany cities along with the developing social economy in China. Theaverage car ownership rate is 57.6 per 1 000 residents in China in2010 (Wang et al., 2011) and total number of vehicles in Nanchanghas increased from 21 050 in 1990 to 476 780 in 2012 (SBN, 2013).Motor vehicles today have become necessities to Chinese peoplein their daily life. Mobile sources were currently contributingapproximately forty–five to sixty percent of the NOX emissions andabout eighty–five percent of the CO emissions in Chinese cities(Walsh, 1999). Therefore, vehicle emissions have expectedlybecome and will continue to be the main source of air pollution inเมือง การศึกษาจำนวนมากได้แสดงที่ CO โรงแรมน็อกซ์ PM2.5และ O3 จากไอเสียยานพาหนะมีผลดีต่อสุขภาพมนุษย์รายงานสารมลพิษจราจรเชื่อมโยงล่าสุดเด็กโรคหอบหืดและเด็กมีขึ้นอันตรายที่เกิดจากมลพิษจราจร (นแคลร์ et al., 2014) ปัจจุบันศึกษาได้แสดงที่แตกต่างจากคนชนบท คนเมืองมากขึ้น

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ปริมาณของเสียและเศษหินหรืออิฐทั่วเมืองในจีนจะเพิ่มขึ้นเรื่อย ๆ พร้อมกับการเติบโตของประชากรอย่างต่อเนื่องและเมืองอย่างรวดเร็ว อัตราการเกิดของเสียมีสองเท่าในช่วงที่ผ่านมา 30 ปีจาก 0.5 กก. / คน / วันใน 1980-1.1 กก. / คน / วันในปี 2010 (Tian et al., 2013) และมีค่าเฉลี่ยของ2 000 ตันของเสีย สร้างขึ้นในชีวิตประจำวันในหนางฉาง การเผาไหม้ของเศษกระดาษพลาสติกและวัสดุที่เผาอื่น ๆ มักจะมาพร้อมกับการเปิดตัวของมลพิษทางอากาศเช่นPM2.5 และ PM10, PAHs โลหะหนักที่เป็นพิษและก๊าซกลิ่นหอมในระหว่างการเผาไหม้กระบวนการ ในการศึกษานี้มากกว่าครึ่งหนึ่งของผู้เข้าร่วมการพิจารณาการเผาไหม้ขยะที่จะเป็นหนึ่งในแหล่งที่สำคัญของอากาศมลพิษ นี้น่าจะเกิดจากการสัมผัสบ่อยมากขึ้นในการปล่อยก๊าซกลิ่นหอมกว่าที่จะเป็นแหล่งมลพิษทางอากาศอื่น ๆ อย่างชัดเจนปัจจัยของความเข้าใจของประชาชน การศึกษาครั้งนี้ยังแสดงให้เห็นว่าความเข้าใจของมลพิษทางอากาศและผลกระทบต่อสุขภาพที่แตกต่างกันขึ้นอยู่กับตำแหน่งที่อยู่อาศัยระดับการศึกษาและของใช้ในครัวเรือนรายได้ของผู้ตอบแบบสอบถาม อื่น ๆ ที่อาศัยอยู่ในชนบทกว่าชาวเมืองคิดว่าการเผาไหม้ขยะเป็นแหล่งที่มาหลักของมลพิษทางอากาศ นี้อาจจะเกี่ยวข้องกับความจริงที่ว่ามากที่สุดเว็บไซต์การกำจัดของเสียจะอยู่ในชนบทและการเผาไหม้ของเสียที่เห็นได้ง่ายในพื้นที่ชนบท ตัวอย่างเช่นเว็บไซต์การกำจัดของเสียที่ยิ่งใหญ่ที่สุดฉางจะตั้งอยู่ในพื้นที่ชนบท นอกจากนี้การเผาไหม้ลานครอบครัวนอกจากนี้ยังมีรูปแบบของการกำจัดของเสียที่ได้รับการฝึกฝนในพื้นที่ชนบท ในขณะที่ไม่มีหลักฐานแสดงให้เห็นว่าความเข้าใจของมลพิษทางอากาศแหล่งที่มีความสัมพันธ์กับระดับการศึกษาในการศึกษาอื่นๆการศึกษาก่อนหน้านี้จากฉางแสดงให้เห็นว่าคนที่มีระดับที่สูงขึ้นของการศึกษาแสดงความกังวลมากขึ้นต่ออากาศมลพิษ(Zhang et al., 2014) นอกจากนี้รายได้ของครัวเรือนเป็นอีกปัจจัยหนึ่งที่แสดงให้เห็นว่าจะเกี่ยวข้องกับการรับรู้ของประชาชน: ผู้ตอบแบบสอบถามที่มีรายได้ต่ำกว่าที่ใช้ในครัวเรือนมีแนวโน้มที่จะเลือกการเผาไหม้ขยะเป็นหนึ่งในแหล่งที่มาหลักของมลพิษทางอากาศซึ่งเป็นสมาคมที่ยังไม่ได้รับรายงานในการศึกษาก่อนหน้าส่วนใหญ่ประชาชนฉางพิจารณารถที่จะเป็นแหล่งที่มาของมลพิษทางอากาศซึ่งสอดคล้องกับรายงานการศึกษาเมื่อเร็ว ๆ นี้ (หลิว 2014) จำนวนยานยนต์ที่มีการเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็วในหลาย ๆ เมืองพร้อมกับการพัฒนาเศรษฐกิจสังคมในประเทศจีน อัตราเจ้าของรถเฉลี่ยอยู่ที่ 57.6 ต่อ 1 000 ที่อาศัยอยู่ในประเทศจีนใน2010 (Wang et al., 2011) และจำนวนของยานพาหนะในฉางได้เพิ่มขึ้นจาก21 050 ใน 1990-476 780 ในปี 2012 (SBN 2013). ยานพาหนะ วันนี้ได้กลายเป็นสิ่งจำเป็นกับคนจีนในชีวิตประจำวันของพวกเขา แหล่งที่มาของมือถือที่ได้รับการบริจาคในปัจจุบันประมาณ 45-60 เปอร์เซ็นต์ของการปล่อย NOX และประมาณร้อยละแปดสิบห้าของการปล่อยก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ในเมืองจีน(วอลช์, 1999) ดังนั้นการปล่อยมลพิษของรถยนต์ได้คาดว่าจะกลายเป็นและจะยังคงเป็นแหล่งที่มาของมลพิษทางอากาศในเมือง จำนวนมากของการศึกษาได้แสดงให้เห็นว่า CO, NOX, PM2.5, และ O3 จากไอเสียรถยนต์เป็นอันตรายต่อสุขภาพของมนุษย์. มลพิษการจราจรได้รับการรายงานเมื่อเร็ว ๆ นี้ที่จะเชื่อมโยงกับโรคหอบหืดในวัยเด็กและเด็กที่มีความเสี่ยงมากขึ้นในอันตรายที่เกิดจากการจราจรมลพิษ (ซินแคล et al., 2014) ปัจจุบันการศึกษาได้แสดงให้เห็นว่าแตกต่างจากคนชนบทที่อาศัยอยู่ในเมืองมากขึ้น

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ปริมาณของขยะและเศษหินข้ามเมืองในประเทศจีนเพิ่มขึ้นอย่างต่อเนื่องตามการเติบโตของประชากร

เมืองอย่างต่อเนื่องและอย่างรวดเร็ว . อัตราการสร้างขยะเพิ่มขึ้นเป็นสองเท่ามากกว่า
30 ปีที่ผ่านมา จาก 0.5 กิโลกรัม / คน / วัน ในปี 1980 1.1 กิโลกรัม / คน / วัน )
( เทียน et al . , 2013 ) และมีคะแนนเฉลี่ย
2 , 000 ตันของขยะที่เกิดขึ้นทุกวันใน Nanchang การเผาไหม้ของ
เศษกระดาษ พลาสติกและวัสดุอื่น ๆที่มักจะมาพร้อมกับไหม้
ปล่อยมลพิษทางอากาศ เช่น pm2.5 และฝุ่น PM10
สารโลหะหนัก สารพิษและก๊าซที่มีกลิ่นหอมในระหว่างกระบวนการเขียน

ในการศึกษานี้ มากกว่าครึ่งหนึ่งของผู้เข้าร่วม
ถือว่าขยะเผาเป็นหนึ่งในแหล่งที่มาของมลพิษอากาศ
. นี้อาจจะเนื่องจากถูกบ่อยตาก
กลิ่นก๊าซมากกว่าแหล่งอื่น ๆ อากาศที่เป็นมลพิษ อย่างชัดเจน
ดีเทอร์มิแนนต์ของประชาชนเข้าใจ การศึกษานี้ยังพบ
ที่ความเข้าใจมลพิษอากาศและผลกระทบต่อสุขภาพที่แตกต่างกัน
ขึ้นอยู่กับสถานที่ ที่อยู่อาศัย ระดับการศึกษา และรายได้ของครัวเรือน
ผู้ตอบแบบสอบถาม ที่อาศัยอยู่ในชนบทมากกว่าชาวเมือง
คิดว่าเผาขยะเป็นแหล่งที่มาหลักของมลพิษทางอากาศ นี้
อาจจะเกี่ยวข้องกับความจริงที่ว่าเว็บไซต์ขยะส่วนใหญ่จะอยู่ในชนบท
และเผาขยะเป็นที่เห็นได้ง่ายใน
ชนบท ตัวอย่างเช่น , Nanchang ที่ใหญ่ที่สุดทิ้งเว็บไซต์
ตั้งอยู่ในพื้นที่ชนบท นอกจากนี้ การเผาบ้าน ครอบครัวยังเป็นรูปแบบทั่วไปของขยะ
ฝึกในชนบท ในขณะที่
ไม่มีหลักฐานที่แสดงให้เห็นว่าความเข้าใจแหล่งที่มาของมลพิษอากาศ
มีความสัมพันธ์กับระดับการศึกษาในการศึกษาอื่น ๆ การศึกษาก่อนหน้านี้แสดงให้เห็นว่าจากฉาง

คนด้วยระดับที่สูงขึ้นของการศึกษาแสดงความกังวลที่มากขึ้นต่อมลพิษอากาศ
( Zhang et al . , 2010 ) นอกจากนี้ รายได้ครัวเรือน
ปัจจัยอื่นเป็นเกี่ยวข้องกับการรับรู้ของประชาชน :