The use of seemingly inexhaustible

The use of seemingly inexhaustible mass
armies supported by the full economic power
of increasingly well-organized states moved
war, at least in Europe, from limited conflicts
of dynastic maneuvering to unlimited and
stupendously violent confrontations seeking
the complete subjugation of the enemy. This
raised the stakes of war for the belligerents at
the same time that the increased scope and
dispersion of action reduced the ability to
maintain tight control. Therefore, whereas it
remained a common practice for European
monarchs to accompany their armies into
the field until well into the 19th century, this
no longer ensured that the means committed
to tactical engagements remained yoked to
strategic objectives.
G.S. Isserson describes a typical Napoleonic
campaign as “a great, long approach,
which engendered a long operational line,
and a short final engagement in a single area,
which, with respect to the long operational
line is a single point in space and a single
moment in time.”5 Echoing Carl von
Clausewitz—“The field of battle in the face of
strategy is no more than a point; in precisely
the same way the duration of battle reduces to
a single moment in time”—Isserson describes
Napoleonic war as the era of single-point
strategy since “the entire mission of a military
leader was reduced to concentrating all his
forces at one point and throwing them into
battle as a one act tactical phenomenon.”6
In this context, the closely contemporaneous
Austro-Prussian (1866) and
Franco-Prussian (1870–1871) wars marked a
watershed. The war of 1866 demonstrated the
strategy of a single point—Koniggratz—but,
by 1870, the larger armies and more expansive
theater of operations created new needs. In
1870–1871, there were many battles that influenced
each other and that extended through
time and across space. War had outgrown the

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

การใช้โดยรวมดูเหมือนแหล่ง
กองทัพสนับสนุนอำนาจทางเศรษฐกิจอย่างเต็มรูปแบบ
ของอเมริกามากขึ้นดีจัดย้าย
สงคราม น้อยในยุโรป จากความขัดแย้งจำกัด
ของ dynastic หลบหลีกไปได้ไม่จำกัด และ
เผชิญหน้ารุนแรง stupendously กำลัง
subjugation สมบูรณ์ของศัตรู นี้
ยกแข่งขันของสงครามสำหรับ belligerents ที่
ขณะเดียวกันที่ขอบเขตเพิ่มขึ้น และ
กระจายตัวของการดำเนินการสามารถลด
รักษาควบคุมแน่น ดังนั้น ในขณะที่มัน
ยังคงปฏิบัติทั่วไปในยุโรป
กษัตริย์ให้กับกองทัพของพวกเขาเป็น
ฟิลด์จนกว่าในศตวรรษที่ 19 นี้
ไม่มั่นใจซึ่งหมายถึงการมุ่งมั่น
จะยังคง yoked เพื่องานทางยุทธวิธี
วัตถุประสงค์เชิงกลยุทธ์
G. S Isserson อธิบาย Napoleonic ทั่วไป
แคมเปญเป็น "ได้ดี นานเข้า,
ซึ่ง engendered บรรทัดยาวปฏิบัติ,
และหมั้นสุดท้ายแบบสั้นในพื้นที่เดียว,
ที่ เกี่ยวข้องกับการดำเนินงานระยะยาว
บรรทัดเป็นจุดเดียวในพื้นที่เดียว
ช่วงเวลา "5 พักคาร์ลฟอน
Clausewitz — "รบใน face ของ
กลยุทธ์คือไม่เกินกว่าจุด ในตรง
เดียวลดระยะเวลาของการต่อสู้การ
ครู่เดียวในเวลา " — Isserson อธิบาย
สงคราม Napoleonic เป็นยุคจุดเดียว
กลยุทธ์ตั้งแต่" ภารกิจทั้งหมดของทหาร
ผู้นำถูกลด concentrating ของเขาทั้งหมด
บังคับที่จุดหนึ่งและการขว้างปาลงใน
รบเป็นปรากฏการณ์ยุทธวิธีหนึ่งกระทำ "6
ในบริบทนี้ อย่างใกล้ชิด contemporaneous
Prussian ออสเตรีย (1866) และ
สงคราม-ปรัสเซีย (1870–1871) ที่ทำเครื่องหมายเป็น
ลุ่มน้ำ สงคราม 1866 แสดง
กลยุทธ์จุดเดียว — Koniggratz — แต่,
โดยศาสตร์ กองทัพขนาดใหญ่ และกว้างขวางมากขึ้น
โรงงานสร้างใหม่ต้องการ ใน
1870–1871 มีสงครามมากมายที่มีอิทธิพลต่อ
กันและที่ขยายผ่าน
เวลา และพื้นที่ สงครามมี outgrown

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ใช้ที่ดูเหมือนไม่สิ้นสุดมวล
กองทัพได้รับการสนับสนุนโดยเต็มพลังทางเศรษฐกิจมากขึ้นรัฐย้าย

ง่า สงคราม อย่างน้อยก็ในยุโรป จากปัญหาความขัดแย้งของผู้ปกครองเพื่อจำกัด

stupendously ได้อย่างไร้ขีดจำกัด และการเผชิญหน้าที่รุนแรงหา
พิชิตทั้งหมดของศัตรู นี้
ยก stakes ของสงครามสำหรับ belligerents ในเวลาเดียวกับที่เพิ่มขึ้น

และขอบเขตการกระจายของการลดความสามารถ
รักษาควบคุมคับ ดังนั้น ในขณะที่มันยังคงเป็นปฏิบัติทั่วไปในยุโรป

พระมหากษัตริย์กับกองทัพของตนเข้า
สนามจนกว่าจะดีในศตวรรษที่ 19 นี้
ไม่มั่นใจว่าหมายถึงความมุ่งมั่นที่จะนัดหมายยุทธวิธียังคงเทียมแอกด้วยกัน



g.s. วัตถุประสงค์เชิงกลยุทธ์ isserson อธิบายทั่วไปจักรพรรดินโปเลียน
แคมเปญเป็น " ดียาววิธีการ
ซึ่ง engendered เป็นแนวยาวและสั้น +
สุดท้ายหมั้นในพื้นที่เดียว
ซึ่ง ส่วนสายยาวงาน
เป็นจุดเดียวในพื้นที่และช่วงเวลาในเวลาเดียว
"
5 สะท้อนคาร์ล ฟอน เคลาสวิตซ์ - " สนามรบในหน้าของ
กลยุทธ์คือไม่เกินจุด ; ในวิธีเดียวกันแน่นอน


ลดระยะเวลาของสงครามขณะที่ในเวลาเดียว " - isserson อธิบาย
จักรพรรดินโปเลียนสงครามเป็นยุคของจุดเดียว
กลยุทธ์ตั้งแต่ " ทั้งภารกิจของทหาร
ผู้นำลดความสนใจทั้งหมดของเขา
กองกำลังที่จุดหนึ่งและโยนพวกเขาในการต่อสู้เป็นหนึ่งในยุทธวิธี
แสดงปรากฏการณ์ " 6
ในบริบทนี้ ซึ่งเกิดขึ้นในสมัยเดียวกันอย่างใกล้ชิด
austro ปรัสเซีย ( 1866 ) และฝรั่งเศสปรัสเซีย ( 1870 )
1871 ) สงครามเครื่องหมาย
ลุ่มน้ำสงครามของ 1866 แสดง
กลยุทธ์ของ koniggratz จุดเดียวแต่
โดย 1870 , ขนาดใหญ่กองทัพและไพศาล
เพิ่มเติมโรงละครปฏิบัติการสร้างความต้องการใหม่ ใน
1870 – 1871 , มีการต่อสู้หลายที่แต่ละอื่น ๆและขยายอิทธิพล

เวลาผ่านและข้ามพื้นที่ สงครามมี outgrown