ในปัจจุบันนี้ เด็กไทยนั้นเหมือนจะไม่ค่อยมีความเคารพผู้ใหญ่ซักเท่าไร คงเป็นเพราะว่าสังคมมันเปลี่ยนไปและเด็กไทยเรานี้มักจะรับวัฒนธรรมทางตะวันตกเข้ามาอย่างแพร่หลาย น้อยคนที่จะมีความอ่อนน้อมถ่อมตน และปฏิบัติในสิ่งที่เหมาะสม ยกตัวอย่าง เช่น นักเรียนกับครู นักเรียนบางคนแทบจะเดินชนครูซะด้วยซ้ำไป จึงคิดว่าเรื่องนี้ที่ควรได้รับการแก้ไขอย่างเร่งด่วน อาจเป็นเพราะตัวของเด็กเองและจากสิ่งแวดล้อมรอบข้าง ความก้าวหน้าของเทคโนโลยี และการรับวัฒนธรรมตะวันตกมาใช้กันมากขึ้น
บางครั้งบางทีบางหนบุคคลที่เรียกตัวเองว่า ผู้ใหญ่ เด็กไม่ทำความเคารพ กลับหาว่าเด็กไม่มีสัมมาคารวะ เด็กชี้แจงหาว่า ก้าวร้าว
คงเป็นว่า ผู้ใหญ่นั้น ไม่ควรค่าแก่การเคารพ พูดง่ายๆ คือใหญ่ แต่ตัวเท่านั้น มีมากมายในสังคม ยิ่งอายุมากขึ้นยิ่งตำแหน่งใหญ่โตยิ่งแล้วใหญ่
ความไม่เคารพยำเกรง การแสดงท่าทีต่อต้านปฏิเสธการใช้อำนาจของผู้ใหญ่ แสดงให้เห็นถึงความก้าวร้าวไม่พอใจที่ฝังลึกในใจเด็ก พฤติกรรมต่อต้านเช่นนี้บอกให้รู้ว่าเด็กคนนี้จำเป็นต้องมีวินัยมากขึ้น
เด็กที่ไม่รู้จักเคารพยำเกรงใครเลยนั้น คือ เด็กที่มีความทุกข์และคับข้องใจ ตัวพ่อแม่เองนั้นแหละที่มักจะเป็นต้นเหตุทำให้เขาไม่พอใจ คุณควรจะค้นหาสาเหตุ ว่าอะไรทำให้ลูกอึดอัดคับข้องใจ ด้วยการสอบถามและพูดคุยคันอย่างเปิดอกและ เคารพความรู้สึกของกันและกัน
การช่วยรักษาประเพณีอันดีงามของไทย คือต้องช่วยกันทั้งเด็กและผู้ใหญ่ เราไม่อาจโยนภาระอันหนักนี้แก่เด็กเพียงลำพังได้