After a long moment, he laughed, tu

After a long moment, he laughed, turning his head to look at the green forest. He strolled over to where a mountain stream ambled on toward the east. He looked down into the stream, where fish flitted above the smooth stones of the stream bed. A thoughtful expression appeared in his eyes.

“Something is unusual about Han Bei,” he thought. “How come she’s so nervous around me? It can’t have anything to do with Fang Mu, and she doesn’t know that I’m Meng Hao. In that case… it must have to do with the East Pill Division!”

Han Bei stood next to him, her expression the same as ever. Enough time passed for an incense stick to burn, whereupon she suddenly slapped her bag of holding. A glowing jade slip appeared. After glancing at it for a moment, she gave Meng Hao a slight curtsey.

“This place is secluded and quiet, Grandmaster Fang. If you wish, you can stay here a while. Unfortunately, there are some matters I have to attend to, and I don’t wish to disturb your ruminations. This jade slip contains a map of the Black Sieve Sect, please feel free to use it to go enjoy some of the scenery. I’ll take my leave now.” She handed him the jade slip, then turned lithely and made to leave.

As she did, Meng Hao casually said, “One of your friends in the East Pill Division wished me to pass on greetings to you. As for that matter….” His words seemed to be filled with meaning, and yet were ambiguous and equivocal. Really, any meaning could be derived from them.

However, as soon as Han Bei heard them, her heart began to pound. Her back was turned to Meng Hao, so she allowed her eyes to narrow. However, her posture betrayed no clue regarding her thoughts. She slowly turned her head, and when she did, her face was covered with a look of surprise.

“Grandmaster Fang, I’m not really sure what you mean,” she said, blinking. Her expression filled with confusion, as if she were trying very hard to figure out which friend Meng Hao was referring to.

If she had not manifested such an expression, Meng Hao would have been left guessing. But such a reaction solidified his speculations.

There was definitely something going on with Han Bei.

Based on his understanding of her, he knew that were she not harboring some deep anxiety, she would take advantage of such a topic of conversation to gather more information from him. Instead, she instantly displayed an expression of surprise.

He laughed. “I see. I clearly mistook you for someone else.” He said nothing further. Currently, he wasn’t sure exactly what secret Han Bei was keeping. That would take further deliberation. However, he also knew that speaking too much could lead to slip-ups. Then, Han Bei might come to the conclusion that she was being played, and that could lead to unnecessary complications.

Hearing Meng Hao’s words, Han Bei gave him a vague smile. Saying no more, she gave another curtsey, then turned and left. It wasn’t until she was very far way, that her face grew pale and went tight with anxiety.

“East Pill Division…” she murmured as she sped off into the distance.

Meng Hao watched her disappear, and his eyes glowed with thoughtfulness.

Han Bei had been acting strangely from the moment he had entered the Black Sieve Sect. She didn’t want anyone to notice her nervousness, but Meng Hao could tell that he had just managed to charge directly into whatever secret she was harboring deep in her heart.

After much thought, though, he wasn’t able to deduce what relationship Han Bei could possibly have with the East Pill Division. He looked down at the jade slip she had given him. He scanned it with Spiritual Sense, and a map of the various mountains of the Black Sieve Sect appeared in his mind.

Some areas were marked with magical symbols indicating that they were prohibited. After a while, Meng Hao lifted his head and walked off.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

หลังจากช่วงยาว ฝ่าฝืน การเปิดหัวของเขาไปดูที่ป่าสีเขียว เขา strolled ผ่านไปที่ลำธารบน ambled ไปทางทิศตะวันออก เขามองลงสู่กระแส ที่ปลา flitted ด้านบนหินเรียบของกระแสข้อมูล นิพจน์ที่แท้ที่ปรากฏในดวงตาของเขา"บางสิ่งบางอย่างผิดปกติเกี่ยวกับเป่ยฮั่น, " เขาคิดว่า "ทำไมเธอเป็นประสาทดังนั้นรอบ ๆ มันไม่มีอะไรที่จะทำกับ Mu ฝาง และเธอไม่รู้ว่า ฉันเฮาเมง ในกรณีที่...มันต้องมีต้อง มีการแบ่งยาตะวันออก"เป่ยฮั่นยืนอยู่ถัดจากเขา นิพจน์ของเธอเหมือนเคย พอเวลาผ่านไปสำหรับการติดธูปเผาไหม้ ครั้นเธอก็ตบถือถุงของเธอ ใบหยกเรืองปรากฏ หลังจากดูที่มันครู่ เธอให้เฮาเมงถอนสายบัวเล็กน้อย"สถานที่แห่งนี้เงียบสงบ และเงียบ สงบ Grandmaster ฝาง หากคุณต้องการ คุณสามารถพักที่นี่ อับ มีบางเรื่องที่ต้องเชื่อฟัง และฉันไม่ต้องการรบกวนคุณ ruminations ใบหยกนี้ประกอบด้วยแผนที่นิกายตะแกรงดำ โปรดอย่าลังเลที่จะใช้มันเพื่อไปเพลิดเพลินกับทิวทัศน์ จะปล่อยฉันเดี๋ยวนี้ " เธอส่งเขาหยกใบ จากนั้นเปิด lithely และทำการปล่อยเช่น เมงเฮาตั้งใจกล่าวว่า "ของเพื่อนในกลุ่มตะวันออกยาปรารถนาฉันสืบทักทายคุณ ส่วนเรื่องที่..." คำพูดของเขาดูเหมือนจะเต็มไป ด้วยความหมาย และยัง ไม่ชัดเจน และคลุมเครือนี้ จริง ๆ ความหมายอาจได้มาจากพวกเขาอย่างไรก็ตาม เป็นเป่ยฮั่นได้ยินพวกเขา หัวใจของเธอเริ่มจะนำพา เธอกลับถูกเปิดเพื่อเฮาเมง เพื่อเธออนุญาตให้ดวงตาของเธอให้แคบลง อย่างไรก็ตาม ท่าทางของเธอทรยศไม่มีเบาะแสเกี่ยวกับความคิดของเธอ เธอค่อย ๆ หันหัวของเธอ และเมื่อเธอได้ ใบหน้าของเธอถูกปกคลุม ด้วยดูประหลาดใจ" Grandmaster ฝาง ไม่แน่ใจจริง ๆ คุณหมายถึงอะไร, " เธอกล่าวว่า กระพริบ นิพจน์ของเธอเต็มไป ด้วยความสับสน ว่าเธอพยายามหนักมากคิดออกซึ่งเพื่อนเฮาเมงหมายถึงถ้าเธอไม่ได้ประจักษ์เป็นนิพจน์ เมงเฮาจะทิ้งไว้คาดเดา แต่ปฏิกิริยาดังกล่าวละลาย speculations ของเขาได้แน่นอนบางสิ่งบางอย่างที่เกิดขึ้นกับเป่ยฮั่นตามความเข้าใจของเธอเขา เขารู้ให้ได้เธอไม่เก็บงำความวิตกกังวลบางลึก เธอจะใช้ประโยชน์จากหัวข้อดังกล่าวของการสนทนาเพื่อรวบรวมข้อมูลเพิ่มเติมจากเขา แทน เธอทันทีแสดงนิพจน์ของความประหลาดใจเขาหัวเราะ "อืมม ผมชัดเจนถือเอาคุณให้ผู้อื่น" เขากล่าวว่า ไม่มีอะไรเพิ่มเติม ขณะนี้ เขาไม่แน่ใจว่าอะไรลับเป่ยฮั่นถูกรักษา ที่จะทำต่อไปอย่างเต็ม อย่างไรก็ตาม เขายังรู้ว่า พูดมากเกินไปอาจทำให้ค้าน แล้ว เป่ยฮั่นอาจมาสรุปว่าเธอกำลังเล่น และที่อาจนำไปสู่ภาวะแทรกซ้อนที่ไม่จำเป็นได้ยินคำเมงเฮา เป่ยฮั่นเขามีรอยยิ้มที่คลุมเครือ เธอบอกว่า ไม่ ให้ถอนสายบัวอื่น แล้วเปิด และซ้าย มันไม่ได้จนเธอไกลวิธี ที่ใบหน้าของเธอซีดมีการเติบโต และแน่นไป ด้วยความวิตกกังวล"ฝ่ายตะวันออกยา..." เธอ murmured เป็นเธอเร่งเป็นระยะทางเมงเฮาดูเธอหายไป และตาของเขาสวมเกรงเป่ยฮั่นเคยทำหน้าที่แปลกจากช่วงเวลาที่เขาได้ป้อนนิกายตะแกรงสีดำ เธอไม่ต้องการให้มีผู้สังเกตเห็นความกังวลใจของเธอ แต่เฮาเมงสามารถบอกได้ว่า เขามีเพียงจัดการการชาร์จโดยตรงเป็นความลับว่าเธอถูกเก็บงำลึกในหัวใจของเธอหลังจากที่คิดว่า มาก แม้ว่า เขาไม่สามารถคาดเดาความสัมพันธ์ใดเป่ยฮั่นอาจมีอาจจะ มีการแบ่งยาตะวันออก เขามองลงที่ใบหยกที่เธอให้เขา เขาสแกน มีความรู้สึกทางจิตวิญญาณ และแผนที่ของภูเขาต่าง ๆ นิกายตะแกรงดำปรากฏในใจของเขาบางพื้นที่ถูกทำเครื่องหมาย ด้วยสัญลักษณ์เวทมนตร์ที่ระบุว่า พวกเขาถูกห้าม หลัง เมงเฮายกศีรษะของเขา และเดินเข้าออก

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

หลังจากนั้นสักครู่ เขาหัวเราะ เงยหน้ามองป่าสีเขียว เขาเดินทางไปที่ลำธารบนภูเขา ambled ทางทิศตะวันออกด้วย เขามองลึกลงไปในลำธาร ซึ่งปลา flitted เหนือหินเรียบลำธารที่เตียง สีหน้าครุ่นคิดที่ปรากฏอยู่ในดวงตาของเขา" มีอะไรผิดปกติเกี่ยวกับฮันเบ " เขาคิด " ทำไม เธอกังวลอยู่ มันไม่ได้เกี่ยวอะไรกับฟาง มู และเธอก็ไม่รู้ด้วยว่าฉัน เมิ่งฮ่าว ในกรณีนี้ . . . . . . . มันต้องมีอะไรกับแผนกจัดซื้อยา ! "ฮันเบ ยืนอยู่ข้างๆ เขา เธอ สีหน้ายังคงเหมือนเดิม พอเวลาผ่านไป สำหรับปักธูปไหม้ ซึ่งเธอก็ตบเธอ กระเป๋าถือ หยกเรืองแสงลื่นขึ้น หลังจาก glancing ที่สักครู่ เธอให้ เมิ่งฮ่าวเป็นโค้งเล็กน้อย" สถานที่นี้เป็นที่เงียบสงบและเงียบสงบ ฟาง Grandmaster . ถ้าคุณต้องการคุณสามารถอยู่ที่นี่ได้สักพัก ขออภัย มีบางเรื่องที่ฉันต้องทำ และฉันก็ไม่อยากจะรบกวน ruminations ของคุณ นี่หยกใบประกอบด้วยแผนที่ของนิกายตะแกรงสีดำ กรุณารู้สึกอิสระที่จะใช้มันเพื่อไปสนุกกับบางส่วนของทัศนียภาพ ชั้นจะกลับแล้ว " เธอส่งเขาไปหยก แล้วหัน lithely และให้กลับเธอทำ เมิ่งฮ่าวก็ตอบมาว่า หนึ่งในเพื่อนของคุณในส่วนตะวันออกยา อยากให้ผม ไปทักทายกับคุณ สำหรับเรื่องนั้น . . . . . . . " คำพูดของเขาดูเหมือนจะเต็มไปด้วยความหมายและยังเป็นคลุมเครือและน่าสงสัย . จริงๆ ความหมายใด ๆอาจจะได้รับจากพวกเขาอย่างไรก็ตาม ทันทีที่ฮันเบได้ยินพวกเขา หัวใจเธอเริ่มเต้นแรง เธอหันกลับไป เมิ่งฮ่าว เธออนุญาตให้ตาของเธอให้แคบลง แต่ท่าทางเธอทรยศไม่มีเงื่อนงำเกี่ยวกับความคิดของเธอ เธอค่อยๆ หันกลับมา และเมื่อเธอ ใบหน้าของเธอถูกปกคลุมด้วยดูแปลก" นายท่าน ฟาง ผมไม่แน่ใจว่าสิ่งที่คุณหมายถึง , " เธอกล่าว , กระพริบ สีหน้าของเธอเต็มไปด้วยความสับสน เหมือนว่าเธอกำลังพยายามอย่างหนักที่จะคิดออกซึ่งเพื่อนเมิ่งเฮ่าอ้างถึงถ้าเธอไม่ประจักษ์ เช่น การแสดงออก เมิ่งฮ่าวก็เหลือเดา แต่การเกิดปฏิกิริยาดังกล่าว ความหล่อของเขามีแน่นอนบางอย่างเกิดขึ้นกับฮันเบ .ตามความเข้าใจของเขาของเธอ เขารู้ว่าที่เธอไม่รับรู้บางลึก ว้าวุ่นใจ เธอจะใช้ประโยชน์ดังกล่าวเป็นหัวข้อของการสนทนาเพื่อรวบรวมข้อมูลเพิ่มเติมจากเขา แต่เธอได้แสดงสีหน้าประหลาดใจเขาหัวเราะ " ผมเห็น ผมจำคนผิด เขาบอกว่าไม่มีอะไรเพิ่มเติม ในปัจจุบัน เขาไม่แน่ใจว่าสิ่งที่ลับ ฮันเบ ถูกเก็บ ที่ต้องใช้เวลาพิจารณาต่อไป แต่เขาก็รู้ว่าการพูดมากเกินไป อาจทำให้การจัดส่ง UPS งั้น ฮันเบ จะมาสรุปว่าเธอถูกเล่น และอาจนำไปสู่ภาวะแทรกซ้อนที่ไม่จําเป็นได้ยินคำพูดของเมิงเฮา ฮันเบยิ้มให้เขาแบบคลุมเครือ บอกว่าไม่มี เธอถอนสายบัวให้อีก แล้วเลี้ยวซ้าย มันไม่ได้จนกว่าเธออยู่ไกลมากนะ ที่ใบหน้าของเธอเริ่มซีดและก็แน่นด้วยความกังวล" ออกยา กอง . . . . . . . " เธอพึมพำขณะที่เธอวิ่งออกไปไกลเมิ่งฮ่าวดูเธอจะหายไป และดวงตาของเขาเรืองแสงด้วยความเป็นห่วงฮันเบทำท่าแปลกๆ ตั้งแต่ที่เขาได้เข้ามาเป็นพรรคตะแกรงสีดำ เธอไม่อยากให้ใครเห็นความประหม่าของเธอ แต่เมิ่งฮ่าวบอกได้เลยว่า เขาเพิ่งจัดการค่าใช้จ่ายโดยตรงในความลับที่เธอถูกซ่อนลึกในใจของเธอหลังจากที่คิดว่ามาก แต่เขาก็ไม่สามารถอนุมานความสัมพันธ์อะไรกับฮันเบอาจจะมีส่วนตะวันออกยา เขาก้มลงมองใบหยกที่เธอมีให้เขา เขาสแกน ด้วยอารมณ์ความรู้สึก และแผนที่ของภูเขาต่างๆของนิกายตะแกรงสีดำปรากฏอยู่ในจิตใจของเขาบางพื้นที่ถูกทำเครื่องหมายด้วยเวทมนตร์สัญลักษณ์ ระบุว่า พวกเขาถูกห้าม หลังจากนั้น เมิ่งฮ่าว ยกหัวขึ้น แล้วเดินออกไป