The point can be brought out with a

The point can be brought out with an example.
In the 1952 paper of Hans Singer from which I have already quoted,
one of the conclusions that Singer emphasis is the need to raise the then existing rate of saving.
He argued' with some assumptions about production conditions,
that to achieve even a 2% rate of per capital growth,
with a population growing at 25% per year,
a rate of net savings of 6% is necessary,
and that this rate of saving is about three times
the rate actually observed in underdeveloped countries.
The current average rate of saving is no longer a third of that figure,
but substantially higher than the figure.
The weighted average ratio of gross domestic saving for low income developing countries is estimated to be about 22%,
and that for middle income developing countries about 25%;
and, even after deducting for depreciation,
Singer's target has certainly been exceeded.
And, even with a faster growth of population than Singer anticipated,
the weighted average of GDP growth rates per capital has been about 2% per year
for low income countries and more than 3% per year
for middle income countries over the seventies.
The point of policy interest now is that,
despite these average achievements,
the performances of different countries are highly divergent.
There is still much relevance in the broad policy themes which traditional development economics has emphasis.
The strategies have to be adapted to the particular conditions and to national and international circumstances,
but the time to bury traditional development economics has not yet arrived.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

จุดสามารถนำออกได้ ด้วยตัวอย่าง ในกระดาษ 1952 ของฮันส์ร้องว่าฉันมีแล้วเสนอราคา บทสรุปหนึ่งที่เน้นร้องจำเป็นต้องเพิ่มแล้วที่มีอยู่ของบันทึกเขาโต้เถียง ' กับสมมติฐานบางอย่างเกี่ยวกับเงื่อนไขการผลิต ที่จะให้ได้ 2% อัตราต่อทุนเติบโต มีประชากรเติบโต 25% ต่อปี อัตราการประหยัดสุทธิ 6% มีความจำเป็น และที่ว่านี้อัตราประหยัดประมาณสามครั้ง อัตราจริง สังเกตประเทศ underdeveloped ปัจจุบันเฉลี่ยอัตราการประหยัดจะไม่สามของรูปนั้นมากแต่สูงกว่าตัวเลขอัตราส่วนเฉลี่ยถ่วงน้ำหนักของการประหยัดรวมภายในประเทศสำหรับประเทศกำลังพัฒนาที่มีรายได้ต่ำคือประมาณ ประมาณ 22% และในประเทศประมาณ 25% รายได้ปานกลาง และ หลังหักสำหรับค่าเสื่อมราคา เกินเป้าหมายของนักร้องอย่างแน่นอนและ มีการเจริญเติบโตที่รวดเร็วของประชากรมากกว่านักร้องคาด ค่าเฉลี่ยถ่วงน้ำหนักของอัตราการขยายตัวของ GDP ต่อทุนได้ประมาณ 2% ต่อปี สำหรับประเทศที่มีรายได้ต่ำกว่า 3% ต่อปี ประเทศรายได้ปานกลางมากกว่าความจุดน่าสนใจนโยบายตอนนี้อยู่ที่ แม้ มีความสำเร็จเหล่านี้เฉลี่ย การแสดงของประเทศต่าง ๆ มีขันติธรรมอย่างสูงยังมีความเกี่ยวข้องมากในรูปกว้างนโยบายเศรษฐศาสตร์พัฒนาแบบดั้งเดิมที่มีความสำคัญกลยุทธ์มีการปรับเงื่อนไขเฉพาะ และ สถานการณ์ และนานาชาติ แต่เวลาฝังเศรษฐศาสตร์แบบดั้งเดิมพัฒนามาไม่ได้ถึง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

จุดที่สามารถนำออกมาพร้อมกับตัวอย่าง.
ในกระดาษ 1952
ของฮันส์นักร้องจากที่ผมได้ยกมาแล้วหนึ่งในข้อสรุปที่เน้นนักร้องไม่จำเป็นต้องเพิ่มอัตราที่มีอยู่แล้วของการประหยัด.
เขาแย้งกับสมมติฐานบางอย่างเกี่ยวกับ
เงื่อนไขการผลิตที่จะบรรลุถึงอัตรา2%
ของการต่อการเจริญเติบโตของเงินทุนที่มีประชากรที่เพิ่มขึ้นที่25%
ต่อปีอัตราการออมสุทธิ6% เป็นสิ่งที่จำเป็น, และว่าอัตราการประหยัดนี้เป็นเรื่องเกี่ยวกับสามครั้งอัตราจริงข้อสังเกตในประเทศด้อยพัฒนา. อัตราเฉลี่ยในปัจจุบันของการประหยัดจะไม่มีอีกต่อหนึ่งในสามของร่างนั้นแต่สูงกว่าตัวเลข. อัตราส่วนถัวเฉลี่ยถ่วงน้ำหนักของการประหยัดมวลรวมภายในประเทศสำหรับประเทศกำลังพัฒนามีรายได้น้อยคาดว่าจะอยู่ที่ประมาณ 22% และที่ สำหรับประเทศกำลังพัฒนารายได้ระดับกลางประมาณ 25% และแม้หลังจากที่หักค่าเสื่อมราคา,. เป้าหมายของนักร้องที่ได้รับอย่างแน่นอนเกินและแม้จะมีการเจริญเติบโตอย่างรวดเร็วของประชากรกว่านักร้องที่คาดว่าจะถัวเฉลี่ยถ่วงน้ำหนักของอัตราการเจริญเติบโตของGDP ต่อทุนได้ประมาณ 2 % ต่อปีสำหรับประเทศที่มีรายได้น้อยและไม่ต่ำกว่า3% ต่อปีสำหรับประเทศที่มีรายได้ปานกลางในช่วงยุค. จุดดอกเบี้ยนโยบายในขณะนี้ก็คือว่าแม้จะมีความสำเร็จเฉลี่ยเหล่านี้แสดงของประเทศที่แตกต่างกันมีความแตกต่างกันอย่างมาก. ยังคงมีมากความเกี่ยวข้อง ในรูปแบบนโยบายในวงกว้างซึ่งการพัฒนาเศรษฐกิจแบบดั้งเดิมมีความสำคัญ. กลยุทธ์จะต้องมีการปรับให้เข้ากับสภาพโดยเฉพาะและสถานการณ์ระดับชาติและนานาชาติแต่เวลาที่จะฝังศพพัฒนาเศรษฐกิจแบบดั้งเดิมยังมาไม่ถึง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

จุดที่สามารถนำออกมาด้วยเช่นใน 1952 กระดาษของฮันส์นักร้องที่ผมได้ยกมาหนึ่งในข้อสรุปที่เน้นนักร้อง คือ ต้องยกแล้วที่มีอยู่อัตราการออมเขาแย้งกับสมมติฐานบางอย่างเกี่ยวกับสภาพการผลิตเพื่อให้บรรลุแม้ 2% อัตราต่อการเจริญเติบโตทุนมีประชากรที่เติบโตที่ 25% ต่อปีอัตราประหยัดสุทธิ 6% ที่จําเป็นและ ที่ นี้ อัตราการประหยัดประมาณ สามครั้งอัตราที่สังเกตได้จริงในประเทศด้อยพัฒนา .อัตราเฉลี่ยปัจจุบันของการประหยัดเป็นอีกสามที่รูปแต่สูงกว่าตัวเลขอัตราส่วนของน้ำหนักเฉลี่ยของการออมภายในประเทศเบื้องต้นสำหรับผู้มีรายได้น้อย การพัฒนาประเทศ คือ ประมาณร้อยละ 22และสำหรับรายได้ปานกลางประเทศกำลังพัฒนาประมาณ 25% ;และแม้หลังจากหักสำหรับค่าเสื่อมราคาเป้าหมายของซิงเกอร์ได้แน่นอนได้รับเกินและแม้จะมีการเจริญเติบโตได้เร็วขึ้นของประชากรกว่านักร้องที่คาดการณ์ไว้ค่าเฉลี่ยถ่วงน้ำหนักของอัตราการเจริญเติบโตของ GDP ต่อทุนได้ประมาณ 2% ต่อปีสำหรับประเทศที่มีรายได้ต่ำ และมากกว่าร้อยละ 3 ต่อปีสำหรับประเทศรายได้กลางกว่า 70จุดของดอกเบี้ยนโยบายตอนนี้ก็คือแม้จะมีความสำเร็จโดยเฉลี่ยเหล่านี้การแสดงของประเทศอื่นจะไม่สอดคล้องกันยังคงมีความเกี่ยวข้องมากในหัวข้อนโยบายการพัฒนาเศรษฐกิจแบบกว้างซึ่งมีการเน้นกลยุทธ์ที่ต้องปรับให้เข้ากับเงื่อนไขที่เฉพาะเจาะจงและสถานการณ์ในระดับชาติและนานาชาติแต่เวลาจะฝังเศรษฐศาสตร์การพัฒนาแบบดั้งเดิมยังไม่ได้มาถึง